Select Menu

Γράφει ο Μιχάλης Ιγνατίου


Οταν ο υπουργός Οικονομικών της χώρας, που επιλέχθηκε από τρεις πολιτικούς αρχηγούς ως ο πλέον αρμόδιος για να αναλάβει τις τύχες της πολύπαθης οικονομίας της, αποφασίζει να ανακοινώσει μέσω ξένου μέσου ενημέρωσης ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να ζητήσει οτιδήποτε από τους δανειστές της, τότε δεν πάει τίποτα καλά σ' αυτό τον τόπο.

Ο νέος πρωθυπουργός, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και ο αρχηγός της ΔΗΜ.ΑΡ. είχαν μιλήσει επανειλημμένα προεκλογικά, αλλά και μετεκλογικά για την ανάγκη επαναδιαπραγμάτευσης του Μνημονίου. Ηταν μία ορθή απόφαση επειδή ακριβώς γνωρίζουν ότι το Πρόγραμμα «δεν βγαίνει». Για να τοποθετηθούν υπέρ της διαπραγμάτευσης, υποτίθεται ότι μελέτησαν όλα τα δεδομένα, και διαπίστωσαν ότι η σημερινή Ελλάδα, ούτε να ξεπληρώσει μπορεί τα δανεικά, ούτε να εφαρμόσει το Πρόγραμμα, με δεδομένη την αδυναμία του κρατικού μηχανισμού να αντεπεξέλθει στις απαιτήσεις του.

Πριν από την άφιξη των επικεφαλής της τρόικας, οι ξένοι αξιωματούχοι που ασχολούνται με το ελληνικό πρόγραμμα, γνώριζαν πως τα λεγόμενα «μνημονιακά» κόμματα, που δήλωσαν πίστη στις μεταρρυθμίσεις, επιθυμούσαν αλλαγές. Ακριβώς επειδή, για πολλούς λόγους, ήταν αδύνατη η υλοποίηση. Πιο βασικός ήταν το λάθος Πρόγραμμα, αλλά και η μη εφαρμογή του από τις προηγούμενες κυβερνήσεις.

Και οι δανειστές γνώριζαν, και όλοι οι οικονομολόγοι και οι αναλυτές ήξεραν, πως χωρίς αλλαγές η Ελλάδα θα οδηγούνταν στην πτώχευση.

Είναι, λοιπόν, απορίας άξιον, γιατί ο νέος υπουργός Οικονομικών, ο οποίος γνώριζε τις θέσεις των πολιτικών αρχηγών που τον διόρισαν στη θέση που κατέχει, αποφάσισε να τους αδειάσει με τόσο άτσαλο και απαράδεκτο τρόπο και μάλιστα χωρίς συνεννόηση μαζί τους. Η δήλωσή του στους Financial Times, ότι το Πρόγραμμα είναι εκτός δρόμου και (για το λόγο αυτό) δεν μπορούμε να ζητήσουμε οτιδήποτε από τους πιστωτές μας, έως ότου το επαναφέρουμε στη σωστή πορεία, στην ουσία κονιορτοποιεί τα επιχειρήματα του πρωθυπουργού, του κ. Βενιζέλου και του κ. Κουβέλη, και υποτάσσει τη χώρα σε ένα Πρόγραμμα που είναι αδύνατο να υλοποιηθεί. Εάν ο κ. Στουρνάρας πιστεύει το αντίθετο, ότι δηλαδή είναι εφαρμόσιμο, τότε θα έχει στο μυαλό του μία άλλη χώρα, όχι την Ελλάδα.

Λαμβάνω ως δεδομένο, ότι η προχθεσινή ψηφοφορία στη Βουλή, όπου η πλειοψηφία υπερψήφισε τις προγραμματικές δηλώσεις του κ. Σαμαρά, ήταν ψήφος σε μία «λύση», όπως αυτή του μηχανισμού του ΔΝΤ και της Ε.Ε. Αποδεκτόν.

Αλλά είμαι βέβαιος ότι όλοι αυτοί οι βουλευτές που είπαν το «ΝΑΙ», αλλά και όλοι όσοι ψήφισαν τα «μνημονιακά» κόμματα, φοβούμενοι την έξοδο από την Ευρωζώνη, γνωρίζουν πως το σημερινό Πρόγραμμα, δεν οδηγεί στη σωτηρία της ελληνικής οικονομίας, αλλά στην ύφεση και τη μη ανάπτυξη. Γι' αυτό -επειδή δεν αρέσει η λέξη αλλαγή- το Πρόγραμμα πρέπει να «επικαιροποιηθεί». Είναι πολλά τα νέα δεδομένα, με πλέον σημαντικό ότι το 2012 δεν είναι 2010. Οι μεταρρυθμίσεις είναι αναγκαίες και πρέπει να συνεχιστούν, το «λίπος» του Δημοσίου πρέπει να κοπεί διότι κάνει κακό στην υγεία της οικονομίας, αλλά η απουσία αναπτυξιακού σχεδιασμού θα ισοπεδώσει τα ολίγα «θετικά» των τελευταίων δύο ετών.

Ο κ. Σαμαράς και οι πολιτικοί αρχηγοί, που τον υποστηρίζουν, πρέπει να ομιλούν την ίδια γλώσσα με τον υπουργό Οικονομικών, που επέλεξαν και οπωσδήποτε να επιμείνουν στην ανάγκη της «επικαιροποίησης» του Προγράμματος.

Σχόλια

Στο logiosermis.net δημοσιεύεται κάθε σχόλιο. Θεωρούμε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφέρει ελεύθερα τις απόψεις του, οι οποίες εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση. Περισσότερα στις οδηγίες χρήσης.

 
Top