Είναι σύνηθες το φαινόμενον, λαοί με μηδαμινή ιστορία και ανύπαρκτον πολιτισμόν, να προσπαθούν να διαστρεβλώσουν την ιστορικήν συνέπειαν και αλήθειαν, διά να οικειοποιηθούν τις πανάρχαιες παρακαταθήκες της Ελληνικής Φυλής. Την συναντήσαμε και την συναντούμε πολλάκις, αυτήν την κακοήθειαν, την οποίαν δυστυχώς, όποτε προκύπτει, δεν χάνουν την ευκαιρίαν να
διατυμπανίζουν και αδαείς ή αργυρώνητοι ελλαδήτες «ειδικοί», φερέφωνα ύποπτων και σκοτεινών ανθελληνικών κέντρων. Μία τέτοια διαστρέβλωσις ιστορικής πραγματικότητος, είναι και η σκοπίμως προωθούμενη τελευταίως άποψις περί της μη Ελληνικής, αλλά σημιτικής, καταγωγής της Ευρώπης, της οντότητος δηλαδή, η οποία ονοματοδότησε την γηραιά μας Ήπειρο.
Θα προσπαθήσουμε εδώ με τρόπον περιληπτικόν να καταδείξουμε, μέσα από την αψευδή Μυθιστορίαν μας, το ανόητον και βλακώδες, αυτού του ισχυρισμού και την αδιάψευστην Ελληνικήν καταγωγήν της Ευρώπης. Αυτό θα προκύψει, αφού ανατρέξουμε στο γενεαλογικόν της δένδρον, όπως καταγράφεται στην Ελληνικήν Μυθιστορίαν, μέσα από το οποίον μαρτυρείται η συνεχής διασπορά των προκατακλυσμιαίων Ελληνικών φύλων στα πέρατα της οικουμένης! Προκειμένου δε να είναι πιο κατανοητή η παρακολούθησις αυτής της αναδρομής, θα την αρχίσουμε επιγραμματικά από το απώτατο παρελθόν της εποχής του Πελασγού Φορωνέως, πολλές γενεές πριν την εμφάνισιν της Ευρώπης, και θα παραθέσουμε εν σειρά, όλους τους προγόνους αυτής, ως εξής:
Α) Φορωνεύς: Είναι ο γενάρχης των Πελασγών, του οποίου η ιστορία χάνεται στην αχλή του χρόνου. Υιός του ποτάμιου θεού Ινάχου και της Ωκεανίδας νύμφης Μελίας, υπήρξεν ο αρχαιότερος βασιλιάς του κόσμου. Βασίλευσε στο Άργος και φέρεται ως ο πρώτος ιδρυτής του πολιτισμού και της λατρείας της θεάς Ήρας. Σύμφωνα με τον Παυσανία, είναι ο πρώτος, ο οποίος συνεκέντρωσε τους ανθρώπους σε κοινότητες, ενώ πρώτα ζούσαν σκόρπιοι μέσα στα δάση και στα βουνά. Νυμφεύθηκε την νύμφην Τηλεδίκην και απέκτησε μαζί της τον Άπιν και την Νιόβην. Στις ημέρες της βασιλείας του, έγινε ο κατακλυσμός του Ωγύγου. (Η θεϊκή πατρότητα του Φορωνέως δηλώνει την ουράνια καταγωγή του).
Β) Νιόβη: Ήταν η πρώτη θνητή γυναίκα, με την οποία έσμιξεν ο Δίας. Από την ένωσιν αυτήν, εγεννήθησαν δύο τέκνα: Ο Πελασγός και ο Άργος. (Στοιχειοθετείται με τον μύθον αυτόν η ουράνια καταγωγή των Πελασγών, των Αργείων και των μετέπειτα απογόνων τους, Ελλήνων).
Γ) Άργος: Υιός της Νιόβης και του Διός και εγγονός του Φορωνέως. Διαδέχθηκε τον Φορωνέα στον θρόνον του Άργους. Υιοί του ήταν ο Πείρασος και ο Φόρβας.
