Πιθανότατα δεν υπάρχουν δύο διαφορετικές τάσεις στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης: υπάρχουν μόνο δύο απόψεις, σχετικά με το ποιός είναι ο καλύτερος δρόμος για να ανέλθει στην εξουσία, χωρίς να δημιουργηθούν προβλήματα.
Είναι άδικο να κατηγορείται ο ΣΥΡΙΖΑ για ασάφεια ή για το ότι υπάρχει ισχυρή αντιπολίτευση στο εσωτερικό του. Η μοναδική διαφορά απόψεων που διαπιστώνει κανείς, αναλύοντας ψύχραιμα αυτά που βλέπουν το φως της δημοσιότητας, είναι η μέθοδος, με την οποία το κόμμα μπορεί να αναλάβει τη διακυβέρνηση, καμία άλλη. Αναλυτικότερα τα εξής:
(1) Η μία πλευρά στο εσωτερικό της παράταξης, συμπεριλαμβανομένου του αρχηγού της έχει την άποψη ότι, η άνοδος της στην εξουσία προϋποθέτει πάρα πολύ προσεκτικές κινήσεις. Σε κάθε περίπτωση πως πρέπει να διατηρηθεί κρυφό το αριστερό της πρόγραμμα (εθνικοποιήσεις τραπεζών, σε μεγάλο βαθμό κεντρικά κατευθυνόμενη οικονομία, αύξηση της φορολόγησης, διαγραφή μεγάλου μέρους του δημοσίου χρέους, κανένας δισταγμός επιστροφής στη δραχμή κα.), ούτως ώστε να μην υπάρξουν προβλήματα.
Εδώ έχει μάλλον δίκιο, αφού η αριστερή στροφή, όπως έχω αναφέρει πολλές φορές, δεν ανακοινώνεται. Εκτός αυτού, η κατάληψη της εξουσίας σήμερα, φυσικά δεν μπορεί να γίνει επαναστατικά, όπως στο παρελθόν. Απαιτείται λοιπόν μία σωστή στρατηγική, η οποία τότε μόνο είναι ανακοινώσιμη, όταν ένα αριστερό κόμμα αναλάβει τη διακυβέρνηση μίας χώρας.
Προηγουμένως οφείλει να παραμείνει μυστική, ειδικά εάν συνδυάζεται με την υιοθέτηση της δραχμής, επειδή κάτι διαφορετικό θα σήμαινε τη μαζική απόσυρση καταθέσεων, την εκροή κεφαλαίων στο εξωτερικό, την απότομη άνοδο των επιτοκίων δανεισμού του δημοσίου, τη ραγδαία πτώση του χρηματιστηρίου και πολλά άλλα, τα οποία δεν πρέπει να συμβούν.
Το ότι διατηρούνται μυστικές οι πραγματικές προθέσεις του κόμματος, τεκμηριώνεται από την ίδια την ασάφεια των δηλώσεων των στελεχών του, ακριβώς για να θολώνεται το τοπίο.
Βέβαια, όταν καθορίζει ως «δυνητικούς εταίρους» του σε μία κυβέρνηση συνεργασίας αποκλειστικά και μόνο κόμματα όπως το ΚΚΕ και το ΑΝΤΑΡΣΥΑ, απορρίπτοντας άλλα όπως το Ποτάμι ή το ΠΑΣΟΚ, όλοι καταλαβαίνουν τι εννοεί, σκεφτόμενοι την παροιμία κατά την οποία «δείξε μου τους φίλους σου να σου πω ποιός είσαι».
(2) Η άλλη πλευρά στο εσωτερικό της παράταξης φαίνεται πως επιμένει στην έντιμη και ειλικρινή στάση απέναντι στους εκλογείς, μη διατάζοντας να τοποθετηθεί καθαρά υπέρ της δραχμής, υπέρ της ριζικής αντιμετώπισης των ταξικών διαφορών, της μονομερούς ακύρωσης των δανειακών συμβάσεων, της άμεσης κατάργησης των μνημονίων κα.
Η στρατηγική αυτή είναι μάλλον λανθασμένη, αφού τρομάζει όλους όσους δεν είναι αμιγώς αριστεροί και κομμουνιστές, φοβούμενοι παράλληλα τις συνέπειες μίας τόσο μεγάλης στροφής της χώρας. Αυτοί που προβληματίζονται ακόμη περισσότερο εδώ είναι εκείνοι που δεν θέλουν να ψηφίσουν τα δύο κόμματα της σημερινής συγκυβέρνησης και επιλέγουν να διαμαρτυρηθούν, υποστηρίζοντας το βασικό τους αντίπαλο.
