Εν έτη δύο χιλιάδες δεκαπέντε και ενώ διανύουμε τον εικοστό πρώτο αιώνα,ο πόλεμος,η απόλυτη πενία ,η καταπάτηση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και η γενική εξαθλίωση του πολίτη απ ότι φαίνεται δεν αποτελούν σπουδαίο νέο για τις χώρες της ανατολής.
Καθημερινά άνθρωποι αναγκάζονται να εγκαταλείψουν κυνηγημένοι τον τόπο καταγωγής και διαμονής τους ώστε να αναζητήσουν ένα καταφύγιο μακριά από τις βόμβες που απειλουν τόσο την δική τους ζωή όσο και των οικογενειών τους. Χωρίς εναλλακτική επιλογή,υποκύπτουν στις φιλάργυρες προθέσεις των λαθρεμπόρων και πριν προλάβουν να το συνειδητοποιήσουν είναι πλέον παράνομοι πρόσφυγες στα ανοιχτά του πέλαγου.
Έφτασε λοιπόν η ώρα γι όλους αυτούς τους πρόσφυγες πολέμου οι οποίοι πολλές φορές κακώς συγκαταλέγονται με τους οικονομικούς μετανάστες(αυτοί αποτελουν μία άλλη ανοιχτή πληγή) να διασκορπιστούν σε χώρες που γνωρίζουν ότι θα σηκωσουν το βάρος τους χωρίς να τους αποπέμψουν ή τουλάχιστον θα ανεχτούν την επιβαρυντική κοινωνικά και οικονομικά παρουσία τους.Ανάμεσα στις πρώτες χώρες-αχθοφόρους βρίσκεται και η Ελλάδα.Υπολογίζεται ότι τουλάχιστον εκατό χιλιάδες άτομα θα αποβιβαστούν σε νησιά της χώρας,μεταξύ αυτών η Χίος και η Λέσβος.
Καταρχάς,να επισημανθεί πως η Ελλάδα αποτελεί μία από τις ελάχιστες σύγχρονες χώρες του δυτικού κόσμου με ανοιχτά σύνορα που δεν προστατεύεται ούτε στο ελάχιστο από την ατέρμονη,ανεξέλεγκτη είσοδο παράνομων μεταναστών στα εδάφη της.Στην Ευρωπαική ένωση των αντικρουόμενων συμφερόντων,η Ελλάδα εξαιτίας της γεωγραφικής της θέσης αποτελεί ομολογουμένως,τον άριστο “σκουπιδότοπο” των Ευρωπαίων οι οποίοι σαφέστατα δεν θα αποδεχτούν ποτέ να αναλάβουν εκείνοι τον ρόλο του ρυθμιστή ενός ποιοτικά απεχθούς μεταναστευτικού και προσφυγικού ρεύματος.Έτσι η Ελλάδα νομίμως και δίχως το δικαίωμα εναλλακτικής επιλογής καλείται να αφήνει τα σύνορά της ανοιχτά για όποιον το επιθυμεί.Ως εδώ τα πάντα είναι απλά και κατανοητά,ωστόσο τα πράγματα περιπλέκονται όταν τεθεί το θέμα τηνς νομιμότητος και κατα πόσο η Ελλάδα παρανομεί ή συμμορφώνεται στις Ευρωπαικές επιταγές με τις αποφάσεις που τελικώς λαμβάνει.
Έφτασε λοιπόν η ώρα γι όλους αυτούς τους πρόσφυγες πολέμου οι οποίοι πολλές φορές κακώς συγκαταλέγονται με τους οικονομικούς μετανάστες(αυτοί αποτελουν μία άλλη ανοιχτή πληγή) να διασκορπιστούν σε χώρες που γνωρίζουν ότι θα σηκωσουν το βάρος τους χωρίς να τους αποπέμψουν ή τουλάχιστον θα ανεχτούν την επιβαρυντική κοινωνικά και οικονομικά παρουσία τους.Ανάμεσα στις πρώτες χώρες-αχθοφόρους βρίσκεται και η Ελλάδα.Υπολογίζεται ότι τουλάχιστον εκατό χιλιάδες άτομα θα αποβιβαστούν σε νησιά της χώρας,μεταξύ αυτών η Χίος και η Λέσβος.
