Λόγιος Ερμής | Η γνώση ξεκινάει με την αναζήτηση...: politisg

<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiD0Wlw_kgbY01dbsaXkZF_Tql-c-DmymTm-Z0w137ewqgi1BhMys6tLSTRcj2-oTay-bPoczZQ2nkomKxjiSiO4PQ5xRgNqf0iZ6gsG7JB8yWncnw5thkMPhqdmMqua-OFrhDq_cHuOFyv/s1600/565d380244f84007b61deaea2f79ca6b.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="800" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiD0Wlw_kgbY01dbsaXkZF_Tql-c-DmymTm-Z0w137ewqgi1BhMys6tLSTRcj2-oTay-bPoczZQ2nkomKxjiSiO4PQ5xRgNqf0iZ6gsG7JB8yWncnw5thkMPhqdmMqua-OFrhDq_cHuOFyv/s640/565d380244f84007b61deaea2f79ca6b.jpg" width="640"></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br></div>
<div>
Μάθανε. Τους μάθανε. Τους εκπαίδευσαν να αντέχουνε. Τους έταξαν, τους τιμώρησαν, τους χάιδεψαν τους επαίνεσαν και στο τέλος τους έδωσαν το πτυχίο της –μιας κάποιας- επιτυχίας.</div>
<div>
<br>
</div></div>

Μάθανε. Τους μάθανε. Τους εκπαίδευσαν να αντέχουνε. Τους έταξαν, τους τιμώρησαν, τους χάιδεψαν τους επαίνεσαν και στο τέλος τους έδωσα...

Διαβάστε την συνέχεια ➯

Το εθνικό νόμισμα στο απόσπασμα.

Διαβάστε την συνέχεια ➯

Βουλευτής διαθέσιμος…(;)

<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjQvz-9UzaAPI7Ngqt5IW0JsUaHkgAWdm9UGz5iuUy_ZvTtSmy_ACXoCW_vjIjCLPnnqVUMPKcm9uHrAI6Iwaq257fosovmiCWA1PyuhetweS7o5exXnhPg4EGDEVLTI2vLqJPC1JYbYdLV/s1600/8889497fbf4b5299d369ba7adcd855ad_L.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="426" data-original-width="639" height="424" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjQvz-9UzaAPI7Ngqt5IW0JsUaHkgAWdm9UGz5iuUy_ZvTtSmy_ACXoCW_vjIjCLPnnqVUMPKcm9uHrAI6Iwaq257fosovmiCWA1PyuhetweS7o5exXnhPg4EGDEVLTI2vLqJPC1JYbYdLV/s640/8889497fbf4b5299d369ba7adcd855ad_L.jpg" width="640"></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br></div>
Προς παν δεξιό κόμμα: Διατίθεται άνθρωπος ο οποίος νομίζει πως κάτι είναι. </div>
Τα μάτια σας ανοιχτά.<br>
<div>
</div></div>

Προς παν δεξιό κόμμα: Διατίθεται άνθρωπος ο οποίος νομίζει πως κάτι είναι. Τα μάτια σας ανοιχτά.

Διαβάστε την συνέχεια ➯

Καιρός για πλύσιμο με σφουγγάρι.

<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhlOUNcY-ioyexSBDQ_07XiuoMhQIXqFBb1hXKP502iRN2ME28C8aPd9tbSOxbY1lSWUOaUEkxg9lqonVSlpar1gMfUL0vVpJ98_XVW7KGgCjQH3HsVczkHNOWhBNeIeTAGL2DPtg4o_5Vv/s1600/xoros+sto+dromo.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="371" data-original-width="475" height="498" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhlOUNcY-ioyexSBDQ_07XiuoMhQIXqFBb1hXKP502iRN2ME28C8aPd9tbSOxbY1lSWUOaUEkxg9lqonVSlpar1gMfUL0vVpJ98_XVW7KGgCjQH3HsVczkHNOWhBNeIeTAGL2DPtg4o_5Vv/s640/xoros+sto+dromo.jpg" width="640"></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br></div>
<div>
Τα πράγματα είναι απλά. Δεν έχω λεφτά και θα τα μου δώσεις εσύ κι αν δεν μου τα δώσεις θα στα πάρω με το ζόρι, με τρόπο που θα τον κάνω να φαίνεται νόμιμος. Το αν θα είναι ηθικός ή δίκαιος ποσώς με απασχολεί.</div>
<br>
Κάλλιστα τούτα τα λόγια θα μπορούσε να είναι τα λόγια ενός ευγενικού ληστή. Ενός κακοποιού και όχι του κράτους....<br>
<br>
</div>

Τα πράγματα είναι απλά. Δεν έχω λεφτά και θα τα μου δώσεις εσύ κι αν δεν μου τα δώσεις θα στα πάρω με το ζόρι, με τρόπο που θα τον κάν...

