Φρέσκιες αναμνήσεις από την κυβέρνηση Γ.Α.Π.

Η ίδρυση κόμματος, συγνώμη κινήματος - όπως το αποκαλεί ο ίδιος-, από τον Γιώργο Α. Παπανδρέου αποτελεί μια πολύ καλή αφορμή για να θυμηθούμε... Να θυμηθούμε πώς ήταν οι μέρες της διακυβέρνησής του... Και όχι μόνο αυτό... Να θυμηθούμε και τι έκανε όταν ο λαός αντέδρασε εναντίον του ίδιου, της κυβέρνησης και της πολιτικής του ένα χρόνο ακριβώς μετά την επιβολή του Μνημονίου.

Το άτομο λοιπόν που ονόμασε το νέο του κόμμα "Κίνημα Δημοκρατών - Σοσιαλιστών" είναι το άτομο που λίγο μετά την ανάληψη της θέσης του Πρωθυπουργού διατυμπάνιζε νυχθημερόν πως τα ευρωπαϊκά σκληρά μέτρα λιτότητας, αρχικά, και στη συνέχεια το Μνημόνιο ήταν μονόδρομος. Το άτομο που σήμερα μιλάει για δημοκρατία, αξίες, διαφάνεια και πάνω απ' όλα... πολιτικό και μιντιακό κατεστημένο είναι το ίδιο άτομο που μόλις 4 χρόνια πριν εφάρμοσε την γκεμπελική πρακτική της μαζικής προπαγάνδας μέσω των Μ.Μ.Ε., η οποία περιλάμβανε επί 12ώρου τουλάχιστον βάσεως ανελέητο εκφοβισμό και τρομοκρατικά σενάρια για το τι θα γίνει αν δεν δεχτούμε και δεν ακολουθήσουμε τον... μονόδρομο. Εκφοβισμό που σήμερα συνεχίζει "επάξια" ο Αντώνης Σαμαράς εναντίον της σημερινής Αντιπολίτευσης, του Σύριζα.

Το άτομο αυτό σήμερα κατηγορεί άλλους για την αποτυχία του Μνημονίου, επαναλαμβάνει μέρη της πολιτικής του εκστρατείας του 2009 με συνθήματα όπως... "Πάμε" ή ακόμη και το "Λεφτά Υπάρχουν", τα οποία ΑΛΛΟΙ δεν ήθελαν να χρησιμοποιηθούν! Ναι, ο Γιώργος του Ανδρέα Παπανδρέου προφανώς φιλοδοξεί να συνεχίσει την τακτική του πατέρα του, ο οποίος ξεκίνησε από το πολιτικό κόμμα του πατέρα του, την '"Ενωση Κεντρώων", που όμως πέρασε στη συνέχεια στα χέρια του Γεωργίου Μαύρου, ενώ ο Αντρέας συνέχισε την πολιτική του καρριέρα με το δικό του κόμμα, το ΠΑΣΟΚ. Φιλοδοξεί ο Γιώργος τώρα να ακολουθήσει την ίδια διαδρομή. Σαν να μην έχει μελοσαβήσει τίποτα... Σαν να μην έχουν συμβεί καθόλου τα 4 τελευταία χρόνια. Σαν να μην είχε συμβεί δηλαδή...

