«Η κατάθλιψη είναι μια κατάσταση που αφορά τόσο εμάς όσο και τους ανθρώπους γύρω μας», λέει. Γιατί μπορεί εσύ να μην έχεις έναν μαύρο σκύλο αλλά ίσως γνωρίζεις κάποιον που έχει. Και ίσως μπορείς να βοηθήσεις.
''Είχα έναν μαύρο σκύλο,το όνομά του ήταν κατάθλιψη.Οποτε εμφανιζόταν ο σκύλος,η ζωή έμοιαζε άδεια και επιβραδύνονταν.Μπορούσε να με εκπλήσσει με μία επίσκεψη,χωρίς προφανή λόγο.
Ο μαύρος σκύλος μ'έκανε να μοιάζω μεγαλύτερος απ'ότι ήμουν.
Οταν οι υπόλοιποι άνθρωποι έμοιαζαν να απολαμβάνουν τη ζωή τους,εγώ μπορούσα να τους βλέπω μόνο μέσα από τον μαύρο σκύλο.
Οι δραστηριότητες που κάποτε μου έδιναν ευχαρίστηση ,ξαφνικά σταμάτησαν.
Του άρεσε να καταστρέφει την όρεξή μου.Μου ροκάνιζε την μνήμη μου και την ικανότητά μου να συγκεντρωθώ.
Κάνοντας οτιδήποτε ή πηγαίνοντας οπουδήποτε με τον μαύρο σκύλο,χρειαζόταν υπεράνθρωπη δύναμη.Στις κοινωνικές περιστάσεις,ρουφούσε οποιαδήποτε αυτοπεποίθηση είχα και την έδιωχνε μακριά.Η μεγαλύτερη έγνοια μου ήταν να μην αποκαλυφθώ.Ανησυχούσα,μήπως οι άνθρωποι με έκριναν...
Εξαιτίας της ντροπής και του στίγματος του μαύρου σκύλου,συνεχώς ανησυχούσα ότι θα αποκαλυπτόμουν,έτσι κατέβαλα τεράστια ποσοστά ενέργειας για να τον κρύβω.Το να κρατάει κανείς κρυφό ένα συναίσθημα,είναι εξαντλητικό.Ο μαύρος σκύλος μ'έκανε να σκέφτομαι και να λέω αρνητικά πράγματα.Μ'έκανε να νιώθω ενοχλημένος και να δυσκολεύομαι να τα καταφέρω κοινωνικά.
Μου έπαιρνε την αγάπη και έθαβε την οικειότητα μου.Δεν αγαπούσε τίποτα περισσότερο από το να με ξυπνάει με τις ίδιες αρνητικές σκέψεις.Επίσης του άρεσε να μου υπενθυμίζει πόσο εξαντλημένος ήμουν για να συνεχίσω την επόμενη μέρα.
Εχοντας έναν μαύρο σκύλο στην ζωή σου,δεν είναι τόσο να νιώθεις λίγο πεσμένος,λίγο λυπημένος ή με κακή διάθεση,όσο το χειρότερο που δεν σου επιτρέπει να ξεχωρίσεις κανένα από αυτά τα συναισθήματα,αλλά να τα νιώθεις όλα μαζί.
Οσο μεγάλωνα,ο μαύρος σκύλος,μεγάλωνε και αυτός μαζί μου και ξεκίνησε να στέκει παντού δίπλα μου.Τον κηνυγούσα με οτιδήποτε φανταζόμουν ότι θα τον έκανα να το βάλει στα πόδια,αλλά τις περισσότερες φορές επανερχόταν δριμύτερος.
Το να πέφτω άρχισε να σταδιακά να γίνεται ευκολότερο από το να σηκώνομαι,έτσι άρχισα να κάνω την προσωπική μου θεραπεία ,που φυσικά πουθενά δεν βοήθησε.
