Του Κώστα Εφήμερου
Την ίδια ώρα που η αρμόδια αρχή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τις διαπραγματεύσεις της TTIP υποστηρίζει ότι στην διαδικασία συμμετέχουν εκτός από πολυεθνικές και οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων έρχονται στη δημοσιότητα στοιχεία που αποδεικνύουν την σοβαρή διαστρέβλωση της διαδικασίας. Μόνο το 3% των συναντήσεων για την TTIP έγιναν με σωματεία και οργανώσεις ενώ στο υπόλοιπο 97% συμπεριλαμβάνονται ισχυρότατα lobby, πολυεθνικές επιχειρήσεις και οργανώσεις εμπορικών συμφερόντων.
Σήμερα το ThePressProject φέρνει στη δημοσιότητα μερικά ενδιαφέροντα στατιστικά στοιχεία σχετικά με τη διαπραγμάτευση μετά από αναλύσεις των επίσημων εγγράφων σε αντιπαράθεση με τα στοιχεία που έχουμε στη διάθεσή μέσω αιτημάτων FOIA (Freedom of Information Act) . Τα στοιχεία όμως που έχουμε είναι παλιά και αυτό γιατί η επιτροπή χρειάστηκε 14 μήνες προκειμένου να ανταποκριθεί στα αιτήματα που έγιναν παρόλο που σύμφωνα με τον ευρωπαϊκό νόμο θα έπρεπε να έχουν απαντήσει εντός 15 ημερών.
Όταν τα στοιχεία αυτά έφτασαν τελικά στους δημοσιογράφους που συμμετείχαν στην αποστολή αυτά ήταν σε αρκετές περιπτώσεις βαρύτατα λογοκριμένα, σε ορισμένες μάλιστα περιπτώσεις τα έγγραφα ήταν λογοκριμένα σε βαθμό να απομένουν μόνο μερικές λέξεις και οι ημερομηνίες. Η ομάδα επεξεργασίας των δεδομένων όμως είχε ένα επιπλέον εργαλείο: Συνέκρινε τα έγγραφα αυτά με διαρροές του Wikileaks και κατάφερε να «αποκωδικοποιήσει» ένα μέρος αυτών αφού έτσι έγινε δυνατός και ο αποχαρακτηρισμός και άλλων εγγράφων με την χρήση των βασικών αρχών της αποκρυπτογράφησης.
Από τον Ιανουάριο του 2012 οπότε και ξεκίνησε η διαπραγμάτευση της TTIP μέχρι τον Απρίλιο του 2013 σύμφωνα με τα στοιχεία που έχουν συλλεχθεί έχουν επισκεφτεί το Τμήμα Εμπορίου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής 560 «ενδιαφερόμενοι», από τους οποίους 520 ήταν από τον ιδιωτικό τομέα και μόλις 26 εκπροσωπούσαν οργανισμούς δημοσίου συμφέροντος.
Από την κατοχή μέρους της αλληλογραφίας (FOIA) διαπιστώνουμε ακόμα ότι η ίδια η επιτροπή εμπορίου καλούσε με ιδιαίτερη θέρμη μεγάλα λόμπι ώστε να συμμετάσχουν ενώ καμία τέτοια πρόσκληση δεν φαίνεται να έχει αποσταλεί σε οποιονδήποτε φορέα δημοσίου συμφέροντος.
Έχει σημασία αυτό; Φυσικά και έχει. Και πάλι από την αλληλογραφία που έχουμε στη διάθεσή μας – και επειδή αυτή περιλαμβάνει έστω και αρκετά λογοκριμένα και τις απαντήσεις των μεγάλων λόμπι- μπορούμε να δούμε ανάγλυφα τον τρόπο με τον οποίο επηρεάζουν την συγγραφή της συμφωνίας. Έτσι για παράδειγμα έχουμε συγκεκριμένα email που ανταλλάσσονται μεταξύ Ε.Ε. και λόμπι που υποστηρίζει πολυεθνικές δισκογραφικές εταιρίες που τον Νοέμβριο του 2012 ζητάνε συγκεκριμένες προσθήκες στην διατλαντική συμφωνία οι οποίες σε εκτεταμένο βαθμό τις βρίσκουμε ενσωματωμένες αυτολεξή στο κείμενο της TTIP που διέρρευσε μέσω του Wikileaks τον Φεβρουάριο του 2013.
