Όταν ο Μιαούλης ανατίναζε την 'Ελλάς', την ίδια φρεγάτα που χάρισε στο έθνος νίκες απέναντι στο ξένο δυνάστη, οταν οι Κοτζαμπάσηδες πρόσταζαν τα στήθη τους ζητώντας ανταλλάγματα, οταν η Γαλλία, η Ρωσία και η Αγγλία κάτω από τραπέζια αντάλλασσαν ραβασάκια για να μοιράσουν την Ελλάδα που τους άνηκε χωρίς να τους ανήκει, οταν ο Καποδίστριας έκοβε το φοίνικα και προκαλούσε τον Έλληνα να ξαναγεννηθεί, ενώ ο Μέττερνιχ διακήρυσσε την υποταγή, την ίδια στιγμή που ο Πετρόμπεης έκλαιγε στη φυλακή για το ματωμένο του χέρι, ενώ οι μάνες λιποθυμούσαν και οι πατεράδες κατρακυλούσαν στα βουνά και στις θάλασσες, όταν τα χρέη γιγαντώνονταν σαν τέρατα και οι δραχμές ήταν λίγες και ταπεινές, τότε η ιστορία γίνηκε φεγγάρι και άρχισε να αδειάζει και να γεμίζει ανάλογα με τα νερά της θάλασσας.
Γιατί πάντα θα υπάρχουν οι Μιαούληδες με το χέρι τους να ανατινάζουν τους δικούς τους κόπους, πάντα θα υπάρχουν οι Κοτζαμπάσηδες να ζητάνε σε χρήμα να πληρωθεί ο ηρωισμός τους, πάντα θα υπάρχουν οι Γαλλίες, οι Ρωσίες, οι Αγγλίες να πουλάνε μεταξύ τους την Ελληνική πραγμάτια, πάντα θα υπάρχουν οι Μέττερνιχ που θα φωνάζουν να πνίξουμε τις φωνές μας για το καλό μας, πάντα θα υπάρχουν οι Πτερομπέηδες και με δάκρυα θα μετανιώνουν την προδοσία, πάντα θα υπάρχουν μάνες που λιποθυμάνε και πατεράδες που κατρακυλάνε, πάντα θα υπάρχουν χρέη τέρατα και πάντα η δραχμή θα είναι λίγη και ταπεινή.
Καποδίστριες άλλοι όμως δεν θα ξαναυπάρξουν. Άνθρωποι που μπορούν να σηκώσουν στην πλάτη την ευθύνη χωρίς να είναι δική τους, να σταυρωθούν κι ας μην είναι Θεοί, να επιμείνουν κι ας το πληρώσουν με το αίμα τους για μια πατρίδα που τους γέλασε και τους γελά μέχρι και σήμερα, δεν θα υπάρξουν άλλοι.
Σχόλια
Στο logiosermis.net δημοσιεύεται κάθε σχόλιο. Θεωρούμε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφέρει ελεύθερα τις απόψεις του, οι οποίες εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση. Περισσότερα στις οδηγίες χρήσης.