Τον τελευταίο καιρό, παρατηρώ τις κινήσεις των διαφόρων πολιτικών κομμάτων, γιατί είναι πια φανερό ότι δεν πάει άλλο έτσι.
Μελετώ λοιπόν, τα καινούργια συνήθεια που ξεπροβάλλουν, για να μας πείσουν οι ενδιαφερόμενοι ότι αυτοί είναι οι καλύτεροι.
Γράφει η Ε. Αθανασούλη
Πρέπει να πώ, ότι αυτό είναι πιά-σήμερα- δύσκολο. Γιατί, αν φτάσαμε ως εδώ, όλοι εσείς, που προσπαθείτε να μας αναδείξετε ένα ... πρωτεύσιμο πολιτικό πρόσωπο, ήσασταν εκεί. Πού εκεί; Μέσα, στο Κοινοβούλιο, εκεί όπου έπρεπε να τεθούν προς μελέτη ιδέες, να συζητηθούν προτάσεις, να γίνουν βελτιώσεις, να ληφθούν αποφάσεις και να υπάρξουν αληθείς κόκκινες γραμμές μη υποχώρησης, κόκκινες γραμμές αποτελέσματος, κόκκινες γραμμές εργασίας, κόκκινες γραμμές σεβασμού, κόκκινες γραμμές νομιμότητας και τιμωρίας των αξιόποινων αδικημάτων. Και πολλές άλλες κόκκινες γραμμές.
Όπως, λέμε λογαριασμός πληρωτέος μέχρι...; Έτσι ακριβώς! Γιατί εδώ μας κόβουνε το ρεύμα, το νερό, το τηλέφωνο, έχουμε επιτίμια μη πληρωμής φόρου κλπ. επακόλουθα.
Εσείς, λοιπόν, μέχρι σήμερα, δεν είχατε κανένα επακόλουθο, σε ό,τι και αν παραλείπατε να κάνετε , από τα επείγοντα, τα αναπόδραστα. Τακτοποιήσατε μόνο το ακαταδίωκτο των ατασθαλιών σας.
Και καθώς γιορτάζαμε την αντίστασή μας στο φασισμό, και τη θυσία αμέτρητων Ελλήνων σε εκείνο τον πόλεμο, διαπιστώσαμε, ότι όχι μόνο δεν διώξαμε το φασισμό, αλλά έχουμε κάνει το αντίθετο: πολλαπλασιάσαμε τα πρόσωπά του, αλλάξαμε το λεξιλόγιο, τις στολές και τις αμφιέσεις του, μπήκανε στο κλαμπ ακόμα και γνωστοί μας, και οι σωτήρες, γίναν ολετήρες, και μάλιστα με την ψήφο μας!
Άρα, κάτι δεν πάει καλά. Αν, εκλέγοντας τους αντιπροσώπους μας, για διαχειριστές της τύχης της Χώρας και για την επίτευξη ανάπτυξης και προόδου στη Χώρα και στη ζωή μας, καταφέραμε μόνο να καίμε το σπίτι μας, να πεινάνε και να ξενητεύονται τα παιδιά μας, κι εμείς να χρωστάμε, τότε κάτι απ' όλα (ή πολλά, ή όλα) είναι λάθος.
- Ή είμαστε ηλίθιοι, συλλήβδην, όλοι οι Έλληνες εκλογείς, για τις επιλογές μας ή
- οι αντιπρόσωποί μας, μας είπαν ψέμματα πως είχαν κυβερνητικό σχέδιο, και, συνεπώς, μας εξαπάτησαν,
- ή είχαν μεν, αλλά ήταν ανεπαρκές. Στην καλύτερη περίπτωση. Ή
- Γιατί αναγκάστηκαν να υποκύψουν σε εξωτερική πίεση. Στην περίπτωση όμως, αυτή, θα ήταν προτιμότερο, ως εθνικά συμφέρον, να παραιτηθούν και να ζητήσουν νέα εντολή με εξαγγελία των εξωτερικών απαιτήσεων, προ πάσης εκλογής.Για να αποφάσίσει ο ίδιος ο λαός την υποδούλωσή του, κι όχι να του την επιβάλουν οι ελευθερωτές-διαχειριστές και πληρεξούσιοί του!
