Select Menu


Μετά απ’ αυτή την τραγωδία την οποία υπέστη ο ελληνικός λαός, εξ’ αιτίας της οικονομικής κρίσης, που έπληξε την χώρα μας την τελευταία εξαετία, με άμεσο κίνδυνο μιας αναπότρεπτης χρεοκοπίας, κάθε ένας σκεπτόμενος πολίτης προβληματίζεται και αναρωτιέται: Μα ποιοι είναι, επί τέλους, οι υπεύθυνοι γι' αυτή την καταστροφική πορεία της χώρας μας και γιατί δεν έχουν τιμωρηθεί ακόμα, αλλά κυκλοφορούν ελεύθεροι και ανέμελοι ανάμεσά μας, χωρίς καν να καταδιώκονται ούτε από τις Ερινύες;

Είναι πολύ λογικό, αυτοί οι άνθρωποι να αναζητηθούν σε μία τουλάχιστον από τις βαθμίδες της εξουσίας.

Στην υψηλότερη βαθμίδα κατοικοεδρεύει ο Ανώτατος Άρχων, που είναι σε μας ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Σ’ αυτόν βέβαια δεν είναι δυνατόν να επιρρίψει κανείς καμία ευθύνη, διότι αφ’ ενός μεν, είναι ανεύθυνος, κατά το Σύνταγμα, για τις πράξεις του και αφ’ ετέρου δεν συμμετέχει καθόλου στην διακυβέρνηση της χώρας, παρ' όλο ότι υπογράφει ανεξαιρέτως όλα τα προεδρικά διατάγματα, που του προσκομίζει στο προεδρικό μέγαρο η εκτελεστική εξουσία, αν και έχει το δικαίωμα να αρνείται να υπογράφει κάποια απ’ αυτά, αν δεν συμφωνεί με το περιεχόμενό τους.

Πηγαίνοντας τώρα στη δεύτερη βαθμίδα της εξουσίας, θα αντικρίσουμε όλους εκείνους τους επιζώντες πολιτικούς ηγέτες των κομμάτων, που κυβέρνησαν την χώρα μας κατά το χρονικό διάστημα της μεταπολίτευσης . 

Όλοι αυτοί, άλλοι λιγότερο και άλλοι περισσότερο, υπερχρέωσαν τη χώρα μας, σπαταλώντας το δημόσιο χρήμα με διάφορους δόλιους τρόπους, προκειμένου να εξασφαλίσουν την μακροημέρευσή τους στη πολυπόθητη εξουσία . 

Ήταν λοιπόν μαθηματικώς βέβαιο, ότι θα ερχόταν κάποια στιγμή, κατά την οποία τα δημόσιο εξωτερικό χρέος θα έφτανε σε ένα τόσο υψηλό επίπεδο, ώστε η χώρα μας να αδυνατεί πλέον να ανταπεξέλθει στις δανειακές της υποχρεώσεις, δεδομένου ότι καμία απ’ αυτές τις πολιτικές ηγεσίες δεν φρόντισε να αξιοποιήσει τις πλουτοπαραγωγικές της πηγές, που δεν είναι καθόλου αμελητέες . 

Και αυτό ακριβώς συνέβη πριν από έξι περίπου χρόνια, όταν ο τότε πρωθυπουργός, με το θλιβερό διάγγελμα του από το Καστελόριζο, ανακοίνωσε στον ελληνικό λαό την απόφασή του, να εναποθέσει την τύχη της χώρας στον ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης, που είναι σε μας γνωστός με το απεχθές όνομα «τρόικα», με τις επακόλουθες τραγικές συνέπειες για τον ελληνικό λαό και για την υπόσταση του ελληνικού έθνους. 

Εδώ λοιπόν, σ’ αυτή την βαθμίδα της εξουσίας θα έπρεπε να αναζητηθούν οι ευθύνες. 