Δ) Φόρβας: Υιός του Άργου, αδελφός του Πείρασου και δισέγγονος του Φορωνέως. Είχε υιόν τον Τρίοπα.
Ε) Τρίοπας: Υιός του Φόρβαντος, βασιλιάς του Άργους. Το όνομά του σημαίνει τον έχοντα τρείς οφθαλμούς, δηλαδή αυτόν ο οποίος βλέπει παντού.
ΣΤ) Ίασος: Βασιλιάς του Άργους, υιός του Τρίοπα. Μετά τον θάνατο του πατέρα του εμοιράσθηκε την Πελοπόννησον με τους αδελφούς του, κρατώντας το δυτικόν της τμήμα. Ήταν πατέρας της Ιούς, ιέρειας της Ήρας.
Ζ) Ιώ: Κόρη του Ίασου και της νύμφης Μελίας ή της Λευκάνης. Έγινε ερωμένη του Διός. Η θεά Ήρα όταν το έμαθε, διά να εκδικηθεί την Ιώ, την μεταμόρφωσε σε αγελάδα και έστειλε τον οίστρον (αλογόμυγα), ο οποίος την ετσιμπούσε συνεχώς. Τρελαμένη η αγελάδα Ιώ από τα τσιμπήματα του οίστρου, άρχισε να τρέχει από τόπου εις τόπον. Πέρασε από τις Μυκήνες, την Εύβοιαν, τις ακτές του Ιονίου, την Ιλλυρίαν, την Σκυθίαν, τον Καύκασον, τον Εύξεινον Πόντον και τον Βόσπορον (ο οποίος πήρε από το πέρασμά της το όνομά του: Βοός + πόρος = αγελάδος πέρασμα = Βόσπορος). Τελικά κατέληξεν στην Αίγυπτον, και στις όχθες του Νείλου εγέννησεν τον καρπόν του έρωτά της με τον Δία, τον Έπαφον. Τότε οι Κουρήτες, με διαταγήν της Ήρας, απέσπασαν το βρέφος από την μητέραν του και το έκρυψαν. Ο Δίας όμως τους ετιμώρησεν και η Ιώ άρχισε να αναζητά το παιδί της. Μαθαίνοντας ότι το εμεγάλωνεν η σύζυγος του βασιλιά της Βύβλου, πήγε στην Συρίαν και παίρνοντας το παιδί της το επανέφερε στην Αίγυπτον.
Η) Έπαφος: Υιός της Ιούς και του Διός. Τον υιοθέτησε ο βασιλιάς της Αιγύπτου Τηλέγονος και όταν αυτός απέθανε, ο Έπαφος έγινε βασιλιάς της Αιγύπτου. Πήρε ως σύζυγόν του, την κόρην του Νείλου, Μέμφιδαν και μαζί απέκτησαν μία κόρην την Λυβίην.
Θ) Λιβύη: Κόρη του Έπαφου και της Μέμφιδος. Ήλθε σε επαφή με τον θεόν Ποσειδώνα και απέκτησε δύο δίδυμα τέκνα, τον Αγήνορα και τον Βήλον.
Ι) Αγήνωρ: Βασιλιάς της Φοινίκης, υιός του Ποσειδώνος και της Λυβίης, εγγονός του Έπαφου και δίδυμος αδελφός του Βήλου. Νυμφεύθηκε την Τηλέφασσα και απέκτησε τον Κάδμον, τον Φοίνικα, τον Κίλικα, τον Θάσον και την Ευρώπην.
Κ) Ευρώπη: Κόρη του Αγήνορος και της Τηλέφασσας. Την απήγαγεν ο Δίας, μεταμορφωμένος σε ταύρο. Μετά την αρπαγήν της, ο Αγήνωρ έστειλε τα τέκνα του να την εύρουν και να την φέρουν πίσω. Εκείνα, αφού δεν επέτυχαν τον σκοπόν τους, εγκατεστάθησαν στους τόπους στους οποίους επήγαν ψάχνοντας την αδελφήν τους, όπου ίδρυσαν αποικίες και πόλεις, οι οποίες επήραν το όνομά τους: Φοινίκη, Κιλικία, Θάσος.