Αλλά για να το κάνει αυτό, ο σωστός κυβερνήτης, θα έπρεπε να φροντίζει, να προφυλάσσει, να εξυπηρετεί, να προστατεύει, να ΥΠΗΡΕΤΕΙ το λαό που τον ανέδειξε και τον επιφόρτισε με τούτο το χρέος και την τιμή: Να τον εμπιστεύεται.
Σαν μες στο νού μου φώλιασε η γιορτή, είχα μια χαρά, πως κάποιος απ' όλους, δεν μπορεί, κάτι θα αισθάνεται από κείνα που συνέβησαν τόσα χρόνια πίσω, για να αντιμετωπίσουμε τους ξένους εισβολείς. Μάταιη ελπίδα. Κανείς δεν πήρε είδηση. Το συμβάν, λήξαν εδώ και καιρό, μοιάζει κάπως με διαφήμιση. Έτσι γίνεται πιά. Παίζει στην τηλεόραση 1-2 λεπτά κάποιο υπομνηματικό σποτ, και μετά πάει. Πότε να προφτάσει κανείς να μάθει κάτι; Δεν ξανακούει τίποτα. Έχεις και τη Ρεπούση που σου λέει ότι όλοι οι εθνικοί αγώνες είναι παραμύθια, που σου τα λένε για να σε εκμεταλλεύονται, έχεις και τους νεαρούς καταληψίες -που με το σχολείο κλειστό σταδιοδρομήσανε και τώρα -που πλησιάζουν την κυβερνητική καρέκλα, τί θα κάνουνε, που δε μάθανε τί είναι αγώνας για την πατρίδα, τί είναι πατρίδα, τί θα κάνουμε για την πατρίδα, για το αύριο όλων μας;
Είναι προφανές ότι δεν τα έχει ξανασκεφτεί όλα αυτά ο φέρελπις νέος και πολιτικός άνδρας. Ήδη, αφού έπρεπε να εμφανιστεί στο προσκήνιο της ιστορίας (ο άλλος ξέχασε να πάει, και έβαλε τις φωνές που δεν τον ξυπνήσανε!) βγήκε να δηλώσει την παρουσία του, μετά από τόσα χρόνια. Αλλά δεν είχε τί να πεί για κείνο πού 'γινε (και δώσαν οι άλλοι τη ζωή τους, και είπε πάλι τα δικά του: Διαβάζω εδώ το μήνυμα. Ας του ρίσξουμε μια ματιά:
» Η ιστορία γράφεται μέσα από τους αγώνες που δίνουν οι λαοί.
Αυτό θέλει πολλή κουβέντα και είναι φιλοσοφικό ερώτημα, ας το αφήσουμε, καλύτερα.
» Η 28η Οκτώβρη του 1940 και το έπος της Αντίστασης αποτελούν την μεγαλύτερη απόδειξη της δύναμης που έχει ο λαός όταν οργανώνεται και παλεύει για τα δικαιώματά και για την ανεξαρτησία του.
Κάνει λάθος. Ο λαός δεν πάλεψε για τα δικαιώματά του, πάλεψε για την υπόστασή του, για τη ζωή και την ελευθερία του. Και αυτά δεν είναι δικαιώματα, είναι ανάγκη, γιατί είναι το νόημα της ζωής του Έλληνα.
»Κανένας εχθρός δεν είναι αρκετά δυνατός, καμία δυσκολία δεν είναι ανυπέρβλητη μπροστά στη λαϊκή θέληση που εκφράζεται με συλλογικό και οργανωμένο τρόπο.
Αυτό είναι ψέμμα. Κανένας όχλος χωρίς ηγέτες και όραμα δεν κατάφερε τίποτε, γιουρούσια έκανε, καταστροφές έκανε, πύρρειες νίκες κέρδιζε. Τζιχάντ μας συστήνετε, ή τίποτε άλλο σχετικό;
»Η μνήμη, όμως, της 28ης Οκτώβρη αποτελεί και μνήμη της μεγάλης νίκης των λαών ενάντια στον φασισμό...,
Αυτό, σήμερα πιά, είναι φανερό ότι δεν συνέβη στ' αλήθεια.