Εξελικτικά,ένιωθα ολοκληρωτικά απομονωμένος από τα πάντα και από όλους.Ο μαύρος σκύλος,είχε επιτύχει τελικά να μου κλέψει την ζωή.Οταν χάνεις κάθε χαρά της ζωής,αρχίζεις να αναρωτιέσαι τι νόημα έχει να ζεις.Ευτυχώς εκείνη ήταν η στιγμή που αναζήτησα επαγγελματική βοήθεια.
Αυτό ήταν το πρώτο μου βήμα απέναντι στην θεραπεία και μία μεγάλη αλλαγή στην ζωή μου.
Εμαθα ότι δεν πειράζει ποιος είσαι,ο μαύρος σκύλος επηρεάζει εκατομμύρια εκατομμυρίων ανθρώπους.
Είναι ένας ίσης μεταχείρισης μαύρος.Επίσης έμαθα ότι δεν υπάρχει ασημένια σφαίρα ή μαγικό χάπι.
Τα φάρμακα μπορούν να βοηθήσουν μερικούς και άλλοι να χρειάζονται μία διαφορετική προσέγγιση.Επίσης έμαθα ότι το να είσαι συναισθηματικά ευφυής και αυθεντικός σε αυτούς που βρίσκονται κοντά σου,μπορεί να είναι η αλλαγή του παιχνιδιού.
Το πιο σημαντικό είναι ότι έμαθα να μην φοβάμαι τον μαύρο σκύλο και του έμαθα μερικά καινούργια παιχνίδια μόνος μου.Οσο περισσότερο πιεσμένος και κουρασμένος είσαι,τόσο περισσότερο γαβγίζει.
Ετσι,είναι σημαντικό να μάθεις να ηρεμείς το μυαλό σου.
Είναι κλινικά αποδεδειγμένο ότι η συχνή άσκηση,μπορεί να είναι αποτελεσματική ως θεραπεία ήπιας μορφής,έτσι ώστε να ρυθμίζει την κατάθλιψη,σαν αντικαταθλιπτικό.
Γι'αυτό πήγαινε μία βόλτα και άφησε το παλιόσκυλο πίσω.Κράτα ένα σημειωματάριο,γράφοντας τις σκέψεις σου σ'ένα χαρτί,μπορεί να είναι καθαρτικό και εκπαιδευτικό.Επίσης κράτα επαφή,με τα πράγματα που σε κάνουν να νιώθεις ευγνώμων.
Το πιο σημαντικό πράγμα που πρέπει να κάνεις,είναι το σωστό βήμα,να μιλήσεις στα σωστά άτομα...και κάπως έτσι ο σκύλος θα φύγει.
Δεν θα έλεγα ότι είμαι ευγνώμων για τον μαύρο σκύλο,αλλά υπήρξε ένας απίστευτος δάσκαλος.Με ώθησε να επαναξιολογήσω και να απλοποιήσω την ζωή μου.Εμαθα ότι προτιμότερο είναι να αγκαλιάζω τα προβλήματά μου,παρά να τα αποφεύγω.
Ο μαύρος σκύλος,μπορεί πάντα να είναι μέρος της ζωής μου,αλλά ποτέ δεν θα είναι το τέρας που ήταν.Εχουμε μία κατανόηση.
Εμαθα μέσα από την γνώση,την υπομονή,την πειθαρχία και το χιούμορ...ότι ο χειρότερος μαύρος σκύλος,μπορεί να θεραπευτεί.
Αμα είσαι σε δυσκολία,ποτέ μην διστάσεις να ζητήσεις βοήθεια.Δεν υπάρχει καμία ντροπή στο να το κάνεις.Η μόνη ντροπή είναι,να παραιτηθείς από την ζωή.''
Ο παγκόσμιος οργανισμός Υγείας ενημερώνει:H κατάθλιψη,είναι μία ασθένεια αντιμετωπίσιμη
Ζητήστε βοήθεια.
