Ένα άκρως ενδιαφέρον άρθρο για τις ναζιστικές καταβολές της Ευρωπαϊκής Ένωσης απο τον νύν Υπουργό Οικονομικών, Γιάνη Βαρουφάκη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό HOT DOC στις 17 Φεβρουαρίου του 2013!
Κάποιες ξεχασµένες ρίζες της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Καθώς το HOT DOC θέλει να βασίζεται σε ντοκουµέντα, σκέφτηκα να προσφέρω στους αναγνώστες την ευκαιρία να συµµετάσχουν σε ένα κουίζ που βασίζεται σε καταγεγραµµένες φράσεις και κείµενα, και να σε προσκαλέσω αγαπητέ αναγνώστη να µαντέψεις ποιος ξεστόµισε ή έγραψε αυτές τις φράσεις. Ξεκινώ χωρίς δικά µου λόγια:
«Η νέα Ευρώπη της αλληλεγγύης και συνεργασίας των λαών της, µια Ευρώπη χωρίς ανεργία, χωρίς οικονοµικές και χρηµατοοικονοµικές κρίσεις, µια Ευρώπη καλοσχεδιασµένη µε ολοκληρωµένα εµπορικά δίκτυα και µε πρόσβαση στις τελευταίες τεχνολογίες, θα βρει την στέρεα βάση για κοινή ευηµερία που χρειάζεται µόνον όταν καταργηθούν τα εθνικά σύνορα που χωρίζουν τις χώρες της.» [1]
«Πρέπει να επιδείξουµε την βούληση να υποτάξουµε τα συµφέροντά µας σε αυτά της Ευρωπαϊκής Κοινότητας» [2]
«Προτείνεται η δηµιουργία µιας µεγάλης οικονοµικής ζώνης εντός της οποίας η οικονοµία θα αναπτύσσεται µε ελάχιστη επιρροή από το κράτος. Μιας οικονοµικής κοινότητας σε πανευρωπαϊκή κλίµακα. Με κοινό νόµισµα, ή τουλάχιστον σταθερές ισοτιµίες, κατάργηση δασµών και συνόρων, συλλογικές εµπορικές συνθήκες µε άλλες ηπείρους και κράτη, µια κεντρική Ευρωπαϊκή Οικονοµική Κοινότητα». [3]
«Έχουµε ανάγκη µια διαδικασία που αφ’ ενός σέβεται τα αδιαπραγµάτευτα και βασικά δικαιώµατα του κάθε έθνους και αφ’ ετέρου τα καθιστά συµβατά και τα υποτάσσει στην Ευρωπαϊκή πολιτική... στην Ευρωπαϊκή Ένωση η οποία δεν µπορεί να γίνεται θύµα των µεταβολών της εσωτερικής πολιτικής που χαρακτηρίζει τα δηµαγωγικά καθεστώτα των µελών της.» [4]
«Η Ευρώπη έχει γίνει πολύ µικρή για να αναλώνεται σε ενδο-ευρωπαϊκές κόντρες λόγω του ανταγωνισµού εθνικών συµφερόντων. Μια κατακερµατισµένη Ευρώπη είναι πολύ αδύναµη για να διαφυλάξει την υπόστασή της και παράλληλα να µπορεί να είναι ισχυρή σε παγκόσµιο επίπεδο.» [5]
«Πρέπει να δηµιουργήσουµε µια Ευρώπη που δεν σπαταλά την ενέργειά της σε ενδο-ευρωπαϊκές συγκρούσεις αλλά που αποτελεί µια συγκροτηµένη ενότητα. Με αυτό τον τρόπο η Ευρώπη θα γίνει πλουσιότερη, ισχυρότερη, πιο πολυτισµένη και έτσι θα επανακτήσει την θέση που κάποτε είχε στον κόσµο.» [6]
«Οι λαοί της Ευρώπης αποτελούν µια οικογένεια σε αυτόν τον κόσµο... Δεν είναι πολύ έξυπνο εκ µέρους µας να πιστεύουµε ότι στο συνωστισµένο ευρωπαϊκό µας σπίτι µια κοινότητα Ευρωπαϊκών λαών µπορεί να διατηρεί διαφορετικά νοµικά συστήµατα και διαφορετικά δίκαια για πολύ καιρό ακόµα.» [7]
«Σε πενήντα χρόνια οι Ευρωπαίοι δεν θα σκέφτονται πλέον στην βάση επί µέρους χωρών.» [8]
«Οι λαοί της Ευρώπης κατανοούν όλο και περισσότερο ότι τα µεγάλα θέµατα που µας χωρίζουν, αν τα συγκρίνουµε µε εκείνα που θα προκύψουν και θα λυθούν µεταξύ ηπείρων, δεν είναι παρά ασήµαντες ενδο-οικογενειακές διαφωνίες.» [9]
Ωραία. Τώρα που διαβάσατε τις φράσεις αυτές, ώρα να το πάρει το ποτάµι. Ιδού αναγνώστη ποιοι πρόφεραν αυτές τις φράσεις:
[1] Arthus Seyss-Inquart, Υπουργός Ασφάλειας και Εσωτερικών της Αυστριακής Ναζιστικής κυβέρνησης, 1938, και αργότερα διοικητής της Κατεχόµενης Ολλανδίας.