»...που αποδείχτηκε ο καλύτερος συνεργάτης των οικονομικά ισχυρών και βύθισε τους λαούς στη φρίκη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
Το ίδιο εξακολουθεί και σήμερα να κάνει ο οικονομικά ισχυρός κόσμος, και έχει αγαστή συνεργασία με πολλές από τις κυβερνήσεις των χωρών όλου του κόσμου.
»Σήμερα, φασιστικά νεοναζιστικά μορφώματα, όπως η Χρυσή Αυγή, εκμεταλλεύονται την οικονομική και πολιτική κρίση, αλλά και το ξεθώριασμα της μνήμης. Η ΧΑ ξεπροβάλλει μέσα απʼ το βάλτο που δημιούργησαν οι πολιτικές λιτότητας και διάλυσης του κοινωνικού κράτους, που κατέστρεψαν ένα μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας.
Πιστεύω, ότι τούτο το τμήμα του λόγου, αποτελεί και το σκοπό που έγινε αυτή η ανακοίνωση. Την οικονομική κρίση την εκμεταλλεύονται όλα τα πολιτικά κόμματα, ακόμη και αυτά που την προκάλεσαν. Όσο για το ξεθώριασμα της ιστορικής μνήμης, δεν μπορεί η αριστερά να αιτιάται κανέναν, γιατί το έργο τούτο το πήρε εργολαβία, κατ' αποκλειστικότητα. Όλοι οι άλλοι τό 'καναν από περιστασιακή βλακεία.
Κι όσο για την καταστροφή της κοινωνίας, αυτή επήλθε με τη διαφθορά μέσω των δημοσίων αξιωμάτων, φιλοδοξιών και θέσεων, την ατιμωρησία που διεκδικήσατε ως αριστερά και τη ζήλεψε προσφάτως και η δεξιά (τόσο μάλιστα, ώστε νομοθέτησε το ατιμώρητο των απατεώνων και καταχραστώντ του δημοσίου χρήματος), την αργομισθία ημετέρων κλπ. παρόμοια σεπτά έργα.
»Γι' αυτό και σήμερα, η πιο ουσιαστική πράξη μνήμης και τιμής της γενιάς της Εθνικής Αντίστασης είναι να συνεχίσουμε τους αγώνες για Δημοκρατία και κοινωνική δικαιοσύνη. Αυτοί οι αγώνες σήμερα συνδέονται με την ανατροπή των μνημονίων και των πολιτικών δυνάμεων που τα στηρίζουν. Με τον αγώνα για μια άλλη πολιτική που θα έχει στον πυρήνα της τις ανάγκες της κοινωνίας, την αλληλεγγύη και την αξιοπρέπεια.
Το τελευταίο τμήμα της ανακοίνωσης, είναι εντελώς άσχετο με την ιστορική μνήμη και το γεγονός της θυσίας και του ηρωϊσμού των Ελλήνων. Είναι μια προπαγανδιστική, ΑΣΧΕΤΗ, ΧΛΩΜΗ, ΑΝΕΥΡΗ, ΧΙΛΙΟΕΙΠΩΜΕΝΗ και ΑΠΟΚΟΙΜΙΣΤΙΚΗ ΕΠΩΔΟΣ για την πολιτική που θα ασκήσετε, όταν έρθετε στην εξουσία.
Ετούτη η τελευταία περίοδος του μηνύματος, μου φαίνεται σαν το χαμόγελο κάποιου πολιτικού, που μονίμως το «φοράει», ακόμη και σε κηδείες και σε μνημόσυνα.
Νομίζω πως δεν είναι ώρες για τέτοιες άσχετες χλιαρότητες. Έχει ήδη λήξει ο χρόνος! Πρέπει να λέμε και να κάνουμε πράματα, κι όχι να περνάει η ώρα!
Σχόλια
Στο logiosermis.net δημοσιεύεται κάθε σχόλιο. Θεωρούμε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφέρει ελεύθερα τις απόψεις του, οι οποίες εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση. Περισσότερα στις οδηγίες χρήσης.