Με την ανεύρεση μιας λίθινης τετράπλευρης σφραγίδας με εγχάρακτα σημεία της μινωικής ιερογλυφικής γραφής, ολοκληρώθηκε η συστηματική ανασκαφή στο μινωικό ιερό του όρους Βρύσινα στο Ρέθυμνο.
Η σπουδαιότητα του ευρήματος έγκειται στο ότι αποτελεί τη μοναδική έως τώρα απόδειξη της παρουσίας της αρχαιότερης γραφής των Μινωιτών στη δυτική Κρήτη. Πρόκειται για μια σφραγίδα από βαθυκόκκινο ίασπη, η οποία φέρει εγχάρακτα σημεία της μινωικής ιερογλυφικής γραφής και στις τέσσερις επιφάνειές της.
Η ανασκαφή στο μινωικό ιερό του όρους Βρύσινα (που υψώνεται νότια της πόλης του Ρεθύμνου), ξεκίνησε το 2004 και διεξάγεται από την ΚΕ΄ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων, υπό την ευθύνη της αρχαιολόγου Ελένης Παπαδοπούλου και το Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης με την ευθύνη της καθηγήτριας Ίριδας Τζαχίλη. Σε αυτή συμμετέχουν ειδικοί ερευνητές καθώς και σημαντικός αριθμός προπτυχιακών και μεταπτυχιακών φοιτητών. H τελευταία ανασκαφή διήρκεσε από τις 4 έως τις 15 Ιουλίου του 2011.
Από την προκαταρκτική μελέτη της φετινής κεραμικής προκύπτει ότι η διάρκεια λειτουργίας του ιερού εκτείνεται σε όλη την παλαιοανακτορική περίοδο (1900 – 1700 π.Χ.) και συνεχίζεται τουλάχιστον έως την αρχή των νεοανακτορικών χρόνων. Τα ευρήματα από τις ανασκαφές του 2010 και του 2011 (περί τα 800 πήλινα ειδώλια από τη συστηματική ανασκαφή και σημαντικός αριθμός αγγείων), διευρύνουν τις γνώσεις για τη νεοανακτορική περίοδο του μινωικού ιερού, αλλά και την αρχική διαμόρφωση της κορυφής του όρους πριν τη μετακίνηση μεγάλου μέρους των τελετουργικών δραστηριοτήτων προς το χαμηλότερο τρίτο πλάτωμα, κατά την τελευταία φάση λειτουργίας του.
Πλούσια ευρήματα
Το ιερό κορυφής είναι γνωστό από τη δεκαετία του 1960. Mια μικρής κλίμακας, ωστόσο, αρχαιολογική έρευνα στη δεκαετία του 1970 έφερε στο φως άφθονα θραύσματα ειδωλίων, ανθρωπόμορφων και ζωόμορφων καθώς και κεραμική, τα πρωιμότερα από τα οποία ανάγονται στην προανακτορική περίοδο.
Για τη μορφή του ιερού δεν έχουμε πολλά στοιχεία. Μπορούμε, όμως, να υποθέσουμε ότι επρόκειτο για υπαίθρια λατρεία, στο πλαίσιο της οποίας οι προσκυνητές τοποθετούσαν ειδώλια και κύπελλα σε σχισμές του φυσικού βράχου.
Ο πλούτος και η ποσότητα των αναθημάτων κυρίως στις μεταγενέστερες περιόδους, υποδεικνύουν εμβέλεια του ιερού μεγαλύτερη των στενών γεωγραφικών ορίων της περιοχής.
Εύλογα, λοιπόν, ο Βρύσινας θεωρείται το σημαντικότερο ιερό κορυφής για τη δυτική Κρήτη, το οποίο παρουσιάζει σαφείς αναλογίες ως προς το τελετουργικό πλαίσιο, τη μορφή της λατρείας αλλά και τον τρόπο άσκησής της με τα ανακτορικά ιερά κορυφής -Γιούχτα, Κόφινα, Πετσοφά και Τραόσταλο- της κεντρικής και της ανατολικής Κρήτης. (Χανιώτικα νέα)
Τὸ πανέμορφον τῆς ἐρεύνης, εἶναι ἀκριβῶς αὐτὸ τὸ εὕρημα ποὺ καταδεικνύει γιὰ ἀκόμη μίαν φορὰ τὴν μεγάλη μας ἄγνοια ἀναφορικῶς μὲ τὰ ἔργα τῶν προγόνων μας.