[2] Walther Funk, Υπουργός Οικονοµικών της Ναζιστικής Γερµανικής κυβέρνησης, 1942.
[3] Μνηµόνιο της Γερµανικής Καγκελαρίας (Reich Chancellery), 9 Ιουλίου 1940,υπογεγραµµένο από τον Hermann Göring.
[4] Alberto de Stefani, Υπουργός Οικονοµικών του Μουσολίνι, 1941 [5] Cicile von Renthe-Fink, Ναζί αξιωµατούχος, 1943.
[6] Vidkun Quisling, Δοσίλογος «Πρωθυπουργός» της Κατεχόµενης Νορβηγίας, 1942
[7] Adolph Hitler, Οµιλία στην Βουλή, 1936. [8] Joseph Goebbels, 1940
[9] Joseph Goebbels, 1942
Και δεν ήταν µόνο οι ηγέτες του Άξονα που µιλούσαν ανοικτά για οικονοµική ενοποίηση της Ευρώπης. Το 1942 το Πανεπιστήµιο του Βερολίνου, σε συνεργασία µε την Ένωση Επιχειρηµατιών και Βιοµηχάνων του Βερολίνου, διοργάνωσε µεγάλο επιστηµονικό συνέδριο µε την συµµετοχή πολλών οικονοµολόγων και θέµα: «Ευρωπαϊκή Οικονοµική Ένωση» (Europäische Wirthschaftgemeinschaft). Στο πλαίσιο του συνεδρίου εντάχθηκαν ενότητες µε θέµατα όπως «Η πορεία προς την Ευρωπαϊκή Οικονοµική Ολοκλήρωση»,
«Ευρωπαϊκή Αγροτική Πολιτική», «Η Απασχόληση στην Ευρώπη», «Ευρωπαϊκή Βιοµηχανική Πολιτική», «Ευρώπη: Γεωγραφική κατηγορία ή πολιτικό και οικονοµικό δεδοµένο;» Πέραν των πανεπιστηµιακών που συµµετείχαν, µίλησε και ο Υπουργός Οικονοµικών της Ναζιστικής κυβέρνησης, κ. Walther Funk, ο οποίος υπερθεµάτισε για τους στόχους του συνεδρίου λέγοντας χαρακτηριστικά ότι: «η δηµιουργία του κοινού οικονοµικού χώρου αποτελεί νόµο της ανάπτυξης», κλείνοντας µε την φράση «Παρόλα τα εµπόδια, η Ευρωπαϊκή Οικονοµική Ενοποίηση θα έρθει. Θα έρθει επειδή έχει έρθει η ώρα της!»
Ο λόγος που αυτά τα κείµενα έχουν σηµασία δεν είναι, σε καµία περίπτωση, να πούµε ότι η Γερµανία του σήµερα θυµίζει την Γερµανία του Χίτλερ ή ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ναζιστικό κατασκεύασµα. Κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Όχι, ο λόγος είναι άλλος: Πρώτον, τα κείµενα αυτά έχουν από µόνα τους ιστορικό ενδιαφέρον, καθώς δείχνουν ότι η ιδέα µιας Ευρωπαϊκής Οικονοµικής και Νοµισµατικής Ένωσης δεν προέκυψε αποκλειστικά µετά από τον πόλεµο ως αντίδοτο στα Ναζιστικά σχέδια για την Ευρώπη. Δεύτερον, καταδεικνύουν ότι πολλά σκοτεινά συµφέροντα και µισανθρωπικές στοχεύσεις µπορούν να κρυφτούν κάλλιστα πίσω από τον ιδεολογικό µανδύα µιας από-πάνω-προς-τα- κάτω Ευρωπαϊκής Ολοκλήρωσης.
Τις παραπάνω γραµµές τις γράφω ως ευρωπαϊστής που ενώ θέλει να δει την Ευρώπη να λειτουργεί ως το κοινό σπίτι των λαών της Ευρώπης, χωρίς σύνορα και εθνικισµούς, παράλληλα φοβάται ότι η ήπειρός µας, έχοντας ξεχάσει τα µαθήµατα της Ιστορίας, πορεύεται προς έναν νέο αυταρχισµό που θερµαίνει εκ νέου το αυγό του φιδιού και δικαιολογεί την ουσιαστική κατάργηση της δηµοκρατίας µε επιχειρήµατα τα οποία πρώτα ξεστοµίστηκαν από δηλητηριώδη χείλη.
