Θα όφειλε φυσικά να μας διαβεβαιώσει ότι, θα διενεργούσε δημοψηφίσματα για τα κρίσιμες μελλοντικές αποφάσεις (όπως, για παράδειγμα από το παρελθόν, η υπαγωγή στο ΔΝΤ, η μεταβίβαση της εθνικής μας κυριαρχίας στους πιστωτές, η παραμονή στο Ευρώ κλπ.), καθώς επίσης πως θα διαχώριζε τις τρεις ανεξάρτητες μεταξύ τους εξουσίες (νομοθετική-Βουλή, εκτελεστική-Κυβέρνηση, Δικαστική), επιτρέποντας την εκλογή του προέδρου της Δημοκρατίας επ’ ευθείας από τους Πολίτες και δίνοντας του την εξουσία να εγκρίνει αυτός τις αποφάσεις της Βουλής, πριν γίνουν νόμοι του κράτους.
Πάντως, σε σχέση με τη δραχμή, αυτό που έχει σημασία είναι τι επιθυμεί η πλειοψηφία των πολιτών (σύμφωνα με δημοσκοπήσεις, πάνω από το 70% προτιμά το ευρώ) και όχι τι νομίζει ο κάθε ένας από εμάς. Χρέος όλων όσων έχουν τη δυνατότητα είναι βέβαια να παρέχουν ουδέτερα τις απαιτούμενες πληροφορίες στους Πολίτες, αφού «Ο λαός δεν μπορεί να διαφθαρεί ποτέ, αλλά συχνά μπορεί να ξεγελασθεί – και είναι τότε μόνο που μοιάζει να θέλει το κακό» (Ζ.Ζ. Ρουσσώ).
Επαχθή χρέη, σε κράτη που, έστω τυπικά, λειτουργούν δημοκρατικά, σπάνια μπορούν να τεκμηριωθούν. Οι ψεύτικες ελπίδες, όπως και οι «κενές» υποσχέσεις, είναι μία επικίνδυνη στρατηγική – ενώ δύσκολα μπορούν να θεωρηθούν αθώοι οι συμμετέχοντες στην πολιτική ζωή των τελευταίων δεκαετιών, ανεξαρτήτως κόμματος.
Τέλος, όσο πιο πολλά κόμματα εκπροσωπούνται στο Κοινοβούλιο μίας χώρας, τόσο πιο δημοκρατικό είναι – αφού, σύμφωνα με το θαυμάσιο σύστημα του Λυκούργου, ο οποίος πίστευε στο αλάνθαστο της γενικής βούλησης, αρκεί να μπορεί να εκφράζεται ελεύθερα, «Εάν υπάρχουν ξέχωρες ομάδες (κόμματα), τότε πρέπει να αυξήσουμε τον αριθμό τους, για να παρεμποδίσουμε την ανισότητα».
(ΥΓ στο: http://www.casss.gr/PressCenter/Articles/2561.aspx)
Σχόλια
Στο logiosermis.net δημοσιεύεται κάθε σχόλιο. Θεωρούμε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφέρει ελεύθερα τις απόψεις του, οι οποίες εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση. Περισσότερα στις οδηγίες χρήσης.