Διαβάστε την συνέχεια ➯

Κοινωνία συμφερόντων.

<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiik_EJwHesXZ0yYIUEx-elMFEqJM9rkHrFVtk0_gXdb1J5MJSGb8n-gr1Wb9EG98tgfuwuVZwHCmtCTKRjbz3GdwawnfiqzpoPLycofxErSV35Cozr0BGoru4rKt57eFNRm3kPL29uQqU3/s1600/3549322_640px.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="427" data-original-width="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiik_EJwHesXZ0yYIUEx-elMFEqJM9rkHrFVtk0_gXdb1J5MJSGb8n-gr1Wb9EG98tgfuwuVZwHCmtCTKRjbz3GdwawnfiqzpoPLycofxErSV35Cozr0BGoru4rKt57eFNRm3kPL29uQqU3/s1600/3549322_640px.jpg"></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br></div>
<div>
Οι κοινωνίες επιμένω πως νοιάζονται για την αγαστή συνεργασία των μελών τους και όχι για την ευτυχία τους. Όλοι οι τρόποι που μας καταδεικνύουν θεμιτούς ως δρόμους προς την επιτυχία μας και ακολούθως την ευτυχία μας, έχουν να κάνουν με την παραδοχή του συνόλου των αξιών τους και μόνον.</div>
<br>
</div>

Οι κοινωνίες επιμένω πως νοιάζονται για την αγαστή συνεργασία των μελών τους και όχι για την ευτυχία τους. Όλοι οι τρόποι που μας κατα...

Διαβάστε την συνέχεια ➯

Η τρομοκρατία αποτέλεσμα φονταμενταλισμού.

<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjsFhDws5z_OqZSmC4UE-r9vI8LpJHvkH6shjmju0Om9tJHx7BT16-zkXiFVwbbIAE0cpa-BBZdT0_I58fFA20OSeEQ8-bG8iisqEsUqnABMDzJLvJ2gSr1-ZpJYhHfceNGeJjNlsDDM1_M/s1600/images.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="189" data-original-width="267" height="226" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjsFhDws5z_OqZSmC4UE-r9vI8LpJHvkH6shjmju0Om9tJHx7BT16-zkXiFVwbbIAE0cpa-BBZdT0_I58fFA20OSeEQ8-bG8iisqEsUqnABMDzJLvJ2gSr1-ZpJYhHfceNGeJjNlsDDM1_M/s320/images.jpg" width="320"></a><br>
Πώς θα μπορούσε να τα βάλει κανείς με την πίστη των ανθρώπων; Πώς θα κατάφερνε να αντεπεξέλθει με το όραμα εκείνων που θαρρούν πως βλέπουν ως μόνη ελπίδα της σωτηρίας της ψυχής τους την επιστροφή στον δρόμο των παλαιών σκληρών θρησκευτικών πρακτικών;<br>
<div>
</div></div>

Πώς θα μπορούσε να τα βάλει κανείς με την πίστη των ανθρώπων; Πώς θα κατάφερνε να αντεπεξέλθει με το όραμα εκείνων που θαρρούν πως βλέπο...

Διαβάστε την συνέχεια ➯

Ας δώσουμε κάτι παραπάνω...

<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg4j2dBW_qniMCxOn99mt97rxjsacASahpaRd3At9n6JLn4WiMnL0IzhciqE9eUb8iEFhgiyme5LCjHup0HFVabFA37tqbujBx75MxCwUn0MbSPNXft76ODi8btpQ5zQvgy6Tbv3nt5WD-M/s1600/5253680859_ab9b623819_o.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="416" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg4j2dBW_qniMCxOn99mt97rxjsacASahpaRd3At9n6JLn4WiMnL0IzhciqE9eUb8iEFhgiyme5LCjHup0HFVabFA37tqbujBx75MxCwUn0MbSPNXft76ODi8btpQ5zQvgy6Tbv3nt5WD-M/s640/5253680859_ab9b623819_o.jpg" width="640"></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
Ως κοινωνία, εξαιρώντας το υλικό μέρος της υπόθεσης, μπορούμε να νοήσουμε το αφηρημένο συνολικό της γενικής ιδέας του πλήθους των ατόμων που απαρτίζουν τη συγκεκριμένη ομάδα ανθρώπων και διαμορφώνουν τις σχέσεις τους<br>
<br>
</div>

Ως κοινωνία, εξαιρώντας το υλικό μέρος της υπόθεσης, μπορούμε να νοήσουμε το αφηρημένο συνολικό της γενικής ιδέας του πλήθους των α...

