Παγώνει η έκφραση στο πρόσωπο , το βλέμμα αδειάζει , με το σώμα να γίνεται έρμαιο πολεμικής ιαχής . Από κει και πέρα τίποτα πια δεν είναι όπως το άφησες , με το χρόνο να τρέχει ασταμάτητα και να σε σπρώχνει σε διαδρομές αδιέξοδες , σε χωριστά πεδία μάχης μακριά από τα αγαπημένα σου πρόσωπα , απ’ ο,τιδήποτε οικείο .
Οφείλεις με κινήσεις κοφτές να τηρήσεις την πειθαρχία του εαυτού σου στις συνθήκες του πολέμου , να κρατήσεις στητό τ’ ανάστημα , με την ελπίδα της επιστροφής σε πρότερες ευτυχισμένες καταστάσεις . Εκεί όπου δεν ήσουν μόνος , όπου αναπηδούσες από ανεμελιά στη σταθερότητα κι ασφάλεια της γνώριμης αγκαλιάς προσπαθώντας να γαντζωθείς από τη λαβή της , να συγχρονιστείς με τους ρυθμούς της και να γίνεις ένα με τη μορφή της .
Αυτή η αναζωπύρωση της νοσταλγίας για ένδοξες ερωτικές στιγμές δίπλα στον αγαπημένο σου σε οδηγεί σε μεθυστικές οάσεις ευφορίας .
Ξεχνάς τις μάχες , τις όποιες αναμετρήσεις κι απογειώνεσαι . Αποφασίζεις να κάνεις το μεγάλο βήμα, να ενώσεις τη ζωή σου με το ταίρι σου ... όμως η πραγματικότητα προστάζει άλλες εκδοχές .
Είναι αόρατη η βέρα που φοράς στα δάχτυλά σου , είναι ανεκπλήρωτη η σφοδρή επιθυμία σου , δεν αρκεί μονάχα η θέλησή σου , χρειάζεσαι και την ευλογία της μοίρας σου , που στιγματίζεται μια για πάντα από μια ορμητική βολή . Ακαριαίος ο χτύπος , υπόκωφος ο ήχος .
Τα βλέφαρα είναι έτοιμα να τρεμοπαίξουν ό,τι πρόλαβες και βίωσες . Ξαλαφρώνεις για λίγο από τη θύμηση των υπέροχων στιγμών και μέσα στο στροβιλισμό της παραπλάνησης θέλεις ν’ απαλλάξεις την ψυχή σου από τον πόνο του φθαρτού σου σώματος , θέλεις να πετάξεις μακριά από τη δύνη της φρικτής πραγματικότητας , ακόμα κι αν κάτι σε κρατάει ...
Η ψυχή σου δεν αντέχει πια , έβγαλε το αποχαιρετιστήριο μαντήλι από την τσέπη , που ξεγλίστρησε από τα χέρια . Το άψυχο πια σώμα σου κοκάλωσε . Εσύ κείσαι νεκρή ενώ εκείνος λυγάει από την ψυχική ανημποριά , με τα χέρια αδύναμα κι άπραγα , πεθαίνοντας μέσα του μαζί σου !
Ο πόλεμος είναι ένα θεριό τρομακτικό , αδίστακτο κι αχόρταγο , που παίρνει στο διάβα του χωρίς εξαίρεση και διαλογή , άνδρες , γυναίκες , παιδιά κι ό,τι κινείται κι υπάρχει , χωρίς λογική , νόημα και δίκαιο . Τα μόνα πράγματα που αντιστέκονται σθεναρά στη σαρωτική του δράση είναι η αγάπη κι η ελπίδα , μια ελπίδα που πηγάζει από την αγάπη και μια αγάπη που βασίζεται στην ελπίδα !
Σχόλια
Στο logiosermis.net δημοσιεύεται κάθε σχόλιο. Θεωρούμε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφέρει ελεύθερα τις απόψεις του, οι οποίες εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση. Περισσότερα στις οδηγίες χρήσης.