Γιατί όλες οι θεωρούμενες από την ιατρική «ανίατες ασθένειες», δεν θεραπεύονται με φάρμακα

Τα φάρμακα έχουν σκοπό να θεραπεύσουν το σύμπτωμα και όχι την πραγματική αιτία της ασθένειας, για αυτό είναι αδύνατο να θεραπευτούμε παίρνοντας φάρμακα. 

Τα φάρμακα έχουν σκοπό να θεραπεύσουν το σύμπτωμα που είναι η προσπάθεια του σώματος μας να εκτονώσει την σύγκρουση αυτή. Σύμφωνα με τον Dr Hiromi Shinya: Τα φάρμακα στην ουσία δεν θεραπεύουν τις ασθένειες. Το μυστικό είναι τα ένζυμα, είναι η ενέργεια ζωής. Υπάρχουν πηγές ενζύμων τις οποίες ο τρόπος ζωής και διατροφής μας τις ενισχύει ή τις αποδυναμώνει.

Η ασθένεια είναι μια φυσική διαδικασία όπου ο οργανισμός προσπαθεί να προσαρμοσθεί στις νέες συνθήκες (έχουμε γεμίσει αρνητικά συναισθήματα, αισθανόμαστε απειλή, έχουμε τοξινωθεί, στερηθεί, ένζυμα και όλα τα απαραίτητα στοιχεία) αυξάνοντας και πολλαπλασιάζοντας τα μέσα που διαθέτει για την άμυνα του.

Στην ουσία ο άνθρωπος ασθενεί σε τέσσερα επίπεδα:

Το πνευματικό, όπου τα αρνητικά συναισθήματα που έχουν βάση το φόβο σκεπάζουν την ψυχή του και κόβουν την επαφή με την πηγή του και με τους συνανθρώπους του, που είναι η αντανάκλαση του Θεού στον υλικό κόσμο που αντιλαμβανόμαστε. Όταν κόβεται η επαφή με την πηγή κλείνει το τσάκρα της καρδιάς, το οποίο είναι σημαντικότατο. Εδώ παίζονται όλα, αν ο άνθρωπος έχει κόψει την επαφή με την πηγή του, έχει αμφιβολίες, δηλαδή δεν έχει εμπιστοσύνη στον εαυτό του και στο Σύμπαν, τότε το κέντρο της αγάπης παραμένει κλειστό. Αναπόφευκτα η πρόσβαση, στην αγάπη, στην αφθονία του σύμπαντος σταματά και ο άνθρωπος δεν μπορεί να πετύχει τίποτα σημαντικό στη ζωή του. Εδώ χρειάζεται το φως του θεραπευτή που θα τον επανασυνδέσει με την πηγή του.

Το νοητικό, που είναι οι πεποιθήσεις, τα πιστεύω που μας έχουν δημιουργηθεί από την ώρα που γεννηθήκαμε, είναι οι ψευδαισθήσεις που έχουμε για τη ζωή, τις οποίες θεωρούμε για πραγματικότητα. 

Το συναισθηματικό, είναι τα συναισθήματα που βρίσκονται στο συναισθηματικό ή μεταιχμιακό εγκέφαλο και καθορίζουν τη ζωή μας, είναι τα αρνητικά συναισθήματα τα οποία παγιδευμένα σε διάφορα σημεία του σώματος μας, δονούνται σε αρνητικές συχνότητες και μας παρασύρουν στη θλίψη, στην κατάθλιψη, στο θυμό.

Το ενεργειακό και υλικό μας σώμα, όπου επεμβαίνουμε ενεργειακά, ξεμπλοκάρουμε τους ενεργειακούς μεσημβρινούς (που είναι ποτάμια που περνά η ενέργεια), αλλά ρυθμίζουμε και ανοίγουμε τα ενεργειακά κέντρα.