Πόσα δὲν ξέρουμε; Καὶ πόσο ἀνόητοι φαινόμαστε ὅταν καταλήγουμε σὲ σαθρὰ συμπεράσματα μὲ τὰ ὁποῖα τοποθετοῦμε τοὺς παπποῦδες μας στὴν σφαίρα τῆς ἀγνοίας;
Δὲν εἶναι ὁ σφραγιδόλιθος ποὺ ἀποδεικνύει ὅσα γράφω. Ὀ σφραγιδόλιθος εἶναι ἁπλῶς μία ἀκόμη ἀπόδεξις τῆς ἀγνοίας.
Αὐτὸ ποὺ ἀποδεικνύει τὰ ὅσα γράφω εἶναι ἡ πλήρης ἐπιστημονικῶν ὅρων Ἑλληνικὴ γλώσσα. Πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ ἀποδοθῇ κάποιος ὅρος ἐπιστημονικὰ, ἐὰν ἀπουσιάζουν τὰ ἑλληνικά; Αὐτὸ δὲν σᾶς προβληματίζει; Δὲν σᾶς πονηρεύει; Δὲν σᾶς κάνει νὰ αἰσθάνεστε ἀδαεῖς καὶ σὲ μεγάλον βαθμὸ ἀπληροφόρητοι;
Ἔχω ξαναγράψει γιὰ μίαν κυρία ποὺ ὀνόμαζε ξυπόλητους τοὺς προγόνους μας. Μία «μορφωμένη» κυρία. Αὐτὴ ἡ «μορφωμένη» κυρία εἶναι ἁπλῶς ἕνα δεῖγμα τῆς στενότητος στὴν ἀντίληψι μας. Ἡ ἀδυναμία της νὰ «δῇ» τὰ ὑπάρχοντα, ἔχει καταστήσει κάθε ἔρευνα ἀδύνατη. Διότι τὰ πάντα «γνωρίζουμε»! Τί ἢξεραν οἱ ξυπόλητοι; Ἀνώτεροι ἐμεῖς, σοφότεροι, παντογνῶστες…
Κούνια ποὺ μᾶς κούναγε…..
Τὴν τύφλα μας δὲν ξέρουμε… Καὶ μὲ αὐτὴν τὴν στάσι, μὲ τὴν τύφλα μας θὰ παραμείνουμε.
Φιλονόη.
Η σπουδαιότητα του ευρήματος έγκειται στο ότι αποτελεί τη μοναδική έως τώρα απόδειξη της παρουσίας της αρχαιότερης γραφής των Μινωιτών στη δυτική Κρήτη. Πρόκειται για μια σφραγίδα από βαθυκόκκινο ίασπη, η οποία φέρει εγχάρακτα σημεία της μινωικής ιερογλυφικής γραφής και στις τέσσερις επιφάνειές της.
Η ανασκαφή στο μινωικό ιερό του όρους Βρύσινα (που υψώνεται νότια της πόλης του Ρεθύμνου), ξεκίνησε το 2004 και διεξάγεται από την ΚΕ΄ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων, υπό την ευθύνη της αρχαιολόγου Ελένης Παπαδοπούλου και το Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης με την ευθύνη της καθηγήτριας Ίριδας Τζαχίλη. Σε αυτή συμμετέχουν ειδικοί ερευνητές καθώς και σημαντικός αριθμός προπτυχιακών και μεταπτυχιακών φοιτητών. H τελευταία ανασκαφή διήρκεσε από τις 4 έως τις 15 Ιουλίου του 2011.
Από την προκαταρκτική μελέτη της φετινής κεραμικής προκύπτει ότι η διάρκεια λειτουργίας του ιερού εκτείνεται σε όλη την παλαιοανακτορική περίοδο (1900 – 1700 π.Χ.) και συνεχίζεται τουλάχιστον έως την αρχή των νεοανακτορικών χρόνων. Τα ευρήματα από τις ανασκαφές του 2010 και του 2011 (περί τα 800 πήλινα ειδώλια από τη συστηματική ανασκαφή και σημαντικός αριθμός αγγείων), διευρύνουν τις γνώσεις για τη νεοανακτορική περίοδο του μινωικού ιερού, αλλά και την αρχική διαμόρφωση της κορυφής του όρους πριν τη μετακίνηση μεγάλου μέρους των τελετουργικών δραστηριοτήτων προς το χαμηλότερο τρίτο πλάτωμα, κατά την τελευταία φάση λειτουργίας του.