Σαν να μην είχε συμβεί η 5η Μαΐου του 2010 με τις εκατοντάδες χιλιάδες πολιτών που κατέβηκαν στους δρόμους μία ημέρα πριν από την υπογραφή του Μνημονίου, και τους οποίους δεν άκουσε, κατέστειλε άγρια και απέκρυψε στην τραγική σκιά της πυρκαγιάς της Marfin Bank... Σαν να μη συνέβη ποτέ η πολιτική απάτη της προεκλογικής του εκστρατείας του 2009 και η παντελώς αντίθετη και ξαφνική πολιτική που εφάρμοσε όταν ανέλαβε τη διακυβέρνηση της Ελλάδας, που σύντομα τέθηκε σε καθεστώς Μνημονίου... Σαν να μη συνέβη ποτέ ο Ιούνιος του 2011 με τις χιλιάδες κόσμου καθημερινά έξω από τη Βουλή, την αγριότατη με χημικά καταστολή της Γενικής Απεργίας της 15ης Ιουνίου 2011, η οποία -παρά την καταστολή- οδήγησε στην κεκαλυμμένη παραίτησή του βάζοντας μπροστά τον Ευάγγελο Βενιζέλο... Σαν να μη συνέβη ποτέ η "πρεμιέρα" του σιδερένιου φράγματος στην πλαϊνή είσοδο της Βουλής την ημέρα της Ψήφου Εμπιστσύνης προς την κυβέρνησή του στις 22 Ιουνίου 2011... Σαν να μη συνέβησαν ποτέ η 28η και 29η Ιουνίου 2011, κατά τις οποίες εφαρμόστηκαν κατά των διαδηλωτών αστυνομικές πρακτικές που ούτε στη Χούντα μπορεί να μη φανταζόμασταν ότι θα μπορούσαν να εφαρμοστούν τόσο ωμά και μαζικά. Η κεκαλυμμένη προηγηθείσα παραίτησή του δεν είναι δικαιολογία. Εξακολουθούσε να είναι Πρωθυπουργός και επικεφαλής της κυβέρνησης... Σαν να μη συνέβη ποτέ η εξαγγελία Δημοψηφίσματος, που το "θυμήθηκε" όταν πια ήταν αργά και βρισκόμασταν λίγο πριν το εκτεταμένο κούρεμα του χρέους γιατί το πρόγραμμα... δεν "έβγαινε"... Σαν να μη συνέβη ποτέ η αμέσως μετέπειτα παραίτησή του και η νέα επιβολή κυβέρνησης, αυτή τη φορά, με Πρωθυπουργό τον Λουκά Παπαδήμο (μη εκλεγμένο και πρώην στέλεχος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας) και συγκυβερνητή τον... άξιο συνεχιστή του, Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος συνέβαλε άμεσα στην ψήφιση του 2ου Μνημονίου και είναι σήμερα και εκείνος Πρωθυπουργός (παρόλο που πριν μερικές μέρες "έπεσε" και η δική του κυβέρνηση).

Σήμερα φταίνε οι άλλοι, κατά τον Γιώργο Α. Παπανδρέου. Σήμερα, ο ΓΑΠ "συνεχίζει" να παλεύει για τη Δημοκρατία και τις επιθυμίες του λαού!

Ο Γιάννης Βαρουφάκης, οικονομολόγος που παρεβρέθηκε με ομιλία του στην Πλατεία Συντάγματος. Ταγμένος κατά του Μνημονίου, μίλησε αρχικά για την -κατά τη δική του άποψη- πιο κατάλληλη τακτική αντιμετώπισης του κρατικού χρέους στα πλαίσια της Παγκόσμιας Οικονομικής Κρίσης και εντός του ευρώ, ενώ στη συνέχεια ενεπλάκη σε δίπολο διαφωνίας με άλλον αντι-μνημονιακό οικονομολόγο, τον Δημήτρη Καζάκη, ο οποίος ήταν αποκλειστικά υπέρ της αλλαγής της Ελλάδας σε εθνικό νόμισμα. Είναι κουμπάρος -για την ακρίβεια μάρτυρας στον πολιτικό γάμο- του Νίκου Παπανδρέου, ο οποίος τώρα συμμετέχει στο νέο κόμμα του αδερφού του, Γιώργου.

Υ.Γ. Οι φωτογραφίες είναι από το Κίνημα των Αγανακτισμένων της Πλατείας Συντάγματος, που εξελίχθηκε από τις 25 Μαΐου 2011 μέχρι τα μέσα Ιουλίου 2011. Αυτό, ναι, ήταν πραγματικό κίνημα Γιωργάκη... που μάλλον δεν είσαι και τόσο "Γιωργάκης" τελικά!

Κείμενο - Φωτογραφίες: Χρύσα Κουτρουμάνου, ειδική συνεργάτης του logiosermis.net