Όμως, αν πράγματι υπάρχουν ευθύνες, σε ορισμένους τουλάχιστον απ’ αυτούς τους πολιτικούς, δεν θα έπρεπε να έχει ήδη κινηθεί η δικαστική εξουσία, αυτό δηλαδή που συμβαίνει απαρεγκλίτως σε μία ευνομούμενη Πολιτεία; Εκτός εάν δεχθούμε, ότι δεν υπάρχει Δικαιοσύνη στη χώρα μας. Μήπως λοιπόν οι υπεύθυνοι δεν βρίσκονται ούτε σ’ αυτή την βαθμίδα της εξουσίας ;

Τότε θα πρέπει να τους αναζητήσουμε στην τρίτη βαθμίδα, στην οποία ανήκουν όλοι οι πολίτες, που συμμετέχουν και αυτοί εμμέσως στη διακυβέρνηση της χώρας, αφού εκλέγουν, με την ψήφο τουs, τους αντιπροσώπους τους στο κοινοβούλιο, αν δεχθούμε ότι ισχύει αυτό που λέγεται ευρέως και κυρίως από τους πολιτικούς μας, ότι ο ελληνικός λαός είναι κυρίαρχος . 

Εμείς λοιπόν, οι Έλληνες πολίτες , κινδυνεύουμε τώρα να θεωρηθούμε αποκλειστικά υπεύθυνοι για την οικονομική κρίση, που έπληξε την χώρα μας, μόνο και μόνο επειδή επιλέξαμε με την ψήφο μας τα κόμματα αυτά που μας κυβέρνησαν, στο διάστημα της τελευταίας τεσσαρακονταετίας

Η αλήθεια όμως είναι, ότι έχουμε και εμείς ένα μέρος αυτής της ευθύνης, διότι έχουμε δώσει το δικαίωμα στους πολιτικούς να αποποιούνται τις ευθύνες τους, κάθε φορά που διαπράττουν ένα ποινικό αδίκημα, ακόμα και όταν αυτό αποβαίνει σε βάρος του ελληνικού λαού . 

Γιατί δεν βγήκαμε ποτέ στους δρόμους να διαμαρτυρηθούμε και να ζητήσουμε να καταργηθούν όλα αυτά τα απαράδεκτα, σε δημοκρατικά καθεστώτα, προνόμιά τους, μεταξύ των οποίων είναι και η βουλευτική τους ασυλία και εκείνος ο επαίσχυντος νόμος περί “ευθύνης” υπουργών, που τους εξασφαλίζουν το απυρόβλητο, έναντι των νόμων της Πολιτείας, για να γίνουν και αυτοί ισότιμοι πολίτες. Γιατί έχουν καταφέρει να μας πείσουν ότι, για τις πράξεις τους, αυτοί δεν φέρουν ποτέ καμία ποινική ευθύνη, παρά μόνον πολιτική. Συνεπώς είναι ουσιαστικά ανεύθυνοι .

Αν δεχθούμε, τελικά, ότι στη χώρα μας υπάρχει δικαιοσύνη, δηλαδή για ένα συγκεκριμένο έγκλημα τιμωρούνται μόνο οι υπεύθυνοι, προκύπτει ότι, για το μεγάλο αυτό ολέθριο οικονομικό έγκλημα της υπερχρέωσης της χώρας μας, τιμωρήθηκε ουσιαστικά ο ελληνικός λαός, δηλαδή οι απλοί πολίτες . 

Αυτοί λοιπόν είναι οι υπεύθυνοι; Αυτή είναι η δικαιοσύνη; 

Αιμίλιος Κομίνης
Διπλωματούχος ηλεκτρολόγος μηχανικός

Σχόλια

Στο logiosermis.net δημοσιεύεται κάθε σχόλιο. Θεωρούμε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφέρει ελεύθερα τις απόψεις του, οι οποίες εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση. Περισσότερα στις οδηγίες χρήσης.

 
Top