Διαβάστε την συνέχεια ➯

Αρχές...

<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhwMom2o34MMh3c_jyTkM8MdCLyOrYBzybhcwAcHt0zpelJpEW1Z-sWrkqKWK9fDyXDygED6Mkseuf13qhuBSsfnI1a-STPOg1P8iltsBO5E8ywkgYGUTxAeNJgCb1nVReVXkJjSmuD3iKb/s1600/images.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="248" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhwMom2o34MMh3c_jyTkM8MdCLyOrYBzybhcwAcHt0zpelJpEW1Z-sWrkqKWK9fDyXDygED6Mkseuf13qhuBSsfnI1a-STPOg1P8iltsBO5E8ywkgYGUTxAeNJgCb1nVReVXkJjSmuD3iKb/s400/images.jpg" width="400" /></a></div>
Ανατροφές από αυστηρούς γονείς με νου και όμματα στη θέα της  γνωστής πεπατημένης. Η περιφρόνηση της επιθυμίας του ατόμου αυτοσκοπός ιερός. Τιμώμενος.<br />
<div>
<br /></div>
<div>
Γράφει ο <a href="http://politisg.weebly.com/" target="_blank">Γιώργος Σ. Πολίτης</a><br />
<br />
Θρήσκες διδαχές, υποχρεώσεις, τιμωρήσεις, απειλές. Βέργα ως εργαλείο συμμόρφωσης. Δάσκαλοι, γονείς και αυστηρές διαλέξεις, θεμέλιοι λίθοι μιας κοινωνίας η οποία θεωρεί πως η λευκότητα ορίζεται-επιτυγχάνεται με όρους.<br />
<br />
Αποτελέσματα όλοι χριστής διαπαιδαγώγησης. Χριστής και με την έννοια της σώφρονος πέραν της -απαραίτητης- χριστιανικής. Της άμωμου εκείνης όπου ποτέ δεν αντιστέκεται σε εκείνους που δεν πρέπει και κάνει τα παιδιά να γίνονται μεγάλοι ζώντας με την ελπίδα της ανταπόδοσης, της αποζημίωσης εκείνων που παράτησαν με βαριά καρδιά πίσω τους.<br />
<br />
Ανατροφές με σημαία το πρέπον, το είθισται. Η ζωή αφιερωμένη στο κοινό καλό. Αλτρουισμός, υποκρισία, ταγή υποχρεωτική, χάριν ενός συνόλου που το νέμονται λίγοι. Βέργα στα νιάτα, απειλή και φοβέρα στους ενήλικες. "Να, η απόρριψη (της κοινωνίας και του Ύψιστου) καραδοκεί και η φωτιά θερμαίνει το καζάνι της απόδοσης του δίκαιου.<br />
<br />
Η καταστροφή της προσωπικότητας θεμιτή εάν άλλα προστάζει η ατίθαση βούληση.<br />
<br />
Στο τέλος ο στόχος επιτυγχάνεται. Ο αγέρωχος νους καταντά να μισεί τον εαυτό του. κοιτά τις πράξεις του και αυτομαστιγώνεται.<br />
<br />
Κοιτιέται στον καθρέφτη και αγωνίζεται να δει πέρα από την κατάντια του τα κάποια οφέλη του. Παλεύει να αναγνωρίσει την προσωπικότητα του. Τη διαφορά εκείνη που φανταζόταν πως θα τον έκανε ευτυχισμένο. <br />
<br />
Οι κοινωνίες αδιαφορούσαν ανέκαθεν για τις ευτυχίες των μελών τους. Την πάρτη τους κοιτούσαν μόνο και φρόντιζαν για αυτό θρησκεία και άρχοντες. Οι νομείς της υποταγής του πλήθους.<br />
<br />
Μιλούν για αλτρουισμό, παινεύουν τις θυσίες, χαρίζουν τσίγκινα μετάλλια σε εκείνους που μάσησαν το παραμύθι και απαρνήθηκαν τον εαυτό τους χάριν των όποιων αφεντάδων και υπάρχουν πολλοί σήμερα. Σχεδόν ο κάθε ένας από εμάς εξουσιάζει και έναν ακόμα. <br />
<br />
Γεννιόμαστε όχι όπως λέει ο Καμύ, αθώοι αλλά ένοχοι. Φορτωμένοι βαριές ενοχές που χρειάζεται αγώνας διαρκής να αποβάλλουμε. Έντιμος είναι εκείνος που υποτάσσεται, εκείνος που απαρνιέται τις επιθυμίες του και γίνεται ένας καλός χριστιανός, ένας χρήσιμος πολίτης για το κοινωνικό-πολιτικό σύνολο, όπου μαζί με το θρησκευτικό βαδίζουν χέρι-χέρι για το κοινό συμφέρον, ενάντια στο όφελος εκείνο που κάνει κάπως πιο ξεκάθαρη την παρουσία του όταν το μυαλό αδειάσει από δόγματα και καταφέρει να δει από ψηλά ολόκληρη την ιστορία της δημιουργίας των θρησκειών και των πολιτικών ρευμάτων.<br />
<br />
Το σύνολο των αρχών στέκει ‘δίκαιο’ αρωγός κάθε προσπάθειας σε όλους τους ταγμένους, σε κάθε πιστό γονυπετή και ακολούθως, η κοινωνία σκληρή σαν παιδί, φροντίζει και αποβάλλει κάθε διαφορετικότητα, κάθε φυντάνι ελπίδας πως κάποτε ίσως ο ντουνιάς αλλάξει ροή και δει το φως του με άλλο μάτι. Πως τίποτα δεν έχει επί της ουσίας να μοιράσει με κανένα διπλανό του. Ζώο, λιγότερο λογικό ή περισσότερο.<br />
