Γιατί δεν μπορούμε να ξεφύγουμε από την Ύφεση παρά τις θυσίες;

Γράφει το Όπλον,

Τα τελευταία χρόνια είδαμε εταιρείες να κάνουν περικοπές προσωπικού ή να κλείνουν σπρώχνοντας εκατοντάδες χιλιάδες κόσμο στην ανεργία και την απόγνωση, νέα παιδιά να βγαίνουν από τα Πανεπιστήμια και να ψάχνουν ανεπιτυχώς για δουλειά και εργαζόμενοι, οι πιο τυχεροί από αυτούς δηλαδή, να χάνουν σημαντικό μέρος του μισθού τους είτε λόγω της βαριάς φορολογίας είτε λόγω των νέων ρυθμίσεων στα εργασιακά, που κατά την κυβέρνηση «ρυθμίζει την αγορά εργασίας πιο σωστά καταργώντας στρεβλώσεις του παρελθόντος». Η τελευταία φράση είναι κλασσική ατάκα που χρησιμοποιείται κατά κόρον από τους κυβερνώντες και η συνήθης μετάφραση είναι «Ετοιμαστείτε να πεινάσετε, αλλά όχι όλοι.. μόνο οι εργαζόμενοι και οι ΕΕ. Τα δικά μας παιδιά θα πίνουν πάντα εις υγείαν των κορόιδων» με τον ίδιο τρόπο μεταφράζεται πλέον και η λέξη «Μεταρρύθμιση» ή «Εκσυγχρονισμός» ή «Αλλαγή». 

Στο θέμα μας όμως..

Από την αρχή της κρίσης η οποία θεωρητικά ξεκίνησε το 2008, έχουν αλλάξει 3 κυβερνήσεις και «χαιρόμαστε» αισίως την 4η. Για να σας θυμίσω λίγο την κοινοβουλευτική μας πορεία, σας παραθέτω τις κυβερνήσεις από το 2007 μέχρι σήμερα…

Καραμανλής (Junior ή Σωτήρας 1ος)

Papandreou (Junior επίσης ή Σωτήρας 2ος) ή για συντομία Γ.Α.Π.

Παπαδήμος (ένας δημοκρατικά εκλεγμένος πρωθυπουργός ή Σωτήρας 3ος)

Σαμαράς (η ιστορία του γράφετε ακόμα ή Σωτήρας 4ος)

Και για να το χρωματίσω και λίγο…

ΝΔ

ΠΑΣΟΚ

ΠΑΣΟΚ

ΝΔ-ΠΑΣΟΚ

Πολλοί από εμάς έχουμε ακούσει για το γνωμικό του Αϊνστάιν «ο ορισμός της παραφροσύνης είναι το να κάνεις το ίδιο ξανά και ξανά και να περιμένεις διαφορετικά αποτελέσματα».  Μπορεί όντως να το είπε μπορεί και όχι. Το θέμα όμως είναι, αν κάπου σε αυτήν την πρόταση βλέπουμε να καθρεφτίζεται η χώρα μας ή εμείς οι ίδιοι.

Από τη μεταπολίτευση και μετά και για 3 δεκαετίες και κάτι, 2 ληστοσυμμορίες, διότι περί τέτοιων πρόκειται, κατακλέβουν τη χώρα. 

ΠΑΣΟΚ (1981 Η χρονιά της Αλλαγής, ή Allagi που λέει ο εκπληκτικός Χάρρυ Κλυν)

ΠΑΣΟΚ (1985 Η Allagi συνεχίζεται…)

ΝΔ-ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ (1989)

ΝΔ (1990 Μητσοτάκης πρωθυπουργός. Ο Σαμαράς σε 3 χρόνια ρίχνει την κυβέρνηση και με εντολές εξ Αμερικής ανοίγει τα σύνορα με την Αλβανία οπότε και εφορμούν στη χώρα μας μαζί με αθώους, αγέλες κατάδικων που στα επόμενα χρόνια σφάζουν, κλέβουν και βιάζουν… με τις υγείες μας)

ΠΑΣΟΚ (1993 Η τελευταία νίκη του μπαμπά Παπανδρέου.)

ΠΑΣΟΚ (1996 Σημίτης ο… ελεών. Το ελεών γράψτε το όπως νομίζετε με ‘ε’ ή ‘αι’ για να αστειευτούμε και λίγο)

ΠΑΣΟΚ (2000)

ΝΔ (2004)

ΝΔ (2007)

ΠΑΣΟΚ (2009)

ΠΑΣΟΚ (2011)

ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ (2012)

Μήπως βλέπετε κάποιο επαναλαμβανόμενο μοτίβο σε όλο αυτό; Εγώ ναι. Περιμένετε ειλικρινά από αυτούς που μας χαντάκωσαν να μας βγάλουν από την κρίση; Δεν είναι μόνο θέμα ικανοτήτων, είναι και θέμα πρόθεσης. Έχετε πειστεί πως ότι γίνεται, έχει ως στόχο τη σωτηρία της χώρας; Αν ναι… θα σας παρακαλούσα να μου πείτε μία και μόνο μία ουσιαστική μεταρρύθμιση που βελτίωσε την θέση μας ως χώρα. Αλλά σας παρακαλώ.. μη μου πείτε για την απελευθέρωση των επαγγελμάτων. Ουσιαστική μεταρρύθμιση ζήτησα. Και όσο παιδεύετε το μυαλουδάκι σας, θα σας παρακαλούσα να μου πείτε πόσοι και ποιοι επίορκοι απολύθηκαν από το 2008 μέχρι σήμερα.

Στον προεκλογικό αγώνα του 2012 ακούσαμε υποσχέσεις, προτροπές, απειλές.. και φυσικά αποκτήσαμε ΞΑΝΑ πρωθυπουργό από τα ίδια τζάκια. Διότι, αν δεν το καταλάβατε.. τα κόμματα είναι τζάκια, συμπεριφέρονται σαν τζάκια, λειτουργούν σαν τζάκια και διοικούν σαν τζάκια. Θυμάστε άραγε τα ‘ΖΑΠΠΕΙΑ’ του Σαμαρά προεκλογικά; Μήπως είδατε να υλοποιείται κανένα από αυτά μετεκλογικά; 

Ακριβώς αυτό δεν ήταν το αποτέλεσμα και όλα τα προηγούμενα χρόνια; Προεκλογικές υποσχέσεις -> Γίνονται εκλογές ->  Ο αρχηγός του ΘΑ βγαίνει πρωθυπουργός -> βουλιάζουμε περισσότερο.

Τελικά συμπατριώτες μου μια εναλλακτική πρόταση είναι τέτοια, μόνο αν εσείς με την κρίση σας την θεωρείτε τέτοια. Καμία Τρέμη και κανένα MEGA ή Πορτοσάλτε ή ΣΚΑΪ δεν μπορεί να υποκαταστήσει τη νοημοσύνη σας χωρίς να σας κάνει σκλάβους. Κρίνετε μόνοι σας.. και δώστε μια φορά την εμπιστοσύνη σας σε κόμματα μικρά που είναι φτιαγμένα από πολίτες απλούς. Όχι άλλα τζάκια…

Τελικά, μήπως το γνωμικό του Αϊνστάιν μας αφορά όλους;