Το μέλι της γης

Το μελίσσι δουλεύει ακατάπαυστα και δημιουργεί κερήθρα και μέλι εδώ και χιλιάδες χρόνια.

Η κερήθρα είναι το σπίτι του, η πολιτεία του, το κράτος του, που είναι ένα αξιοθαύμαστο κατασκεύασμα γεωμετρίας και αρμονίας.

Είναι να απορεί όμως κανείς πως έντομα κατάφεραν κάτι, που οι άνθρωποι για να το σχεδιάσουν θα χρειαζόντουσαν υποδεκάμετρα, χάρακες, λογική και μαθηματικές γνώσεις.

Στο μελίσσι δουλεύουν όλα τα άτομα εξ ίσου εκτός από τους κηφήνες που τρώνε και πίνουνε εις βάρος του Μελισσοκράτους.

Οι εργατικές μέλισσες μόλις πάρουνε χαμπάρι ότι οι κηφήνες καλοπερνάνε εις βάρος τους γιατί είναι οι επιβήτορες της εξουσίας, τους φονεύουν και πετάνε το πτώμα τους εκτός του μελισσιού.

Κατά καιρούς όμως έρχονται και κάτι μαύρες ή παρδαλές σφήκες από μακριά, με δόρατα ή κοντυλοφόρους ν' αρπάξουνε το μέλι και να καταστρέψουνε τη φωλιά.

Το μελίσσι τότε ενώνεται βουίζοντας, γίνεται μια μπάλα και εξουδετερώνει τους εισβολείς.

Αυτά όμως συμβαίνουν εις Μελισσίους, ενώ σε ένα άλλο κράτος που μοιάζει σε πολλά με το κράτος των εντόμων και έχει μια τεράστια ιστορία και πολιτισμό πίσω του, αφήνουν τους κηφήνες να κάνουν κουμάντο και τα ονόματά τους μάλιστα, τα δίνουνε σε δρόμους και πλατείες τιμής ένεκεν.

Το κράτος αυτό πάντα βρίσκει τρόπο να εξουδετερώνει τις σφήκες και να γλυτώνει από δαύτες, αλλά δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τους κηφήνες, που με την ανοχή του και την αφέλειά του τους έχει δώσει αξιώματα και το δικαίωμα να καθορίζουν τις τύχες του.

Άνθρωποι που μισούν τη χώρα που κυβερνούν, προσπαθούν με κάθε τρόπο να διαβρώσουν τα θεμέλια του πολιτισμού και της ιστορίας του, τους βλέπεις να φιγουράρουν σε υπουργικούς θώκους παριστάνοντας τους καμπόσους.

Κατέλαβαν την εξουσία προσφέροντας ελπίδα σε ένα κουρασμένο λαό από τις συμμορίες που το κυβερνούσαν τόσα χρόνια, που άρπαζαν τον ιδρώτα και το αίμα του το μετέτρεπαν σε παράκτιες offshore εταιρίες και το παρκάριζαν σε ξένες τράπεζες.

Και ενώ ο λαός πίστευε πως θα πάρει μια ανάσα αλλάζοντας κυβέρνηση, δυστυχώς την πάτησε άλλη μια φορά και έπεσε σε ένα μπουλούκι που δεν ξέρει που πάνε τα τέσσερα.

Εδώ και χιλιάδες χρόνια, αυτοί που μένανε σ' αυτήν εδώ τη γωνιά της γης δημιουργήσανε ένα αξιοθαύμαστο πολιτισμό που τον ζηλεύουν και προσπαθούν να τον μιμηθούν όλοι οι άλλοι. .

Κατάφερε και νίκησε όλους τους εισβολείς, αλλά δεν κατάφερε να νικήσει την διχόνοια και τους κηφήνες που κατατρώγουν τα σωθικά του.

Άνθρωποι που δεν έχουν ιερό και όσιο και ακολουθούν το δόγμα του Ιουστινιανού "παν τι Ελληνικόν ες έδαφος φέρειν", δρουν ύπουλα και προσπαθούν να αφανίσουν κάθε τι που θυμίζει Ελλάδα.

Οι Αλάριχοι της ιστορίας, έχουν κρυφτεί κάτω από την μάσκα του προοδευτικού και συνεχίζουν ανενόχλητοι το δόγμα "παν τι Ελληνικόν ες έδαφος φέρειν" .

Αυτό το κράτος μήπως σας θυμίζει Ελλάδα;

Θεόφιλος Αιγινήτης

Ζωγράφος - Συγγραφέας 

http://theofilouerga.gr/