«Τείχη»

Ότι δεν σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό, μας λέει ο στίχος του τραγουδιού. Αλήθεια, πόσες φορές στη ζωή μας δεν έχουμε δοκιμαστεί και έχουμε βγει δυνατότεροι; Πόσες φορές ο χαρακτήρας μας ατσαλώθηκε βιώνοντας κάποια δοκιμασία;

Αυτό θέλει να τονίσει ο στίχος του τραγουδιού. Μέσα από τις δυσκολίες πρώτον, αποκτάς γνώση ώστε την επόμενη φορά αν χρειαστεί να είσαι προετοιμασμένος. Δεύτερον, αυτό που σε δοκιμάζει σου δημιουργεί αντοχές, άμυνες. Έτσι στην πορεία της ζωής αποκτάς  αυτογνωσία.

Όλα καλά και καλά καμωμένα!

Η ένστασίς μου βρίσκεται αν θέλετε στο ο,τι αισθάνεσαι ως άνθρωπος . Θα το αναλύσω όσο μπορώ.

Από τη στιγμή που δοκιμάζεσαι, για να προφυλάξεις τον εαυτό σου, κουμπώνεσαι, απομακρύνεσαι από τον αυθορμητισμό και γενικά η ζωή σου γίνεται προγραμματισμένη,  ρυθμισμένη ώστε να μπορείς να έχεις την ύπαρξή σου ασφαλή.

Τι ζωή όμως θα έχεις έτσι; Πώς μπορείς  να λες ότι ζεις; Αξίζει τον κόπο;

Είναι βέβαιο ότι πρέπει ο καθένας μας να διαφυλάττει τη ζωή του ώστε να δέχεται όσο γίνεται λιγότερες δοκιμασίες. Αυτόματα όμως η ζωή γίνεται κάτι σας αποστειρωμένη, σαν κλεισμένη σε γυάλα.

Δηλαδή, μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα!

Και το «ταξίδι» που λέει ο Καβάφης; Τι γίνεται με τη διαδρομή της ζωής; Πώς θα φτάσεις στον προορισμό σου αν δεν ταξιδέψεις; Πώς θα αποκομίσεις εμπειρίες, σοφία, ακόμη και αντοχή και άμυνες αν δεν συναναστραφείς με άλλους ανθρώπους  ώστε  να αποκτήσεις την πολυπόθητη γνώση;

Τη γνώση που μόνο όσοι δράττουν τη ζωή την αποκτούν!

Το να ζεις και γύρω να υπάρχουν ιδανικές και αγνές σκέψεις και συμπεριφορές είναι το φυσιολογικό. Αφύσικο είναι ο άλλος να σε εκμεταλλεύεται και να σε χρησιμοποιεί. Αυτό είναι το αφύσικο!

Γι’ αυτό μην τους κάνουμε το χατίρι εκείνων που θέλουν να ζουν μέσα στη κακία και την εκμετάλλευση.   Εμείς ήρθαμε εδώ για να γίνουμε καλύτεροι, χρήσιμοι γύρω μας, σοφότεροι και κυρίως αληθινοί άνθρωποι με τις ανάγκες μας και με τις ιδιότητές μας.

Μην ξεχνούμε τις δυνατότητές μας. Είμαστε όλοι μικροί θεοί! Ας ζήσουμε και ας αποδείξουμε ότι μπορούμε να είμαστε Ιδανικοί και Άριστοι, ώστε η κοινωνία μας να απαρτίζεται  από ανθρώπους και όχι από άτομα!

Στο ποίημά του τα «Τείχη» ο Κ.Π.Καβάφης θέλει να μας επισημάνει όλα τα παραπάνω. Ας τον ακούσουμε και ας γκρεμίσουμε τα δικά μας Τείχη, διότι πράγματα πολλά έξω να κάνουμε έχουμε!

Τείχη - Κ.Π.Καβάφη
Χωρίς περίσκεψιν, χωρίς λύπην, χωρίς αιδώ
μεγάλα κ’ υψηλά τριγύρω μου έκτισαν τείχη.

Και κάθομαι και απελπίζομαι τώρα εδώ.
Άλλο δεν σκέπτομαι: τον νουν μου τρώγει αυτή η τύχη·

διότι πράγματα πολλά έξω να κάμω είχον.
A όταν έκτιζαν τα τείχη πώς να μην προσέξω.

Aλλά δεν άκουσα ποτέ κρότον κτιστών ή ήχον.
Aνεπαισθήτως μ’ έκλεισαν από τον κόσμον έξω.

Με τιμή
Φιλία Βαγιάκα