Πόσο μάλλον αφού πρόκειται για δημοτικές και ευρωπαϊκές εκλογές, από τις οποίες δεν κρίνεται το ποιός θα κυβερνήσει τη χώρα. Επομένως, η ψήφος διαμαρτυρίας τους δεν μπορεί να προκαλέσει καμία ανεπανόρθωτη ζημία, ούτε οδηγεί στη δραχμή. Εν τούτοις, δεν είναι σίγουροι για το τι ακριβώς θα ακολουθούσε, οπότε οι ειλικρινείς δηλώσεις των στελεχών της δεύτερης πλευράς του κόμματος της αντιπολίτευσης τους δημιουργούν ανασφάλεια.
Συμπερασματικά λοιπόν, δεν υπάρχουν δύο διαφορετικές τάσεις στο ΣΥΡΙΖΑ, ούτε μία εσωτερική αντιπολίτευση. Υπάρχουν μόνο δύο απόψεις, σχετικά με το ποιός είναι ο καλύτερος δρόμος για να πραγματοποιηθεί η αριστερή στροφή της Ελλάδας.
Κατά την άποψη μου, η ορθότητα του συμπεράσματος μου τεκμηριώνεται από όλες σχεδόν τις τοποθετήσεις του αρχηγού της αντιπολίτευσης.
Για παράδειγμα, σχετικά με το θέμα των τραπεζών (πρέπει να ανήκουν στο κράτος και μην γίνονται ανεκτές οι προηγούμενες διοικήσεις τους), με την αύξηση του κατώτατου μισθού στα 751 € (όταν ρωτήθηκε ποιός θα το πληρώσει, απάντησε αυθόρμητα «οι φορολογούμενοι»), με το ευρώ (δεν είναι φετίχ), με την πολιτική απέναντι στους ξένους και τις μειονότητες (διεθνισμός) κοκ.
Οι δε κατά καιρούς διαφορετικές τοποθετήσεις των δικών του στελεχών, όπως και οι δήθεν διαμάχες στο εσωτερικό του κόμματος, ίσως δεν είναι τυχαία γεγονότα αλλά σκόπιμα, αφού θολώνουν αρκετά το τοπίο, περιορίζουν τους φόβους απέναντι στην αριστερή αλλαγή και εξασφαλίζουν περισσότερους ψηφοφόρους.
Βέβαια, το αν είναι σωστή ή όχι η στρατηγική, θα κριθεί από τις επόμενες εκλογές, όπου η αξιωματική αντιπολίτευση δεν πρέπει να χάσει, αν θέλει να έχει ελπίδες για την ανάληψη της διακυβέρνησης της χώρας.
Η δοκιμή πάντως μίας αριστερής διακυβέρνησης σε μία χώρα που βρίσκεται ήδη υπό την κηδεμονία της Τρόικας, θα μπορούσε να είναι ένα ακόμη πείραμα της παγκόσμιας ελίτ, στα πλαίσια των αναζητήσεων της για λύσεις που δεν προκαλούν τις εξεγέρσεις των λαών.
Ιάκωβος Ιωάννου, για το Analyst.gr
Το ότι διατηρούνται μυστικές οι πραγματικές προθέσεις του κόμματος, τεκμηριώνεται από την ίδια την ασάφεια των δηλώσεων των στελεχών του, ακριβώς για να θολώνεται το τοπίο.
Βέβαια, όταν καθορίζει ως «δυνητικούς εταίρους» του σε μία κυβέρνηση συνεργασίας αποκλειστικά και μόνο κόμματα όπως το ΚΚΕ και το ΑΝΤΑΡΣΥΑ, απορρίπτοντας άλλα όπως το Ποτάμι ή το ΠΑΣΟΚ, όλοι καταλαβαίνουν τι εννοεί, σκεφτόμενοι την παροιμία κατά την οποία «δείξε μου τους φίλους σου να σου πω ποιός είσαι».
