Τα κλεμμένα όνειρα...

Όταν ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν δεκατριών ετών, ο Φίλιππος ο πατέρας του έφερε τον μεγαλύτερο φιλόσοφο της εποχής εκείνης να τον διδάξει.

Θα είχε περάσει κα να εξάμηνο όταν ο Φίλιππος συνάντησε στο δρόμο τον Αριστοτέλη και τον ρώτησε πως πάνε τα μαθήματα με το γιο του. Καλά απάντησε ο δάσκαλος. Ξαναρωτάει ο Φίλιππος, τον έμαθες αριθμητική; Όχι ακόμααπαντάει ο Αριστοτέλης. Τον μαθαίνεις γεωγραφία; Όχι ακόμα. Τον μαθαίνεις ιστορία;

Όχι ακόμα ξανααπαντάει ο Αριστοτέλης.

Τότε γεμάτος απορία ο Φίλιππος τον ρωτάει, τότε τι τέλος πάντων τον μαθαίνεις; Τον μαθαίνω να σκέφτεται ήταν η απάντηση του μεγάλου φιλοσόφου.

... παντί γαρ αδύνατον χωρίς αιτίαν γένεσιν σχείν... (είναι αδύνατον να γίνει κάτι δίχως την αιτίαν του, όρισε ο Πλάτων στον "Τίμαιο".

Και ο Ηράκλειτος το 2520 Π.Ε. είχε πει : οι άνθρωποι δεν σκέφτονται ούτε όταν πιστεύουν πως σκέφτονται.

Να λοιπόν η γενεσιουργός αιτία που οι μεγάλοι και κατ΄ επέκταση τα παιδιά έχουν την μηδενιστική αυτή συμπεριφορά και αδιαφορία για όσα συμβαίνουν γύρω τους.

Δεν τα έμαθε κανένας να σκέφτονται.

Η κρίσις αναπτύσσεται δια της παιδείας και η παιδεία δυστυχώς για την πατρίδα μας σήμερα έχει αποτελματωθεί και οι εκπαιδευτικοί έχουν συμβιβαστεί με την ιδιότητα του δημοσίου υπαλλήλου ή είναι τυφλά όργανα συνδικαλισμού κάποιου κόμματος που τους αφαιρεί την πρωτοβουλία και τους μετατρέπει σε άβουλα απαιτητικά όργανα. Το μυαλό τους δεν είναι στην εκπαίδευση των μαθητών τους, αλλά στην ενίσχυση του κόμματος στο οποίο ανήκουν και της τσέπη τους.

Οι δάσκαλοι, της όποιας βαθμίδας, είναι εκείνοι που έχουν υποχρέωση να διδάξουν τους μαθητές τους τον σεβασμό στο περιβάλλον, το σεβασμό στους μεγαλύτερους και κυρίως στον αυτοσεβασμό.

Αυτοί και η οικογένειά τους είναι τα πρότυπα των μαθητών, καθώς και τα διάφορα "σίριαλ" που βλέπουν στην τηλεόραση και αντιγράφουν τις εξυπναδούλες που βάζει ο κάθε αγράμματος αναρχικός σεναριογράφος στο στόμα του ηθοποιού.

Ο ανθρώπινος νους έχει την ικανότητα να κρίνει, μόνο που αυτή την ικανότητα ιδίως σήμερα, την έχει παραχωρήσει σε άλλους (πολιτικούς, δημοσιογράφους,) να κρίνουν και να αποφασίζουν γι' αυτόν.

Δίνουμε προσοχή μόνο σε αυτά που φαίνονται ή που μας αφήνουν να δούμε και δε σκεφτόμαστε τι άραγε να κρύβεται από κάτω.

Στο Β! ΚΑΠΗ Αγ. Παρασκευής, εφέτος είναι η τρίτη χρονιά που πηγαίνω και παραδίδω μαθήματα ζωγραφικής, σε μια ομάδα ανθρώπων κάποιας ηλικίας και η επιθυμία μας είναι να περνάμε όσο μπορούμε πιο καλά.

