Ελευθερία, Ισότητα, Αδελφωσύνη

Σαν απάντηση σε ένα σχόλιο.

Ο υπουργός μας επί της παιδείας, είναι προφανές, ότι σαρκώνει το φρόνημα του κόσμου που σιχαίνεται «το παπαδαριό με τις θεούσες» και δηλώνει πως «θέλουμε να ζησουμε χωρις εβραιικα παραμυθια, ειμαι μαζι του και καλο κουραγιο γιατι εχει πολυ ανηφορο αυτος ο αγωνας» (Η εντός εισαγωγικών διατύπωση και ορθογραφία ανήκει σε έναν σχολιαστή προηγούμενου κειμένου μου).

Και ο μεγάλος του αγώνας, αυτού και των ομοϊδεατών του, είναι να μας απο-στολίσουν, από ό,τι εκόσμησε μέχρι σήμερα την ελληνική ψυχή.

Να μας απο-στολίσουν, από όλα εκείνα τα τίμια που εκόσμησαν τα στήθη, τους τάφους και τις σημαίες μας, από εκείνα που λάμπρυναν το βλέμμα και καθάρισαν τα μέτωπα μας απ' τα στίγματα της ντροπής και της ατιμίας. Από εκείνα που αγλάϊσαν τις καρδιές μας, σαν ξετινάχτηκε (με την αυτοθυσία ανθρώπων που είχαν ιδανικά τα οποία υπερέβαιναν την προσωπική και προσωρινή τους ευχαρίστηση) ο χαλκάς της αιώνιας σκλαβιάς και της υποταγής.

Ο υπουργός μας και οι σύντροφοί του, θέλουν να μας αλλάξουν. Να μας κάνουν όλους το ίδιο ανέστιους και φερέοικους ανά την οικουμένη, χωρίς πατρίδα, όπως ετούτοι οι ξένοι, που προσφεύγουν στα χώματά μας για μια παρηγοριά, για μια ελπίδα. Που τους ξεκλήρισαν από τον τόπο τους οι μεγάλοι και οι δυνατοί για να τους πάρουν μετά, ως υπηρέτες, στα οικονομικά τους φέουδα. (Ασφαλώς, δεν αναφερόμαστε σ' εκείνους τους ξένους που έρχονται εδώ για άλλους -δικούς τους- αλλά ολέθριους για εμάς εδώ, σκοπούς).

Μα ετούτοι οι ξένοι, έρχονται εδώ, γιατί εμείς εγίναμε-στο διάβα της ιστορίας μας, πέρα από σοφοί και κοσμοκράτορες- φτωχοί και σκλάβοι, κι ελεήμονες, ακόλουθοι και μάρτυρες του Χριστού, φιλόξενοι κι ανεκτικοί. Από αγάπη για τον άνθρωπο που είναι αδύναμος, μόνος, και φτωχός, εκτεθειμένος στην απάνθρωπη ασυδοσία του δυνατού, και την ιδιοτέλεια που κρύβεται στις δράσεις των ισχυρών, όπως εκείνη στην δήλωση της Ευρωπαίας Επιτρόπου Federica Mogherini, που λέει να διαχειριστούμε επωφελώς τους άστεγους, περιπλανώμενους και καταδιωγμένους ανθρώπους. Δεν γίναμε τέτοιοι από καλωσύνη, αλλά από την σοφία, που συσσωρεύεται με την πείρα και την επίγνωση. Αλλά οι άλλοι εκμεταλλεύονται την αφελή και άδολη φιλοξενική μας διάθεση και υπομονή. Και υλοποιούν απώτερα άνομα σχέδια σε βάρος μας, που σιγά-σιγά αποκαλύπτονται, ακόμη και στον πιο εύπιστο από όλους μας.

Λυπάμαι που κάποιοι επιδιώκουν την απέκδυσή μας από πνευματικά τρόπαια για να ενδυθούμε με πνευματικά κρόσσια, χάνδρες, και άλλα γυαλιστερά και πλαστικά στολίδια.

Μα πολύ περισσότερο λυπάμαι που δεν έγινε γρήγορα αντιληπτό πως η διαφωτιστική βολταιρική παιδεία και μόρφωση ήτανε παπαγαλισμένη -επιλεκτικά και αποσπασματικά- φανταχτερή και μεγαλαυχής επιχειρηματολογία για αδαείς και νεοφώτιστους στον κόσμο της σκέψης και του πνεύματος. Γιατί αυτοί που μετέρχονται την επιτηδειότητα που απόκτησαν από του Βολταίρου και των άλλων διαφωτιστών τα νάματα, δεν είδαν ότι αυτά απευθύνονται πάντοτε προς τους άλλους και δεν συνιστούν καθολική και αντικειμενική θέση συμπεριφοράς και σκέψης που αφορά και τον εξαγγέλλοντα αυτά. Είναι συνταγή για άλλους, για εξουσιαζόμενους, για υποταγμένους και για εντολοδόχους. (Αυτός ο κόσμος μας λέει: Εσείς θα παλεύετε για ισότητα, αδελφωσύνη, ελευθερία, εμείς είμαστε άλλο πράγμα!). Γιατί εκείνοι που τα εμπνεύστηκαν, είχαν τον τρόπο να τα επιβάλλουν στους άλλους, και ασφαλώς δεν άφηναν το περιθώριο ώστε να εφαρμοστούν σε βάρος τους!

