"Εμείς δεν είμαστε Έλληνες" βροντοφωνάζουν οι Γάλλοι...

Τα "ξενύχτια" που λοιδωρήθηκαν ως ντεμέκ αγώνας και ρεφορμιστική επιλογή πολιτικά μη συνειδητοποιημένων εργαζομένων, εξελίσσονται σε κινητοποιήσεις στοχευμένες και μαχητικές, και δε θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι σήμερα οι Γάλλοι εργαζόμενοι σηκώνουν στα χέρια τους την αξιοπρέπεια των λαών της Ευρώπης ενάντια στην Γαλλική κοινοβουλευτική χούντα, και στην Νεοναζιστική Γερμανική Ευρώπη.

Τουλάχιστον αυτοί αγωνίζονται...

Τα συνδικάτα στην Ελλάδα πήραν χαμπάρι τι γίνεται στη Γαλλία, η λόγω έλλειψης επαρκούς πολιτικής καθοδήγησης δε μας αφορά το θέμα και είναι προτιμότερο να αμπελοφιλοσοφούμε απεραντολογώντας για τον τρισκατάρατο καπιταλισμό;;;

Το κίνημα στη Γαλλία, είναι μαθηματική εξίσωση πρώτου βαθμού

Κανόνας πρώτος: Όταν δεν ψειρίζει κανείς τη μαϊμού του χαρακτήρα της εξέγερσης, τότε αυτή την εμπνέει αυθεντικά ο νους και η καρδιά των ανθρώπων.

Κανόνας δεύτερος: Όταν όμως η εξέγερση καθοδηγείται μόνο από το θυμικό των ανθρώπων, χωρίς καθαρή πολιτική στόχευση και επιτελικό σχεδιασμό, τότε είναι καταδικασμένη να μείνει από καύσιμα στη μέση της διαδρομής.

Η Γαλλία καίγεται με αφορμή τις "μεταρρυθμίσεις" στο ασφαλιστικό.

Στην Ελλάδα καίγεται ο κώλος μας στον καναπέ, κι ας αλλάζει χέρια ολόκληρη η χώρα.

Ο άγνωστος "Χ" στην εξίσωση, είναι πάντα ο ρόλος του επαναστάτη. Πάντα έτσι ήταν στην ιστορία των λαών...

Αυτός που ξεχώρισε διαχρονικά για τη στρατηγική του αντίληψη, είναι αυτός που δεν ψειρίζει τη μαϊμού κόντρα στο θυμικό των ανθρώπων.

Την οργή δε την λοιδορείς..
Το ξέσπασμα δεν το αφορίζεις...
Την εξέγερση οφείλεις να την καθοδηγείς ως σάρκα από την σάρκα της. Αν ανέβεις ψηλότερα από αυτήν, ή θα αφανιστείς ή θα σου γυρίσει περιφρονητικά την πλάτη..
Το αποτέλεσμα λοιπόν, δεν κρίνεται ανάλογα με το αν υπάρχει η αν λείπει ο επαναστάτης μόνο, αλλά και από το αν παίζει όπως οι κανόνες επιβάλλουν το ρόλο του στη συγκεκριμένη στιγμή.

Ούτε λίγο νωρίτερα με τρόπο που να γίνεται τροχοπέδη...
Ούτε λίγο αργότερα γιατί κανείς δεν είναι πρόθυμος να του αναγνωρίσει το ρόλο του τιμητή.
Η Γαλλία ξεσηκώνεται αλλά θα ναυαγήσει χωρίς στόχευση...
Η Ελλάδα κοιμάται γιατί ναυάγησε αναζητώντας τη στόχευση καθηλωμένη στον καναπέ...

Τι δεν κατάλαβες;;; Κάπου υπάρχει ένα θεματάκι με τον άγνωστο "Χ". 

Μ αυτόν τον περισπούδαστο άγνωστο που δε θέλει να καταλάβει, ότι η ιστορία αρνείται πεισματικά να κάνει κολεγιά με τη μιζέρια...

Επιμέλεια: www.logiosermis.net
Με πληροφορίες απο Ελληνικό Φόρουμ