Το φάγαμε πάλι το πιλάφι, Κε. Τσίπρα!

Τα  σύκα, σύκα και η σκάφη …σύκα!

Τους Μακρυκωσταίους και τους Κοντογιώργηδες, θυμίζει η κατάσταση ανάμεσα στην Ελληνική κυβέρνηση και την Ευρώπη, κάνοντας αμφότερες πλευρές ένα βήμα μπρός και τρία πίσω.

Η Ελληνική κυβέρνηση δυστυχώς, αλλά και αναμενόμενα βεβαίως, έκανε πίσω σε βασικά ζητήματα που αφορούν την Ελλάδα, βυθίζοντας πάλι έτσι, τους Έλληνες στην απόλυτη αβεβαιότητα.

Οι συνέπειες βέβαια που θα υπάρξουν, θα είναι απρόσμενες για την κυβέρνηση των μεγάλων υποσχέσεων, καθώς οι Έλληνες γνωρίζουν πια, πολύ καλά το παιχνίδι  των πολιτικών προεκλογικών φαμφάρων.

Τέσσερις μήνες τώρα, η κυβέρνηση δηλώνει ότι δεν κάνει ούτε βήμα πίσω, σε ό,τι αφορά τα υποσχόμενα στον λαό, έναντι των Ευρωπαϊκών θεσμών και στις αντιπροτάσεις αυτών, σε θέματα που αφορούν το πλαισιωμένο κυβερνητικό πρόγραμμα που εξήγγειλε ο Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας κατά την προεκλογική του εκστρατεία.

Οι γερές δόσεις αδρεναλίνης που μοίραζαν στον λαό, σύμφωνα με τις αρχικές κυβερνητικές εξαγγελίες, άρχισαν να πείθουν τον πολίτη, ότι, η Αριστερή κυβέρνηση θα είναι αυτή που θα βγάλει την χώρα από το οικονομικό χάος και θα αναστυλώσει το χαμένο και περήφανο πρόσωπο της Ελλάδας, ανάμεσα στους εταίρους της, στην Ευρώπη.

Δεν υπολόγισαν όμως τον ξενοδόχο…

Γερμανία και Σία!!!

Δεν αναρωτήθηκαν οι δικοί μας ποτέ  πριν την ανάληψη των τόσο σημαντικών καθηκόντων τους, αν όντως οι Ευρωπαίοι εταίροι μας, θέλουν πράγματι να μας σώσουν; Ως αδύναμο κρίκο που μας έχουν πείσει πως είμαστε, μας έχουν στην φάπα τόσο καιρό.

Και ερωτώ το εξής απλό :  είμαστε ή δεν είμαστε τελικά ισότιμα μέλη στην Ευρωπαϊκή Ένωση ; όχι τίποτα άλλο, αλλά από τις σφαλιάρες που τρώμε, πιο πολύ θυμίζουμε για σάκος του μπόξ παρά εταίροι της Γερμανοευπώπης. θυσιάσαμε τα πάντα για να μπούμε στο βάζο με το γλυκό του κουταλιού ή δεν θυσιάσαμε ;

Είχαμε αυτοκινητοβιομηχανία και βγάζαμε το θρυλικό pony ή όχι;

Είχαμε αγροτική παραγωγή που κάλυπτε όλα τα νοικοκυριά της Ελλάδας ή όχι;

Είχαμε οικοδομή να δουλεύει και συνάμα, άλλα 150 επαγγέλματα που ήταν συνδεδεμένα με αυτήν, ή όχι;

Επάνω λοιπόν σε αυτή προφανώς την βάση, ο Τσίπρας προσπάθησε να κοντράρει τους εταίρους που ζητούν απεγνωσμένα  τα χρωστούμενα, αλλά κανένας από αυτούς δεν τόλμησε να υποστηρίξει  την Ελλάδα για το χρέος της, που στην τελική ανάλυση δεν θα μάθει κανείς, ποιο πραγματικά είναι.

Γιατί κύριε Τσίπρα δεν απαιτήσατε από την Γερμανία, ή να διαγράψει το χρέος, ή μέρος αυτού προς διευκόλυνση της χώρας, όπως ακριβώς συμφώνησε η Ελλάδα αντίστοιχα στην συμφωνία του Λονδίνου, στις 27 Φεβρουαρίου του 1953; Φοβάστε να τους πετάξετε το μπαλάκι και να τους πείτε ότι αυτόν που χρωστάει τον προσέχουμε να μην πάθει τίποτα, διότι δεν θα πάρουμε πίσω τα λεφτά μας, ποτέ;

Όταν λες ότι έχω έναν εταίρο, δεν του δίνεις δανεικά και του λες ότι τον βοηθάς. Του δίνεις τις ανάλογες οικονομικές λύσεις, που στην περίπτωση αυτή, μια από αυτές είναι,  να ανακαλέσουν τους όρους ένταξης στην Ευρωπαϊκή Ένωση, είτε προσωρινά είτε μόνιμα, για να μπορέσουν οι χώρες που είναι οικονομικά αδύναμες, να ορθοποδήσουν στο εσωτερικό τους.

Αλλά φυσικά ούτε λόγος για κάτι τέτοιο, από την στιγμή που ο πραγματικός λόγος που μπήκαμε στην Ευρωπαϊκή ένωση είναι να γίνουμε τα σκυλάκια της Νέας τάξης πραγμάτων..

Και ο νοών, νοείτω..

Παπαδόπουλος Στράτος