Γερμανικές οφειλές: Η προσκυνημένη κυβέρνηση κουκουλώνει το ζήτημα αντί να το θέσει σε ύψιστη προτεραιότητα!

Η πρόθεση της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ να στείλει στις ελληνικές καλένδες τη λαϊκή αξίωση για τις γερμανικές πολεμικές επανορθώσεις σκιαγραφήθηκε ανάγλυφα, χτες, από τα όσα ανέφεραν κυβερνητικά στελέχη, στη συνεδρίαση της Διακομματικής Επιτροπής της Βουλής για τη διεκδίκηση των γερμανικών οφειλών...

Στη διάρκεια της συνεδρίασης είχαν κληθεί Ελληνες ευρωβουλευτές προκειμένου να ενημερώσουν την Επιτροπή για τα όσα διαδραματίζονται στο Ευρωκοινοβούλιο γι' αυτό το ζήτημα. Ο πρόεδρος της Επιτροπής, Τρ. Μηταφίδης, στη βάση της γνωστής μέχρι τώρα τακτικής της κυβέρνησης, αυτή της κωλυσιεργίας, έκανε λόγο για οργάνωση μίας «εξωστρεφούς δράσης» για «διεθνοποίηση του ζητήματος», τη διοργάνωση «διεθνούς συνεδρίου» κ.ο.κ.

Παίρνοντας την «πάσα», ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Δ. Παπαδημούλης ανέφερε ότι όχι μόνο συμφωνεί να «υπάρξει εκστρατεία ενημέρωσης, διεθνοποίησης του θέματος», αλλά πρότεινε να γίνει προσφυγή σε «ειδικούς του θέματος, ιστορικούς και άλλους νομικούς από άλλες χώρες» και πάει λέγοντας. Οσον αφορά στο πώς αντιμετωπίζει το Ευρωκοινοβούλιο τη διεκδίκηση των αποζημιώσεων, είπε ότι δεν διαμορφώνεται «κλίμα συμπαράστασης», «διότι βρεθήκαμε μπροστά στο επιχείρημα ότι αυτό είναι ένα διμερές θέμα και, επομένως, δεν το γνωρίζουμε, δεν πιστεύουμε ότι είναι στην ατζέντα του Ευρωκοινοβουλίου».

Ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ Κώστας Παπαδάκης, αναδεικνύοντας την υποκρισία της κυβέρνησης, επισήμανε ότι η ΕΕ έχει τοποθετηθεί στο θέμα από τις 18/2/2015, όταν ο πρόεδρος της Κομισιόν, Ζ. Κ. Γιούνκερ, απαντώντας με επιστολή του στην Ερώτηση που κατέθεσε η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ, είπε ότι το ζήτημα των γερμανικών οφειλών δεν εμπίπτει στις αρμοδιότητες της ΕΕ. «Η ελληνική κυβέρνηση», σημείωσε, «πάνω σε αυτή τη δήλωση δεν είπε κουβέντα».

Πολύ περισσότερο, εδώ και 7 μήνες η κυβέρνηση δεν έχει απαντήσει ούτε στην Επιτροπή Αναφορών του Ευρωκοινοβουλίου, η οποία έχει ζητήσει από την ελληνική και τη γερμανική κυβέρνηση να πάρουν θέση για το θέμα μετά από σχετική Αναφορά που έστειλε η ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ και κατέθεσε η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ. Δεν έχει απαντήσει ενώ γνωρίζει ότι η Επιτροπή έχει διαμηνύσει ότι θα κλείσει την υπόθεση της Αναφοράς το Σεπτέμβρη! «Βεβαίως», πρόσθεσε, «και να γίνουν και συνέδρια και να αναδειχθεί το θέμα διεθνώς σε κάθε ευκαιρία», αλλά «έχει τεράστιες ευθύνες η ελληνική κυβέρνηση, η οποία σιωπά».

Το γεγονός ότι η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει πάρει επίσημα καμία θέση μέχρι τώρα επισήμανε και ο ανεξάρτητος ευρωβουλευτής Ν. Μαριάς. Η βουλευτής του ΚΚΕ Διαμάντω Μανωλάκου υπενθύμισε ότι πριν από 4,5 μήνες ο υπουργός Δικαιοσύνης, ως καλεσμένος της Επιτροπής, «επανέλαβε το ίδιο, που έλεγαν και οι προηγούμενοι, ότι δεν είναι η κατάλληλη στιγμή για να έχουμε αποτέλεσμα», προσθέτοντας ότι εδώ «υπάρχει ένα ερώτημα και για το ρόλο της ίδιας της Επιτροπής». Πρόβαλε την ανάγκη, «άμεσα και γρήγορα, να απαιτήσουμε να έρθει ο υπουργός Εξωτερικών στην Επιτροπή, να κάνουμε μια καθαρή και ειλικρινή συζήτηση, για να δούμε εάν η θέση της κυβέρνησης είναι αυτή, που εξέφρασε πριν 4,5 μήνες ο υπουργός Δικαιοσύνης, γιατί τότε δεν έχουν νόημα οι προσπάθειες που γίνονται». (πηγή)