Καταρχάς,να επισημανθεί πως η Ελλάδα αποτελεί μία από τις ελάχιστες σύγχρονες χώρες του δυτικού κόσμου με ανοιχτά σύνορα που δεν προστατεύεται ούτε στο ελάχιστο από την ατέρμονη,ανεξέλεγκτη είσοδο παράνομων μεταναστών στα εδάφη της.Στην Ευρωπαική ένωση των αντικρουόμενων συμφερόντων,η Ελλάδα εξαιτίας της γεωγραφικής της θέσης αποτελεί ομολογουμένως,τον άριστο “σκουπιδότοπο” των Ευρωπαίων οι οποίοι σαφέστατα δεν θα αποδεχτούν ποτέ να αναλάβουν εκείνοι τον ρόλο του ρυθμιστή ενός ποιοτικά απεχθούς μεταναστευτικού και προσφυγικού ρεύματος.Έτσι η Ελλάδα νομίμως και δίχως το δικαίωμα εναλλακτικής επιλογής καλείται να αφήνει τα σύνορά της ανοιχτά για όποιον το επιθυμεί.Ως εδώ τα πάντα είναι απλά και κατανοητά,ωστόσο τα πράγματα περιπλέκονται όταν τεθεί το θέμα τηνς νομιμότητος και κατα πόσο η Ελλάδα παρανομεί ή συμμορφώνεται στις Ευρωπαικές επιταγές με τις αποφάσεις που τελικώς λαμβάνει.
Επιβάλλεται να τονιστεί σε αυτό το σημείο πως κάθε πρόσφυγας που καταφθάνει στην Ελλάδα παράνομα,δηλαδή μέσω λαθρεμπορίου,αποτελεί νομικά ανύπαρκτο πρόσωπο.Ο καταδιωκόμενος,πρόσφυγας σαν τραγικός κινηματογραφικός ήρωας,έχει χάσει κυριολεκτικώς την υπόστασή του και είναι έρμαιο στα χέρια της εξουσίας.Σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο λοιπόν,κάθε χώρα που προστατεύει έστω και έναν παράνομο μετανάστη ή πρόσφυγα εγκληματεί κατά των Ευρωπαικών συνθηκών και στηρίζει την δράση των λαθρεμπόρων.Καλείται εν ολίγοις η Ελλάδα,εάν σέβεται τον νόμο και δεν επιδιώκει να υποστεί κυρώσεις να αποπέμψει και τα εκατό χιλιάδες άτομα που αναφέρθηκαν παραπάνω και πιθανότατα να καταδικάσει με αυτή την νόμιμη πράξη,ευλογημένη από την ευρωπαική ένωση,σε θάνατο ανθρώπους οι οποίοι δεν έφταιξαν σε τίποτα και μόναδικό τους μέλημα είναι να σωθούν.
Προκύπτει λοιπόν μία ηθική σύγκρουση μεγίστης σημασίας.Νόμος ή άνθρωπος;Ψυχρή λογική ή κοινωνική ευαισθησία;Καταρχήν,ο Νόμος κατά την έννοια του δικαίου αποτελεί το σύνολο των θεσμοθετημένων γραπτών κανόνων που στηρίζονται στο σύνταγμα μίας χώρας και ρυθμίζουν την ομαλή λειτουργία του κράτους.Ο νόμος δηλαδή αποτελεί σε πολύ απλά ελληνικά,ένα ανθρώπινο ,το τονίζω,ανθρώπινο κατασκεύασμα.Κατα πόσο λοιπόν ο νόμος ξεπερνά τον άνθρωπo;Το κατασκεύασμα ξεπέρασε τον δημιουργό;Τίθεται η νομιμότητα σε ανώτερο βάθρο σε σύγκριση με την ανθρώπινη ζωής;
Η απάντηση είναι αναδιαπραγμάτευτα αρνητική.Όχι μόνο θα έπρεπε να αδιαφορούμε επιδεικτικά για τις ανοητολογίες των ανάλγητων “νομιμοφρόνων” αλλά ταυτοχρόνως να απαιτήσουμε την επανεξέταση και αναδιαμόρφωση των διεθνών συνθηκών σχετικά με το μεταναστευτικό ζήτημα.Μία αντίθετη φωνή βεβαίως θα προβάλλει το εξής εύλογο ερώτημα:Πώς μία χώρα ήδη αμφιταλαντευόμενη,εξαθλιωμένη οικονομικά και κοινωνικά θα αντέξει το βάρος χιλιάδων ανθρώπων δίχως εργασία,χρήματα και κατοικία;To ερώτημα έχει πράγματι ρεαλιστική βάση και διερωτόμαι πράγματι ποιά απάντηση θα ήταν σωστοτέρα.Η αλήθεια είναι πως δεν αποτελεί δικό μου καθήκον,ούτε κανενός πολίτη να βρει τις λύσεις.Αυτό αποτελεί καθήκον της πολιτείας.Ωστόσο μία υποψήφια επιλογή σίγουρα δύναται να αποτελέσει η δημιουργία χώρων προσωρινής φιλοξενίας προσφύγων έως ότου ρυθμιστούν τα πράγματα με τρόπο που θα επιτρέψει την ομαλή αποπομπή μερίδας των υπο ασφαλείς συνθήκες.
