Το δόγμα της ασφάλειας μας, εθισμένο στην "πολιτική εξάρτηση της Τουρκίας"

Το παρόν αποτελεί προσωπική άποψη.

Διαβάζω μια αναφορά ασφαλείας για την Ελλάδα που έπεσε στα χέρια μου και εμμένει στο δόγμα πως η Ελλάδα δεν θέλει μια απομονωμένη πολιτικά Τουρκία, καθώς αυτό θα αυξήσει τις πιέσεις και θα χαθεί ο έλεγχος των πράξεων της.

Δηλαδή για να καταλάβουμε... Η Τουρκία επειδή μέχρι και σήμερα είναι υπό έλεγχο η πολιτική της απο πιέσεις εξωτερικές για ένταξη σε Ε.Ε. αλλά και απο μεγάλες δυνάμεις, εμείς είμαστε σε θέση ισχύος; Έχουν μήπως διαπιστώσει οι ένστολοι αναλυτές της αναφοράς πως η Τουρκία δεν επιδέχεται ελέγχου; Ούτε αλλαζει πολιτική σε εθνικό επίπεδο λόγω πιέσεων; Υπάρχει πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα απο αυτό με ΗΠΑ και Συρία;

Η ανοχή των πράξεων της απο την δική μας πλευρά με διπλή ασπίδα τις πολιτικές εξαρτήσεις (που εμφανώς δεν έχουν επιρροή στην Τουρκία) και την ισχύ των Ε.Δ. (μειούμενη λόγω περικοπών), πως ακριβώς θα δώσει την ισορροπία στην Ελληνική διπλωματία; Πως η συνεχής υποχώρηση μας , ειδικά σε θέματα παραβιάσεων θα αποδώσει καρπούς ακριβώς; Διότι βλέποντας την σημερινή κατάσταση , είτε "εξαρτημένη" , είτε ανεξάρτητη, .. η Τουρκία βαδίζει σε μια δική της πολιτική που φέρνει εμάς σε συνεχή θέση αμυνόμενου που μας οδηγεί και σε συνεχείς απώλειες (προς το παρόν διπλωματικής φύσης).

Σε απλά Ελληνικά.. όταν ήμασταν στο σχολείο και είχαμε κάποιον που μας εκφόβιζε συνεχώς, επαφιόμασταν στο οτι είναι σχολείο, θα το πούμε στον δάσκαλο , θα πάμε στον διευθυντή κτλ.. αυτός όμως μας έπιανε πάντα είτε εκτός σχολείου και μας εκφόβιζε, είτε εντός και με τον τρόπο τους μας έκανε να φοβόμαστε συνεχώς.. αποτέλεσμα;... πάντα ήμασταν στο περιθώριο και φοβόμασταν και την σκιά μας. Νικητής ήταν εκείνος με όποιο τρόπο. Εκτός... εκτός της στιγμής που αλλάζαμε την τακτική μας και κάναμε εμείς επίθεση σε τόπο και χρόνο επιλογής μας.. και ο απόλυτος αιφνιδιασμός τον έτρεπε σε φυγή. ΤΟ ΙΔΙΟ ΚΑΙ ΕΔΩ ΛΟΙΠΌΝ.

geopolitics