Η καλή μας διάθεση χαλάει όταν βλέπουμε αυτό τον κανιβαλισμό από τα παιδιά στους τοίχους και τα σπασμένα τζάμια του χώρου που τόσο αγαπάμε και περνάμε ευχάριστα κάποιες ώρες μας.

Δείτε τις φωτογραφίες από τους τοίχους του ΚΑΠΗ και θα καταλάβετε γιατί έγραψα αυτό το άρθρο. Ευτυχώς δεν έχουν ακόμα βρεθεί σύριγγες, παρά μόνο ένα βουνό αποτσίγαρα και κουτιά από αναψυκτικά και μπίρες.

Ο σύλλογος του Τσακού που ανήκει το κτίριο, με έξοδά τους βάψανε την είσοδο για να μη φαίνεται αυτό το αίσχος. Τη μια μέρα το βάψανε και την άλλη μέρα ξανά πάλι τα ίδια. Έγραψα και εγώ ο αιθεροβάμων αυτό το κειμενάκι που ακολουθεί ελπίζοντας να φέρω τα παιδιά στο φιλότιμο.

ΣΕ ΣΕΝΑ που δεν έμαθες να σέβεσαι την καθαριότητα και την τάξη, η οικογένειά σου με τους επί πλέον φόρους πληρώνει τις ζημιές που εσύ κάνεις.

Το να βάφεις τους τοίχους και τα τζάμια δεν είναι μαγκιά, αλλά βανδαλισμός. Απόδειξε πως είσαι πολιτισμένος και όχι Βάνδαλος.

Όταν δεν σου φτάνουν τα λεφτά κάνεις οικονομία και όχι σπατάλες. Η καταστροφή είναι σπατάλη και στοιχίζει ακριβά.

Συμπαραστάσου με την καλή συμπεριφορά σου στην πληγωμένη μας πατρίδα.

Μη της φέρεσαι κι' εσύ όπως οι ξένοι που θέλουν να μας καταστρέψουν.

Σε παρακαλώ βοήθησέ την, εσύ είσαι το μέλλον της Ελλάδας, αγάπησέ την .

Οι πρόγονοί σου ήταν φημισμένοι για τη σοφία τους, προσπάθησε να τους μοιάσεις.

Στη συνοικία του Τσακού δεν μένουνε τίποτα μπουρζουάδες, μεσοαστοί και φτωχολογιά μένει, που πασχίζει για το μεροκάματο, αλλά δεν ξέρω αν έχουν χρόνο να ασχοληθούν σοβαρά με την εκπαίδευση των παιδιών τους.

Ίσως να μην έχουν τις γνώσεις και τα κότσια ή την διάθεση να μεγαλώσουν σωστά τα παιδιά τους. Φροντίδα για τον απόγονό σου δεν είναι να πετάς το μπαλάκι της ευθύνης στο δάσκαλο και να του πληρώνεις το φροντιστήριο, αλλά να είσαι σκυμμένος συνέχεια πάνω από τα προβλήματά του και να συζητάς μαζί του για ότι τον απασχολεί.

Θα μου απαντήσετε πως δεν σας ακούνε, αλλά θα εκπλαγείτε όταν μετά από μερικά χρόνια διαπιστώσετε ότι τίποτα δεν πήγε χαμένο.

