Ο Σύριζα, η νίκη και οι... δημοσιογράφοι!

25 Ιουανουρίου 2015, περίπου 19:00 μ.μ.. Έχουν ανακοινωθεί τα exit poll των εκλογών. Παίρνω ταξί για να κατέβω γρήγορα στην Αθήνα και να καταγράψω τα αποτελέσματα στο κεντρικό προεκλογικό περίπτερο του Σύριζα στην πλατεία Κλαθυμώνος. Μπαίνω στο ταξί και βλέπω ότι έχει περάσει 19:00. Ο ταξιτζής έχει το ραδιόφωνο ανοιχτό και ο δημοσιογράφος ζητάει από τους καλεσμένους το πρώτο σχόλιο για τα αποτελέσματα. Δεν κρατιέμαι άλλο και ρωτάω τον ταξιτζή: "Ακούσατε τα αποτελέσματα;" Και μου απαντά... "Κορίτσι μου, και κρατιέμαι τόση ώρα, γιατί δεν ήξερα αν ήθελες να μιλήσεις για τις εκλογές." Του απαντώ "Φυσικά και θέλω, δεν άκουσα τις προγνώσεις και ανυπομονώ!" "40%", μου λέει, "36 με 40 τοις εκατό!" "Σοβαρά μιλάτε; Δεν το πιστεύω!" "Να κοίτα ανατρίχιασα", μου λέει εκείνος.

"Επιτέλους, κορίτσι μου, επιτέλους να φύγουν αυτά τα κτήνη, αυτοί οι "να μην πω" που είχαν μπει και στην κυβέρνηση!" Αφού συζητάμε διάφορα, για τα όσα έχουν συμβεί, για τα όσα έχουμε περάσει στην Ελλάδα κ.λ.π., μου λέει λίγο πριν φτάσουμε: "Να κάνω και άλλη μία ερώτηση;" Του απαντώ, "Ναι φυσικά." "Στην πλατεία Κλαυθμώνος πηγαίνεις εκεί που είναι το περίπτερο του Σύριζα;" "Α ναι", του απαντάω, "εκεί πηγαίνω." "Αααααααααα, καλά το φαντάστηκα, είσαι φοβερή, μπράβο σου!" Δώσαμε τα χέρια, και κατέβηκα γιατί είχε και κίνηση. Με ταξί έχω πάει και έχω φύγει αρκετές φορές από και προς κοινωνικο-πολιτικά γεγονότα (συγκεντρώσεις, πορείες). ΠΟΤΕ δεν έχω κάνει τόσο ανοιχτή και ένθερμη συζήτηση με ταξιτζή (στα ταξί οι κοινωνικές και πολιτικές συζητήσεις είναι αρκετά συχνές).

Στο προεκλογικό κιόσκι του Σύριζα μόλις είχαν ξεκινήσει οι πανηγυρισμοί, οι πιο ενθουσιώδεις μέχρι στιγμής ήταν οι οπαδοί του Ιταλικού κόμματος "Partito Comunista", που είχαν έρθει στην Ελλάδα για να υποστηρίξουν προεκλογικά τον Σύριζα. Τραγουδούσαν με πάθος το "Bella Ciao", κρατούσαν ταμπέλα που έγραφε "Change Greece, Change Italy, Change Europe", μιλούσαν στα αγγλικά με τους υπόλοιπους που βρισκόμασταν εκεί και συνέχισαν να πανηγυρίζουν μέχρι αργά το βράδυ.

Την ίδια ώρα, μέσα στο κιόσκι είναι ανοιχτή η οθόνη της τηλεόρασης, χωρίς φωνή, για να υπάρχει μια οπτική επαφή με τα αποτελέσματα. Βλέπουμε τον Πέτρο Κωστόπουλο στα παράθυρα να καταθέτει (και αυτός) την... άποψή του! Στην πορεία της βραδυάς και όσο τα αποτελέσματα εδραιώνονταν, ο κόσμος αυξανόταν, η μουσική δυνάμωνε και τελικά... κυριάρχησε επί της οθόνης, η οποία κάποια στιγμή... έκλεισε.

