Συνεχίζουμε να εισάγουμε αγροτικά προϊόντα που θα μπορούσαμε να παράγουμε!

Λεμονιά και αχλάδια Αργεντινής, μήλα Ιταλίας και γκρέιπ φρουτ Ν. Αφρικής.

Το ζήτημα είναι μεγάλο και αφορά πολλά ζητήματα. Τις αντιστάσεις στην αστικοποίηση και ανθρωπολογική συρρίκνωση των πολιτών, την εθνική οικονομία και την ερήμωση αντί δενδροφύτευση με καρποφόρα των κήπων, των χωραφιών και των δημόσιων χώρων.

Εδώ πρέπει να πούμε ότι η μεταπολεμική και μεταπολιτευτική μεθοδευμένη αστικοποίηση που εξανάγκασε τους Έλληνες πολίτες να αφήσουν τα φυσικά και πολιτισμικά τους λίκνα λόγω απουσίας υποδομών στην ύπαιθρο, ήταν αναπόφευκτο να οδηγήσει στην παρούσα συμφορά.

Η χώρα δεν απέκτησε βιομηχανία ή αυτοδυναμία σε τεχνολογίες αιχμής ενώ ταυτόχρονα η παραδοσιακή αγροτική ζωή εγκαταλείφθηκε και η ύπαιθρος ουσιαστικά ερήμωσε. Θα μπορούσε, σε κάθε περίπτωση, στο πλαίσιο μιας σωστής αντίληψης της Αειφόρου ανάπτυξης, να γίνει σεβαστή η φυσική και πολιτισμική μας κληρονομιά, να αναπτυχθούν φιλικές προς το περιβάλλον βιομηχανικές μονάδες και κυρίως να αναπτυχθεί ποιοτικά η αγροτική οικονομία με βιολογικά προϊόντα.

Τίποτα από όλα αυτά. Το αποτέλεσμα είναι να ζούμε σε κακοκτισμένες πόλεις, ως κράτος να στερούμαστε οικονομικής δύναμης και ανταγωνιστικότητας και να ζούμε με δανεικά. Όταν ήλθε η στιγμή της κρίσης με την εγκληματική, άσκοπη και άκαιρη ένταξη στην ΟΝΕ που μας σάρωσε λόγω ελλείμματος ανταγωνιστικότητας (ΟΝΕ: Ο μηχανισμός της καταστροφής και έγκαιρες προειδοποιήσεις http://wp.me/p3OlPy-CS) το αποτέλεσμα είναι να μας πατήσουν στον λαιμό οι κερδοσκόποι και οι τοκογλύφοι.

Ακόμη χειρότερα, ο ιδιωτικός πλούτος των πολιτών που μετά τον πόλεμο σταδιακά απέκτησαν ως ναυτικοί ή ως μετανάστες, ως έμποροι και ως ανεξάρτητοι νοικοκυραίοι που πάλευαν να αναπτυχθούν ενάντια στην νεοελληνική φαυλοκρατία, μπαίνει και αυτός (ο ιδιωτικός πλούτος) στο στόχαστρο των εκποιήσεων και των φτηνών αγορών από τρίτους ή από τους αεριτζήδες της μεταπολίτευσης που παράνομα φυγάδευσαν έγκαιρα τα λάφυρα της φοροαποφυγής.

Δηλαδή "δολοφονήθηκε" η Ελληνική κοινωνία που βρέθηκε τώρα αφενός να στερείται βιομηχανικής ανταγωνιστικότητας και αφετέρου να αγοράζει αγροτικά προϊόντα που θα μπορούσε να παράγει με προδιαγραφές πολύ υψηλές και σε αφθονία.

Οι φωτογραφίες που συνοδεύουν την παρούσα ανάρτηση είναι από μια εξαιρετική αλυσίδα σουπερμάρκετ. Φημίζεται για την προτίμησή του για τα Ελληνικά προϊόντα. Όσα βρει, βέβαια. Τα υπόλοιπα τα εισάγει.

Πάντως, εάν δείξεις σε ένα σύγχρονο αστικοποιημένο νέο μια λεμονιά και τον ρωτήσεις τι είναι θα απορήσει. Πιθανότητα θα σου πει είναι μάλλον … μηλιά.

Αυτά είναι τα μαύρα μας τα χάλια και ενώ εξανεμίστηκαν εκατοντάδες δισεκατομμύρια ευρώ τώρα κάποιοι υιοθετούν και την κυριολεκτικά μίζερη άποψη ότι βιάζοντας την φυσική και πολιτισμική κληρονομιά που απέμεινε θα φέρουμε … ανάπτυξη.

Χαρακτηριστικό και ενδεικτικό παράδειγμα ότι έχει χαθεί κάθε ίχνος λογικής και ορθολογισμού είναι η υπόθεση της Νήσου Φλέβας (και όχι μόνο), κάτι το οποίο ξαναγράψαμε πρόσφατα:

Νήσος Φλέβα: στην παρούσα φάση η εκποίησή της συμβολίζει την πολιτική εξόντωση των νεοελλήνων, την εκμηδένιση της δημοκρατίας και τον βιασμό της φυσικής και πολιτισμικής μας

Και πιο πρόσφατα νέα επιστολή στον αρμόδιο υπουργό εδώ

Π. Ήφαιστος – P. Ifestos
www.ifestos.edu.gr / www.ifestosedu.gr – info@ifestosedu.gr