Αρτεμις Ζήση για τον www.logiosermis.net
''Είχα έναν μαύρο σκύλο,το όνομά του ήταν κατάθλιψη.Οποτε εμφανιζόταν ο σκύλος,η ζωή έμοιαζε άδεια και επιβραδύνονταν.Μπορούσε να με εκπλήσσει με μία επίσκεψη,χωρίς προφανή λόγο.
Ο μαύρος σκύλος μ'έκανε να μοιάζω μεγαλύτερος απ'ότι ήμουν.
Οταν οι υπόλοιποι άνθρωποι έμοιαζαν να απολαμβάνουν τη ζωή τους,εγώ μπορούσα να τους βλέπω μόνο μέσα από τον μαύρο σκύλο.
Οι δραστηριότητες που κάποτε μου έδιναν ευχαρίστηση ,ξαφνικά σταμάτησαν.
Του άρεσε να καταστρέφει την όρεξή μου.Μου ροκάνιζε την μνήμη μου και την ικανότητά μου να συγκεντρωθώ.
Κάνοντας οτιδήποτε ή πηγαίνοντας οπουδήποτε με τον μαύρο σκύλο,χρειαζόταν υπεράνθρωπη δύναμη.Στις κοινωνικές περιστάσεις,ρουφούσε οποιαδήποτε αυτοπεποίθηση είχα και την έδιωχνε μακριά.Η μεγαλύτερη έγνοια μου ήταν να μην αποκαλυφθώ.Ανησυχούσα,μήπως οι άνθρωποι με έκριναν...
Εξαιτίας της ντροπής και του στίγματος του μαύρου σκύλου,συνεχώς ανησυχούσα ότι θα αποκαλυπτόμουν,έτσι κατέβαλα τεράστια ποσοστά ενέργειας για να τον κρύβω.Το να κρατάει κανείς κρυφό ένα συναίσθημα,είναι εξαντλητικό.Ο μαύρος σκύλος μ'έκανε να σκέφτομαι και να λέω αρνητικά πράγματα.Μ'έκανε να νιώθω ενοχλημένος και να δυσκολεύομαι να τα καταφέρω κοινωνικά.
Μου έπαιρνε την αγάπη και έθαβε την οικειότητα μου.Δεν αγαπούσε τίποτα περισσότερο από το να με ξυπνάει με τις ίδιες αρνητικές σκέψεις.Επίσης του άρεσε να μου υπενθυμίζει πόσο εξαντλημένος ήμουν για να συνεχίσω την επόμενη μέρα.
Εχοντας έναν μαύρο σκύλο στην ζωή σου,δεν είναι τόσο να νιώθεις λίγο πεσμένος,λίγο λυπημένος ή με κακή διάθεση,όσο το χειρότερο που δεν σου επιτρέπει να ξεχωρίσεις κανένα από αυτά τα συναισθήματα,αλλά να τα νιώθεις όλα μαζί.
Οσο μεγάλωνα,ο μαύρος σκύλος,μεγάλωνε και αυτός μαζί μου και ξεκίνησε να στέκει παντού δίπλα μου.Τον κηνυγούσα με οτιδήποτε φανταζόμουν ότι θα τον έκανα να το βάλει στα πόδια,αλλά τις περισσότερες φορές επανερχόταν δριμύτερος.
Το να πέφτω άρχισε να σταδιακά να γίνεται ευκολότερο από το να σηκώνομαι,έτσι άρχισα να κάνω την προσωπική μου θεραπεία ,που φυσικά πουθενά δεν βοήθησε.
Εξελικτικά,ένιωθα ολοκληρωτικά απομονωμένος από τα πάντα και από όλους.Ο μαύρος σκύλος,είχε επιτύχει τελικά να μου κλέψει την ζωή.Οταν χάνεις κάθε χαρά της ζωής,αρχίζεις να αναρωτιέσαι τι νόημα έχει να ζεις.Ευτυχώς εκείνη ήταν η στιγμή που αναζήτησα επαγγελματική βοήθεια.
