Mνήμες..

Στις 24 Ιουλίου αποκαταστάθηκε η Δημοκρατία στην Ελλάδα και υποδεχτήκαμε τον Κωνσταντίνο Καραμανλή με χαρές και πανηγύρια.

Η επάρατη χούντα του Ιωαννίδη (όντως επάρατη), γιατί με την αμετροέπειά του σκλάβωσε τη μισή Κύπρο στούς Τούρκους, έπεσε. Αυτή είχε διαδεχτεί την χούντα (σκέτη εδώ η χούντα) των Παπαδόπουλου, Πατακού και Μακαρέζου.

Από τότε έχουν περάσει 46 χρόνια και ο κάθε καλοπροαίρετος Έλληνας θέλοντας και μη κάνει τις συγκρίσεις του.

Όποιος τολμήσει να αναφερθεί σήμερα, με τη δημοκρατία που ισχυριζόμαστε πως έχουμε, στο τι είχε πετύχει η χούντα του Παπαδόπουλου και τι έχει καταφέρει η Δημοκρατία και το λεγόμενο σήμερα συνταγματικό ή δημοκρατικό τόξο κινδυνεύει να χαρακτηριστεί τουλάχιστον χουντικός αν όχι και φασίστας.

Όλοι αυτοί που είχαν χάσει επί χούντας την εξουσία και τα προνόμιά της, που τα ξαναβρήκαν με την λεγόμενη αποκατάστασή της, θα ξεσηκωθούν αφρίζοντας να εξουδετερώσουν τον βέβηλο που θέλει να αμφισβητήσει και να τους αφαιρέσει τα καλούδια που έχουν με τη λεγόμενη σήμερα δημοκρατία.

Αυτή η επάρατη γενικώς χούντα είχε καταφέρει να χρωστάει τα λιγότερα σαν κράτος από της ιδρύσεώς του.

Είχε καταφέρει να έχουμε μια ανθούσα βιομηχανία, ακόμα και αυτοκίνητα έβγαζαν στη Θεσσαλονίκη ΝΑΜΚΟ. Οι βιομηχανίες Ιζόλα, Σαρακάκης, Χρυσαλίδα, Βόμβυξ, Βιβεχρώμ, Πειραϊκή Πατραϊκή, Κούπας, Μαλτσινιώτης, Σκαλιστήρης, ΠΥΡΚΑΛ, Υαλουργία στο Κερατσίνι, Λιπάσματα, Υφαντουργία Αιγαίον, Παπαστράτος, Γεωργιάδης με τα τσιγάρα 22 και σαντέ, Ματσάγκος, Κεράνης και δε θυμάμαι πόσες ακόμα, είχαν στη δούλεψή τους το μισό πληθυσμό της Ελλάδας που έτρωγαν καλό ψωμί με τις οικογένειές τους.

Από τις πάλαι ποτέ ανθούσες βιομηχανίες βλέπετε καμιά από όλες αυτές να υπάρχει σήμερα;

Αναρωτήθηκε ποτέ κανένας σας γιατί εξαφανιστήκανε ως δια μαγείας και ποιός είναι υπεύθυνος για την εξαφάνισή τους;

Αυτό το οι αιμοπότες βιομήχανοι που πίνανε το αίμα και τον ιδρώτα του λαού και πως βγάλανε τα λεφτά τους στην Ελβετία, είναι ξεπερασμένο και δεν πείθει πλέον κανένα. Αυτά τα κάνουν σήμερα οι δημοκράτες πολιτικοί μας.

Ξέρω πως η αλήθεια είναι μεγάλη μπουκιά που δεν καταπίνεται και κινδυνεύω να χαρακτηριστώ ως νοσταλγός της χούντας.

Ναι την νοσταλγώ που κοιμόμουν τα καλοκαίρια με ανοιχτά παράθυρα και το αγιόκλημα μου μέθαγε τα όνειρά μου και δεν κινδύνευα από λαθρομετανάστες με καλάσνικοφ.

Τη νοσταλγώ γιατί τα όνειρά μου ήταν ξέγνοιαστα από μετακινήσεις, από απολύσεις και διαθεσιμότητες.

Τη νοσταλγώ γιατί στο ΙΚΑ και στα νοσοκομεία είχα ανθρώπινη αντιμετώπιση.

Τη νοσταλγώ γιατί τότε ο κόσμος δεν πήγαινε στα σκουπίδια να βρει κάτι να φάει, ούτε έτρεχε στα συσσίτια της εκκλησίας, των Δήμων και της Χρυσής Αυγής να εξασφαλίσει τον επιούσιο.

Εσείς κύριοι του συνταγματικού τόξου είστε υπεύθυνοι για το χάλι της Ελλάδας και την άνοδο της Χρυσής Αυγής. Εσείς τη θέλετε για να υπάρχετε !

Θεόφιλος Αιγινήτης
Ζωγράφος-Συγγραφέας