«Γεια σου! Σε παρακολουθώ συχνά… Όταν δεν έχω χρόνο να μελετήσω ολόκληρη την εφημερίδα, διαβάζω τη στήλη σου. Σήμερα διάβασα για τη γυναίκα που έχει ένα παιδί, έναν έφηβο για την ακρίβεια, με χίλιες ανάγκες και δεν μπορεί να του καλύψει καμιά. Το κράτος βάζει πολύ βαθιά το χέρι στην τσέπη μας και όσο και αν μας ενοχλεί, το κράτος έχει ανάγκη…
»Λυπάμαι που το κράτος δεν ελέγχει τα ποσά που φεύγουν μέσω Western Union (Σ. Σ. αμερικανική εταιρεία οικονομικών και επικοινωνιακών υπηρεσιών) από τους αποκαλούμενους «πολιτικούς πρόσφυγες».
»Λυπάμαι που το κράτος δεν ελέγχει τους Τουρκοκυπρίους οι οποίοι έρχονται εδώ, παίρνουν επιδόματα, έχουν προτεραιότητες, αλλά ζουν στην κατεχόμενη Κύπρο - τους Τουρκοκυπρίους που στο νόμιμο κράτος έχουν δικαιώματα, αλλά όχι ευθύνες.
»Λυπάμαι που η συμπατριώτισσά μου, για την οποία έγραψες το άρθρο, δεν μπορεί να έχει τα οφέλη της κοινωνικής πρόνοιας.
»Λυπάμαι που όλοι μας έχουμε υποχρεώσεις απέναντι σε αυτό το κράτος, αλλά δεν έχουμε δικαιώματα.
»Λυπάμαι που είμαστε πολίτες τέταρτης κατηγορίας. Πνίγομαι όταν σκεφτώ πως οι γονείς της γυναίκας αυτής και οι γονείς μας, με ιδρώτα ανέστησαν ένα κράτος που πέρασε εισβολή και κατοχή, για να έρθουν σήμερα κάποιοι γελοίοι και να το εξευτελίσουν, χωρίς να διασφαλίσουν ούτε στο ένα τοις χιλίοις, τα τέκνα του.
»Δηλώνω ρατσίστρια… δηλώνω εθνικίστρια… και αν έχω να επιλέξω ανάμεσα σε ανθρώπους, επιλέγω τους ομοεθνείς μου!!! Έλενα».
Aγαπητή Έλενα, εφόσον διαβάζεις συχνά τα κείμενά μου, όπως ανέφερες, θα ξέρεις προκαταβολικά ότι δεν συμμερίζομαι και δεν μπορώ να δεχθώ την απροκάλυπτη αυτή δήλωση του αυτοπροσδιορισμού σου ως ρατσίστριας και εθνικίστριας.
Προσπαθώ να καταλάβω το θυμό σου. Προσπαθώ να καταλάβω την καχυποψία σου. Προσπαθώ να καταλάβω τη συσσωρευμένη πίκρα και απογοήτευση που σε κάνουν να νιώθεις, όπως λες, πολίτης τέταρτης κατηγορίας.
Είσαι άραγε στην πραγματικότητα, πολίτης δεύτερης, τρίτης ή τέταρτης κατηγορίας; Εμείς οι Κύπριοι είμαστε στην πραγματικότητα πολίτες δεύτερης, τρίτης ή τέταρτης κατηγορίας όπως ισχυρίζεσαι; Επίτρεψέ μου να θεωρήσω υπερβολική την εκτίμησή σου - και αυτό δεδομένου ότι δεν υπήρξα ποτέ κρατικός ή κυβερνητικός υπάλληλος για να υπερασπίζομαι τώρα το κράτος ή την κυβέρνηση (την παρούσα ή οποιαδήποτε προηγούμενη).
