Η περιπλοκή της Μακεδονίας στα δίχτυα του Εμφυλίου και το ΚΚΕ

Παρακάμπτοντας τις αποφάσεις της ηγεσίας του ΚΚΕ της δεκαετίας του ‘20, που έκαναν λόγο για «Ανεξάρτητη Μακεδονία και Θράκη» και τη δημιουργία του «Κράτους του Αιγαίου», που επεδίωκαν οι βόρειοι σύντροφοι, και παρακάμπτοντας επίσης τη διαβόητη 5η Ολομέλεια του ΚΚΕ, το Γενάρη του 1949, που υιοθετούσε τις επιδιώξεις αυτές των Σλαβομακεδόνων, και για τα οποία έγραψα σχετικά, πριν από χρόνια, έρχομαι στα όσα σχετικά έμαθα τώρα.

Να, λοιπόν, τι αποκαλύπτουν τα Αρχεία του Τσεχοσλαβάκικου ΚΚ, τα οποία είδαν το φως της δημοσιότητας προσφάτως.

Μετά την ήττα του ΔΣΕ, πολλοί μαχητές του και μαχήτριες βρέθηκαν και στην προσφυγιά της Τσεχοσλοβακίας, η οποία τους φρόντισε παντοιοτρόπως.

Στη φιλόξενη σοσιαλιστική χώρα και ενόψει της εγκληματικής πολιτικής θέσης του τότε γραμματέα του ΚΚΕ Ν. Ζαχαριάδη για «το όπλο παρά πόδα» – την οποία τόσο ακριβά πλήρωσε η Ελλάδα και ιδιαίτερα ο κόσμος της Αριστεράς – οι κομμουνιστές πρόσφυγες συνέχιζαν την εσωκομματική και πολιτική τους ζωή. Εκεί, λοιπόν, περί τα τέλη του 1950 συνήλθε η «Παντσεχοσλαβακική Συνδιάσκεψη του ΚΚΕ» για την οποία η παριστάμενη Μαρία Τελένοβα, συνέταξε την από 5 Δεκεμβρίου 1950 Έκθεσή της προς το κόμμα της.

Εκεί αναφέρεται ότι την εισήγηση έκανε ο καθοδηγητής του ΚΚΕ σύντροφος Κοτσάβας και το κλείσιμό της ο Μπαρτζιώτας (σ.σ. ο άμεσος συνεργάτης του Ν. Ζαχαριάδη).

Ανάμεσα στ’ άλλα ο εισηγητής είπε για τους Σλαβομακεδόνες: «Είναι απαραίτητο να ασχοληθούμε περισσότερο με το θέμα των Μακεδόνων, καταστέλλοντας όλες τις σοβινιστικές τάσεις αυτής της πλευράς (που περισσότερο καλλιεργούνται από δασκάλους και στους παιδικούς σταθμούς)».

Ώστε, λοιπόν, ενώ οι Έλληνες κομμουνιστές της προσφυγιάς ζούσαν την ήττα τους, οι Σλαβομακεδόνες – τους οποίους λίαν κακώς ονόμαζαν Μακεδόνες – καλλιεργούσαν την ιδέα της Μακεδονίας του Αιγαίου και τη δημιουργία του ανεξάρτητου «Κράτους του Αιγαίου», όπως καλή ώρα επιδιώκουν από χρόνια οι Σκοπιανοί.

Είχαν περάσει δύο μόλις χρόνια από την διαβόητη 5η Ολομέλεια του ΚΚΕ και οι Σλαβομακεδόνες δίδασκαν τον σοβινισμό τους για τη Μακεδονία σε ξένη χώρα και μάλιστα στους παιδικούς σταθμούς και στα δημοτικά σχολεία!

Αυτή η σοβινιστική πολιτική των Σλαβομακεδόνων – την οποία πολύ αργά θα καυτηριάσει και ο Ζαχαριάδης στη «Διαθήκη» του – θα συνεχιστεί και όλα τα επόμενα χρόνια, ώστε και στα 1963 να κάνουν μυστικές συσκέψεις στην Τσεχοσλοβακία. Να, τι διαβάζουμε στο: «Σημείωμα υπεύθυνου Διεθνούς Τμήματος της Κ.Ε. του ΚΚΕ, για απόρρητα θέματα Ελλήνων Προσφύγων (9 Ιουλίου 1963).