Από τα παραπάνω μπορούμε εύκολα να βγάλουμε τα ακόλουθα συμπεράσματα:
1) Η καταγωγή της Ευρώπης είναι Ελληνική.
2) Η ανάμιξη των θεών στην γενεαλογία των Ελλήνων, σημαίνει ότι ο λαός αυτός δέχθηκε ουράνιον σπέρμα, άρα δεν είναι λαός που ανεφύει στην γήν, αλλά είναι λαός ουράνιος.
3) Οι περιπλανήσεις και περιπέτειες των γόνων του ανωτέρω γενεαλογικού δένδρου των Ελλήνων, σημαίνει την διαχρονικήν διασποράν Ελληνογενών πληθυσμών στα πέρατα του κόσμου.
4) Η μαγιά πολλών Ευρωπαϊκών πληθυσμών, έλκει την καταγωγήν της από Πελασγική Πρωτοελληνική ρίζα, σύμφωνα με την θεία βούληση (απαγωγή από τον Δία – ταύρο της Ευρώπης).
Όσον λοιπόν υφίσταται καταγεγραμμένη η Ελληνική Μυθιστορία, είναι φρούδες οι ελπίδες των καπηλευτών της Ελληνικής παγκοσμίου παρουσίας. Το μόνον, το οποίον επιτυγχάνουν είναι να αυτογελοιοποιούνται και να αποδεικνύουν την μικρότητάν τους!
Κ) Ευρώπη: Κόρη του Αγήνορος και της Τηλέφασσας. Την απήγαγεν ο Δίας, μεταμορφωμένος σε ταύρο. Μετά την αρπαγήν της, ο Αγήνωρ έστειλε τα τέκνα του να την εύρουν και να την φέρουν πίσω. Εκείνα, αφού δεν επέτυχαν τον σκοπόν τους, εγκατεστάθησαν στους τόπους στους οποίους επήγαν ψάχνοντας την αδελφήν τους, όπου ίδρυσαν αποικίες και πόλεις, οι οποίες επήραν το όνομά τους: Φοινίκη, Κιλικία, Θάσος.
Από τα παραπάνω μπορούμε εύκολα να βγάλουμε τα ακόλουθα συμπεράσματα:
1) Η καταγωγή της Ευρώπης είναι Ελληνική.
2) Η ανάμιξη των θεών στην γενεαλογία των Ελλήνων, σημαίνει ότι ο λαός αυτός δέχθηκε ουράνιον σπέρμα, άρα δεν είναι λαός που ανεφύει στην γήν, αλλά είναι λαός ουράνιος.
3) Οι περιπλανήσεις και περιπέτειες των γόνων του ανωτέρω γενεαλογικού δένδρου των Ελλήνων, σημαίνει την διαχρονικήν διασποράν Ελληνογενών πληθυσμών στα πέρατα του κόσμου.
4) Η μαγιά πολλών Ευρωπαϊκών πληθυσμών, έλκει την καταγωγήν της από Πελασγική Πρωτοελληνική ρίζα, σύμφωνα με την θεία βούληση (απαγωγή από τον Δία – ταύρο της Ευρώπης).
Όσον λοιπόν υφίσταται καταγεγραμμένη η Ελληνική Μυθιστορία, είναι φρούδες οι ελπίδες των καπηλευτών της Ελληνικής παγκοσμίου παρουσίας. Το μόνον, το οποίον επιτυγχάνουν είναι να αυτογελοιοποιούνται και να αποδεικνύουν την μικρότητάν τους!
autochthonesellhnes.blogspot.gr
Επιμέλεια : Κούρκουλος
Σχόλια
Στο logiosermis.net δημοσιεύεται κάθε σχόλιο. Θεωρούμε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφέρει ελεύθερα τις απόψεις του, οι οποίες εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση. Περισσότερα στις οδηγίες χρήσης.