«Η νέα Ευρώπη της αλληλεγγύης και συνεργασίας των λαών της, µια Ευρώπη χωρίς ανεργία, χωρίς οικονοµικές και χρηµατοοικονοµικές κρίσεις, µια Ευρώπη καλοσχεδιασµένη µε ολοκληρωµένα εµπορικά δίκτυα και µε πρόσβαση στις τελευταίες τεχνολογίες, θα βρει την στέρεα βάση για κοινή ευηµερία που χρειάζεται µόνον όταν καταργηθούν τα εθνικά σύνορα που χωρίζουν τις χώρες της.» [1]
«Πρέπει να επιδείξουµε την βούληση να υποτάξουµε τα συµφέροντά µας σε αυτά της Ευρωπαϊκής Κοινότητας» [2]
«Προτείνεται η δηµιουργία µιας µεγάλης οικονοµικής ζώνης εντός της οποίας η οικονοµία θα αναπτύσσεται µε ελάχιστη επιρροή από το κράτος. Μιας οικονοµικής κοινότητας σε πανευρωπαϊκή κλίµακα. Με κοινό νόµισµα, ή τουλάχιστον σταθερές ισοτιµίες, κατάργηση δασµών και συνόρων, συλλογικές εµπορικές συνθήκες µε άλλες ηπείρους και κράτη, µια κεντρική Ευρωπαϊκή Οικονοµική Κοινότητα». [3]
«Έχουµε ανάγκη µια διαδικασία που αφ’ ενός σέβεται τα αδιαπραγµάτευτα και βασικά δικαιώµατα του κάθε έθνους και αφ’ ετέρου τα καθιστά συµβατά και τα υποτάσσει στην Ευρωπαϊκή πολιτική... στην Ευρωπαϊκή Ένωση η οποία δεν µπορεί να γίνεται θύµα των µεταβολών της εσωτερικής πολιτικής που χαρακτηρίζει τα δηµαγωγικά καθεστώτα των µελών της.» [4]
«Η Ευρώπη έχει γίνει πολύ µικρή για να αναλώνεται σε ενδο-ευρωπαϊκές κόντρες λόγω του ανταγωνισµού εθνικών συµφερόντων. Μια κατακερµατισµένη Ευρώπη είναι πολύ αδύναµη για να διαφυλάξει την υπόστασή της και παράλληλα να µπορεί να είναι ισχυρή σε παγκόσµιο επίπεδο.» [5]
«Πρέπει να δηµιουργήσουµε µια Ευρώπη που δεν σπαταλά την ενέργειά της σε ενδο-ευρωπαϊκές συγκρούσεις αλλά που αποτελεί µια συγκροτηµένη ενότητα. Με αυτό τον τρόπο η Ευρώπη θα γίνει πλουσιότερη, ισχυρότερη, πιο πολυτισµένη και έτσι θα επανακτήσει την θέση που κάποτε είχε στον κόσµο.» [6]
«Οι λαοί της Ευρώπης αποτελούν µια οικογένεια σε αυτόν τον κόσµο... Δεν είναι πολύ έξυπνο εκ µέρους µας να πιστεύουµε ότι στο συνωστισµένο ευρωπαϊκό µας σπίτι µια κοινότητα Ευρωπαϊκών λαών µπορεί να διατηρεί διαφορετικά νοµικά συστήµατα και διαφορετικά δίκαια για πολύ καιρό ακόµα.» [7]
«Σε πενήντα χρόνια οι Ευρωπαίοι δεν θα σκέφτονται πλέον στην βάση επί µέρους χωρών.» [8]
«Οι λαοί της Ευρώπης κατανοούν όλο και περισσότερο ότι τα µεγάλα θέµατα που µας χωρίζουν, αν τα συγκρίνουµε µε εκείνα που θα προκύψουν και θα λυθούν µεταξύ ηπείρων, δεν είναι παρά ασήµαντες ενδο-οικογενειακές διαφωνίες.» [9]
Ωραία. Τώρα που διαβάσατε τις φράσεις αυτές, ώρα να το πάρει το ποτάµι. Ιδού αναγνώστη ποιοι πρόφεραν αυτές τις φράσεις:
[1] Arthus Seyss-Inquart, Υπουργός Ασφάλειας και Εσωτερικών της Αυστριακής Ναζιστικής κυβέρνησης, 1938, και αργότερα διοικητής της Κατεχόµενης Ολλανδίας.