Αντιγράφω: «Το 11ο Τμήμα της Κ.Ε. του Κ.Κ. Τσεχοσλοβακίας μας επέδωσε προς ανάγνωση δύο επιστολές του Υπουργείου Εσωτερικών. Στην πρώτη επιστολή αναφέρεται ότι στην Οστράβα στο Ολομόουτς πραγματοποιήθηκαν μυστικές συνεδριάσεις Μακεδόνων που ανήκουν στην ελληνική προσφυγιά» (τα αρχειακά ντοκουμέντα δημοσιεύονται από τους Ν. Μαραντζίδη και Κ. Τσίβο στην έρευνά τους: «Ο Ελληνικός Εμφύλιος και το διεθνές κομμουνιστικό σύστημα. Το ΚΚΕ μέσα από τα τσεχικά αρχεία 1946-1968», εκδ. «Αλεξάνδρεια», Αθήνα 2012, σελ. 280-281 και 244).

Συμπέρασμα: Έκλεισε αιώνας και το εθνικό θέμα Μακεδονίας το διατηρούν ανοιχτό οι Σκοπιανοί που θέλουν να ονομάζονται Μακεδόνες με ό,τι αυτό συνεπάγεται σε βάρος της Εθνικής μας υποστάσεως.

Ο Ελευθέριος Βενιζέλος έκανε στα 1929 το περίφημο ιδιώνυμο για να φυλακίζει τους κομμουνιστές που ζητούσαν «Ανεξάρτητη Μακεδονία και Θράκη».

Την περίοδο του Εμφυλίου τα Έκτακτα Στρατοδικεία επέβαλαν την ποινή του θανάτου σε όσους κομμουνιστές δεν αποκήρυσσαν την 5η Ολομέλεια του ΚΚΕ – οι πιο πολλοί την αγνοούσαν.

Πιο μπροστά οι στρατοδίκες, στα 1948 ρωτούσαν τον «κατηγορούμενο» δημοσιογράφο Γιάννη Παπαγαρυφάλλου και «τους άλλους συγκατηγορούμενους αν επιτεθούν κατά της Ελλάδος οι Βούλγαροι τι θα κάνουν;».

Να, η απάντηση των πατριωτών και ιδεολόγων: «Είμαστε έτοιμοι να χύσουμε το αίμα μας υπερασπιζόμενοι το πάτριον έδαφος κατά παντός επιβούλου εχθρού, όπως και αν ονομάζεται ούτος». Οι στρατοδίκες δεν ήθελαν ν’ ακούσουν τίποτα. Απόφαση: Θάνατος και άμεσος εκτέλεση εφτά ιδεολόγων και αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης (Για την εκτέλεση αυτή και τα της «δίκης» βλ. Γιάννης Παπαγαρυφάλλου: Θύμα Διπλής Δολοφονίας», εκδ. «Ergo», Αθήνα 2000, σελ. 179 το σχετικό παράθεμα). ΤΩΡΑ: Ερωτώνται οι κυβερνώντες φιλελεύθεροι και σοσιαλιστές του ΠΑΣΟΚ – και όλο το σάπιο πολιτικό σύστημα του ΣΥΡΙΖΑ: Θα δώσουν το όνομα της Μακεδονίας στα Σκόπια για να κρατήσουν την καρέκλα. Ο υπόλοιπος αστικός κόσμος – που παρίστανε και τον εθνικόφρονα – θα εγκρίνει αυτή την εθνική μειοδοσία;

Θα απαιτήσει καμμία αυτοκτονία ή θα λουφάξει για το σάρκιόν του; Τι θα κάνουν οι «παλληκαράδες» Στρατοδίκες; Θα εκτελέσουν τους αληθινούς προδότες; Τότε, λέγατε: θάνατος γιατί οι κομμουνιστές αρνιόνταν να κάνουν τη γνωστή «Δήλωση». Τώρα εκποιείται η Μακεδονία. Θα αδρανήσετε;

Π. Λ. Παπαγαρυφάλλου