<br />
Ορίστε ο καθρέφτης αγαπητοί μου! Δείτε και πείτε πως κάνατε όλα εκείνα που θελήσατε χωρίς φόβο, χωρίς ύστερες σκέψεις. Πείτε πως διαλαλήσατε όπως είχατε το δικαίωμα τις ορέξεις σας. Τις πολιτικές, τις θρησκευτικές, τις σεξουαλικές. Ορκιστείτε πως ομολογήσατε με παρρησία τις σκέψεις σας. Τις κρυφές. Τις καλές, τις κακές, όπως ακριβώς δικαιούστε να το κάνετε. Πείτε πως κάνατε παρέα με εκείνους που σας γέμιζαν τη καρδιά και όχι με εκείνους που για διάφορους λόγους έπρεπε. <br />
<br />
Οι λόγοι αν καταλάβατε είναι τα αποτελέσματα της έχθρας μας. <br />
<br />
Ας ομολογήσουμε ειλικρινά λοιπόν -αν διαφωνούμε- πως κάναμε πάντα εκείνο όπου η καρδιά μας πρόσταζε κι αν ζητάμε ένα μικρό παράδειγμα της υποταγής μας, ας αποδεχτούμε ως απόδειξη, τις πράξεις μας που έγιναν ώστε να τιμήσουμε τους όρους, τις συμβάσεις της παραμονής μας στο κάδρο της παραδοχής των γύρω μας και κατόπιν ας αναλογιστούμε την άλλη, τη διάφορη, του δικαιώματος στον εαυτό μας να λέει όποτε θέλει 'Οχι'…<br />
<br />
Περιβαλλόμαστε από άθλιους τοίχους. Πρέπει πρώτα να ομολογήσουμε το προφανές, τα υπόλοιπα έπονται.<br />
<br />
Η αστική ζωή μοιάζει πνιγμένη στους κανόνες. Ένα δάσος υποχρεώσεων μας σφίγγει. Από τη μια ο παπάς από την άλλη ο αστυφύλακας. Η φωτογραφία εκείνη της όμορφης γυναίκας στον τοίχο πρέπει να καλυφθεί για το δημόσιο συμφέρον. Ίσως και το δάσος που πρασινίζει αδιάντροπα μακριά από τη φυλακή.<br />
<br />
Η υποχρέωση, η ακολούθηση, η πιστή εφαρμογή των πατροπαράδοτων αξιών, ο μόνος δρόμος της καταξίωσης. Η παραδοχή πως το νόμισμα είναι άξιο πέραν των συνόρων καθίσταται μονόδρομος. Η πίστη οφείλει να παροχετευτεί έστω και ενέσιμα. <br />
<br />
"Δείτε ανυπάκουοι την καταστροφή όσων δεν ομολόγησαν δημοσία τα αμαρτήματα της ελεύθερης σκέψης τους. Δείτε την αποβολή τους, οραματιστείτε το μέλλον τους και τρομάξετε μηπως και σωθείτε. Ο τρόμος αυτός σας παρέχεται δωρεάν".<br />
<br />
Μα η αγάπη του πλησίον δεν είναι εφικτή αν πρώτα δεν υπάρξει αγάπη για τον ίδιο τον εαυτό. Πώς διαφεύγει αυτό από τους πατέρες-καθοδηγητές μας; <br />
<br />
Δεν διαφεύγει.<br />
<br />
Μας μαθαίνουν να υποκρινόμαστε ακόμα και στον ίδιο μας τον εαυτό. Η υποκρισία έχει αναχθεί σε επιστήμη. Ακόμα και οι ίδιοι εμείς, ως πατέρες ή μανάδες διδάσκουμε τα παιδιά μας τις υποχρεώσεις τους λέγοντάς τους πως ο μόνος τρόπος να ευτυχίσουν είναι η ακολούθηση των κανόνων κι όχι εκείνη της καρδιάς τους.<br />
<br />
Υπολογιστές όλοι μας, θύματα της εμβόλιμης κατάστασης που έχουμε αποδεχτεί ως γέννημα δικό μας. Αυτή κι αν είναι ήττα!<br />
<br />
Όπου κι αν στρέψουμε το βλέμμα κοιτούμε το παρελθόν μας. Τη μάνα, τον πατέρα, τις οδηγίες, τα λόγια τους και διδάσκουμε τα παιδιά μας με τον τρόπο που οφείλουμε. Αυτή είναι μια δεύτερη ήττα. Μια αυτοκτονική τάση που θλίβει κι όμως γίνεται γιατί πάψαμε να διαβλέπουμε κάποιο μέλλον μακριά από όσα το μαντρί προορίζει και επιβάλλει ή προτείνει για εμάς.<br />
<br />
Υπάρχει γύρω μας η διάχυτη οσμή της υποταγής. Υπάρχει σαν απαλή αίσθηση, σαν διάφανη κουρτίνα που πίσω τα τοπία παραμένουν ελκυστικά, αλλά πάντα υπό προϋποθέσεις.<br />
<br />
Αυτές οι προϋποθέσεις είναι ο διαχρονικός υπόγειος εχθρός μας.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<a href="http://politisg.blogspot.gr/" target="_blank">politisg</a><br />
<a href="https://www.facebook.com/Politisgeo/?ref=aymt_homepage_panel" target="_blank">facebook</a></div>
</div>

