Γράφει ο Πύρινος Λόγιος
Στις μέρες που ζούμε, τις τόσο σημαντικές αλλα συνάμα και επικίνδυνες για τον τόπο μας, ένα απο τα πολλά που έχουν βαρύνουσα σημασία είναι η Ιστορία. Και η μνήμη. Το «Δεν Ξεχνώ», που κάποτε, πριν πολλά χρόνια, υπήρξε μέγιστο σύνθημα μνήμης για την προδοσία και το δράμα της Κύπρου μας. Και ακόμη περισσότερο σήμερα, το «Δεν Ξεχνώ», θα πρέπει να φωλιάσει στο νού και στις καρδιές μας. Γιατί; Μα για τον απλούστατο λόγο, οτι σαν λαός, δεν έχουμε άλλα περιθώρια λαθών.
Ο,τι κάναμε, κάναμε στο παρελθόν. Και φανατικοί υπήρξαμε, και ξύλο παίξαμε μεταξύ μας για τα «πιστεύω» μας και λατρέψαμε ηγέτες που ήταν για τα σκουπίδια και λάθη επι λαθών. Αλλα αδέρφια, συμπαθάτε με, ως εδώ. Το είπα, το λέω και θα το ξαναλέω εις τους αιώνας των αιώνων. Απο δώ και μπρός, δεν ψάχνουμε τους λιγότερο χειρότερους, ζητάμε ΤΟΥΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΥΣ! ΤΟΥΣ ΑΡΙΣΤΟΥΣ, αν αυτό είναι δυνατό. Ισως, μετά την αναγέννηση του τόπου μας, μετά απο χρόνια και καιρούς, να ξανάχουμε την ευκαιρία για κάποια λάθη. Τώρα όμως, κάτι τέτοιο θα είναι αυτοκτονία...
Ο Ανδρέας Παπανδρέου, δεν ήταν απλώς ένα ακόμη λάθος εκείνη την εποχή. Ηταν η ΑΠΟΛΥΤΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ! Απο αυτόν, όσο κι αν αυτό το αρνούνται πολλοί, ξεκίνησαν όλα. Ο προκάτοχός του, Κ. Καραμανλής, όσο κι αν πάλι το αρνούνται πολλοί, κυβέρνησε τη χώρα με σύνεση (και ίσως λίγο παραπάνω συντηρητισμό απ ό,τι μπορεί να επιτραπεί σ' έναν ηγέτη) και τα δύο δάνεια που πήρε το 1976 και 1978 δεν μπορούν ΣΕ ΚΑΜΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ να θεωρηθούν ως δάνεια κακοδιαχείρησης ή σκοπιμότητας. Τα πήρε για να προετοιμάσει τον τόπο για την είσοδό του στην ΕΟΚ και για να βοηθήσει την ανάπτυξη της χώρας, μιας χώρας που είχε μόλις βγεί απο έναν τραγικό εφιάλτη.
Το δημόσιο χρέος (επίσημα στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας) κυμαινόταν το 1975, 1976 και 1977 στο 21,2% επι του ΑΕΠ και την διετία 1979-1981 κυμαινόταν στο 28,6% επι του ΑΕΠ. Ηταν χρέος που, αν έμενε εκεί, σ' αυτά τα νούμερα, μπορούσε ασφαλώς να αποπληρώσει η χώρα σε βάθος χρόνου, υπολογίζοντας φυσικά και στις επιχορηγήσεις της Κοινότητας, οι οποίες θα ερχόταν μετά την επίσημη είσοδό της σε αυτήν και που θα στόχευαν στον εξυγχρονισμό της και στην ενίσχυση της παραγωγής και κυρίως της αγροτικής παραγωγής. Αυτή είναι η αλήθεια και - ευτυχώς - κανείς δεν μπορεί σοβαρά να την αμφισβητήσει.
Και μετά ήρθε το χάος. Ηρθε ο Ανδρέας Παπανδρέου. Και έφερε μαζί του τον λαικισμό, την παράνοια, την λαικίστικη και αριστερίστικη ιδεολογία του καταφαγώματος των πάντων. Απο κεί ξεκινάει και ο εφιάλτης μας ως Εθνος. Ο Παπανδρέου ήθελε να εδραιωθεί ως ο Απόλυτος και Παντοτινός 'Αρχων της Ελλάδας και για να το πετύχει αυτό, χρειαζόταν ρευστό. Αφήνει κατα μέρος τις παπαρδελιές του περί αποχώρησης της χώρας απο την ΕΟΚ και ρίχνει το σύνθημα για την καταβρόχθηση των επιδοτήσεων της κοινότητας απο ημετέρους και κοινωνικοποιημένες επιχειρήσεις.
