Τα κόμματα χρησιμοποιούν τη Βουλή σαν φοιτητικό αμφιθέατρο.

Από την αρχή που ξεκίνησε αυτή η ιστορία με το δημοψήφισμα, υποστηρίξαμε με βεβαιότητα, ότι δεν πρόκειται να γίνει κανένα δημοψήφισμα. Το κλειστό και αυτονομημένο από το λαό πολιτικό σύστημα, ελεγχόμενο και καθοδηγούμενο από την παρασιτική ολιγαρχία της χώρας και τους ξένους δανειστές, δεν πρόκειται ποτέ, χωρίς επέμβαση του ίδιου του λαού, να ανοίξει και να επιτρέψει την είσοδο της κοινωνίας στις διαδικασίες λήψης αποφάσεων.

Όχι μόνο δεν επρόκειτο να γίνει δημοψήφισμα, αντιθέτωςτο πολιτικό σύστημα δεν ήθελε ούτε καν να γίνει σχετική συζήτηση για το θέμα στην Ολομέλεια της Βουλής, κάτι που μπορεί να άνοιγε την όρεξη στο λαό για δημοψήφισμα. Το θέμα λοιπόν έπρεπε να το «θάψουν» μέσα από διαδικαστικά θέματα, κάτι που φυσικά έπραξαν, όλα τα κόμματα μαζί, με πρώτο και καλύτερο το ΚΚΕ.

Δυστυχώς τα ελληνικά πολιτικά κόμματα δεν μπορούν να απαλλαγούν από το σύνδρομο των φοιτητικών παρατάξεων. Χρησιμοποιούν τη Βουλή, που υποτίθεται ότι είναι η αντιπροσωπεία του λαού, ως φοιτητικό αμφιθέατρο. Κάθε παράταξη – κόμμα με τη δική της πρόταση και το δικό της μικροκομματικό μαγαζάκι, προκειμένου να ακυρωθεί κάθε εξέλιξη και να συντηρηθεί η ίδια κατάσταση. Έχουν μείνει ακόμα στις διαδικασίες έκδοσης φοιτητικών αποτελεσμάτων, όπου η κάθε παράταξη εκδίδει τα δικά της αποτελέσματα. Αναρωτιέται κάποιος, αν αυτοί οι ίδιοι άνθρωποι, που ως φοιτητές δεν σέβονταν τη βούληση των συμφοιτητών τους, θα σεβαστούν ποτέ τη βούληση του λαού;;; Επιπλέον, όλοι αυτοί οι δημοκράτες πολιτικοί, δεν θέλουν να "μολυνθούν" πολιτικά με την πρόσθεση των ψήφων των βουλευτών της ΧΑ και του μισού εκατομμυρίου Ελλήνων που εκπροσωπούν, ακόμα και αν πρόκειται να εκποιηθεί ο δημόσιος πλούτος της Ελλάδας. Ωραία πράγματα, ωραία δημοκρατία!!!

Στο μεταξύ ο λαός περιμένει εδώ και 200 χρόνια, μετά την τουρκοκρατία, να δει αν θα του δοθεί επιτέλους για πρώτη φορά η δυνατότητα να αποφασίσει για ένα θέμα που δεν θα αφορά τον θεσμό της βασιλείας.

Δεν πρόκειται ποτέ να γίνει απελευθέρωση από τους ραγιάδικους πολιτειακούς θεσμούς και από τους φοιτητοπατέρες των αμφιθεάτρων που έγιναν πολιτική και πνευματική ηγεσία του τόπου, αν ο ίδιος ο λαός δεν πάρει τις τύχες στα χέρια του. Ήρθε η ώρα του λαού να νικήσει την πολιτική νοοτροπία που μας κληρονόμησε η γενιά του Πολυτεχνείου. Ο λαός όμως, έχει «εκπαιδευτεί» να θεωρεί αυτό που ζούμε δημοκρατία και να περιμένει από τα τηλεοπτικά κανάλια για να του πουν τι πρέπει να κάνει.
Φαύλος κύκλος.

hassapis-peter