[2] Walther Funk, Υπουργός Οικονοµικών της Ναζιστικής Γερµανικής κυβέρνησης, 1942.
[3] Μνηµόνιο της Γερµανικής Καγκελαρίας (Reich Chancellery), 9 Ιουλίου 1940,υπογεγραµµένο από τον Hermann Göring.
[4] Alberto de Stefani, Υπουργός Οικονοµικών του Μουσολίνι, 1941 [5] Cicile von Renthe-Fink, Ναζί αξιωµατούχος, 1943.
[6] Vidkun Quisling, Δοσίλογος «Πρωθυπουργός» της Κατεχόµενης Νορβηγίας, 1942
[7] Adolph Hitler, Οµιλία στην Βουλή, 1936. [8] Joseph Goebbels, 1940
[9] Joseph Goebbels, 1942
Και δεν ήταν µόνο οι ηγέτες του Άξονα που µιλούσαν ανοικτά για οικονοµική ενοποίηση της Ευρώπης. Το 1942 το Πανεπιστήµιο του Βερολίνου, σε συνεργασία µε την Ένωση Επιχειρηµατιών και Βιοµηχάνων του Βερολίνου, διοργάνωσε µεγάλο επιστηµονικό συνέδριο µε την συµµετοχή πολλών οικονοµολόγων και θέµα: «Ευρωπαϊκή Οικονοµική Ένωση» (Europäische Wirthschaftgemeinschaft). Στο πλαίσιο του συνεδρίου εντάχθηκαν ενότητες µε θέµατα όπως «Η πορεία προς την Ευρωπαϊκή Οικονοµική Ολοκλήρωση»,
«Ευρωπαϊκή Αγροτική Πολιτική», «Η Απασχόληση στην Ευρώπη», «Ευρωπαϊκή Βιοµηχανική Πολιτική», «Ευρώπη: Γεωγραφική κατηγορία ή πολιτικό και οικονοµικό δεδοµένο;» Πέραν των πανεπιστηµιακών που συµµετείχαν, µίλησε και ο Υπουργός Οικονοµικών της Ναζιστικής κυβέρνησης, κ. Walther Funk, ο οποίος υπερθεµάτισε για τους στόχους του συνεδρίου λέγοντας χαρακτηριστικά ότι: «η δηµιουργία του κοινού οικονοµικού χώρου αποτελεί νόµο της ανάπτυξης», κλείνοντας µε την φράση «Παρόλα τα εµπόδια, η Ευρωπαϊκή Οικονοµική Ενοποίηση θα έρθει. Θα έρθει επειδή έχει έρθει η ώρα της!»
Ο λόγος που αυτά τα κείµενα έχουν σηµασία δεν είναι, σε καµία περίπτωση, να πούµε ότι η Γερµανία του σήµερα θυµίζει την Γερµανία του Χίτλερ ή ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ναζιστικό κατασκεύασµα. Κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Όχι, ο λόγος είναι άλλος: Πρώτον, τα κείµενα αυτά έχουν από µόνα τους ιστορικό ενδιαφέρον, καθώς δείχνουν ότι η ιδέα µιας Ευρωπαϊκής Οικονοµικής και Νοµισµατικής Ένωσης δεν προέκυψε αποκλειστικά µετά από τον πόλεµο ως αντίδοτο στα Ναζιστικά σχέδια για την Ευρώπη. Δεύτερον, καταδεικνύουν ότι πολλά σκοτεινά συµφέροντα και µισανθρωπικές στοχεύσεις µπορούν να κρυφτούν κάλλιστα πίσω από τον ιδεολογικό µανδύα µιας από-πάνω-προς-τα- κάτω Ευρωπαϊκής Ολοκλήρωσης.
Τις παραπάνω γραµµές τις γράφω ως ευρωπαϊστής που ενώ θέλει να δει την Ευρώπη να λειτουργεί ως το κοινό σπίτι των λαών της Ευρώπης, χωρίς σύνορα και εθνικισµούς, παράλληλα φοβάται ότι η ήπειρός µας, έχοντας ξεχάσει τα µαθήµατα της Ιστορίας, πορεύεται προς έναν νέο αυταρχισµό που θερµαίνει εκ νέου το αυγό του φιδιού και δικαιολογεί την ουσιαστική κατάργηση της δηµοκρατίας µε επιχειρήµατα τα οποία πρώτα ξεστοµίστηκαν από δηλητηριώδη χείλη.
Σχόλια
Στο logiosermis.net δημοσιεύεται κάθε σχόλιο. Θεωρούμε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφέρει ελεύθερα τις απόψεις του, οι οποίες εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση. Περισσότερα στις οδηγίες χρήσης.