Η Έκθεση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους

Η Ομάδα Εργασίας του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους συγκροτήθηκε μετά την πρώτη Έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους (τον Μάρτιο του 2013), προκειμένου να προβεί σε “ειδική νομική μελέτη, επεξεργασία και τεκμηρίωση της υπόθεσης των Γερμανικών Αποζημιώσεων (κατοχικό δάνειο, πολεμικές επανορθώσεις και ατομικές αποζημιώσεις)” αλλά και να υποβάλει πόρισμα για “την πορεία και τον αποτελεσματικότερο και επωφελέστερο για τα συμφέροντα της χώρας νομικό χειρισμό”.

Το Απόρρητο Πόρισμα του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, που αποκάλυψε πρόσφατα το CNN Greece, βρίσκεται ήδη στα χέρια των αρμόδιων υπουργείων, προκειμένου να αξιοποιηθεί. Στα ίδια χέρια βρίσκεται και η δεύτερη Έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους για τον “Προσδιορισμό Αξιώσεων από τις Γερμανικές Επανορθώσεις και το Κατοχικό Δάνειο”, η οποία αποτιμά τις συνολικές απαιτήσεις στο ιλιγγιώδες ποσό των 341 δισ. ευρώ. Σε αυτό περιλαμβάνονται απαιτήσεις από τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο ύψους 9 δισ., το κατοχικό δάνειο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου ύψους 10,34 δισ., και οι υπόλοιπες αξιώσεις από τον ίδιο πόλεμο. (Τα προαναφερόμενα ποσά είναι σε ευρώ αξίας 2014)

Στο πόρισμα του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους εξετάζεται ενδελεχώς τόσο το ιστορικό της υπόθεσης, όσο και το θεσμικό πλαίσιο των Διεθνών Συμβάσεων πάνω στις οποίες εδράζεται το ζήτημα των ελληνικών αξιώσεων. Σημαντικότερες εξ αυτών είναι η Συμφωνία του Λονδίνου του 1953 “Περί Εξωτερικών Γερμανικών Χρεών”, η οποία προβλέπει το διακανονισμό των γερμανικών εξωτερικών χρεών, αλλά και η Συνθήκη της Μόσχας του 1990 (Συνθήκη 2+4) για τον Οριστικό Διακανονισμό σε Σχέση με τη Γερμανία. Σε αυτήν την τελευταία δεν μετέχει η Ελλάδα και υπογράφεται μόνο μεταξύ της ενωμένης, πλέον, Γερμανίας και των τεσσάρων δυνάμεων κατοχής (ΗΠΑ, Σοβιετική Ένωση, Ηνωμένο Βασίλειο και Γαλλία).(Παράγραφοι Πορίσματος 12-15)

Επιπλέον, το Πόρισμα εξετάζει τις διμερείς Συμβάσεις μεταξύ Ελλάδας και Γερμανίας. Πρόκειται για τις δύο Συμβάσεις της Βόννης του 1960 και του 1961, και τη Συμφωνία της Αθήνας του 1974. Οι τρεις αυτές διμερείς συμφωνίες καθορίζουν τον διακανονισμό των ελληνικών αξιώσεων και περιλαμβάνουν: την αποζημίωση οικείων των φονευθέντων από το ναζιστικό καθεστώς, την αποζημίωση για αφαιρεθέντα καπνά στη διάρκεια της γερμανικής κατοχής και τις αποζημιώσεις για αποφάσεις που εκδόθηκαν υπέρ Ελλήνων υπηκόων που υπέστησαν ζημιές, κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου. Το συνολικό ποσό, όπως προκύπτει από τις τρεις αυτές Συμβάσεις, αγγίζει τα 52 εκατομμύρια γερμανικά μάρκα.

Πού στηρίζεται η άρνηση της Γερμανίας

Τελευταία φορά που η Ελλάδα προέβη σε διπλωματική κίνηση διεκδίκησης ήταν τον Νοέμβριο του 1995, με τη ρηματική διακοίνωση του πρεσβευτή της Ελλάδας στη Βόννη κ. Μπουρλογιάννη-Τσαγγαρίδη. Η ρηματική διακοίνωση ζητούσε την έναρξη διμερών συνομιλιών, προκειμένου να ρυθμιστούν τα εκκρεμή ζητήματα του κατοχικού δανείου και των πολεμικών αποζημιώσεων του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Σε αυτήν, η γερμανική πλευρά απάντησε αρνητικά με ένα απλό ανακοινωθέν.