Έτσι λοιπόν, αυτοί ποτέ δεν αναρωτήθηκαν -δεν το χρειάζονταν οι ίδιοι- «αν θα εξακολουθήσουν να είναι συνεπείς με τον εαυτό τους που θέλει να αλλάξει τον κόσμο, αν επέβαλαν υποχρεωτικά αυτήν την αλλαγή σε όλους τους άλλους»!

Ασφαλώς και δεν θα ήταν λογικά και ηθικά συνεπείς!

[Γι' αυτό φίλε μου, εσύ που θέλεις να ζήσεις χωρίς εμάς που δεν ακολουθούμε τη δική σου την σκέψη, ιδεολογία, θρησκεία ή πολιτική προτίμηση, κάνεις το λάθος που λέγεται αντικοινωνική συμπεριφορά, ή ακριβέστερα «φασισμός»! Αποφασίζεις -σαν θεός- να μας διαγράψεις και να μας εξαφανίσεις. Τίποτε δεν σε δίδαξε η ιστορία της ανθρωπότητας; Ήταν τόσο καλό πράγμα για σένα ο Χίτλερ που θέλεις και να του μοιάσεις; Κάνεις το λάθος να μην σκέφτεσαι πως μπορεί ούτε κι εμείς να θέλουμε να ζήσουμε με κάποιον που έχει τις ιδέες τις δικές σου, γιατί τις βρίσκουμε πολύ αφελείς, εγωϊστικές κι ανώριμες, πολύ αντικοινωνικές, έως και φασιστικές! Να μην θελουμε, γιατί σου λείπει η αίσθηση της ιστορίας, της γεωγραφίας, της ανθρωπολογίας, της «κοινωνικής εθνολογίας», της προσωπικής ευθύνης και της κοινωνικής υποχρέωσης έναντι των άλλων. Και γιατί πρέπει να ξέρεις πως στην ζωή μας δεν έχουμε μόνο δικαιώματα, αλλά έχουμε πρωτίστως υποχρεώσεις, και κυρίως σχέσεις με άλλους και με το παρελθόν και το μέλλον -πέραν του δικού μας- των ανθρώπων, που βρίσκονται κοντά μας.]

• Γιατί η πρακτική του εξαναγκασμού του άλλου, αναιρεί το κήρυγμα περί ελευθερίας του προσώπου.
• Και το κήρυγμα για την εξαφάνιση κάποιων που είναι αντίθετοι σε κάποιους άλλους, αναιρεί το κήρυγμα για την ισότητα και την αδελφωσύνη των ανθρώπων και των λαών.

Ας μην μακρηγορούμε! Ο φασισμός, ο ναζισμός, η αυθαιρεσία και η εγκληματικότητα είναι οι άλλες όψεις της κοινωνικά επικίνδυνης ματαιοδοξίας! του ενός και μόνου πράγματος που απειλεί την ανθρώπινη παρουσία και ύπαρξη στον κόσμο, όσα ονόματα (εξουσία, κυριαρχία, απληστία, πλεονεξία κλπ) και αν του δώσουμε!

Όσοι λοιπόν πολεμάτε για να επικρατήσετε, μόνοι εσείς και η ιδεολογία σας, ή μόνοι εσείς και τα συμφέροντά σας, αν είστε αφεντικά ξέρετε τί θέλετε και δεν λογαριάζετε την ύβρη, ούτε έχει ιδιαίτερο νόημα με ποιά επιχειρήματα προσπαθείτε να επιβληθείτε. Θα επιχειρήσετε να επιβληθείτε ακόμη και με τα πιο σαθρά επιχειρήματα που μπορεί άνθρωπος να φανταστεί (όπως αυτό της αλληλεγγύης με πίστωση!).

Όσοι όμως υπακούτε στα κελεύσματα της απληστίας και της ματαιοδοξίας άλλων ανθρώπων, και τους συντρέχετε στις απάνθρωπες επιδιώξεις τους, είναι κρίμα που χάνετε την δική σας ζωή, για να δώσετε αξία στην ζωή εκείνων.