Προκύπτει λοιπόν μία ηθική σύγκρουση μεγίστης σημασίας.Νόμος ή άνθρωπος;Ψυχρή λογική ή κοινωνική ευαισθησία;Καταρχήν,ο Νόμος κατά την έννοια του δικαίου αποτελεί το σύνολο των θεσμοθετημένων γραπτών κανόνων που στηρίζονται στο σύνταγμα μίας χώρας και ρυθμίζουν την ομαλή λειτουργία του κράτους.Ο νόμος δηλαδή αποτελεί σε πολύ απλά ελληνικά,ένα ανθρώπινο ,το τονίζω,ανθρώπινο κατασκεύασμα.Κατα πόσο λοιπόν ο νόμος ξεπερνά τον άνθρωπo;Το κατασκεύασμα ξεπέρασε τον δημιουργό;Τίθεται η νομιμότητα σε ανώτερο βάθρο σε σύγκριση με την ανθρώπινη ζωής;
Η απάντηση είναι αναδιαπραγμάτευτα αρνητική.Όχι μόνο θα έπρεπε να αδιαφορούμε επιδεικτικά για τις ανοητολογίες των ανάλγητων “νομιμοφρόνων” αλλά ταυτοχρόνως να απαιτήσουμε την επανεξέταση και αναδιαμόρφωση των διεθνών συνθηκών σχετικά με το μεταναστευτικό ζήτημα.Μία αντίθετη φωνή βεβαίως θα προβάλλει το εξής εύλογο ερώτημα:Πώς μία χώρα ήδη αμφιταλαντευόμενη,εξαθλιωμένη οικονομικά και κοινωνικά θα αντέξει το βάρος χιλιάδων ανθρώπων δίχως εργασία,χρήματα και κατοικία;To ερώτημα έχει πράγματι ρεαλιστική βάση και διερωτόμαι πράγματι ποιά απάντηση θα ήταν σωστοτέρα.Η αλήθεια είναι πως δεν αποτελεί δικό μου καθήκον,ούτε κανενός πολίτη να βρει τις λύσεις.Αυτό αποτελεί καθήκον της πολιτείας.Ωστόσο μία υποψήφια επιλογή σίγουρα δύναται να αποτελέσει η δημιουργία χώρων προσωρινής φιλοξενίας προσφύγων έως ότου ρυθμιστούν τα πράγματα με τρόπο που θα επιτρέψει την ομαλή αποπομπή μερίδας των υπο ασφαλείς συνθήκες.
Βεβαίως δεν νοείται την σήμερον ημέρα,γνωρίζοντας πολύ καλώς την εξαχρείωση του πρόσφυγα,να επιτρέψει το κράτος μία ελέυθερη και ανεμποδιστη κυκλοφορία του στα άστικά κέντρα δίχως κανέναν έλεγχο και επίβλεψη.Ας μην είμαστε αιθεροβάμωνες. Άνθρωποι που έχουν πληγεί από τον πόλεμο θα μπουν τουλάχιστον στον πειρασμό να εγκληματίσουν για την εξασφάλιση της επιβίωσής τους. Όπως πολύ ορθώς είχε θέσει το ζήτημα η ποιήτρια Κική Δημουλά παρατηρωντας την ζωη στη γειτονιά της,ο απεριόριστος αριθμός των μεταναστών κυρίως σε πόλεις όπως η Αθήνα και η Θεσσαλονίκη έχει υποβαθμίσει την ποιότητα ζωής των ίδιων των Ελλήνων πολιτών που σε τελική ανάλυση δεν ευθύνονται για την κατάσταση των προσφύγων ωστόσο δέχονται,τουλάχιστον περιστασιακά,επιθέσεις και βίαιες συμπεριφορές εκ μέρους τους.