Θέλω να πω ότι αυτό που υπερασπίζομαι απέναντι στη δήλωσή σου περί ρατσισμού και εθνικισμού, είναι τον κυπριακό λαό, τους ανθρώπους μας, τον καθένα από εμάς, τους γονείς μας και τους παππούδες μας και εμάς, που καταφέραμε, παρά τα πλήγματα που δέχτηκε ο τόπος μας, να εγκαθιδρύσουμε και να εδραιώσουμε και να δυναμώσουμε μια δημοκρατική κοινωνία, μια πολυκομματική και ελεύθερη κοινωνία, κομμάτι της σύγχρονης ευρωπαϊκής οικογένειας, όπου μπορούμε να σκεφτούμε και να εκφραστούμε και να δράσουμε χωρίς το φόβο, τους περιορισμούς και τον κίνδυνο από βάναυσες, δικτατορικές και ανεξέλεγκτες εξουσίες.
Ναι, έχουμε προβλήματα. Ναι, έχουμε ανθρώπους σαν τη γυναίκα που περιέγραψα στο άρθρο μου, που δυσκολεύονται ακόμα και να έχουν ένα πιάτο φαΐ για να δειπνήσει το παιδί τους, ή ένα ρούχο για να το ντύσουν. Ναι, έχουμε Κυπρίους συμπολίτες μας που ζουν σε συνθήκες φτώχιας, που υποφέρουν αβοήθητοι με ασθένειες και άγχη.
Λοιπόν; Αυτό που έχω να κάνω κι εγώ κι εσύ και ο κάθε πολίτης, περιλαμβανομένης της εκάστοτε κυβέρνησης, είναι να βοηθήσουμε όσο μπορούμε, ο καθένας με τον τρόπο του, για να λιγοστέψει ο πόνος, η στέρηση και η εξαθλίωση γύρω μας.
Κι εγώ προσωπικά, αγαπητή Έλενα, είμαι θυμωμένος και απογοητευμένος με πολλά στη ζωή μου. Αλλά έχω ξεκαθαρίσει μέσα μου, ότι για τις αποτυχίες και για τα λάθη ή και για τις αδικίες που μου έτυχαν, τη μεγαλύτερη ευθύνη τη φέρω εγώ. Δεν μου φταίνε ούτε οι Τουρκοκύπριοι, ούτε οι Πακιστανοί, ούτε οι Σριλανκέζοι μετανάστες.
Και δεν πρόκειται, οι αγωνίες και οι δυσκολίες που περνώ, να με κάνουν ρατσιστή ή εθνικιστή, γιατί ξέρω ότι αυτό θα είναι ο πνευματικός μου θάνατος.
Πηγή
»Λυπάμαι που το κράτος δεν ελέγχει τα ποσά που φεύγουν μέσω Western Union (Σ. Σ. αμερικανική εταιρεία οικονομικών και επικοινωνιακών υπηρεσιών) από τους αποκαλούμενους «πολιτικούς πρόσφυγες».
»Λυπάμαι που το κράτος δεν ελέγχει τους Τουρκοκυπρίους οι οποίοι έρχονται εδώ, παίρνουν επιδόματα, έχουν προτεραιότητες, αλλά ζουν στην κατεχόμενη Κύπρο - τους Τουρκοκυπρίους που στο νόμιμο κράτος έχουν δικαιώματα, αλλά όχι ευθύνες.
»Λυπάμαι που η συμπατριώτισσά μου, για την οποία έγραψες το άρθρο, δεν μπορεί να έχει τα οφέλη της κοινωνικής πρόνοιας.
»Λυπάμαι που όλοι μας έχουμε υποχρεώσεις απέναντι σε αυτό το κράτος, αλλά δεν έχουμε δικαιώματα.
»Λυπάμαι που είμαστε πολίτες τέταρτης κατηγορίας. Πνίγομαι όταν σκεφτώ πως οι γονείς της γυναίκας αυτής και οι γονείς μας, με ιδρώτα ανέστησαν ένα κράτος που πέρασε εισβολή και κατοχή, για να έρθουν σήμερα κάποιοι γελοίοι και να το εξευτελίσουν, χωρίς να διασφαλίσουν ούτε στο ένα τοις χιλίοις, τα τέκνα του.
»Δηλώνω ρατσίστρια… δηλώνω εθνικίστρια… και αν έχω να επιλέξω ανάμεσα σε ανθρώπους, επιλέγω τους ομοεθνείς μου!!! Έλενα».