Ανατροφές από αυστηρούς γονείς με νου και όμματα στη θέα της γνωστής πεπατημένης. Η περιφρόνηση της επιθυμίας του ατόμου αυτοσκοπός ιερό...

Διαβάστε την συνέχεια ➯

Από τον Αντρέα έως τον ΣΥΡΙΖΑ

Οι παλαιότεροι θα θυμούνται αλλά οι πιο νέοι σίγουρα θα πρέπει να μάθουν ή έστω να διαβάσουν εν τάχει την ιστορία της καθημερινότητας των...

Διαβάστε την συνέχεια ➯

«Έλληνες δε βαριέστε, συνήθεια είναι όλα…»

<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="MsoNoSpacing" style="text-align: justify;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgVtf3Y0OZHUe5rTAOd70IfP4y6gxbpIKTyzi-OjAn1B4d0iFjC6TUgbCQhAr0pH8JHkZq8GLV0oC_9xX5vBy0quY5CXuRcWlTBRI8G_E2vwGUeTJTJYunsI45Cs7qZ2p5v8LMUxgpW2eDw/s1600/%25CE%25BF%25CE%25B9980.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="309" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgVtf3Y0OZHUe5rTAOd70IfP4y6gxbpIKTyzi-OjAn1B4d0iFjC6TUgbCQhAr0pH8JHkZq8GLV0oC_9xX5vBy0quY5CXuRcWlTBRI8G_E2vwGUeTJTJYunsI45Cs7qZ2p5v8LMUxgpW2eDw/s400/%25CE%25BF%25CE%25B9980.jpg" width="400" /></a></div>
Τι μπορεί να περιμένει κανείς από μια χώρα όπου το δίκαιο είναι απόλυτα συνυφασμένο με το δίκαιο του δανειστή;<br /><br />Γράφει ο <a href="http://politisg.weebly.com/" target="_blank">Γιώργος Σ. Πολίτης</a><br /><br />Πού μπορεί να αποταθεί ο πολίτης ώστε να ζητήσει εκείνα που του αναλογούν όταν τα πάντα κρίνονται με γνώμονα το συμφέρον του απαίτη του κεφαλαίου και των σκληρών τόκων -που με σκοπό δάνεισε- ο οποίος παραμένει ενδεδυμένος τον μανδύα με τα εθνικά χρώματα;<br /><br />Ποιος μπορεί να ελπίζει σε ένα μέλλον όχι όμοιο με εκείνο των ευκλεών εποχών, μα σε ένα κάποιο με τίμια απόδοση των κόπων του;<br /><br />Ποιος μπορεί να ελπίζει στη διάσωση της περιουσίας του; Των δεδουλευμένων κόπων του, όταν πρώτιστος στόχος είναι το κέρδος των μεγάλων fans και έσχατος, η καπελωμένη επιστροφή του κόπου των Γερμανών(κυρίως) από τους άνευ ουδεμίας αξίας Έλληνες εργαζόμενους, τους επονομαζόμενους και τεμπέληδες ή και γλεντοκόπους καταχραστές;<br /><br />Ποιος νέος μπορεί σήμερα να ελπίζει νοιώθοντας την ελάχιστη έστω σιγουριά πως θα διατηρήσει το όποιο εισόδημά του ώστε να σχεδιάσει το μέλλον του; (Σε περίπτωση που βρει εργασία)<br /><br />Ποιος Έλληνας πολίτης είναι χαρούμενος ατενίζοντας το χαρμόσυνο φως της εξόδου από την κρίση στην οποία σημειωτέον δεν μπήκαμε με ευθύνη δική μας οι πολίτες;<br /><br />Ποιος ηγέτης εξακολουθεί να δανείζεται ώστε να παράσχει κυρίως σε ημέτερους, όταν αντιλαμβάνεται πως δεν καταφέρνει να αποπληρώσει;<br /><br />Ο απατεώνας ματαιόδοξος που αρέσκεται στο μπαλκόνι.<br /><br />Ποιος δανειστής δανείζει αφερέγγυο χρεώστη;<br /><br />Ποιος χρεώστης θεωρείται φερέγγυος, άξιος νέου δανεισμού –και για ποιόν;-, όταν δανείζεται από την ίδια αγορά ώστε με τα νέα του δανεικά να ξεπληρώσει τα παλαιά;<br /><br />Ποιος δανειστής δεν διερωτάται το προφανές. «Καλά αν σε δανείσω ξανά ώστε μου ξεπληρώσεις τα προηγούμενα, τα νέα δανεικά πώς θα μου επιστρέψεις;»<br /><br />Ο έξυπνος δανειστής, είναι η απάντηση. <br /><br />Ο έξυπνος δανειστής οποίος δεν διερωτάται καν, διότι απλά γνωρίζει και είναι εκείνος ο χαμογελαστός που βλέπει κοψοχρονιά το σπίτι σου.