Για να περνάει η ώρα...

Τα τελευταία χρόνια δεν πίνω πια καφέ. Με πειράζει στο στομάχι. Συχνά πυκνά όμως ανηφορίζω σε μια καφετέρια της γειτονιάς με θέα Ακρόπολη και παραγγέλνω έναν ελληνικό. Τον φέρνουν ευωδιαστό, με πλούσιο καϊμάκι. Όπως μου αρέσει. Τον κοιτάω, τον μυρίζω, γενικώς τον λιβανίζω και κάθομαι και χαζεύω τον Παρθενώνα.

Άραγε, ο ναός να βαριέται όπως κι εγώ; Να νιώθει εγκλωβισμένος και εκείνος σε έναν κόσμο που δεν πιστεύει; Σε ένα παλαβιάρικο Μάτριξ μιας νοσηρής φαντασίας;

Ποιος ξέρει... Με κοιτά αγέχωρος κρατώντας τα μυστικά του για τον εαυτό του...

Και τι δεν έχω ακούσει όλα αυτά τα χρόνια από θαμώνες της καφετέριας καθώς ρεμβάζω την Πλάκα και τον αρχαίο βράχο της...

Όχι, δεν κρυφακούω. Απλά η συγκεκριμένη καφετέρια πάσχει από χώρο. Τα τραπεζάκια μέσα κι έξω είναι στοιβαγμένα σε μια σπιθαμή γη. Πράγμα που καθιστά σχεδόν αδύνατο τις ιδιωτικές συνομιλίες. Τις περισσότερες φορές παίρνω κι ένα βιβλίο μαζί μου. Δεν έχω καταφέρει ποτέ να διαβάσω πάνω από μερικές παραγράφους χωρίς να εισβάλλουν στον προσωπικό μου χώρο γέλια και συζητήσεις από την ομήγυρη.

Σύμφωνα με πρόχειρους υπολογισμούς θα έλεγα ότι το τελευταίο δίμηνο οι πέντε στους δέκα θα αναφερθούν  εκτενώς κατά τη διάρκεια της συζήτησης τους στον Αλέξανδρο, την Αμφίπολη και τον  περίφημο Τύμβο.

Θεωρίες, συνομωσίες, κυβερνητικές μηχανορραφίες... Απ' όλα έχει ο μπαξές και δόξα τω Θεώ οι Έλληνες δεν χάνουν ευκαιρία να ανταλλάξουν απόψεις. Κάποια στιγμή αποφάσισα να παίρνω μαζί μου στην καφετέρια κι ένα τετραδιάκι και να σημειώνω... Έτσι για να περνάει η ώρα...

Από τις πλέον ενδιαφέρουσες οι εξής δύο:

1) Θεωρία Περί Κυβερνητικών Συνομωσιών και Μυστικών Στοών

Το τί υπάρχει στον Τύμβο είναι γνωστό εδώ και πολύ  πολύ καιρό από τους εκάστοτε κυβερνητικούς παράγοντες, μυστικές υπηρεσίες αλλά και Μυστικές Στοές. Αρχαία κείμενα που έχουν στην κατοχή τους μασωνικοί κύκλοι μαρτυρούν την πραγματική πορεία της νεκρικής πομπής και το μεγάλο ψέμα του Πτολεμαίου περί μαυσωλείου του Αλεξάνδρου στην Αλεξάνδρεια.  Ο Τύμβος ανήκει στον Αλέξανδρο ο οποίος θάφτηκε εκεί σε καθεστώς άκρας μυστικότητας (μόνος ή με μέλη της οικογένειας του, αυτό δεν διευκρινίζεται) και  ήταν γεμάτος με τον "θησαυρό" του, κοινώς με πολύ χρυσάφι από την Περσία καθώς και διάφορα κτερίσματα μεγάλης αξίας. Η όλη υπόθεση κρατήθηκε μυστική για πολιτικές και γεωστρατηγικές σκοπιμότητες(αλλότριων συμφερόντων). Άγνωστο αν το ταριχευμένο Σώμα και τα κτερίσματα μετακινήθηκαν και αν ναι, προς τα που. Πάντως οι Ναζί γνώριζαν την ιστορία από την Κατοχή και στις επιδρομές τους στην περιοχή ανέκριναν πιεστικά τους κατοίκους για το που βρίσκεται ο τάφος του Μακεδόνα Βασιλιά.

2) Θεωρία Πόλεμος Των Άστρων Με Ολίγο Λιακόπουλο

Ο Αλέξανδρος ζει και βασιλεύει. Δεν πέθανε ποτέ, καθότι εξωγήινος με υπερφυσικές δυνάμεις, απλά στην δεδομένη ιστορική στιγμή αναλήφθηκε στους Ουρανούς ή καλύτερα ήρθε το διαστημόπλοιο από τον Σείριο(παίζει και από Ανδρόμέδα) να τον πάρει πίσω στην Μαμά Πατρίδα. Οι υπόλοιπες "σάλτσες" που αναγράφονται σε ιστορικές ( και καλά) πηγές ήταν μέρος του σχεδίου. Δεν έπρεπε την εποχή εκείνη επ' ουδενί να μαθευτεί η πραγματική αποστολή του εξωγήινου Αλεξάνδρου που είχε να κάνει με το σφράγισμα των Πυλών της Κούφιας Γης, διαστρικούς πολέμους κι άλλα θαυμαστά που δεν είναι της στιγμής. Ο Τύμβος στην Αμφίπολη είναι στην ουσία Μυστικός Ναός που κτίστηκε με εντολή του Άλεξ και συγκεντρώνει πλήθος μεταφυσικών ιδιοτήτων για όσους καταλαβαίνουν από αυτά κι επικοινωνούν με άλλες διαστάσεις.

Τώρα ήρθε το πλήρωμα του χρόνου και ο Αλέξανδρος επιστρέφει. Και μαζί του φέρνει και την ανάμνηση της Ουράνιας Καταγωγής των Ελλήνων. Και την ενεργοποίηση του Ιχώρ. Και το Γοργόνειο. Και... Εντάξει  για τα υπόλοιπα μόνο εικασίες μπορούμε να κάνουμε προς το παρών. Κι αυτός ο Λιακό πολύ το αργεί το βιβλίο...

Αυτά κι άλλα πολλά, εξίσου WOW, έχει πάρει το αυτάκι μου τελευταία στην εν λόγω καφετέρια.

Έτσι για να περνάει η ώρα, κάθομαι και τα ακούω...

Έτσι για να περνάει η ώρα είπα να τα μοιραστώ και με σας...

Λουίζα