Aγαπητή Έλενα, εφόσον διαβάζεις συχνά τα κείμενά μου, όπως ανέφερες, θα ξέρεις προκαταβολικά ότι δεν συμμερίζομαι και δεν μπορώ να δεχθώ την απροκάλυπτη αυτή δήλωση του αυτοπροσδιορισμού σου ως ρατσίστριας και εθνικίστριας.
Προσπαθώ να καταλάβω το θυμό σου. Προσπαθώ να καταλάβω την καχυποψία σου. Προσπαθώ να καταλάβω τη συσσωρευμένη πίκρα και απογοήτευση που σε κάνουν να νιώθεις, όπως λες, πολίτης τέταρτης κατηγορίας.
Είσαι άραγε στην πραγματικότητα, πολίτης δεύτερης, τρίτης ή τέταρτης κατηγορίας; Εμείς οι Κύπριοι είμαστε στην πραγματικότητα πολίτες δεύτερης, τρίτης ή τέταρτης κατηγορίας όπως ισχυρίζεσαι; Επίτρεψέ μου να θεωρήσω υπερβολική την εκτίμησή σου - και αυτό δεδομένου ότι δεν υπήρξα ποτέ κρατικός ή κυβερνητικός υπάλληλος για να υπερασπίζομαι τώρα το κράτος ή την κυβέρνηση (την παρούσα ή οποιαδήποτε προηγούμενη).
Θέλω να πω ότι αυτό που υπερασπίζομαι απέναντι στη δήλωσή σου περί ρατσισμού και εθνικισμού, είναι τον κυπριακό λαό, τους ανθρώπους μας, τον καθένα από εμάς, τους γονείς μας και τους παππούδες μας και εμάς, που καταφέραμε, παρά τα πλήγματα που δέχτηκε ο τόπος μας, να εγκαθιδρύσουμε και να εδραιώσουμε και να δυναμώσουμε μια δημοκρατική κοινωνία, μια πολυκομματική και ελεύθερη κοινωνία, κομμάτι της σύγχρονης ευρωπαϊκής οικογένειας, όπου μπορούμε να σκεφτούμε και να εκφραστούμε και να δράσουμε χωρίς το φόβο, τους περιορισμούς και τον κίνδυνο από βάναυσες, δικτατορικές και ανεξέλεγκτες εξουσίες.
Ναι, έχουμε προβλήματα. Ναι, έχουμε ανθρώπους σαν τη γυναίκα που περιέγραψα στο άρθρο μου, που δυσκολεύονται ακόμα και να έχουν ένα πιάτο φαΐ για να δειπνήσει το παιδί τους, ή ένα ρούχο για να το ντύσουν. Ναι, έχουμε Κυπρίους συμπολίτες μας που ζουν σε συνθήκες φτώχιας, που υποφέρουν αβοήθητοι με ασθένειες και άγχη.
Λοιπόν; Αυτό που έχω να κάνω κι εγώ κι εσύ και ο κάθε πολίτης, περιλαμβανομένης της εκάστοτε κυβέρνησης, είναι να βοηθήσουμε όσο μπορούμε, ο καθένας με τον τρόπο του, για να λιγοστέψει ο πόνος, η στέρηση και η εξαθλίωση γύρω μας.
Κι εγώ προσωπικά, αγαπητή Έλενα, είμαι θυμωμένος και απογοητευμένος με πολλά στη ζωή μου. Αλλά έχω ξεκαθαρίσει μέσα μου, ότι για τις αποτυχίες και για τα λάθη ή και για τις αδικίες που μου έτυχαν, τη μεγαλύτερη ευθύνη τη φέρω εγώ. Δεν μου φταίνε ούτε οι Τουρκοκύπριοι, ούτε οι Πακιστανοί, ούτε οι Σριλανκέζοι μετανάστες.
Και δεν πρόκειται, οι αγωνίες και οι δυσκολίες που περνώ, να με κάνουν ρατσιστή ή εθνικιστή, γιατί ξέρω ότι αυτό θα είναι ο πνευματικός μου θάνατος.
Πηγή
Σχόλια
Στο logiosermis.net δημοσιεύεται κάθε σχόλιο. Θεωρούμε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφέρει ελεύθερα τις απόψεις του, οι οποίες εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση. Περισσότερα στις οδηγίες χρήσης.