Τι μας λένε τα επεξεργασμένα στοιχεία από τις FOIA; Ένα πολύ ενδιαφέρον στοιχείο έχει να κάνει με τη διαφάνεια που συνεχώς επικαλείται η επιτροπή διαπραγμάτευσης. Σε κείμενο του ο επικεφαλής της επιτροπής διαπραγμάτευσης, Karel De Gucht χαρακτηριστικά υποστηρίζει ότι «κάθε βήμα της διαπραγμάτευσης ανακοινώνεται δημόσια και όλοι μπορούν να βρουν εκτεταμένες αναφορές στον Τύπο. Η επιτροπή συμβουλεύεται ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας των πολιτών μέσω των αντίστοιχων οργανισμών, είτε γραπτώς, είτε με συναντήσεις και χρησιμοποιούμε το σύστημα της Ευρωπαϊκής Διαφάνειας.
Αντίθετα όμως με όσα υποστηρίζει ο κύριος Τάδε τα στοιχεία που έχουμε στη διάθεσή μας για τις συναντήσεις αποδεικνύουν ότι μια στις τρεις συναντήσεις γίνονται με λόμπι που δεν καταγράφονται στο σύστημα Ευρωπαϊκής Διαφάνειας. Και εντελώς περιέργως όλες αυτές οι συναντίσεις αφορούν εκπροσώπους μεγάλων εμπορικών εταιριών όπως η Walmart, η Walt Disney, η General Motors, η France Telecom κ.λπ. Και όλα αυτά γιατί το σύστημα Ευρωπαϊκής Διαφάνειας… είναι προαιρετικό. Καταπληκτική σύλληψη.
Ένα ακόμα αποδεικτικό στοιχείο για το κατά πόσο γίνεται μονομερής προσέγγιση της εμπορικής διατλαντικής συμφωνίας εντοπίζεται και στο ερωτηματολόγιο που τέθηκε στην υποτιθέμενη «ελεύθερη ηλεκτρονική διαβούλευση για την TTIP» τον Ιούλιο του 2012. Σε αυτό το ερωτηματολόγιο που έπρεπε να συμπληρωθεί σε 90 λεπτά διαβάζουμε την ερώτηση: «Αν ανησυχείτε για τους περιορισμούς στο εμπόριο που είναι σε ισχύ ποιο πιστεύετε ότι είναι το εκτιμώμενο επιπρόσθετο κόστος στην επιχείρησή σας (σε ποσοστό της επένδυσης) εξαιτίας αυτών των εμποδίων;»… και αυτή η ερώτηση υποτίθεται απευθύνεται προς τους πολίτες της Ευρώπης και της Αμερικής.
Κοιτάζοντας και πάλι τα στοιχεία που προήλθαν από FOIA στις 25 πρώτες θέσεις μεταξύ των ενδιαφερόμενων που είχαν τις περισσότερες συναντήσεις με τους εκπροσώπους της διαπραγμάτευσης δεν υπάρχει κανένα εμπορικό σωματείο, περιβαλλοντικός οργανισμός ή φορέας καταναλωτών. Στις 50 πρώτες θέσεις βρίσκουμε μόνο 3 τέτοιους. Ποιούς βρίσκουμε στις πρώτες θέσεις επιμονής και διαπραγμάτευσης: Πρώτους τους μηχανισμούς που υποστηρίζουν τα συμφέροντα των επιχειρήσεων αγροτικών προϊόντων, έπειτα τους οργανισμούς εμπορίου, βιομηχάνων κ.λπ., μετά τις τηλεπικοινωνιακές επιχειρήσεις, τις αυτοκινητοβιομηχανίες κ.λπ.
Πόσοι κάνουν λόμπινγκ και για ποιον τα συμφέροντα; Αν ρίξουμε μια ματιά στα δεδομένα οι ποιο ενεργές χώρες είναι η Γερμανία και η Μεγάλη Βρετανία και μετά ακολουθούν οι άλλες βιομηχανικές χώρες. Πόσες συναντήσεις έγιναν από μηχανισμούς που υποστηρίζουν τα ελληνικά επιχειρηματικά ή κοινωνικά συμφέροντα; Καμία, όσες δηλαδή και η Βουλγαρία, η Πολωνία, η Ουγγαρία, η Σλοβενία, η Εσθονία η Λιθουανία κ.λπ. Υπέρ ποιον πιστεύετε ότι θα καταλήξει η εμπορική συμφωνία βάζοντας με το μυαλό σας ποιοι διαπραγματεύονται και ποιοι περιμένουν τα αποτελέσματα.