(2) Η άλλη πλευρά στο εσωτερικό της παράταξης φαίνεται πως επιμένει στην έντιμη και ειλικρινή στάση απέναντι στους εκλογείς, μη διατάζοντας να τοποθετηθεί καθαρά υπέρ της δραχμής, υπέρ της ριζικής αντιμετώπισης των ταξικών διαφορών, της μονομερούς ακύρωσης των δανειακών συμβάσεων, της άμεσης κατάργησης των μνημονίων κα.
Η στρατηγική αυτή είναι μάλλον λανθασμένη, αφού τρομάζει όλους όσους δεν είναι αμιγώς αριστεροί και κομμουνιστές, φοβούμενοι παράλληλα τις συνέπειες μίας τόσο μεγάλης στροφής της χώρας. Αυτοί που προβληματίζονται ακόμη περισσότερο εδώ είναι εκείνοι που δεν θέλουν να ψηφίσουν τα δύο κόμματα της σημερινής συγκυβέρνησης και επιλέγουν να διαμαρτυρηθούν, υποστηρίζοντας το βασικό τους αντίπαλο.
Πόσο μάλλον αφού πρόκειται για δημοτικές και ευρωπαϊκές εκλογές, από τις οποίες δεν κρίνεται το ποιός θα κυβερνήσει τη χώρα. Επομένως, η ψήφος διαμαρτυρίας τους δεν μπορεί να προκαλέσει καμία ανεπανόρθωτη ζημία, ούτε οδηγεί στη δραχμή. Εν τούτοις, δεν είναι σίγουροι για το τι ακριβώς θα ακολουθούσε, οπότε οι ειλικρινείς δηλώσεις των στελεχών της δεύτερης πλευράς του κόμματος της αντιπολίτευσης τους δημιουργούν ανασφάλεια.
Συμπερασματικά λοιπόν, δεν υπάρχουν δύο διαφορετικές τάσεις στο ΣΥΡΙΖΑ, ούτε μία εσωτερική αντιπολίτευση. Υπάρχουν μόνο δύο απόψεις, σχετικά με το ποιός είναι ο καλύτερος δρόμος για να πραγματοποιηθεί η αριστερή στροφή της Ελλάδας.
Κατά την άποψη μου, η ορθότητα του συμπεράσματος μου τεκμηριώνεται από όλες σχεδόν τις τοποθετήσεις του αρχηγού της αντιπολίτευσης.
Για παράδειγμα, σχετικά με το θέμα των τραπεζών (πρέπει να ανήκουν στο κράτος και μην γίνονται ανεκτές οι προηγούμενες διοικήσεις τους), με την αύξηση του κατώτατου μισθού στα 751 € (όταν ρωτήθηκε ποιός θα το πληρώσει, απάντησε αυθόρμητα «οι φορολογούμενοι»), με το ευρώ (δεν είναι φετίχ), με την πολιτική απέναντι στους ξένους και τις μειονότητες (διεθνισμός) κοκ.
Οι δε κατά καιρούς διαφορετικές τοποθετήσεις των δικών του στελεχών, όπως και οι δήθεν διαμάχες στο εσωτερικό του κόμματος, ίσως δεν είναι τυχαία γεγονότα αλλά σκόπιμα, αφού θολώνουν αρκετά το τοπίο, περιορίζουν τους φόβους απέναντι στην αριστερή αλλαγή και εξασφαλίζουν περισσότερους ψηφοφόρους.
Βέβαια, το αν είναι σωστή ή όχι η στρατηγική, θα κριθεί από τις επόμενες εκλογές, όπου η αξιωματική αντιπολίτευση δεν πρέπει να χάσει, αν θέλει να έχει ελπίδες για την ανάληψη της διακυβέρνησης της χώρας.
Η δοκιμή πάντως μίας αριστερής διακυβέρνησης σε μία χώρα που βρίσκεται ήδη υπό την κηδεμονία της Τρόικας, θα μπορούσε να είναι ένα ακόμη πείραμα της παγκόσμιας ελίτ, στα πλαίσια των αναζητήσεων της για λύσεις που δεν προκαλούν τις εξεγέρσεις των λαών.
Ιάκωβος Ιωάννου, για το Analyst.gr
Σχόλια
Στο logiosermis.net δημοσιεύεται κάθε σχόλιο. Θεωρούμε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφέρει ελεύθερα τις απόψεις του, οι οποίες εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση. Περισσότερα στις οδηγίες χρήσης.