Σε λίγο, αρχίζει να στήνεται η εξέδρα για την νικητήρια ομιλία του Αλέξη Τσίπρα στα Προπύλαια. Εκεί συγκεντρώνονται και άλλοι φωτορεπόρτερ, ενώ δημοσιογάφοι από -αν όχι όλες- πολλές χώρες βρίσκονται παντο. Στην πλατεία Κλαυθμώνος, στην πλατεία Κοραή, στα Προπύλαια, παντού. Προσπαθούν να αναμεταδώσουν τι συμβαίνει και παίρνουν συνεχώς συνεντεύξεις από τον κόσμο που βρισκόταν εκεί. Την ίδια ώρα οι εγχώριοι δημοσιογράφοι, ξεχωρίζουν ανάμεσα στο πλήθος σαν... τη μύγα μες στο γάλα. ΤΟΣΗ σοβαροφάνεια ανάμεσα σε ΤΟΣΟΥΣ απλούς και αυθόρμητους ανθρώπους. Ταυτόχρονα, αυτοκίνητα περνούν και κορνάρουν συνεχώς με ενθουσιασμό κοιτώντας προς τον κόσμο. Ήρθαν τροχονόμοι και μετά από λίγο ο δρόμος έκλεισε.

Οι εξελίξεις της επόμενης ημέρας κύλησαν πολύ γρήγορα. Μέχρι το μεσημέρι, ο νέος Πρωθυπουργός της χώρας, Αλέξης Τσίπρας, έλαβε την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης και ορκίστηκε με πολιτικό όρκο, τον οποίο προέφερε ο ίδιος. Αμέσως μετά και ενώ σύμφωνα με την προβλεπόμενη διαδικασία έπρεπε να πάει στο Μέγαρο Μαξίμου, πήγε με δική του πρωτοβουλία πρώτα στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής για να αποδώσει φόρο τιμής στους θυσιασμένους Αντιστασιακούς της Κατοχής. Ήταν το πρώτο πράγμα που ήθελε να κάνει ως Πρωθυπουργός. Μάλλον αυτός είναι και ο λόγος που έγινε και τόσο γρήγορα, καθώς πολλοί από εμάς που βρεθήκαμε εκεί δεν προλάβαμε να τον δούμε στο σημείο. Είχε ήδη επιστρέψει στο Μαξίμου. Ακόμα και κάμεραμεν ή δημοσιογράφοι ήρθαν μετά από εκείνον.

Μέσα στις τόσες και γρήγορες εξελίξεις, οι δημοσιογράφοι των Μ.Μ.Ε. ταλαντεύονται ανάμεσα στην γνωστή τους... γλώσσα και το γνωστό τους σχολιαστικό ύφος και στην αναμετάδοση των νέων εξελίξεων. Επινοούν πάλι δικές τους λέξεις, αποκαλούν τον Γιάννη Βαρουφάκη... νέο "τσάρο" της Ελληνικής Οικονομίας, ταυτόχρονα όμως -ΝΑΙ- αναγκάζονται να μεταδώσουν τις περισσότερες ειδήσεις... ουδέτερα, χωρίς σχόλια, ίσως και γιατί δεν προλαβαίνουν. Πολλά θέματα ήδη δρομολογούνται, τόσο αυτό της εξυγίανσης της οικονομίας της χώρας όσο και της ανάκτησης της εθνικής της αξιοπρέπειας και κυριαρχίας (κάτι στο οποίο βοήθησε πολύ η συνεργασία με τους Ανεξάρτητους Έλληνες, οι οποίοι έχουν κάνει βαθειά έρευνα στο θέμα των Κατοχικών Δανείων αλλά και σε άλλα ανάλογα θέματα), οι άνθρωποι στον δρόμο είναι ήδη... περισσότερο χαμογελαστοί, ενώ όλοι και όλες δεν επιθυμούμε άλλο από το να κρατήσει το χαμόγελό τους και η αναστήλωση της ζωής τους!