Η ψυχή μας που είναι η πηγή της σύνδεσής μας και της επικοινωνίας μας με το Θεό, εκφράζεται από τα συναισθήματά μας. Πρέπει να δίνουμε μεγάλη προσοχή στα συναισθήματά μας, τα οποία είναι ο δείκτης του βαθμού ικανοποίησης ή μη ικανοποίησης των αναγκών μας, της ψυχής μας. Είναι οι φωτεινοί δείκτες, όπως είναι στον πίνακα ελέγχου του αυτοκινήτου που μας δείχνουν το πρόβλημα που υπάρχει, που αν δεν το λάβουμε υπ’ όψη, αν δεν ενεργήσουμε, η βλάβη θα εκδηλωθεί στα όργανα της μηχανής, δηλαδή στα όργανα του σώματος μας. Δυστυχώς η παιδεία μας, μας έχει διδάξει, να τα αρνούμαστε, να τα απορρίπτουμε, να τα εξαφανίζουμε. Με αυτό τον τρόπο στερούμαστε τα καλύτερα σημάδια, που έχουμε στη διάθεσή μας, για να γνωρίζουμε με βεβαιότητα τι είναι καλό για μας και τι δεν είναι. Αυτή η άγνοιά μας, μας οδηγεί στην απογοήτευση, αφού μην έχοντας πια τους φωτεινούς δείκτες στον πίνακα ελέγχου, δεν ειδοποιούμαστε καν ότι μια ή περισσότερες ανάγκες μας ματαιώνονται. Σ’ αυτό το σημείο ο εγκέφαλος παίρνει αναγκαστικά τα ηνία, για να εγγράψει στη βιολογική διαδικασία των οργάνων τις ίδιες πληροφορίες που μας είχαν δώσει τα συναισθήματα. 

Το να ξαναμάθουμε λοιπόν να ακούμε τα συναισθήματά μας, να τα αναγνωρίζουμε και να τα δεχόμαστε, να τα ευχαριστούμε μάλιστα που επαγρυπνούν για μας, είναι ένας πρώτος σταθμός για να αποφεύγουμε τις καταστρεπτικές εσωτερικές συγκρούσεις και το στρες. Εάν επιπλέον μπορούμε να εκφράσουμε τα συναισθήματά μας με τρόπο κατάλληλο, υπεύθυνα, χωρίς να αποδίδουμε στους άλλους την ευθύνη, θα μπορέσουμε πολύ γρήγορα να ξαναβρούμε την ισορροπία μας. Όσο και αν μας εκπλήσσει, υπεύθυνοι για τα σοκ, τις εσωτερικές συγκρούσεις, το στρες μας, δεν είναι ποτέ οι άλλοι, ούτε τα γεγονότα.

To παν είναι πώς μεταφράζουμε τα γεγονότα. Ο τρόπος που δεχτήκαμε το γεγονός, ο τρόπος που το αντιληφθήκαμε, το ερμηνεύσαμε, το φιλτράραμε, αυτός είναι πάντα που γεννάει τον πόνο μας ή την χαρά μας. Κάθε φορά που κάνουμε θετικές σκέψεις ή ερμηνεύουμε θετικά μια εμπειρία μας ή συναναστροφή με τους συνανθρώπους μας, το ασυνείδητο γράφει Όφελος-Κέρδος. Η θετική ενέργεια που δημιουργείται τροφοδοτεί όλη μας την ύπαρξη, δίνοντάς μας τη δύναμη να επιτύχουμε σ’ ό,τι επιθυμούμε. Αν κάνουμε αρνητικές σκέψεις ή ερμηνεύσουμε αρνητικά μια εμπειρία μας, δημιουργείται αρνητική ενέργεια που μας μπλοκάρει και δεν μας αφήνει να πετύχουμε αυτά που θέλουμε, αλλά μας δημιουργεί εσωτερική σύγκρουση, η οποία είναι η κύρια αιτία όλων των θεωρουμένων ανιάτων ασθενειών. 

Όταν κυριαρχούμαστε από αρνητικά συναισθήματα ο μεταιχμιακός ή συναισθηματικός εγκέφαλος δίνει εντολή στον ερπετικό ή αυτόνομο νευρικό σύστημα να μπει σε διαδικασία συναγερμού όπου αυξάνει την πίεση του αίματος τον κτύπο της καρδιάς, την αναπνοή, σφίγγει τα δόντια, εκκρίνει γαστρικά υγρά, δημιουργεί σπαστική κίνηση στο έντερο, σφίγγει τους μυς στον αυχένα και στον ώμο, το κυριότερο απενεργοποιεί το πεπτικό και το ανοσοποιητικό μας σύστημα, σταματά την τροφοδοσία και την απομάκρυνση των απορριμμάτων των κυττάρων, σταματά την τροφοδοσία με το αίμα του εγκεφάλου. Με το στρες ο άνθρωπος μικραίνει περισσότερο τα άκρα των κυττάρων του και παράγει και λιγότερο το ένζυμο ''τελομεράση'', με αποτέλεσμα στα κύτταρα του να περιορίζεται ο αριθμός των διαιρέσεων και το προσδόκιμο της ζωής του.

http://www.afotopoulos.gr