«Ας πάψουμε να είμαστε έγκλειστοι!»

Ας αφουγκραστούμε, αλλά μην αφεθούμε.  Δεν το επιτρέπουν οι καιροί να κάνουμε ακραία  πράγματα κατά τη γνώμη μου. Όμως μπορούμε να σπάσουμε τα δεσμά που μας κρατούν χειροπόδαρα δεμένους.  Και το κυριότερο,  ότι  μας έχει δεσμεύσει τη νόησή μας ,από εκεί ξεκινούν όλα. Μιλώ για τα νήματα που μας κινούν και μας έχουν για μαριονέτες στο κουκλοθέατρό τους.

Μην τους κάνουμε το χατίρι. Οι καιροί απαιτούν να είμαστε ενωμένοι, η Ιστορία το απαιτεί να είμαστε ενωμένοι. Γιατί όσες φορές  ήμασταν ενωμένοι  τα καταφέραμε. Και τώρα ας περνούμε δύσκολα, θα τα καταφέρουμε!

Ας μας θέλουν μέσα στον κύκλο Τους  για να μας ελέγχουν. Και όταν  ο κύκλος ξεχειλίζει δημιουργούν κοινωνικές αναταραχές για να αδειάζει λίγο και πάλι. Ένας παλιός πολιτικός το  έλεγε  μαντρί. Αλλά δεν αλλάζει η ουσία. Γι’ αυτούς είναι  ο έλεγχος. Τίποτε άλλο.

Γι’ αυτό πρέπει ο καθένας μας να αναλογιστεί τι μπορεί να κάνει για να αλλάξει αυτή την κατάσταση. Και δεν θα κάνουμε γεωμετρία εδώ δηλαδή αν θα φύγουμε από τον κύκλο για να πάμε στον κώνο ή το τετράγωνο.

Η ουσία είναι να πάψουμε να είμαστε έγκλειστοι .  Ίσως το καταφέρουμε αν  υπολογίσουμε τις προτεραιότητες  μας ως μονάδες αλλά και ως μέρη ενός συνόλου  που θα πρέπει να είναι η κοινωνία.

Σαν μονάδες τι μπορεί πραγματικά να μας κάνει χρήσιμους και παραγωγικούς. Ενώ σαν σύνολο αν μπορούμε να είμαστε ωφέλιμοι  προς την κοινωνία.

Πόσο όμορφα θα ήταν να ζούμε έξω από γεωμετρικά σχήματα και να ξυπνάμε στην αρχή της  ημέρας χαρούμενοι, αισιόδοξοι, γεμάτοι θέληση για τη ζωή και τι ζωή, δημιουργική, δημιουργική  γεμάτη στόχους.

Αχ! και να είχαμε μια κοινωνία ανένταχτη, ιδεολόγα  που θα την ενδιέφερε η προκοπή και η γνώση.  Σε μια κοινωνία όπου η ποιότητα δεν θα εννοείται αλλά θα είναι διάχυτη παντού από τους ανθρώπους ως τα κτήρια που μας περιβάλλουν.  Αλήθεια πότε είδατε για τελευταία φορά ένα όμορφο κτήριο; Με την πραγματική σημασία του ωραίου χωρίς προλόγους και δανδελίτσες; Γιατί όταν κάτι  είναι όμορφο δεν έχει ανάγκη τα παραπάνω. Σε κυριεύει αμέσως το κάλλος αγγίζει την ψυχή σου και σε συνεπαίρνει!

Μας αφαιρούν με μαεστρία το κάλλος από τη ζωή μας για να είμαστε δυστυχισμένοι, βλοσυροί. Με κακή διάθεση να τα βλέπουμε όλα μαύρα να τα ακούμε όλα αρνητικά. Αν όμως έχουμε δει ή ακούσει κάτι όμορφο ή μας αγαπά κάποιος τότε ξυπνούν τα αντισώματα κατά της «ασχήμιας» και της άσκοπης ζωής και ζωντανεύουμε για να κάνουμε τη καθημερινότητά μας γεμάτη ουσία και το μέλλον με οράματα.

Γι’ αυτό μας βάζουν όλες αυτές τα τερατόμορφα  γύρω μας και προσπαθούν και μέσα μας, για να μας κάνουν ότι θέλουν. Γι’ αυτό το πράσινο πάει να γίνει είδος για το μουσείο!

Μην τους κάνουμε το χατίρι!

Μπορούμε να ζήσουμε όπως θέλουμε εμείς, αρκεί να αποτινάξουμε  από πάνω μας τους κύκλους και τα υπόλοιπα.

Θα τα καταφέρουμε!

Με τιμή
Φιλία Βαγιάκα