Η κυβέρνησή του, υιοθετώντας πλήρως τις ισοπεδωτικές συνταγές για τη διαχείριση της κρίσης που μοιράζει σε ολόκληρο τον ευρωπαϊκό Νότο η Γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ, προκαλεί την οργή του ισπανικού λαού γιατί ανακαλεί τη μια μετά την άλλη όλες τις υποσχέσεις που έδωσε κατά την προεκλογική περίοδο…
Όμως, τα μέτρα που λαμβάνει ο Ραχόι αποδεικνύονται όχι μόνο ανακόλουθα, αλλά και αναποτελεσματικά. Η Ισπανία αποτελεί αυτή τη στιγμή το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα της κατάστασης που επικρατεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όπου οι ενδείξεις διάσπασης και αντιπαραθέσεων αυξάνονται πολύ πιο γρήγορα από ό,τι οι διαδικασίες χρηματοπιστωτικής, οικονομικής και νομισματικής ενοποίησης και ενσωμάτωσης!
Ακόμα και η βοήθεια που εξασφάλισε η Ισπανία στη σύνοδο κορυφής στα τέλη Ιουνίου, που θα δοθεί κατευθείαν στις τράπεζες, μπορεί να αποδειχθεί καθυστερημένο μέτρο από τη στιγμή που ο εποπτικός οργανισμός των τραπεζών δεν θα αρχίσει να λειτουργεί πριν από τις αρχές του επόμενου χρόνου…
«Σιδηρούν παραπέτασμα»
Ένα νέο τείχος υψώνεται ανάμεσα στον ευρωπαϊκό Βορρά και τον ευρωπαϊκό Νότο, χειρότερο από πολλές απόψεις από το περιβόητο «σιδηρούν παραπέτασμα» που χώριζε την ανατολική από τη δυτική Ευρώπη. Μαζί με την άνιση μεταχείριση ανάμεσα στον Βορρά και τον Νότο, διευρύνεται και το χάσμα του πλούτου, το οποίο αναπόφευκτα θα έχει σοβαρές πολιτικές και οικονομικές συνέπειες.
Οι ξεσηκωμένοι Ισπανοί δεν αρκούνται, όμως, στις διαμαρτυρίες και τις διαδηλώσεις. Μια από τις ειδήσεις με ιδιαίτερη σημασία, που ωστόσο πέρασε στα «ψιλά», ήταν η παραπομπή του Ροδρίγο Ράτο, διοικητή της τέταρτης μεγαλύτερης ισπανικής τράπεζας, της Μπάνκια, η κατάρρευση της οποίας σηματοδότησε το αποκορύφωμα της τραπεζικής κρίσης. Ο Ράτο δεν ήταν μια οποιαδήποτε προσωπικότητα, ήταν ο πρώην πανίσχυρος υπουργός Οικονομικών την εποχή του Αθνάρ, ο οποίος όταν κατέρρευσε η δεξιά κυβέρνηση στην Ισπανία, το 2004, εξασφάλισε το μέλλον του αναλαμβάνοντας τη διεύθυνση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, όπου παρέμεινε μέχρι το 2007, όταν επέστρεψε στην Ισπανία για να συνεχίσει το θεάρεστο έργο του και τον διαδέχθηκε στο ΔΝΤ ο άλλος διάσημος… αστέρας Ντομινίκ Στρος-Καν…
Το σημαντικό, λοιπόν, με το μεγάλο κίνημα των εξεγερμένων στην Ισπανία είναι ότι μια από τις επιτροπές του κινήματος Μ-15, που πήρε το όνομά του από την 15η Μαΐου του 2011, όταν άρχισαν οι καταλήψεις των πλατειών, αποφάσισε να μηνύσει τον Ράτο και με τη βοήθεια δικηγόρων συγκέντρωσε πενήντα τουλάχιστον μηνύσεις από ανθρώπους οι οποίοι χρεοκόπησαν εξαιτίας της Μπάνκια.
