Από τον Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο στον Παύλο Φύσσα

Γράφει ο  Γρηγοριάδης  Κωνσταντίνος

Ήταν αρχές Δεκεμβρίου του 2008,όταν αστυνομικός στα Εξάρχεια πυροβόλησε θανάσιμα τον 15χρονο Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο. Πάγωσε και οργίστηκε η κοινή γνώμη.Το θέμα του τραγικού συμβάντος για ένα χρονικό διάστημα συζητιόταν πολύ στα Μέσα Ενημέρωσης,καθώς ακολούθησαν άλογες εκρήξεις οργής «αναρχικών».Μετά από αυτό το γεγονός στη χώρα επικράτησε κοινωνική κρίση,οι συγκρούσεις ακραίων ιδεολόγων απέκτησαν ένταση και καθώς η οικονομία βυθιζόταν σε ολοένα και μεγαλύτερη ύφεση, η κυβέρνηση Καραμανλή 9 μήνες αργότερα προκήρυξε εκλογές,τις οποίες κέρδισε το ΠΑΣΟΚ πανηγυρικά(4 Οκτωβρίου 2009).

Είναι γνωστό τι ακολούθησε.Το Μάιο του 2010 υπεγράφη η πρώτη δανειακή σύμβαση,διότι το χρέος είχε ανέβει σε τρομακτικά επίπεδα και η υπαγωγή στο ΔΝΤ «ήταν μονόδρομος».Ακολούθησαν οριζόντιες περικοπές,το βιοτικό επίπεδο των Ελλήνων έγινε κάκιστο,πολλοί ήταν οι πολίτες που ήρθαν σε ρήξη με το κομματικό σύστημα μέσω οργής και αποδοκιμασιών.Φέτος η ύφεση έφτασε σε εφιαλτικά επίπεδα,τα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα απέκτησαν καταστροφική μορφή και σαν να μην έφταναν αυτά,δολοφονήθηκε από ομοϊδεάτη της Χρυσής Αυγής ο 34χρονος ράπερ Παύλος Φύσσας,ο οποίος είχε αναπτύξει αντιφασιστική δράση.Μεθοδικά και οργανωμένα τον δολοφόνησε ο 45χρονος δράστης λόγω πιθανόν των πεποιθήσεων του καλλιτέχνη της hip-hop.

Εκείνο που εύκολα διαπιστώνει κανείς είναι,ότι τέτοια γεγονότα συνιστούν αποτελέσματα της ανικανότητας της εξουσίας για εύρεση λύσης στα προβλήματα μιας κοινωνίας.Οι ίδιοι άνθρωποι που κατέστρεψαν μια χώρα,την έθεσαν υπό επιτροπεία,παραιτήθηκαν από κάθε νόμιμο δικαίωμα του κράτους και μάλιστα το εκχώρησαν(π.χ ασυλία).Εμπαίζουν έναν λαό συστηματικά τρία χρόνια τώρα με δήθεν πολιτικές που θα συμβάλλουν στην «έξοδο της χώρας απ’ την κρίση».Αυτό και μόνο το στοιχείο συνιστά τη βάση του κοινωνικού αναβρασμού,του ιδεολογικού διχασμού.Όσο δεν αποκαθίσταται η ευημερία,το αίσθημα δικαίου,τόσο ο οργισμένος κόσμος θα καταφεύγει σε ομάδες του περιθωρίου (Χρυσή Αυγή/ΑΝΤΑΡΣΥΑ),οι οποίες προσποιούμενες ,ότι εκφράζουν τον αντίλογο στην καταστροφή,ουσιαστικά συμβάλλουν στη δημιουργία του χάους και της σύγκρουσης.Σαφώς η οργή,αν και άλογη,είναι δικαιολογημένη.Όμως αναδεικνύει τάσεις και φανερώνει ένα βάρβαρο και πρωτόγονο συνονθύλευμα ψυχολογικά άρρωστων ανθρώπων,οι οποίοι είναι έρμαια ενστίκτων κυριαρχίας και επιβολής.

Σε αυτό το σημείο επαληθεύεται για πολλοστή φορά η ρήση «λαός που ξεχνά την ιστορία του,είναι καταδικασμένος να την ξαναζήσει».Τριάντα εννέα χρόνια το μόνο δεδομένο,στο οποίο έβρισκε πληρότητα ζωής αυτός ο λαός,ήταν η κατανάλωση.Πέσαμε σε βαθύ λήθαργο,καθώς ο εγωκεντρισμός και η φιλαυτία είχαν απλώσει τα πλοκάμια τους παντού.Ο λαός με την ψήφο του αναζωογονούσε το ανεπαρκές και ανίκανο πολιτικό προσωπικό,το οποίο επέφερε την καταστροφή και μετέβαλλε τη δημοκρατία σε στυγνή και απολυταρχική κομματοκρατία. Εν τέλει διαχειρίζεται και τη «σωτηρία» μας.Αφού δε διδαχθήκαμε από τις αιματοβαμμένες σελίδες της ιστορίας μας,υπνωτισμένοι θέσαμε τα θεμέλια μιας ακόμα καταστροφής με αποτέλεσμα να βρισκόμαστε σε ένα αδιέξοδο απελπιστικό.Η κυβέρνηση δεν καταλαβαίνει,ότι είναι ανίκανη να λύσει το οικονομικό μας πρόβλημα και συνεχίζει να χειρίζεται τύχες εκατομμυρίων Ελλήνων.

Η έκβαση αυτής της εφιαλτικής μικρόνοιας.δηλαδή η παρακμή, οδήγησε στη δολοφονία του 34χρονου,η οποία ίσως επιβεβαιώνει την αρχή αποσταθεροποίησης της χώρας,την αρχή ενός ενδεχόμενου χάους.Οι «εθνικιστές» (όπως θέλουν να τους αποκαλούν) Χρυσαυγίτες κερδίζουν  έδαφος λόγω του χαοτικού σκηνικού.Το έγκλημα αυτό,τολμώ να φρονώ,είναι αποτέλεσμα μιας τραγικής μεταπολιτευτικής πορείας και βαθιάς παρακμής,που σηματοδοτεί αρνητικές εξελίξεις.

Αν δεν οδηγηθούμε σε κοινωνικές αναταραχές,τότε τί μπορεί να περιμένει κανείς μετά από αυτό το στυγερό φόνο;

uperbasis.wordpress.com