Select Menu

Η Σύνοδος Κορυφής, ο Γαλλογερμανικός άξονας και ο κίνδυνος για τις δημοσιονομικά απείθαρχες χώρες να οδηγηθούν σε «ευρωπαϊκή αφωνία» ή και ελεγχόμενη πτώχευση.
Δηλαδή
Οι καμπάνες για την επιβολή πολιτικών κυρώσεων στις χώρες με δημοσιονομικές υπερβάσεις ακούγονται ήδη στις Βρυξέλλες, που ..διεξάγεται η σύνοδος κορυφής των ευρωπαίων ηγετών.

Μπορεί η ελληνική προεκλογική οχλαγωγία, οι παιδικοί – τηλεοπτικοί διαξιφισμοί και οι «μνημονιακές» κόντρες να κάνουν τον ήχο τους δυσδιάκριτο. Ωστόσο η επιχειρούμενη αναθεώρηση της συνθήκης της Λισαβόνας, την οποία προωθούν Γερμανία και Γαλλία μας αφορά και μας αφορά άμεσα.

Μεταξύ των προτάσεων που θα συζητήσουν οι 27 την Πέμπτη και την Παρασκευή είναι η στέρηση του δικαιώματος ψήφου και γνώμης στα συμβούλια Υπουργών για όσες χώρες υπάγονται στο “μηχανισμό διάσωσης”.

Η Γαλλία και η Γερμανία τα έχουν βρει μεταξύ τους και πιέζουν σθεναρά στο να εφαρμοσθεί πιο αυστηρή δημοσιονομική πειθαρχία, η οποία όμως απαιτεί αναθεώρηση της Συνθήκης της Λισσαβόνας. Μπορεί να έχουν μοναδικούς συμμάχους τη Σλοβακία και την Εσθονία, αλλά εμφανίζονται αποφασισμένες να μην τα παρατήσουν έτσι εύκολα.

Το Βερολίνο θα προωθήσει επίσης την ελεγχόμενη πτώχευση μιας χώρας μέλους του Ευρώ. Για να «χρυσώσει» μάλιστα το χάπι θα συνδέσει ευθέως την αναθεώρηση της Συνθήκης της Λισαβόνας με τη δημιουργία ενός μόνιμου μηχανισμού στήριξης για τις χώρες του Ευρώ που τόσο ζητάνε τα κράτη μέλη του Νότου.

Η Γαλλογερμανική πρόταση έχει χαρακτηριστεί από τους περισσότερους Κοινοτικούς ως απαράδεκτη. Αυτό ήταν αναμενόμενο γι αυτό και η κυρία Μέρκελ έσπευσε πριν ακόμα κορυφωθούν οι ευρωπαϊκές αντιδράσεις να υπογραμμίσει στη γερμανική Βουλή πως : “χωρίς συμφωνία ανάμεσα στη Γαλλία και τη Γερμανία, δεν είναι δυνατό να γίνουν πολλά πράγματα στην Ευρώπη”…

Βεβαίως όσοι γνωρίζουν καλά τα Ευρωπαϊκά θέματα υποστηρίζουν ότι η διαδικασία αναθεώρησης της Συνθήκης, ακόμα και αν αλλάξει μόνο μια πρόταση, θα είναι ιδιαίτερα χρονοβόρα, αρκεί να θυμηθούμε ότι για την υλοποίηση της χρειάστηκαν δέκα χρόνια. Από την άλλη πλευρά οι συνθήκες οικονομικής κρίσης στην Ευρώπη ίσως έχει αλλάξει τις ταχύτητες στην εφαρμογή των πολιτικών αποφάσεων οι οποίες φαίνεται ότι λαμβάνονται με το Γαλλογερμανικό (οικονομικό) πιστόλι πάνω στο τραπέζι.

Το 1624 ο Άγγλος ποιητής John Donne είχε διαπιστώσει «Μη ρωτάς για ποιον χτυπάει η καμπάνα. Χτυπάει για σένα», εμπνέοντας αιώνες μετά και τον Ernest Hemingway. Ας μην γελιόμαστε λοιπόν. Η καμπάνα των Βρυξελλών χτυπά και για εμάς, κυρίως για εμάς που είμαστε το πρώτο -έτοιμο «θύμα» αφωνίας στα Ευρωπαϊκά όργανα.
Πηγή

Σχόλια

Στο logiosermis.net δημοσιεύεται κάθε σχόλιο. Θεωρούμε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφέρει ελεύθερα τις απόψεις του, οι οποίες εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση. Περισσότερα στις οδηγίες χρήσης.

 
Top