Οι δικηγόροι εργάστηκαν, βέβαια, δωρεάν και μια έκκληση από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης απέφερε μια «χρηματοδότηση πλήθους» πάνω από 20.000 ευρώ, ώστε να προετοιμαστεί η δικαστική αγωγή. Έτσι ο Ράτο διώκεται σε βαθμό εγκλήματος και οι μαρτυρίες είναι άφθονες από ανθρώπους που πείστηκαν – χωρίς οι περισσότεροι να γνωρίζουν ούτε καν τι υπέγραφαν – να καταθέσουν τις οικονομίες τους στην τράπεζα με αποτέλεσμα να χάσουν όλα τα λεφτά τους...
Τώρα ο Ράτο παραπέμπεται για απάτη και άλλα εγκλήματα, αφού προηγουμένως ο Ραχόι αναγκάστηκε να τον διώξει από την Μπάνκια και να την εθνικοποιήσει, ελπίζοντας να προλάβει την καταστροφή. Όμως, η διάσωσή της μπορεί να κοστίσει τελικά μέχρι και 24 δισεκατομμύρια ευρώ. Το ανώτατο δικαστήριο της Ισπανίας άρχισε την έρευνα, με τις κατηγορίες της απάτης, του «χειρισμού» των τιμών και της πλαστογραφίας των λογαριασμών. Ο Ράτο είναι ένας από τους «βαρόνους» του Λαϊκού Κόμματος της Δεξιάς και θεωρείται αρχιτέκτονας του οικονομικού θαύματος ανάμεσα στο 1996 και το 2004.
Σήμερα πάνω από 400.000 μικροί επενδυτές, που έχουν χάσει τα χρήματά τους, ζητούν δικαίωση και ο Ράτο θα κληθεί να δώσει λόγο στη Δικαιοσύνη. Αυτό αναμφίβολα είναι μια μεγάλη επιτυχία για τους Ισπανούς, οι οποίοι ετοιμάζονται τώρα για ακόμη περισσότερο δυναμικές εκδηλώσεις κατά της κυβέρνησης Ραχόι.
Ο Ισπανός πρωθυπουργός δεν άφησε τίποτε από όσα είχε υποσχεθεί να μην το αναιρέσει: αύξησε τον ΦΠΑ, έκοψε τις κοινωνικές δαπάνες, μείωσε το επίδομα ανεργίας, κατάργησε φοροαπαλλαγές, «απελευθέρωσε» την αγορά εργασίας, επέβαλε νέους φόρους, κατάργησε το δώρο Χριστουγέννων για το 2012 και τώρα ετοιμάζεται για περικοπές ακόμα και στις συντάξεις. Έτσι, ουσιαστικά ανταποκρίθηκε στις απαιτήσεις του Βερολίνου για να εξασφαλίσει παράταση έναν ακόμη χρόνο, ώστε το έλλειμμα να περιοριστεί με βάση τους κανόνες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ελπίζει, δηλαδή, σε ένα έλλειμμα 6,3% του ΑΕΠ για φέτος, στο 4,5% το 2013 και κάτω από το 3% το 2014...
Όμως, όπως τονίζουν Ισπανοί οικονομολόγοι, έτσι δεν αντιμετωπίζεται το ζήτημα της έλλειψης ζήτησης. Περιορίζονται απλώς τα εισοδήματα και η δυνατότητα να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας και καθίσταται ακόμη δυσκολότερο να αποπληρωθεί το χρέος.
Αδιέξοδη πολιτική
Η Ισπανία δείχνει το αδιέξοδο της πολιτικής που έχει επιβληθεί στον ευρωπαϊκό Νότο, αλλά ταυτόχρονα δίνει και ορισμένα δείγματα αντίστασης των πολιτών, οι οποίοι δεν αρκούνται στις διαμαρτυρίες, αλλά προσπαθούν να εντοπίσουν τους υπεύθυνους και να τους οδηγήσουν στη Δικαιοσύνη.
Σχόλια
Στο logiosermis.net δημοσιεύεται κάθε σχόλιο. Θεωρούμε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφέρει ελεύθερα τις απόψεις του, οι οποίες εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση. Περισσότερα στις οδηγίες χρήσης.