<br /><br />Ποια τράπεζα χαίρεται όταν ο δανειστής αποπληρώνει στο ακέραιο τις οφειλές του;<br /><br />Καμιά. <br /><br />Καμιά διότι οι τράπεζες είναι καταστήματα. Μαγαζιά που αποσκοπούν στο κέρδος. Όλες οι άτοκες δόσεις που προσφέρονται δεν παραχωρούνται. Δίνονται με μία βαθιά και μόνη ελπίδα: Αρχικά τους τόκους καθυστέρησης και αργότερα κάτι καλύτερο. Το σπίτι σου, το αμάξι σου, το κορμί σου σε έσχατη ανάγκη. (Όλοι θα γίνουμε εργάτες της νέας σελίδας της ιστορίας στην ίδια τη χώρα μας μέσα. Στο κιτάπι που είναι γραμμένο για εμάς από κάποιους εξυπνότερους. Πόσο θλιβερό!)<br /><br />Μην ακούτε το διαφημιζόμενο «τι θα τα κάνουν τόσα σπίτια...» Θα τα πουλήσουν είναι η απάντηση σε τιμές έστω και λίγο παραπάνω της αξίας του δανείου σου, συν τους τόκους, πλέον ενός όποιου κέρδους, η σούμα της όλης τιμής είναι απλά αντικειμενικώς ξεφτιλισμένη (αλλά κερδοφόρα γι' αυτούς) και υπάρχει πλήθος αγοραστών, ντόπιων και ξένων που θα σπεύσουν, αν όχι σήμερα σίγουρα αύριο.<br /><br />Αν δεν δανείζεσαι θα βρεθεί τρόπος στα πάρουν αλλιώς. <br /><br />Πώς; <br /><br />Αυξάνοντας τους φόρους ώστε να δανειστείς για να πληρώσεις. Δεν μπορεί κάποτε στο βάθος του χρόνου με τις δέουσες αναπροσαρμογές φόρων θα βρεθείς εκτεθειμένος. Ο καθένας δηλαδή...Το σχέδιο δεν είναι κοντό, είναι μακρύ και αισιόδοξο καθώς αποβλέπει στα παιδιά ή στα εγγόνια σου.<br /><br />Ποιος πολιτικός δεν βλέπει την τεραστίων διαστάσεων αποτυχία της επιλογής της επόπτευσης της Ελλάδας από τα θηρία της φίλης Ευρώπης;<br /><br />Ποιος φαντάζεται πως ο δανειστής ή ο χασάπης της γειτονιάς (να τα λέμε κι αυτά) πιάνεται φίλος; Κανείς λογικός.<br /><br />Σήμερα όλοι οι πολιτικοί μάθανε στον εύκολο καθαρμό. Επιρρίπτουν τις ευθύνες σε κάθε προηγούμενο, κατά τη συνήθη διαχρονική συνταγή που έχει πέραση ακόμα, σαν το παστίτσιο της γιαγιάς που δεν αλλάζει τη γεύση του.<br /><br />Παλιά αναρωτιόμαστε σαν μαθητούδια, πόσο χαζός μπορεί να γίνει ένας δανειστής, σήμερα βεβαιωνόμαστε για το πόσο σκληρός εμφανίζεται και το πόσο χαζοί είμαστε εμείς που ποντάραμε στη βλακεία του.<br /><br />Σήμερα μαθαίνουμε σαν άντρες πως η ζωή είναι σκληρή για τους αφελείς.<br /><br /><br />Για τους φοβητσιάρηδες το ίδιο.<br /><br />Ακόμα εμπεδώνουμε ως μετεξεταστέοι πως το χρήμα είναι ο θεός που προσκυνά ακόμα και η εκκλησία. Ως χρήμα μπορείτε να θεωρήσετε και την επιρροή. Στο έσχατο μέρος της σε ‘χαρτί’ μεταφράζεται και αυτή κι όλοι εμείς πέσαμε θύματα της ανάγκης μας για μεγαλομανία. Θύματα μιας ματαιοδοξίας ανθρώπων με βλέμμα κοντό. Κοντότατο. Πολύ θλιβερό όλο ετούτο. <br /><br />Τρέχαμε πίσω από τα ταξίματα, από το κοντό φουστανάκι της άμυαλης -θαρρούσαμε- παιδούλας που λικνιόταν ερωτικά. Τρέξαμε για εύκολο πήδημα, μόνο που η αφελής νεαρή έκρυβε στα πόδια της μέσα αντί για αιδοίο, προσόντα που θα ζήλευε και ο αγαλματένιος σάτυρος. Τα έχετε δει στα τουριστικά καταστήματα... Νομίζαμε πως ήταν για τους ξένους αλλά τελικά ήταν για εγχώρια κατανάλωση.