Να το κοιτάξουμε κάνοντας μια ακόμα απλή σύνθεση: Έχουμε πει ήδη ότι το μεγαλύτερο ενδιαφέρον επιδεικνύουν οι κολοσσοί της αγροτικής παραγωγής. Μάλιστα το συγκεκριμένο λόμπι παρουσιάζει σχεδόν διπλάσιες συναντήσεις και παρεμβάσεις από το δεύτερο. Κοιτάξτε και πάλι τις χώρες που προανέφερα: Ελλάδα, Ουγγαρία, Βουλγαρία… Χώρες που βασίζονται στην αγροκαλιέργεια και που λειτουργούν με κατακερματισμένη παραγωγή εκατοντάδων χιλιάδων αγροτών. Τώρα κάντε τους υπολογισμούς σας να δείτε ποιοι θα βγουν κερδισμένοι από την τελική συμφωνία.
Από τον Ιανουάριο του 2012 οπότε και ξεκίνησε η διαπραγμάτευση της TTIP μέχρι τον Απρίλιο του 2013 σύμφωνα με τα στοιχεία που έχουν συλλεχθεί έχουν επισκεφτεί το Τμήμα Εμπορίου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής 560 «ενδιαφερόμενοι», από τους οποίους 520 ήταν από τον ιδιωτικό τομέα και μόλις 26 εκπροσωπούσαν οργανισμούς δημοσίου συμφέροντος.
Από την κατοχή μέρους της αλληλογραφίας (FOIA) διαπιστώνουμε ακόμα ότι η ίδια η επιτροπή εμπορίου καλούσε με ιδιαίτερη θέρμη μεγάλα λόμπι ώστε να συμμετάσχουν ενώ καμία τέτοια πρόσκληση δεν φαίνεται να έχει αποσταλεί σε οποιονδήποτε φορέα δημοσίου συμφέροντος.
Έχει σημασία αυτό; Φυσικά και έχει. Και πάλι από την αλληλογραφία που έχουμε στη διάθεσή μας – και επειδή αυτή περιλαμβάνει έστω και αρκετά λογοκριμένα και τις απαντήσεις των μεγάλων λόμπι- μπορούμε να δούμε ανάγλυφα τον τρόπο με τον οποίο επηρεάζουν την συγγραφή της συμφωνίας. Έτσι για παράδειγμα έχουμε συγκεκριμένα email που ανταλλάσσονται μεταξύ Ε.Ε. και λόμπι που υποστηρίζει πολυεθνικές δισκογραφικές εταιρίες που τον Νοέμβριο του 2012 ζητάνε συγκεκριμένες προσθήκες στην διατλαντική συμφωνία οι οποίες σε εκτεταμένο βαθμό τις βρίσκουμε ενσωματωμένες αυτολεξή στο κείμενο της TTIP που διέρρευσε μέσω του Wikileaks τον Φεβρουάριο του 2013.
Τι μας λένε τα επεξεργασμένα στοιχεία από τις FOIA; Ένα πολύ ενδιαφέρον στοιχείο έχει να κάνει με τη διαφάνεια που συνεχώς επικαλείται η επιτροπή διαπραγμάτευσης. Σε κείμενο του ο επικεφαλής της επιτροπής διαπραγμάτευσης, Karel De Gucht χαρακτηριστικά υποστηρίζει ότι «κάθε βήμα της διαπραγμάτευσης ανακοινώνεται δημόσια και όλοι μπορούν να βρουν εκτεταμένες αναφορές στον Τύπο. Η επιτροπή συμβουλεύεται ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας των πολιτών μέσω των αντίστοιχων οργανισμών, είτε γραπτώς, είτε με συναντήσεις και χρησιμοποιούμε το σύστημα της Ευρωπαϊκής Διαφάνειας.
Αντίθετα όμως με όσα υποστηρίζει ο κύριος Τάδε τα στοιχεία που έχουμε στη διάθεσή μας για τις συναντήσεις αποδεικνύουν ότι μια στις τρεις συναντήσεις γίνονται με λόμπι που δεν καταγράφονται στο σύστημα Ευρωπαϊκής Διαφάνειας. Και εντελώς περιέργως όλες αυτές οι συναντίσεις αφορούν εκπροσώπους μεγάλων εμπορικών εταιριών όπως η Walmart, η Walt Disney, η General Motors, η France Telecom κ.λπ. Και όλα αυτά γιατί το σύστημα Ευρωπαϊκής Διαφάνειας… είναι προαιρετικό. Καταπληκτική σύλληψη.
