Για την Ελλάδα ρε γαμώτο!

Πρωτοχρονιά 2012!
Αδέλφια Έλληνες και Ελληνίδες, χρόνια πολλά!
Καλή χρονιά, σε ό,ποια γωνιά της γης και αν βρίσκεται ο καθένας και η καθεμιά μας!
Υγεία, Ελπίδα, Δύναμη και Αυτοπεποίθηση.
Να διώξουμε το γρηγορότερο τη Χολέρα και τα Φαρμακερά Φίδια που μας πνίγουν.

Τα παιδιά μας, μας δείχνουν το δρόμο. Μας δίνουν κουράγιο για να ξυπνήσει σε όλους και όλες μας, το πραγματικό χρέος μας απέναντί τους. Γιατί αξίζουν να θέλουν να ζήσουν εδώ, που είναι οι βαθιές τους ρίζες. Οι ποτισμένες με το αίμα, τον αγώνα, τη χαρά και τη λύπη των προγόνων τους, των δικών τους και των δικών μας ανθρώπων.

Εδώ, σε αυτή την αγαπημένη, γεμάτη φως και ομορφιά Πατρίδα.
Αυτή την έρημη, τη χιλιο-βασανισμένη μάνα μας, που την αφήνουμε ξανά και πάλι να αιμορραγεί και να πονάει.
Να βλέπει να διώχνουν τα βλαστάριά της, αυτά τα καταραμένα φίδια, στη μακρινή ξενιτιά.
Να τα χαίρονται και να τα εκμεταλλεύονται άλλοι.

Κι εδώ η μάνα και πηγή, που τα έθρεψε με τους κόπους και τους αγώνες, τους δικούς τους και των γονιών τους, βουβή κι απελπισμένη, να τα στερείται.
Να στερεύει και να ξεραίνεται και η ίδια.
Να θέλει και να μπορεί να τα θρέψει όλα με τους αμέτρητους θησαυρούς που κρύβει στα σπλάχνα της γι αυτά και να μην την αφήνουν να το κάνει.
Να πέφτουν πάνω της, σαν λυσσασμένα κοράκια, όλα τα ντόπια και ξενόφερτα σιχαμερά ερπετά να την κατασπαράξουν.

Δείτε με τι δύναμη, τα παιδάκια του 6ου Δημοτικού της Πρέβεζας φωνάζουν: «Για την Ελλάδα ρε γαμώτο!»

Η φωνή τους, είναι η απελπισμένη κραυγή της ψυχής όλων των παιδιών της Ελλάδας, των δικών μας παιδιών.

Και μια μεγάλη ψυχή μαζί τους: Η Ελληνίδα Ηρωίδα Δασκάλα, να τα εμπνέει και να τα οδηγεί. Και μαζί, οι αφανείς ήρωες γονείς, να μεγαλώνουν με αγώνες και στερήσεις, αυτόν το ανεκτίμητο σπόρο, της πραγματικής Ελλάδας, κόντρα στα σκοτεινά μας υπουργεία και βουλευτήρια.

Εμείς μωρέ, δεν έχουμε ακούσει ακόμα τίποτα;

Πόσο θα μας περιμένουν ακόμη, ώσπου επιτέλους να νιώσουμε κι εμείς αυτή τη βαθιά τους αγωνία για ζωή, εδώ στη Μάνα και Πηγή;
Πόσο πιο δυνατά ακόμα θα πρέπει να φωνάξουν για να τα ακούσουμε και να ξεσηκωθούμε, οπλισμένοι με οργή, θυμό, τόλμη και αγωνιστικότητα.
Να φέρουμε πάλι πίσω το γελαστό μας ήλιο, το φως και την ελπίδα.
Να διώξουμε από εδώ, όλα τα μισερά και βρωμερά σκουλήκια.
Και όλη την Ελλάδα μας, να την κάνουμε ζωντανό εργοτάξιο χαράς και δημιουργίας, για όλα, μα όλα της τα παιδιά: και αυτά που είναι εδώ και αυτά που αναγκάστηκαν να φύγουν στην ξενιτιά.
Να τα δούμε να χαμογελούν και να ερωτεύονται και πάλι, να κάνουν παιδιά.
Να τραγουδούν και να χορεύουν στις γιορτές και τα πανηγύρια, με ελπίδα, αισιοδοξία, θάρρος και κέφι και να πορεύονται με το κεφάλι ψηλά, στη ζωή και το μέλλον.

Αδέλφια, όλοι και όλες μαζί στον αγώνα.
Το δίκιο είναι με το μέρος μας.
Ένας ακόμη πόλεμος μας έλαχε και να είσαστε βέβαιοι ότι θα τον κερδίσουμε κι αυτή τη φορά.
Μόνον να δώσουμε τα χέρια, μονιασμένοι και αποφασισμένοι, να μην την πάθουμε ξανά και παρασυρθούμε από τους εθνικούς προδότες, δωσίλογους, ψυχοπαθείς εγκληματίες, που έλεος δεν έχουν μπροστά στη λύσσα της καταστροφής και του μίσους που έχει η μαύρη και άρρωστη ψυχή τους.

Κι εσείς ξενιτεμένα μας αδέλφια, όπως και σε κάθε άλλη περίπτωση που κινδύνεψε η πατρίδα, τα παιδιά της από κάθε γωνιά της γης έτρεχαν να τη στηρίξουν και να θυσιαστούν γι αυτή αν χρειαζόταν, έτσι κι εσείς, μην την ξεχνάτε τώρα που μας έχει όλους και όλες τόσο ανάγκη.

Αν όλοι μαζί καταφέρουμε να την καθαρίσουμε από τη βρωμιά που μας έχουν επιβάλλει, η αγκαλιά της θα σας χωρέσει και πάλι, όλους και όλες.

Όλοι μαζί λοιπόν, να τον γυρίσουμε τον ΗΛΙΟ, τον Ελληνικό και όχι τον λαμογιο-πράσινο!
Που θα μας πάει! Θα τα καταφέρουμε!
Και πάντα να αγωνιζόμαστε «Για την Ελλάδα, ρε γαμώτο», όπως μας λένε και τα παιδιά της Πρέβεζας!

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!

Με Θάρρος, Ενότητα και Τόλμη στην Καινούρια Χρονιά!

Αθήνα, Πρωτοχρονιά 2012
Βενετία Κάντζια

Πηγή