Κι όταν αυτά τελειώνουν γρήγορα, όπως ήταν φυσικό, αρχίζει ο άκρατος δανεισμός. Δανεισμός απο οποιονδήποτε μπορούσε να μας δανείσει. Και μιλάμε για πακτωλό δισεκατομμυρίων δολλαρίων, με αποτέλεσμα το χρέος το 1985, σημείο χρονικά καθοριστικό για την μετέπειτα πορειά της οικονομίας μας, να έχει χτυπήσει «κόκκινο», φτάνοντας το απίστευτο 58,9% επι του ΑΕΠ, κάνοντας τον τότε διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος Δημήτρη Χαλικιά να ...τραβάει τα μαλλιά του απο την απόγνωση, προειδοποιώντας με δραματικό τρόπο τον Παπανδρέου και τους συνεργάτες του, κυρίως τον ...απίστευτο Κώστα Σημίτη, υπουργό τότε Εθνικής Οικονομίας, οτι ο τόπος βαδίζει με μαθηματική ακρίβεια προς τη χρεωκοπία! Μα αυτοί τότε περί άλλων ετύρβαζαν!
Ο ίδιος ο Σημίτης δε του είχε μάλιστα δηλώσει οτι η αναχρηματοδότηση του χρέους είναι η ...καλύτερη λύση!!!! Τα στοιχεία αυτά μάλιστα τα έχει αποκαλύψει και ο έγκριτος οικονομολόγος-αναλυτής κ. Δημήτρης Καζάκης, σε πρόσφατες συνεντεύξεις του. Και με τη λύση της...αναχρηματοδότησης του «σοφού» Σημίτη και του Παπανδρέου, το χρέος τέλη του 1989 (με τη συμβολή ασφαλώς και του σκανδάλου Κοσκωτά), είχε φτάσει στο απίστευτο νούμερο του 81,45% του ΑΕΠ!!! Και φυσικά, η άνοδος συνεχίστηκε με απίστευτους ρυθμούς και το 1995, μεσούσης της τρίτης θητείας των «πρασίνων σοσια...ληστών να φτάνει το ...110,37% του ΑΕΠ!!! Τα υπόλοιπα θαρρώ είναι απλά Ιστορία...
Εκείνη τη περίοδο λοιπόν, συνεργάτης και νομικός σύμβουλος του Παπανδρέου ήταν ο Γιώργος Κασιμάτης, καθηγητής Πανεπιστημίου, ακαδημαικός και νομικός-συνταγματολόγος. Ναι, καλά μαντέψατε, είναι ο ίδιος κύριος που σήμερα βγαίνει και καταγγέλλει με παρρησία όλα αυτά τα τρομερά που συμβαίνουν εδω και μερικά χρόνια στο τόπο, την αντισυνταγματικότητα του Μνημονίου, την απόλυτη σαπίλα της δημόσιας διοίκησης! Είναι ο ίδιος που βγήκε προχτές και δήλωσε σε ομιλία του στην Καβάλα ως προσκεκλημένος της Οργάνωσης «Σπίθα» Καβάλας και Νέας Περάμου, οτι "Χώρα υπό κατοχή, Δημοψήφισμα δεν κάνει!"
Είπε κι άλλα πολλά ο κύριος Κασσιμάτης και μεταξύ αυτών αναφέρθηκε διεξοδικά στους «παράνομους κατά το ελληνικό, το ευρωπαϊκό και το διεθνές δίκαιο» όρους των δανειακών συμβάσεων που έχει υπογράψει η κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου με τις χώρες της Ευρωζώνης και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και κάλεσε τον ελληνικό λαό να ξεσηκωθεί για να διαφυλάξει την εθνική κυριαρχία και τα συμφέροντά του. Αυτά που ΔΕΝ ΕΙΠΕ ο - κατα τα άλλα - έγκρυτος ακαδημαικός, είναι φυσικά οτι ΤΑ ΙΔΙΑ ΑΚΡΙΒΩΣ ΓΙΝΟΤΑΝ ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΝΟΜΙΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ και μέλος της ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ, με τη διαφορά οτι τότε ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΒΓΑΛΕΙ ΚΑΝΕΝΑΝ τέτοιας βαύνουσας σημασίας λόγο, ούτε φυσικά παραιτήθηκε απο ΚΑΜΜΙΑ ΘΕΣΗ που κατείχε, καταγγέλοντας οτιδήποτε!
