Καννιβαλισμού συνέχεια...(Πρώτυπο εξώδικης δήλωσης προς κάθε χρηματοπιστωτικό ίδρυμα)

Ο καννιβαλισμός του συστήματος, όπως αυτός εκδηλώνεται σήμερα, καταστρέφει την κοινωνία και ρημάζει τη ζωή των Ελλήνων. Οδηγεί σε απελπισία το μέσο πολίτη, ο οποίος δεν έχει κανένα μέσο αντίδρασης που να έχει κάποιο, τουλάχιστον, αποτέλεσμα. Η Πολιτεία πρέπει να παρέμβει για να αποφευχθούν εκρηκτικές καταστάσεις.

Παρακάτω, η (φανταστική) εξωδικαστική αντίδραση ενός απελπισμένου πολίτη που ξέρει τα δικαιώματά του και πιστεύει ότι ζεί σε Συντεταγμένη Πολιτεία.

Εξώδικη δήλωση -πρόσκληση- πρόταση προς κάθε χρηματοπιστωτικό ίδρυμα
Προσήλθα την 30 Ιουλίου ε.ε. στο κατάστημά σας για να προβώ σε ανάληψη της συντάξεώς μου, το μόνο μέσο για την επιβίωσή μου, προκειμένου να είμαι σε θέση να διαθέτω τα αναγκαία για τον επιούσιο, κατά το μήνα Αύγουστο.

Η σύνταξή μου ανέρχεται στο ποσό των 350(/550/600/800) ευρώ μηνιαίως (ξέρετε, δεν τα παίρνουν από πλούσιους...).

Κατάπληκτος πληροφορήθηκα από τον υπάλληλο του υποκαταστήματος ότι δεν υφίσταται υπόλοιπο στο λογαριασμό μου, γιατί έχει κατασχεθεί.

Ανήσυχο και εκνευρισμένο όντα, και ζητούντα λύση και εξηγήσεις, με παρέπεμψαν στην προϊσταμένη του υποκαταστήματος, η οποία με ενημέρωσε ότι η σύνταξή μου έχει κατασχεθεί (για χρέη από πιστωτική κάρτα), από διαδικαστικές ενέργειες του γραφείου δικαστικών συνεργατών της τραπέζης (δικηγόρων, δηλαδή ανθρώπων που ξέρουν (ξέρουν επειδή το διδάχτηκαν στο πανεπιστήμιο, ίσως όχι για άλλους λόγους) το σωστό και το δίκαιο, το ηθικό, το καταχρηστικό, τα όρια του νόμου, επαγγελματιών που το αντικείμενο της δουλειάς τους είναι όχι μόνο να σε σώσουν, αλλά μπορούν-ανάλογα με τον εντολέα- και να σε εξουδετερώσουν).

Η ενέργεια αυτή της Τράπεζας σας, στην οποία κατατίθεται και αποταμιεύεται η σύνταξή μου, είναι καταχρηστική, είναι ληστρική, είναι αντικοινωνική και σε πλήρη αντίθεση με τους λόγους ίδρυσης των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων που είναι η κατ' επάγγελμα δραστηριότητα επί κέρδει (αλλ' όχι αισχροκερδώς) διαμεσολάβηση στην οικονομική κίνηση και λειτουργία της κοινωνίας. Και μάλιστα θεωρείται τόσο σημαντική η κατά τα παραπάνω λειτουργία, ώστε παρέχεται κρατική (ΜΕ ΔΑΝΕΙΣΜΟ) υποστήριξη των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων, που είναι στην ουσία τους ιδιωτικές επιχειρήσεις. Ας σημειωθεί ότι η εξόφληση της δανεικής υποστήριξής τους, βαρύνει υπέρμετρα τον ελληνικό λαό.

Aν ήθελε γίνει δεκτό ότι υφίσταται νόμιμο δικαίωμα της τράπεζας να προβεί σε μια τέτοια απολίτιστη και απάνθρωπη ενέργεια, δηλαδή να καταστρέφει τη φυσική ύπαρξη ενός έλληνα από ασιτία και με ψυχολογική βία να εισπράττει άμεσα και τοις μετρητοίς ένα χρηματικό ποσό, ένας τέτοιος νομος θα ήταν αντίθετος προς τον Καταστατικό Χάρτη της Χώρας, που προβλέπει πώς πάνω απ' όλα προστατεύεται η ανθρώπινη ζωή και η αξιοπρειά του. Αλλά κυρίως θα ήταν αντίθετος στη γενική αρχή της εμπιστοσύνης του Πολίτη πως ζεί σε μια Πολιτεία που τον προστατεύει, που προβλέπει άσκηση των δικαιωμάτων των ατόμων και των επιχειρηματικών παραγόντων μέσα στα πλαίσια της καλής πίστης και των χρηστών συναλλακτικών ηθών. 

