Ο Λιάπης είναι τόσο ΝΔ όσο ΠΑΣΟΚ είναι ο Άκης

Του Νίκου Ανδριόπουλου

Πολλοί κάνουν λόγο για επιχείρηση «καθαρά χέρια» για να τονίσουν την υποτιθέμενη κυβερνητική βούληση. Άλλοι αηδιασμένοι από το μέγεθος και τα πλοκάμια της διαφθοράς δε δίνουν καμία απολύτως σημασία, τσουβαλιάζοντας συλλήβδην το πολιτικό σύστημα ως διάτρητο και διεφθαρμένο. Η αλήθεια όμως γύρω από την εμπλοκή των ονομάτων ελλήνων δημοσίων λειτουργών, πολιτικών και κορυφαίων υπουργών σε σκάνδαλα διαφθοράς έχει δύο άλλες πτυχές που ορισμένοι με ιδιαίτερη μεθόδευση επιχειρούν να περάσουν.

Από τη μία πλευρά, όσον αφορά στα κορυφαία ονόματα, όπως αυτό του παρολίγον πρωθυπουργού, Άκη Τσοχατζόπουλου, του Γιάννου Παπαντωνίου (που όλο και πιο δυναμικά μπαίνει στην ημερήσια διάταξη του δελτίου διαφθοράς) και εσχάτως του Μιχάλη Λιάπη είναι κοινώς αποδεκτό ό,τι πρόκειται για πολιτικά πτώματα. Κανένας από αυτούς που ευαγγελίζονται την «κάθαρση» δεν έχει ακουμπήσει πολιτικούς και υπουργούς που είναι ενεργά μέλη του σημερινού Κοινοβουλίου, παρά τη σωρεία αποκαλύψεων και σκανδάλων που έχουν δει το φως της δημοσιότητας. Ο Ευάγγελος Βενιζέλος δεν φέρει καμία ευθύνη για τη λίστα Λαγκάρντ, ούτε για το μέγα σκάνδαλο των υποβρυχίων και των ναυπηγείων Σκαραμαγκά. Όπως και να έχει, τυχόν ευθύνες του δεν θα διερευνηθούν, αφού έτσι αποφάσισε η κυβέρνηση για το καλό της «πολιτικής και συστημικής ευστάθειας».

Από την άλλη πλευρά είναι το προφίλ με το οποίο παρουσιάζονται οι εμπλεκόμενοι σε σκάνδαλα διαφθοράς και διαπλοκής πολιτικοί και υπουργοί. Μεγάλη μερίδα των ΜΜΕ, για τα δικά του συμφέροντα το καθένα, κάνει ό,τι ακριβώς κάνουν και οι πολιτικοί ιστρούκτορές της. Ξεχνά την πολιτική ταυτότητα των εμπλεκομένων και παρουσιάζει ένα απολιτίκ προφίλ τους, σαν να είναι όλοι τους το απότοκο της παγκόσμιας πρωτοτυπίας της πολιτικής παρθενογέννεσης.

Κατ' αυτόν τον τρόπο ξέχασαν ότι ο κ. Τομπούλογου έχει υπάρξει στενός συνεργάτης του νυν υπουργού Υγείας, Άδωνι Γεωργιάδη και αποτυχημένος πολιτευτής της ΝΔ. Είναι μόνο ένας διερθαρμένος διευθυντής νοσοκομείου και κάπου εκεί τελειώνει η ιστορία.

Στο μέτωπο της συμπρωτεύουσας, οι κ.κ. Ψωμιάδης και Παπαγεωργόπουλος, οι δύο ανώτατοι τοπικοί άρχοντες της πόλης καταδικάστηκαν από τη Δικαιοσύνη για σκάνδαλα διαφθοράς. Ο μεν «Παναγιώτης της καρδιάς μας» εξέπεσε του αξιώματός του, ενώ ο δε Παπαγεωργόπουλος εκτίει ποινή ισόβιας κάθειρξης. Αμφότεροι απολάμβαναν το πέπλο προστασίας και τη στοργική φτερούγα του κόμματος και του πρωθυπουργού μέχρι που κάτι τέτοιο ήταν φύσει αδύνατον γιατί θα εκτείθεντο ανεπανόρθωτα.