Αυτό ήταν το πρώτο μου βήμα απέναντι στην θεραπεία και μία μεγάλη αλλαγή στην ζωή μου.
Εμαθα ότι δεν πειράζει ποιος είσαι,ο μαύρος σκύλος επηρεάζει εκατομμύρια εκατομμυρίων ανθρώπους.
Είναι ένας ίσης μεταχείρισης μαύρος.Επίσης έμαθα ότι δεν υπάρχει ασημένια σφαίρα ή μαγικό χάπι.
Τα φάρμακα μπορούν να βοηθήσουν μερικούς και άλλοι να χρειάζονται μία διαφορετική προσέγγιση.Επίσης έμαθα ότι το να είσαι συναισθηματικά ευφυής και αυθεντικός σε αυτούς που βρίσκονται κοντά σου,μπορεί να είναι η αλλαγή του παιχνιδιού.
Το πιο σημαντικό είναι ότι έμαθα να μην φοβάμαι τον μαύρο σκύλο και του έμαθα μερικά καινούργια παιχνίδια μόνος μου.Οσο περισσότερο πιεσμένος και κουρασμένος είσαι,τόσο περισσότερο γαβγίζει.
Ετσι,είναι σημαντικό να μάθεις να ηρεμείς το μυαλό σου.
Είναι κλινικά αποδεδειγμένο ότι η συχνή άσκηση,μπορεί να είναι αποτελεσματική ως θεραπεία ήπιας μορφής,έτσι ώστε να ρυθμίζει την κατάθλιψη,σαν αντικαταθλιπτικό.
Γι'αυτό πήγαινε μία βόλτα και άφησε το παλιόσκυλο πίσω.Κράτα ένα σημειωματάριο,γράφοντας τις σκέψεις σου σ'ένα χαρτί,μπορεί να είναι καθαρτικό και εκπαιδευτικό.Επίσης κράτα επαφή,με τα πράγματα που σε κάνουν να νιώθεις ευγνώμων.
Το πιο σημαντικό πράγμα που πρέπει να κάνεις,είναι το σωστό βήμα,να μιλήσεις στα σωστά άτομα...και κάπως έτσι ο σκύλος θα φύγει.
Δεν θα έλεγα ότι είμαι ευγνώμων για τον μαύρο σκύλο,αλλά υπήρξε ένας απίστευτος δάσκαλος.Με ώθησε να επαναξιολογήσω και να απλοποιήσω την ζωή μου.Εμαθα ότι προτιμότερο είναι να αγκαλιάζω τα προβλήματά μου,παρά να τα αποφεύγω.
Ο μαύρος σκύλος,μπορεί πάντα να είναι μέρος της ζωής μου,αλλά ποτέ δεν θα είναι το τέρας που ήταν.Εχουμε μία κατανόηση.
Εμαθα μέσα από την γνώση,την υπομονή,την πειθαρχία και το χιούμορ...ότι ο χειρότερος μαύρος σκύλος,μπορεί να θεραπευτεί.
Αμα είσαι σε δυσκολία,ποτέ μην διστάσεις να ζητήσεις βοήθεια.Δεν υπάρχει καμία ντροπή στο να το κάνεις.Η μόνη ντροπή είναι,να παραιτηθείς από την ζωή.''
Ο παγκόσμιος οργανισμός Υγείας ενημερώνει:H κατάθλιψη,είναι μία ασθένεια αντιμετωπίσιμη
Ζητήστε βοήθεια.
Αρτεμις Ζήση για τον www.logiosermis.net
Σχόλια
Στο logiosermis.net δημοσιεύεται κάθε σχόλιο. Θεωρούμε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφέρει ελεύθερα τις απόψεις του, οι οποίες εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση. Περισσότερα στις οδηγίες χρήσης.