Select Menu

Οι Κούρδοι της Συρίας αναδεικνύονται ως παράμετρος μεγίστης γεωπολιτικής περιφερειακής αβεβαιότητας καθώς πλησιάζει το τέλος του καθεστώτος Ασσαντ στην Δαμασκό.

Γράφει ο Γιώργος Καπόπουλος

Το πολιορκημένο καθεστώς έχει δώσει τους τελευταίους μήνες στους Κούρδους που εντοπίζονται γεωγραφικά στην Βορειοανατολική Αιχμή της Συρίας πλήρη ελευθερία κινήσεων να παρενοχλούν την τουρκική πλευρά με συνέπεια να συγκρούονται ανοικτά με τις ετερόκλητες, ακόμη, ομάδες των αντικαθεστωτικών.

Αν η περιοχή αυτή όπως είναι πολύ πιθανό ξεφύγει από τον έλεγχο της επόμενης κυβέρνησης της Δαμασκού τότε τίθεται το ερώτημα της αντίδρασης τόσο της Αγκυρας όσο και της υπό τον Μπαρζανί Αυτόνομης Κουρδικής Οντότητας του Βορείου Ιράκ.
Με δεδομένο ότι η Συρία υπήρξε από το 1984 μέχρι και το 1998 ο προστάτης αν όχι οι δημιουργός του ΡΚΚ η Τουρκία δεν πρόκειται να ανεχθεί μιά Ντε Φάκτο Ημιανεξάρτητη δεύτερη Κουρδική Οντότητα δίπλα στα σύνορα της σε μιά στιγμή που το Κουρδικό εντός συνόρων αποτελεί πρόκληση πρώτου μεγέθους γιά τον Ερντογάν.

Δραστηριοποίηση και πολύ περισσότερο ανοικτή η και συγκεκαλυμμένη – με δημιουργία ζώνης ασφαλείας- παρέμβαση της Αγκύρας στο Συριακό Κουρδιστάν θα θέσει σε δεινή δοκιμασία τις σχέσεις λυκοφιλίας ανάμεσα στην Τουρκία και την κυβέρνηση Μπαρζανί στο Αρμπίλ του Βορείου Ιράκ.

Η κυβέρνηση του Αρμπίλ έχει ως αποτρεπτικό χαρτί απέναντι στην Άγκυρα τον έλεγχο που ασκεί επί των δυνάμεων του ΡΚΚ στην κοιλάδα Καντίλ δίπλα στην μεθόριο με την Τουρκία.

Η παρέμβαση του Αρμπίλ στο Συριακό Κουρδιστάν θα πρέπει να θεωρείται σαν δεδομένη και χωρίς να δώσει αφορμή η τουρκική πλευρά: Μιά δεύτερη Ντε Φάκτο ανεξάρτητη Κουρδική Οντότητα προερχόμενη από την δομή που μέχρι το 1998 στήριζε το ΡΚΚ είναι θανάσιμη απειλή γιά τον Μπαρζανί.

Κηδεμονία η ακόμη περισσότερο πλήρης έλεγχος του Συριακού Κουρδιστάν από την κυβέρνηση του Αρμπίλ θα είναι η πρώτη διασυνοριακή ενοποίηση εδαφών ελεγχόμενα από Κούρδους.

Αν οι περιφερειακές εξελίξεις καταστήσουν την πτώση Ασσαντ στρατηγική οπισθοχώρηση του Ιράν από την Συρία, το Λίβανο και συνολικά την Μέση Ανατολή η Κουρδική Οντότητα αφού διασφαλίσει τον έλεγχο του Συριακού Κουρδιστάν εκ των πραγμάτων θα πυπροσπαθήσει να πυροδοτήσει ανάφλεξη στο Ιρανικό Κουρδιστάν μιά κίνηση που θα καταστήσει την περιφερειακή έκπτωση της Τεχεράνης εσωτερική αποσταθεροποίηση.

Στα παραπάνω ο μεγάλος χαμένος προβάλλει να είναι η Άγκυρα καθώς γιά πρώτη φορά στην ιστορία του των τελευταίων δεκαετιών το Κουρδικό Κίνημα θα έχει διασυνοριακή ενοποιητική δυναμική με την κυβέρνηση του Αρμπίλ στον ρόλο που διαδραμάτισε τον 19ο αιώνα στην ενοποίηση της Ιταλίας το Πεδεμόντιο.

Με την Συρία να έχει βραχυκυκλώσει αν δεν έχει ακυρώσει πλήρως την παραδοσιακή συνεργασία Αγκύρας- Τεχεράνης στο Κουρδικό, και την συγκρουσιακή γειτονία με την κυβέρνηση Μπαρζανί υπό αμφισβήτηση η Τουρκία θα αντιμετωπίσει γιά πρώτη φορά την εντος συνόρων κουρδική πρόκληση χωρίς συμμάχους από την άλλη πλευρά των συνόρων.
Στα παραπάνω να προστεθεί ότι μιά Σουντική Εξουσία στη Δαμασκό δεν θα απειλήσει μόνον την ενόιτητα του Λιβάνου αλλά θα ενθαρύνει τους Σουνίτες του Ιράκ να επιδιώξουν χειραφέτηση από την κατά κύριο λόγο ΣουνιτικήΚυβέρνηση στη Βαγάτη.

Ετσι θα διαμορφωθούν οι προϋποθέσεις είτε γιά πλήρη απόσχιση της Κουρδικής Οντότητας στο Βορρά, είτε ενίσχυσης του ρυθμιστικού ρόλου που ήδη εξασκεί ανάμεσα σε Σουνιτες και Σιίτες.


Σχόλια

Στο logiosermis.net δημοσιεύεται κάθε σχόλιο. Θεωρούμε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφέρει ελεύθερα τις απόψεις του, οι οποίες εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση. Περισσότερα στις οδηγίες χρήσης.

 
Top