Ένα ακόμα αποδεικτικό στοιχείο για το κατά πόσο γίνεται μονομερής προσέγγιση της εμπορικής διατλαντικής συμφωνίας εντοπίζεται και στο ερωτηματολόγιο που τέθηκε στην υποτιθέμενη «ελεύθερη ηλεκτρονική διαβούλευση για την TTIP» τον Ιούλιο του 2012. Σε αυτό το ερωτηματολόγιο που έπρεπε να συμπληρωθεί σε 90 λεπτά διαβάζουμε την ερώτηση: «Αν ανησυχείτε για τους περιορισμούς στο εμπόριο που είναι σε ισχύ ποιο πιστεύετε ότι είναι το εκτιμώμενο επιπρόσθετο κόστος στην επιχείρησή σας (σε ποσοστό της επένδυσης) εξαιτίας αυτών των εμποδίων;»… και αυτή η ερώτηση υποτίθεται απευθύνεται προς τους πολίτες της Ευρώπης και της Αμερικής.
Κοιτάζοντας και πάλι τα στοιχεία που προήλθαν από FOIA στις 25 πρώτες θέσεις μεταξύ των ενδιαφερόμενων που είχαν τις περισσότερες συναντήσεις με τους εκπροσώπους της διαπραγμάτευσης δεν υπάρχει κανένα εμπορικό σωματείο, περιβαλλοντικός οργανισμός ή φορέας καταναλωτών. Στις 50 πρώτες θέσεις βρίσκουμε μόνο 3 τέτοιους. Ποιούς βρίσκουμε στις πρώτες θέσεις επιμονής και διαπραγμάτευσης: Πρώτους τους μηχανισμούς που υποστηρίζουν τα συμφέροντα των επιχειρήσεων αγροτικών προϊόντων, έπειτα τους οργανισμούς εμπορίου, βιομηχάνων κ.λπ., μετά τις τηλεπικοινωνιακές επιχειρήσεις, τις αυτοκινητοβιομηχανίες κ.λπ.
Πόσοι κάνουν λόμπινγκ και για ποιον τα συμφέροντα; Αν ρίξουμε μια ματιά στα δεδομένα οι ποιο ενεργές χώρες είναι η Γερμανία και η Μεγάλη Βρετανία και μετά ακολουθούν οι άλλες βιομηχανικές χώρες. Πόσες συναντήσεις έγιναν από μηχανισμούς που υποστηρίζουν τα ελληνικά επιχειρηματικά ή κοινωνικά συμφέροντα; Καμία, όσες δηλαδή και η Βουλγαρία, η Πολωνία, η Ουγγαρία, η Σλοβενία, η Εσθονία η Λιθουανία κ.λπ. Υπέρ ποιον πιστεύετε ότι θα καταλήξει η εμπορική συμφωνία βάζοντας με το μυαλό σας ποιοι διαπραγματεύονται και ποιοι περιμένουν τα αποτελέσματα.
Να το κοιτάξουμε κάνοντας μια ακόμα απλή σύνθεση: Έχουμε πει ήδη ότι το μεγαλύτερο ενδιαφέρον επιδεικνύουν οι κολοσσοί της αγροτικής παραγωγής. Μάλιστα το συγκεκριμένο λόμπι παρουσιάζει σχεδόν διπλάσιες συναντήσεις και παρεμβάσεις από το δεύτερο. Κοιτάξτε και πάλι τις χώρες που προανέφερα: Ελλάδα, Ουγγαρία, Βουλγαρία… Χώρες που βασίζονται στην αγροκαλιέργεια και που λειτουργούν με κατακερματισμένη παραγωγή εκατοντάδων χιλιάδων αγροτών. Τώρα κάντε τους υπολογισμούς σας να δείτε ποιοι θα βγουν κερδισμένοι από την τελική συμφωνία.
Σχόλια
Στο logiosermis.net δημοσιεύεται κάθε σχόλιο. Θεωρούμε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφέρει ελεύθερα τις απόψεις του, οι οποίες εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση. Περισσότερα στις οδηγίες χρήσης.