Σύμφωνα με το Πόρισμα, η αρνητική στάση των γερμανικών αρχών στηρίζεται στην άποψη ότι “η Συνθήκη της Μόσχας δεσμεύει και την Ελλάδα και στην εκ τούτου συνέπεια ότι, εφόσον η Συνθήκη αυτή σιωπά ως προς τις επανορθώσεις, η σιωπή αυτή ισοδυναμεί με την οριστική επίλυση [του ζητήματος], άποψη σύμφωνη με τη γερμανική θεωρία και νομολογία”.

Το συγκεκριμένο επιχείρημα απασχολεί τη νομική συζήτηση επί των γερμανικών αποζημιώσεων. Το ζήτημα που ανακύπτει είναι κατά πόσο προκύπτει από τη “Συνθήκη 2+4” νομική επίπτωση σε κράτη που δεν την υπέγραψαν, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα.

Το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους, όπως αναφέρει στις σελίδες 65-70 του πορίσματός του, κρίνει “εσφαλμένη” την άποψη αυτή, καθώς θεωρεί ότι “σύμφωνα με τους Κανόνες του Δημόσιου Διεθνούς Δικαίου, οι τέσσερις Μεγάλες Δυνάμεις που συμμετείχαν σε αυτήν δεν μπορούν να δεσμεύουν τα κράτη που έχουν απαιτήσεις εναντίον της Γερμανίας”. Καταλήγει, έτσι, στο συμπέρασμα ότι η Συμφωνία του Λονδίνου του 1953 εξακολουθεί να δεσμεύει τη Γερμανία και ως εκ τούτου, οι απαιτήσεις της Ελλάδας παραμένουν “ισχυρές και σε εκκρεμότητα”.

Τι πρέπει να κάνει η κυβέρνηση;

Το Πόρισμα του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, όπως και αυτό του Γενικού Λογιστηρίου, βρίσκεται εδώ και καιρό στα χέρια των αρμόδιων αξιωματούχων. Όπως γίνεται αντιληπτό, όμως, η διεκδίκηση των ελληνικών αξιώσεων από τη Γερμανία δεν περιορίζεται μόνο στη νομική της πτυχή. Είναι, κυρίως, ένα πολιτικό ζήτημα και ο χειρισμός του προϋποθέτει μελετημένες στρατηγικές κινήσεις στην πολιτική σκακιέρα.

Στο πολιτικό επίπεδο, έχει καταγραφεί πρόσφατα μια εξέλιξη της οποίας η βαρύτητα μένει να κριθεί. Το Ευρωκοινοβούλιο έκανε αποδεκτή την Αναφορά της Πανελλήνιας Ένωσης Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης και Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας (ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ) για τις γερμανικές αποζημιώσεις. Αυτό σημαίνει ότι η Γερμανία καλείται ενώπιον της Επιτροπής Αναφορών του Ευρωκοινοβουλίου, προκειμένου να εκθέσει τις θέσεις της σχετικά με τις πολεμικές επανορθώσεις, το κατοχικό δάνειο, τις αποζημιώσεις συγγενών θυμάτων του Διστόμου και τις αποζημιώσεις συγγενών θυμάτων που δολοφονήθηκαν στο Άουσβιτς και στο Νταχάου, αλλά και την επιστροφή των λεηλατηθέντων από τους ναζί αρχαιολογικών θησαυρών.

Πάντως παρότι ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, μόλις τον περασμένο Σεπτέμβριο, μιλώντας σε προεκλογική συγκέντρωση στα Ανώγεια της Κρήτης, δεσμεύτηκε ότι η Ελλάδα “θα διεκδικήσει όσα δικαιούται”, είναι φανερό πως κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να γίνει μέχρι τον Σεπτέμβριο όπου αναμένεται να κλείσει μια και καλή η υπόθεση της Αναφοράς που έστειλε η ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ στο Ευρωκοινοβούλιο...

Μας το είπε εξάλλου ξεκάθαρα και ο Σόιμπλε...

Ο Αλέξης Τσίπρας υποστήριξε πριν και μετά τις εκλογές ότι αν η Γερμανία πλήρωνε στην Ελλάδα τις αποζημιώσεις για τα εγκλήματα και τις καταστροφές που έκαναν οι ναζί κατά την διάρκεια του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου, αυτό θα απορροφούσε το σύνολο του δημόσιου χρέους. Κάποιος που λέει τέτοιες ανοησίες στον λαό του, δεν εκπληρώνει το καθήκον του που είναι να πει την αλήθεια.
ΒΟΛΦΑΝΓΚ ΣΟΪΜΠΛΕ (Συνέντευξη σε ΑRΤΕ)

Επιμέλεια: www.logiosermis.net