Ο κύριος Κασιμάτης, είναι σήμερα μέλος της διοικούσας επιτροπής της Κίνησης Ανεξάρτητων Πολιτών, μέλος της «Σπίθας» και ...πρωτοστατεί στον αγώνα για τη ...νέα Αλλαγή!
Μια νέα αλλαγή λοιπόν με πρόσωπα τις ίδιες ...εφιαλτικές μουτσούνες του παρελθόντος; Ερωτώ!
Τώρα τον έπιασε το πατριωτικό φιλότιμο τον κύριο Κασιμάτη; Η μήπως νομίζει οτι απο την ημέρα που ...κατέβηκε κι αυτός απο το ...τρένο του ΠΑΣΟΚ ελέω «εκσυγχρονιστών» του Σημίτη, πέρασαν πολλά χρόνια για να ξεχάσει ο Ελληνας ποιός ήταν ο Κασιμάτης και ποιές ήταν οι πράξεις του;
Ο κύριος Κασιμάτης μας μιλάει με στόμφο για την αντισυνταγματικότητα του μνημονίου και οτι «...κάτι τέτοιο δεν υπογράφεται ούτε με πιστόλι στον κρόταφο!», αλλά ξεχνάει (εντέχνως άραγε;) οτι το 1984 ΑΥΤΟΣ Ο ΙΔΙΟΣ είχε συμβουλέυσει τον Ανδρέα Παπανδρέου στις δανειακές συμβάσεις που τότε υπέγραφε με τους διεθνείς χρηματοπιστωτικούς οίκους για τα υπέρογκα επιτόκια των δανείων, ως διευθυντής του νομικού γραφείου του πρωθυπουργού! Δεν γνώριζε τότε ο «σοφός» συνταγματολόγος οτι και αυτά ακόμη, δεν υπογράφονται ούτε με...πιστόλι στο κρόταφο; Ερωτώ! Ετσι δεν είναι κύριε ακαδημαικέ μας;
Και δεν είναι μόνο αυτό φυσικά. Ξεχνάει ΠΟΛΛΑ, ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ ο κύριος Κασιμάτης, που σήμερα πρωτοστατεί στον Ιερό Αγώνα μας. Ξεχνάει οτι ήταν αυτός ο ίδιος που συμβούλευσε τον Ανδρέα Παπανδρέου (μαζί με το άλλο «φρούτο», τον Κώστα Λαλιώτη) στο τι να κάνει για να εκπαραθυρώσει τον Καραμανλή απο την Προεδρία της Δημοκρατίας! Ξεχνάει επίσης και το άλλο, εξίσου ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ ΕΓΚΛΗΜΑ, που είχε να κάνει με τη χρήση χρωματιστών ψηφοδελτίων για να αναγκαστούν οι βουλευτές-πρόβατα να ψηφίσουν αυτοί τον Σαρτζετάκη για Πρόεδρο Δημοκρατίας, μη τυχόν και δεν ...υπακούσει κανείς τον ...μεγάλο Αρχηγό! Αυτό δεν ήταν συνταγματικό πραξικόπημα κύριε Κασιμάτη μας; Μεγάλε ...Αγωνιστή της Δημοκρατίας;
Κάποιος είπε οτι ο κύριος Κασιμάτης δεν...μάσησε, λέει, τα λόγια του ούτε για τις ευθύνες που βαρύνουν τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας κύριο Κάρολο Παπούλια, όσον αφορά στη στάση του έναντι του Μνημονίου, λέγοντας οτι «Ο πρόεδρος μπορεί να μην έχει πλέον πολλές συνταγματικές αρμοδιότητες, όμως έχει ευθύνη από τότε που πληροφορήθηκε τα περί παραίτησης από την εθνική μας κυριαρχία και διαπίστωσε την παραβίαση του Πολιτεύματος, λόγω μη κύρωσης των συμβάσεων από 180 βουλευτές»!