Ο κ. Κοντογιώργος, βουλευτής της ΝΔ, δεν είναι βουλευτής της ΝΔ παρά μόνο πρώην νομάρχης Ευρυτανίας. Και κάπως έτσι τελειώνει το παραμύθι με το μη εξυπηρετούμενο δάνειο των 4,7 εκατ. ευρώ με τον διωκώμενο για κακουργηματική απιστία βουλευτή να διατρανώνει εκνευρισμένος πως «δεν υπάρχει δράκος στο παραμύθι».

Ο εξάδερφος του πρώην πρωθυπουργού, Μιχάλης Λιάπης, είναι ένας πρώην κραταιός υπουργός, τα έργα και οι ημέρες του οποίου βρίσκονται στο μικροσκόπιο των δικαστικών Αρχών για τις συμβάσεις που υπέγραψε με τη Siemens. Άπαντες έκαναν πρώτο θέμα στα δελτία ειδήσεων το γεγονός ότι κυκλοφορούσε με πλαστές πινακίδες, ότι πήγε για διακοπές στην εξοτική Κουάλα Λουμπούρ αντί να εμφανιστεί ενώπιον της Δικαιοσύνης και ότι εντάχθηκε στον αναπτυξιακό νόμο στια αρχές του '90 για να φτιάξει μία έπαυλη, η οποία όπως ολόκληρη η τοπική κοινωνία παραδέχεται, ουδέποτε λειτούργησε ως ξενώνας, όπως προβλεπόταν από τα σχετικά κονδύλια. Όλοι όμως ξέχασαν ότι ο κ. Λιάπης έχει ένα ακόμα χαρακτηριστικό. Πρόκειται για ιστορικό στέλεχος της ΟΝΝΕΔ και εν συνεχεία της Νέας Δημοκρατίας. Όσο Νέα Δημοκρατία είναι και ο κ. Τομπούλογλου, ο Παναγιώτης Ψωμιάδης και ο Βασίλης Παπαγεωργόπουλος. Όσο ΠΑΣΟΚ είναι ο Άκης Τσοχατζόπουλος και άλλο τόσο που προσπαθεί ο Βενιζέλος να πείσει ότι είναι και ας έχει μείνει μόνος του ως το «όλον ΠΑΣΟΚ».

Υ.Γ. Το παρόν άρθρο δεν έχει σκοπό να στοχοποιήσει πολιτικά κόμματα. Πρέπει ωστόσο κάποια στιγμή μέσα στον ορυμαγδό των εξελίξεων να σταματήσει ο στρουθοκαμηλισμός και να ειπωθούν αλήθειες, όπως ότι μερίδα του λέοντος στα... ημερολόγια διαφθοράς κατέχουν σημαίνοντα στελέχη των δύο πολιτικών κομμάτων. Και η αρχή πρέπει να γίνει από δύο μετερίζια. Από το κεφάλι του ψαριού - και όχι από την ουρά - και από τους δημοσιογράφους που φέρουν τεράτιο μερίδιο ευθύνης για τη σημερινή κατάσταση της χώρας, αφού επέλεξαν να είναι συνδαιτημόνες της εκάστοτε εξουσίας και όχι ελεγκτές της. Ειδάλλως ο κάθε Λιάπης θα συνεχίσει να είναι απλά ένας «μπαταχτσής» με πλαστές πινακίδες που μία φορά το χρόνο θα επιβεβαιώνει την «σιδερένια πυγμή» της εκάστοτε εξουσίας να παταχθεί η διαφθορά από όπου και αν προέρχεται. Και συνήθως τις υπόλοιπες 364 ημέρες προέρχεται μόνο από την «πλέμπα»...

koutipandoras.gr