Σε κάποιον ημιαρμόδιο και ημιυπεύθυνο του Δήμου που έστειλα το κείμενο που σας προανέφερα, η απάντησή του ήταν, " 'ελα μωρέ, παιδιά είναι, άστα να εκτονωθούν." (Ξέρω τον άνθρωπο που το έστειλα, αλλά δεν ξέρω σε ποιόν το έδωσε)

Αυτός ο ανεγκέφαλος ημιαρμόδιος του Δήμου που έδωσε αυτή την απάντηση, εάν του πασαλείβανε τους τοίχους του σπιτιού του και τους έκαναν όπως τους τοίχους του ΚΑΠΗ που είδατε στις φωτογραφίες, πολύ θα ήθελα να ακούσω και να δω ποιά θα ήταν η αντίδρασή του. Αλλά εδώ είναι του δημοσίου οπότε δεν πειράζει, πληρώνει το δημόσιο και όχι ο ανεγκέφαλος αιρετός σύμβουλος.

Λες και Δημόσιο δεν αφορά και τον ίδιο, το θεωρεί ξένο προς αυτόν. Άλλωστε στο ΚΑΠΗ πηγαίνουν οι ψηφοφόροι του Αγ. Πέτρου και δεν τον ενδιαφέρουν, ενώ τα παιδιά που βανδαλίζουν στους τοίχους είναι οι αυριανοί του ψηφοφόροι και θέλει να τα έχει καλά μαζί τους. Τέτοιους θέλει, αγράμματους, ανεγκέφαλους, ασυνείδητους.

Δε φταίνε όμως αυτοί, αλλά εμείς που τους ψηφίζουμε. Σκουπίδια στέλνουμε να μας εκπροσωπήσουν στην πολιτική, σκουπίδια μας τρίβουν στη μούρη.

Και σου πετάνε μερικοί πως με τις δημοκρατικές εκλογές που γίνονται έχουμε την δυνατότητα να διαλέξουμε τους καλλίτερους. Έλα μου ντε που κάθε φορά διαλέγουμε τον κατιμά και άτομα διαλογής εις την νιοστήν;

Με αυτά τα μυαλά όμως πως διάολο θα βγούμε από την κρίση της ανυποληψίας;

Βλέπω επίσης και το μπάχαλο που γίνεται στην Αγίου Ιωάννου, με τα πεζοδρόμια κατειλημμένα μονίμως από αυτοκίνητα και οι πεζοί για να κυκλοφορήσουμε πρέπει να παίζουμε την αρτιμέλειά μας κορόνα γράμματα, κατεβαίνοντας υποχρεωτικά στο δρόμο ειδικότερα όταν κουβαλάς το καροτσάκι απ' το σούπερ μάρκετ, ή έχεις βγάλει το πιτσιρίκι σου βόλτα.

Κανένας πλέον δεν νοιάζεται για τίποτα παρά μόνο, πως οι πολιτικοί θα καταλάβουν τις καρέκλες της εξουσίας και θα παραμείνουν σ' αυτές και οι έρμοι πολίτες αλλόφρονες να προσπαθούν να πληρώσουν τους παράνομους φόρους που έχει επιβάλλει ο κατακτητής με τους κοτζαμπάσηδές του.

Εγώ που γράφω αυτό το κείμενο νομίζω πως ξεπληρώνω το ελάχιστο της υποχρέωσής μου στην κοινωνία και στα δόλια τα παιδιά που τους κλέψαμε τα όνειρά τους και καταστρέψαμε το μέλλον τους.

Ας μην αδιαφορήσει κανείς, είναι για το καλό όλων και ειδικότερα για το μέλλον των παιδιών μας.

«Όταν το άδικο γίνεται νόμος, η αντίσταση γίνεται καθήκον».και "Αν αγωνιστείς. μπορεί και να χάσεις. Αν δεν αγωνιστείς, είσαι ήδη χαμένος". Μπέρτολτ Μπρεχτ

Μίλησα για φιλότιμο, αποκλειστικά ελληνική λέξη, αλλά ποιός θα διδάξει τα παιδιά τι είναι αυτό το έρμο το φιλότιμο, η υπόληψη η συνείδηση;

Θεόφιλος Αιγινήτης 

 Ζωγράφος - Συγγραφέας. 

theofilouerga.gr