<br /><br />Ποιοι οπαδοί εξακολουθούν να πιστεύουν τα λόγια των κυβερνήσεων που μας κατέστρεψαν αισθανόμενοι μάλιστα την απόστροφο μιας πίστης πως 'βρε αδελφέ στάσου κάτι μπορεί να αλλάξει;' Οι μισοί από εμάς, οι υπόλοιποι πιστεύουμε τους απέναντι που μοιράστηκαν την εξουσία και περιμένουμε αγωνιωδώς τις εκλογές να χρίσουμε με τη σειρά τους κι εκείνους που δεν κυβέρνησαν, κυβερνήτες. <br /><br />Ποιος έξυπνος λαός θα ψήφιζε εφαρμογή των μνημονίων για λιγότερους φόρους, για καλύτερη ζωή, έστω και μελλοντικά, τη στιγμή μάλιστα που και οι δανειστές αναγνωρίζουν πως το πρόγραμμά τους απέτυχε; Μονάχα οι ηλίθιοι. Εμείς!<br /><br />Και λέμε έχει ο θεός. Δηλαδή, ο θεός ποτέ του δεν είχε, αλλά το λέμε από συνήθεια, για ξεκάρφωμα, για άλλοθι στη βλακεία μας μέσα. Μπορεί και στην ανικανότητά μας να διακρίνουμε κάτι πέρα από τη μύτη μας. (και την εύκολη λύση καθώς νομίζουμε. Ποτέ μην πείτε κάποιον δούλο, δούλο. Τον αποκαρδιώνετε. Λεύτεροι λοιπόν να αποφασίζουμε τα δεσμά μας)<br /><br />Τα εύκολα μέλλοντα, μας τελείωσαν. Στα ράφια των επιλογών μας απέμειναν μονάχα τα δύσκολα, τα ακριβά εκείνα των αντρών που μάθανε να παλεύουν. Για τους υπόλοιπους πάντα θα υπάρχει η βολική, η αφελής παιδούλα με το μειλίχιο χαμόγελο, τα κόκκινα χείλη, το υπέροχο στήθος και τη στύση του Πρίαπου κάτω από την κοντή της φουστίτσα να μας προτείνει το μέλλον. Να μας προκαλεί με λόγια γλυκά, ναζιάρικα «Έλληνες δε βαριέστε, συνήθεια είναι όλα…»<br /><br /><a href="http://politisg.blogspot.gr/" target="_blank">politisg</a></div>
<script language="JavaScript">
/***********************************************
* Disable copy script - © www.logiosermis.net
***********************************************/
function addLink() {
var bodyElement = document.getElementsByTagName('body')[0];
var selection;
selection = window.getSelection();
var selectiontxt = selection.toString();
var pageLink = "<br /><br /> Διαβάστε όλο το άρθρο: <a href='"+document.location.href+"'>"+document.location.href+"</a><br />";
var copytext = selection + pageLink;
var copytext = selectiontxt.substring(0, 1500)+'... '+pageLink;
var attachDiv = document.createElement('div');
attachDiv.style.position='absolute';
attachDiv.style.left='-99999px';
bodyElement.appendChild(attachDiv);
attachDiv.innerHTML = copytext;
selection.selectAllChildren(attachDiv);
window.setTimeout(function() {
bodyElement.removeChild(attachDiv);
},0);
}
document.oncopy = addLink;
</script>
<script language="javascript" type="text/javascript">
    $(document).ready(function() {
    $('body').on('contextmenu', 'img', function(e){ 
    return false; 
    });
    }); 
</script></div>