Οι Γενικές αρχές αυτές, απορρέουν όχι μόνο από ρητές της νομοθεσίας διατάξεις, αλλά και από το πνεύμα των νομικών αρχών και αξιωμάτων που διέπουν όλον τον πολιτισμένο κόσμο και έχουν καταστεί αντικείμενο παγκόσμιας ισχύος δεσμεύσεων των κυβερνήσεων όλου των χωρών, όπως η Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Τη Σύμβαση αυτή η Χώρα μας την έχει ασπαστεί και προσυπογράψει, την υποστηρίζει έναντι και άλλων χωρών που την παραβιάζουν, έτσι ώστε να μπορεί να καταμετρείται ανάμεσα στα πολιτισμένα έθνη του κόσμου.

Ύστερα από τα παραπάνω, θεωρώ ότι είναι καταχρηστική η κατάσχεση του συνόλου της συντάξεώς μου για ένα χρέος μου, που θα μπορούσε να εξοφληθεί τμηματικά στη βάση μιας συνεννόησης κοινής αποδοχής.

Η αφαίρεση της σύνταξής μου, κατά τον τρόπο αυτόν, είναι στην ουσία καταλήστευση, και μάλιστα καταλήστευσή μου από εκείνον στον οποίο εμπιστεύτηκα την δοσοληψία μου και την διαχείριση του οβολού μου. Πράγμα που είναι ηθικά επιβαρυντικό στοιχείο, σε σχέση με το αν η καταλήστευση γινόταν από κάποιον άσχετο.

Η χωρίς καμμιά ειδοποίηση, πρόσκληση συνεννόησης ή ενημέρωση, αφαίρεση από μένα των απολύτως αναγκαίων προς το ζήν, είναι αντικοινωνική, και συνιστά στην ουσία της εκβιαστική επίδειξη ισχύος. Το ίδιο θα ίσχυε και εάν επρόκειτο για μια εκβιαστική ή απειλητική προειδοποίηση. Είναι εξώθηση στα άκρα της λογικής και της αντοχής, ενός ανθρώπου στην ηλικία μου, που δεν έχει τίποτε άλλο και καμμία άλλη δυνατότητα. Και αυτό βρίσκεται έξω από τα κοινωνικά σας καθήκοντα και τη σημασία του κοινωνικού σας ρόλου, χάριν του οποίου χρηματοδοτείστε και στηρίζεστε από το κράτος στην επιχειρηματική σας δράση, ανάπτυξη και τον πλουτισμό σας.

Ύστερα από όλα τα παραπάνω, σας δηλώνω ότι η επιβίωσή μου είναι πλέον αδύνατη. Και συνεπώς, η ζωή μου διατρέχει άμεσο κίνδυνο ολοκληρωτικής κατάρρευσης, από την μεγάλη ανησυχία και το απόλυτο αδιέξοδο στο οποίο με οδηγήσατε μετά την κατάσχεση ολοκλήρου της συντάξεώς μου.

Σας προσκαλώ, κάνοντας έκκληση σε όποιο κατάλοιπο λογικής, ή κοινωνικής αλληλεγγύης υπάρχει, σε όποιον διαχειρίζεται παρόμοια θέματα, καθώς και αν τυχόν διαπνέεσθε από κάποιο πνεύμα ή συναίσθηση του κοινωνικού σας ρόλου, και της κοινωνικής σας ευθύνης ως προς την οφειλόμενη ανταπόδοση για την κρατική στήριξη που λαμβάνετε, να μεριμνήσετε να μη χαθεί ένας άνθρωπος, για λίγα χρήματα.

Τα χρήματα αυτά, τα οφειλόμενα δηλαδή, σας προτείνω (εάν δεν προτιμάτε τα οστά μου, τα οποία μόνα θα τα έχετε εντός ολίγων ημερών) να συμφωνήσουμε να τα λαμβάνετε σταδιακά και με μηνιαία αποπληρωμή του όποιου χρέους μου από την πιστωτική κάρτα, την οποία πλέον δεν χρησιμοποιώ, ώστε κι εγώ να μπορώ να τρώγω τουλάχιστον ένα κομμάτι ψωμί, κι εσείς να εισπράξετε ό,τι δικαιούσθε λαμβάνειν, ζώντος εμού, έστω και φυτοζωούντος...

Αρμόδιος δικαστικός επιμελητής παρακαλείται να επιδώσει νόμιμα την παρούσα προς εκείνον στον οποίο αυτή απευθύνεται προς γνώσιν και για τις νόμιμες συν'έπειες, αντιγράφοντας ολόκληρη την παρούσα στην έκθεση επιδόσεως.......

Για τον φανταστικό δηλούντα-προσκαλούντα και προτείνοντα