Κάποτε ο Αριστείδης, ο επονομαζόμενος και Δίκαιος, επιχειρηματολόγησε εις βάρος μίας καθ’ όλα ωφέλιμης πρότασης του Θεμιστοκλή, με αποτέλεσμα η Εκκλησία του Δήμου να την απορρίψει… Τον Αριστείδη όμως τον κατέβαλαν οι τύψεις και καθώς αποχωρούσε από την Εκκλησία άρχισε να φωνάζει:
«Αθηναίοι, δεν υπάρχει για εσάς σωτηρία, παρά μόνο αν ρίξετε κι εμένα και τον Θεμιστοκλή στον γκρεμό…!»
Αυτό αποτελεί παράδειγμα πολιτικού πολιτισμού εν καιρώ Δημοκρατίας, όπου οι πολιτικοί ηγέτες, αν και ικανότατοι ως έναν βαθμό, δεν λειτούργησαν υπέρ του δημοσίου συμφέροντος… Από την άλλη, αποτελεί τρανό παράδειγμα για το πόσο διαχρονικά ανίκανη είναι η πλειοψηφία στο να το αναγνωρίσει… ακόμη και στην άμεση δημοκρατία…
(*) «Τέλος δέ ποτε τοῦ Θεμιστοκλέους πράττοντός τι τῶν δεόντων ἀντικρούσας καὶ περιγενόμενος οὐ κατέσχεν, ἀλλ' εἶπεν ἀπὸ τῆς ἐκκλησίας ἀπιών, ὡς οὐκ ἔστι σωτηρία τοῖς Ἀθηναίων πράγμασιν, εἰ μὴ καὶ Θεμιστοκλέα καὶ αὐτὸν εἰς τὸ βάραθρον ἐμβάλοιεν…» [(Πλουτάρχου, Βίοι Παράλληλοι: Αριστείδης, (3.2)]
Σχόλια
Στο logiosermis.net δημοσιεύεται κάθε σχόλιο. Θεωρούμε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφέρει ελεύθερα τις απόψεις του, οι οποίες εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση. Περισσότερα στις οδηγίες χρήσης.