Το να παραπλανείς τον κόσμο, είναι κι αυτό μια δουλειά...

Προσφάτως διατυπώθηκαν ιδιαίτερα προκλητικές απόψεις σχετικά με τη συμπεριφορά πολιτικών και πολιτών, της Ευρώπης και της Δύσης, γενικότερα. Ανάμεσά τους και του Έλληνα πρωθυπουργού!

Γράφει η Ε.Αθανασούλη

Ειπώθηκε, για παράδειγμα, πως ο πρωθυπουργός της χώρας μας, φέρεται αλαζονικά, όταν προβάλει πως αυτό που προτείνει αφορά όλη την Ευρώπη. (Τί είπε αλήθεια ο πρωθυπουργός που συνιστά άξιο ειρωνείας και χλεύης ισχυρισμό;)

Ειπώθηκε ακόμη ότι είναι πολύ βαρετό να διαβάζουν οι άνθρωποι, στις ξένες χώρες, στις εφημερίδες τους, κάθε μέρα, για τους Έλληνες και για τη μικρή κι ασήμαντη χώρα μας, που βρίσκεται κάπου στο πουθενά. Λέγεται μάλιστα, ότι -στο κάτω-κάτω- ο λόγος που μας ξέρουν κάπως, είναι γιατί τους χρωστάμε!

Ετούτη η σοφία που ξεχείλισε καλοκαιριάτικα, όπως πάει θα μας πνίξει.

Το να αμφισβητείς τη χρησιμότητα και τη σπουδαιότητα μιας ιδέας πριν καλά-καλά δουλευτεί, είναι τουλάχιστον προπέτεια και μισαλλοδοξία. Ένας επιχειρηματίας δεν θα την πετούσε έτσι εύκολα. Γιατί ο επιχειρηματίας πρέπει να αναλαμβάνει ρίσκα και να οσμίζεται το πρωτοποριακό.

Η στάση αυτή είναι ιστορικά αδόκιμη και σε πνευματικό/φιλοσοφικό επίπεδο. Διότι τόσες και τόσες ιδέες γεννήθηκαν, διαδόθηκαν, ευεργέτησαν τον κόσμο, φώτισαν λάθη, αποκάλυψαν πλάνες, και αποτίναξαν ζυγούς τυραννίας. Μην ξεχνάμε τον Γκάντι και τον Μαντέλα. Μην ξεχάσουμε τον Γρηγόρη Αυξεντίου, και τους νεκρούς που είναι θαμένοι στα Φυλακισμένα Μνήματα, στην Κύπρο μας.

Όλοι ετούτοι γυρέψανε απαλλαγή από την αυθαίρετη τυραννία και την απομύζηση των εθνικών πόρων των χωρών τους από ξένους δυνάστες.

Τώρα, αν οι ξένοι λαοί, που διαβάζουν για μας στον διεθνή και στον εγχώριό τους τύπο, μας ξέρουν μόνο από τα δανεικά που -«χάρη στον πλούτο τους, και από ανθρωπιά!»- μας έχουν δανείσει, ίσως είναι καιρός να μάθουν και τον τρόπο, την διαδικασία και τον λόγο, με τον οποίο κατάφεραν να μας «πείσουν» και να ... «μας διευκολύνουν»!

Κι ακόμη, να μάθουν αυτοί, και όλοι οι άλλοι, ότι παντού υπάρχουν πολιτικοί που μπορεί να κάνουν καταστροφικά για τις πατρίδες τους «λάθη» και «συνεργασίες».

Εμείς σήμερα, δεν κατηγορούμε τις ξένες χώρες για τη λεηλασία στην οποία βαθμιαία υποβλήθηκε για χάρη τους η χώρα μας κι ο Ελληνικός λαός, αλλά μεμφόμεθα τους αρμόδιους πολιτικούς μας για την ολιγωρία, την ευήθεια ή την ανικανότητά τους στην προάσπιση του εθνικού μας συμφέροντος.

Οπωσδήποτε, από τις συνεχείς κι επίμονες τακτικές και πρακτικές των δανειστών μας, κατέστη προφανές σε όλους και στον καθένας μας, ποιός είναι ο στόχος των δανειστριών χωρών.

Το ότι αισθητοποιήσαμε σαφώς, ποιούς έχομε απέναντί μας, δεν σημαίνει ότι τους μισούμε. Απλώς, προνούμε περισσότερο, και η εμπιστοσύνη μας λιγοστεύει, ακόμη κι αν πριν ήταν αμέριστη.

Φαίνεται, πως ποτέ δεν επιδιώκαμε το ίδιο πράγμα: εκείνοι θέλανε να είμαστε τυφλά συνεργάσιμοι μαζί τους, σε ό,τι μας ζητούσαν, κι εμείς θέλαμε να γίνουμε σαν κι αυτούς! Αλλά εμείς είμαστε αυτοί που είμαστε (η αυτογνωσία ποτέ δεν βλάπτει), και ο πιθηκισμός μας οδηγεί στην εξαθλίωση, ενώ δεν μας ταιριάζει να λέμε ναί στον καθένα, που μπορεί και να λέει το άσπρο μαύρο, γιατί έτσι τον εξυπηρετεί σήμερα!

Παντού υπάρχουν αυτοί που ενδίδουν στις πιέσεις, κι αυτοί που θέλουν να προωθήσουν τα δικά τους συμφέροντα με κάθε τίμημα. Ασχέτως θυμάτων, μεθόδων, ηθικής, και δημοσιότητας. Προ πάντων όχι δημοσιότητα. Τα συμφέροντά τους, αυτοί τα προωθούν και με δωροδοκίες, και με περιαγωγή του άλλου σε κάθε είδους ανάγκη. Και με πόλεμο. Και με αρρώστειες κι επιδημίες. Κι αποκλεισμό. Κι οι άλλοι, εκείνοι που ενδίδουν, ενδίδουν για την προσωπική τους απολαβή.

Επίσης, σήμερα, οι περισσότεροι -πολίτες και αναλυτές- είναι προβληματισμένοι με τον προσανατολισμό της ενωμένης Ευρώπης και τους στόχους της, που δεν είναι πια τόσο Ευρωπαϊκοί, όσο Γερμανικοί...

Ας μη λέμε ονόματα, όλοι διαβάζουμε και διαβάζαμε εφημερίδες...

Δεν υπάρχει αλληλεγγύη και ανθρωπιά, με αιώνιους τόκους, και προείσπραξη τοις μετρητοίς.

Γιατί, τί άλλο ήσαν τα δάνεια που δεν φτάσανε στην κοινωνία, (αφού δόθηκαν αφενός έναντι εξοφλήσεων παλαιών δανείων και αφετέρου, έναντι κεφαλαιοποιήσεως ιδιωτικών συστημικών επιχειρήσεων) και που θα πληρωθούν από αυτήν;

Η Δύση δεν γνωρίζει το περιεχόμενο της αλληλεγγύης. Μόνο της συμμαχίας και της αποικιοκρατίας. Της υπεροχής και της εξουσίας. Και της εξαγοράς.