Πλούσια ευρήματα
Το ιερό κορυφής είναι γνωστό από τη δεκαετία του 1960. Mια μικρής κλίμακας, ωστόσο, αρχαιολογική έρευνα στη δεκαετία του 1970 έφερε στο φως άφθονα θραύσματα ειδωλίων, ανθρωπόμορφων και ζωόμορφων καθώς και κεραμική, τα πρωιμότερα από τα οποία ανάγονται στην προανακτορική περίοδο.
Για τη μορφή του ιερού δεν έχουμε πολλά στοιχεία. Μπορούμε, όμως, να υποθέσουμε ότι επρόκειτο για υπαίθρια λατρεία, στο πλαίσιο της οποίας οι προσκυνητές τοποθετούσαν ειδώλια και κύπελλα σε σχισμές του φυσικού βράχου.
Ο πλούτος και η ποσότητα των αναθημάτων κυρίως στις μεταγενέστερες περιόδους, υποδεικνύουν εμβέλεια του ιερού μεγαλύτερη των στενών γεωγραφικών ορίων της περιοχής.
Εύλογα, λοιπόν, ο Βρύσινας θεωρείται το σημαντικότερο ιερό κορυφής για τη δυτική Κρήτη, το οποίο παρουσιάζει σαφείς αναλογίες ως προς το τελετουργικό πλαίσιο, τη μορφή της λατρείας αλλά και τον τρόπο άσκησής της με τα ανακτορικά ιερά κορυφής -Γιούχτα, Κόφινα, Πετσοφά και Τραόσταλο- της κεντρικής και της ανατολικής Κρήτης. (Χανιώτικα νέα)
Τὸ πανέμορφον τῆς ἐρεύνης, εἶναι ἀκριβῶς αὐτὸ τὸ εὕρημα ποὺ καταδεικνύει γιὰ ἀκόμη μίαν φορὰ τὴν μεγάλη μας ἄγνοια ἀναφορικῶς μὲ τὰ ἔργα τῶν προγόνων μας.
Πόσα δὲν ξέρουμε; Καὶ πόσο ἀνόητοι φαινόμαστε ὅταν καταλήγουμε σὲ σαθρὰ συμπεράσματα μὲ τὰ ὁποῖα τοποθετοῦμε τοὺς παπποῦδες μας στὴν σφαίρα τῆς ἀγνοίας;
Δὲν εἶναι ὁ σφραγιδόλιθος ποὺ ἀποδεικνύει ὅσα γράφω. Ὀ σφραγιδόλιθος εἶναι ἁπλῶς μία ἀκόμη ἀπόδεξις τῆς ἀγνοίας.
Αὐτὸ ποὺ ἀποδεικνύει τὰ ὅσα γράφω εἶναι ἡ πλήρης ἐπιστημονικῶν ὅρων Ἑλληνικὴ γλώσσα. Πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ ἀποδοθῇ κάποιος ὅρος ἐπιστημονικὰ, ἐὰν ἀπουσιάζουν τὰ ἑλληνικά; Αὐτὸ δὲν σᾶς προβληματίζει; Δὲν σᾶς πονηρεύει; Δὲν σᾶς κάνει νὰ αἰσθάνεστε ἀδαεῖς καὶ σὲ μεγάλον βαθμὸ ἀπληροφόρητοι;
Ἔχω ξαναγράψει γιὰ μίαν κυρία ποὺ ὀνόμαζε ξυπόλητους τοὺς προγόνους μας. Μία «μορφωμένη» κυρία. Αὐτὴ ἡ «μορφωμένη» κυρία εἶναι ἁπλῶς ἕνα δεῖγμα τῆς στενότητος στὴν ἀντίληψι μας. Ἡ ἀδυναμία της νὰ «δῇ» τὰ ὑπάρχοντα, ἔχει καταστήσει κάθε ἔρευνα ἀδύνατη. Διότι τὰ πάντα «γνωρίζουμε»! Τί ἢξεραν οἱ ξυπόλητοι; Ἀνώτεροι ἐμεῖς, σοφότεροι, παντογνῶστες…
Κούνια ποὺ μᾶς κούναγε…..
Τὴν τύφλα μας δὲν ξέρουμε… Καὶ μὲ αὐτὴν τὴν στάσι, μὲ τὴν τύφλα μας θὰ παραμείνουμε.
Φιλονόη.
Σχόλια
Στο logiosermis.net δημοσιεύεται κάθε σχόλιο. Θεωρούμε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφέρει ελεύθερα τις απόψεις του, οι οποίες εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση. Περισσότερα στις οδηγίες χρήσης.