Τι μπορεί να περιμένει κανείς από μια χώρα όπου το δίκαιο είναι απόλυτα συνυφασμένο με το δίκαιο του δανειστή; Γράφει ο Γιώργος Σ. Πολίτ...

Διαβάστε την συνέχεια ➯

Οι έσω και οι έξω τειχών.

<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj3gOgVlUXgi6FzcwumYyf-hslVZEUqp3k8TwW47pfriC43mIUQeEOYZiQ5XTqzRu8DzLZTstpKsPOyYY2nxTowMvvTUIzbkQlUm7s1YH8ncKXsX8T_MIiEp09GzWcwpauOaHsuxY1kg-jl/s1600/berlin%252B%25286%2529.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="434" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj3gOgVlUXgi6FzcwumYyf-hslVZEUqp3k8TwW47pfriC43mIUQeEOYZiQ5XTqzRu8DzLZTstpKsPOyYY2nxTowMvvTUIzbkQlUm7s1YH8ncKXsX8T_MIiEp09GzWcwpauOaHsuxY1kg-jl/s640/berlin%252B%25286%2529.jpg" width="640"></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br></div>
Τα κράτη ανέκαθεν ύψωναν τείχη. Το έκαναν συνειδητά προσπαθώντας να κρατήσουν έξω από αυτά τους εχθρούς συνομολογώντας (οι έσωθεν) όμοιες προσδοκίες, όμοια –κατά το δυνατόν- πιστεύω και πάντα όμοιους στόχους.<br>
<br>
</div>

Τα κράτη ανέκαθεν ύψωναν τείχη. Το έκαναν συνειδητά προσπαθώντας να κρατήσουν έξω από αυτά τους εχθρούς συνομολογώντας (οι έσωθεν) όμοι...

Διαβάστε την συνέχεια ➯

Εγγραφή σε: Αναρτήσεις ( Atom )

Πολιτευόμενοι ιερείς

Η μάχη της σακούλας

Δύο κόσμοι

Έτσι είναι αν έτσι αισθάνεστε.

Στόχος και πάλι οι συντάξεις.

Κι απ’ το βάρος το ίδιο, χειρότερη η συνήθεια…

Το εθνικό νόμισμα στο απόσπασμα.

Βουλευτής διαθέσιμος…(;)

Καιρός για πλύσιμο με σφουγγάρι.

Κοινωνία συμφερόντων.

Η τρομοκρατία αποτέλεσμα φονταμενταλισμού.

Ας δώσουμε κάτι παραπάνω...

Αρχές...

Από τον Αντρέα έως τον ΣΥΡΙΖΑ

«Έλληνες δε βαριέστε, συνήθεια είναι όλα…»

Οι έσω και οι έξω τειχών.

Ωραία λοιπόν, εθνικό νόμισμα;

Μόνο μαστίγιο, το καρότο τελείωσε.

Αστοί, μικροαστοί και μπουρζουάδες

Ήττα...

Παλαιότερα άρθρα