Επαναλαμβάνω. Οι πρόσφυγες πολέμου είναι θύματα,ωστόσο η ίδια η ζωή ορισμένες φορές τους μετατρέπει και σε θύτες.Ποιά είναι μία μέση λύση;Όπως προείπα,ειδικά κέντρα φιλοξενίας σε όλη την Ελλάδα.Και ξεκαθαρίζω προς αποφυγήν παρεξηγήσεων πως δεν αναφέρομαι σε άθλια στρατόπεδα συγκέντρωσης αλλά σε ουσιαστικά φιλόξενους χώρους χρηματοδοτούμενος από το περιβόητο κράτος πρόνοιας.
Αναμφισβήτητα ένα τόσο βαρυσήμαντο ζήτημα επιδέχεται βαθιά ανάλυση και συζήτηση η οποία πρέπει να γίνει πρώτίστως από τους πολιτικούς και λιγότερο από τους πολιτες της εκάστοτε χώρας.Θα επιθυμούσα πάντως να υπενθυμίσω σε όλους τους Έλληνες που διακατέχονται από αισθήματα ξενοφοβίας,ωστόσο δηλώνουν περήφανοι για την πολιτισμική τους ταυτότητα και την ένδοξη κληρονομιά τους,πως στην αρχαία Ελλάδα,ο Ξένιος Ζεύς επέβαλε στον πολίτη να φροντίσει και να τιμήσει τον άνθρωπο που ζητούσε την φιλοξενία του σαν να ναι μακροχρόνιος φίλος και πρόσωπο ιερό υπό την προστασία του Θεού!Ας αποτελέσει αυτή η γνώση και υπενθύμιση τροφή για σκέψη.Και ας μην λησμονούμε τα λόγια του μεγαλου μας λογοτέχνη Νίκου Καζαντζάκη με του οποίου τη ρήση ξεκίνησε το άρθρο μου: “Αγάπα τον άνθρωπο γιατί είσαι εσύ”.
Συγγραφέας, φοιτητής καλών τεχνών του τμήματος θεάτρου στο ΑΠΘ
Επαναλαμβάνω. Οι πρόσφυγες πολέμου είναι θύματα,ωστόσο η ίδια η ζωή ορισμένες φορές τους μετατρέπει και σε θύτες.Ποιά είναι μία μέση λύση;Όπως προείπα,ειδικά κέντρα φιλοξενίας σε όλη την Ελλάδα.Και ξεκαθαρίζω προς αποφυγήν παρεξηγήσεων πως δεν αναφέρομαι σε άθλια στρατόπεδα συγκέντρωσης αλλά σε ουσιαστικά φιλόξενους χώρους χρηματοδοτούμενος από το περιβόητο κράτος πρόνοιας.
Αναμφισβήτητα ένα τόσο βαρυσήμαντο ζήτημα επιδέχεται βαθιά ανάλυση και συζήτηση η οποία πρέπει να γίνει πρώτίστως από τους πολιτικούς και λιγότερο από τους πολιτες της εκάστοτε χώρας.Θα επιθυμούσα πάντως να υπενθυμίσω σε όλους τους Έλληνες που διακατέχονται από αισθήματα ξενοφοβίας,ωστόσο δηλώνουν περήφανοι για την πολιτισμική τους ταυτότητα και την ένδοξη κληρονομιά τους,πως στην αρχαία Ελλάδα,ο Ξένιος Ζεύς επέβαλε στον πολίτη να φροντίσει και να τιμήσει τον άνθρωπο που ζητούσε την φιλοξενία του σαν να ναι μακροχρόνιος φίλος και πρόσωπο ιερό υπό την προστασία του Θεού!Ας αποτελέσει αυτή η γνώση και υπενθύμιση τροφή για σκέψη.Και ας μην λησμονούμε τα λόγια του μεγαλου μας λογοτέχνη Νίκου Καζαντζάκη με του οποίου τη ρήση ξεκίνησε το άρθρο μου: “Αγάπα τον άνθρωπο γιατί είσαι εσύ”.
“Ν’ αγαπάς την ευθύνηΒεργής Βιργίλιος
να λες εγώ, εγώ μονάχος μου
θα σώσω τον κόσμο.
Αν χαθεί, εγώ θα φταίω”
-Νίκος Καζαντζάκης
Συγγραφέας, φοιτητής καλών τεχνών του τμήματος θεάτρου στο ΑΠΘ
Σχόλια
Στο logiosermis.net δημοσιεύεται κάθε σχόλιο. Θεωρούμε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφέρει ελεύθερα τις απόψεις του, οι οποίες εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση. Περισσότερα στις οδηγίες χρήσης.