Τι μας λέτε κύριε Κασιμάτη! Ετσι ε; Δεν έχει πλέον πολλές συνταγματικές αρμοδιότητες ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, έτσι; Κι απο πότε ΔΕΝ ΤΙΣ ΕΧΕΙ κύριε Κασιμάτη; Το ξεχάσατε; Να σας το θυμίσω εγώ αγαπητέ και έγκριτε συνταγματολόγε! Δεν τις έχει, επειδή ΕΣΕΙΣ ΠΡΩΤΟΣΤΑΤΗΣΑΤΕ ΣΤΟ ΝΑ ΜΗΝ ΤΙΣ ΕΧΕΙ κύριε καθηγητά του συνταγματικού δικαίου! Ο Ανδρέας Παπανδρέου, ο προιστάμενός σας δηλαδή, μιας και σείς ήσαστν διευθυντής του Νομικού του Γραφείου, αγωνιούσε συνεχώς για τις αρμοδιότητες του Προέδρου, όταν στην καρέκλα καθόταν ο Κων/νος Καραμανλής κι αυτό γιατί δεν του είχε καμμιά εμπιστοσύνη και φοβόταν, μήπως με όλες αυτές τις ακατανόμαστες πολιτικές του πράξεις, του τη «σβουρήξει» καμμια μέρα του Καραμανλή κι επικαλεστεί το αρθρο 14 (τότε) του συντάγματος και τον πετούσε απο τη καρέκλα του πρωθυπουργού, διαλύοντας τη Βουλή λόγω σοβαρού Εθνικού Θέματος, όπως ήταν η οικονομία της χώρας και η κακοδιαχείρηση του δημοσίου χρήματος! Κι εσείς κύριε καθηγητά, τον συμβουλεύσατε πολύ καλά τότε, στο πώς να διαμορφωθεί αυτή η αλλαγή των επίμαχων άρθρων του Συντάγματος για το ρόλο του Προέδρου της Δημοκρατίας. Για να στέκουν αφ' ενός και να μην είναι αντισυνταγματικές και αφ' ετέρου, να ΜΗΝ ΚΙΝΔΥΝΕΥΣΕΙ ΠΟΤΕ ο ...αγαπημένος σας Ηγέτης!
Οχι μόνον απο τον Καραμανλή, αλλά ΑΠΟ ΚΑΝΕΝΑΝ ΑΛΛΟΝ ΣΟΒΑΡΟ ΠΡΟΕΔΡΟ που θα είχε την ...ατυχία να εκλέξει το ΠΑΣΟΚ! Γιατί ασφαλώς, γι αυτόν το λόγο επιλέχθη τελικώς ο ...αξέχαστος Χρήστος Σαρτζετάκης, ο οποίος είχε τόσο πολύ εξευτελίσει τον θεσμό με τις ανοησίες του, που αυτές έγιναν τελικά ...πρωταγωνιστικό νούμερο στις επιθεωρήσεις του θεάτρου με το προσωνύμιο «Αγκαλίτσας», ελληνικές κωμωδίες του εμπορικού κινηματογράφου καθώς και εξώφυλλο στον δίσκο του Χάρρυ Κλύνν με τίτλο «Τίποτα»! Υπάρχει και το ομότιτλο τραγούδι του φημισμένου καλλιτέχνη που τα λέει όλα! «...Δεν είμαι τίποτα, είμ' ένα Τίποτα!..»
Αν αυτό δε λέγεται ΘΡΑΣΟΣ κύριε καθηγητά, τότε τί μπορεί να λέγεται;
Αν δεν έχετε καταλάβει κύριε Κασιμάτη, σας κατηγορώ ευθέως ως ΣΥΝΥΠΕΥΘΥΝΟ για το κατάντημα του τόπου! Και το...όψιμο ενδιαφέρον σας για τον Αγώνα μας και την επίσης όψιμη αγωνία σας για το μέλλον του ελληνικού Λαού τα θεωρώ μιας πρώτης τάξεως ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ απο μέρους σας. Και απ' όλους αυτούς που σας ακολουθούν, με πρώτο και καλύτερο τον επίσης ακαδημαικό κύριο Μπέη, επίσης στενού συνεργάτη του αποθανώντος...Μεγάλου Αρχηγού!
Και να σας πώ το γιατί κύριε Κασιμάτη; Μα διότι ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΑΝΗΣΥΧΗΣΑΤΕ ΣΤ' ΑΛΗΘΕΙΑ για τη μοίρα αυτού του προδομένου και καταματωμένου λαού. Απλά, τόσα χρόνια, είσασταν στο περιθώριο κύριε Κασιμάτη. Στιγματισμένοι, εσείς και οι όμοιοί σας, απο το στίγμα του Παπανδρεισμού που τόσο πιστά υπηρετήσατε και παντελώς παραγκωνισμένοι απο τη λαίλαπα των περίφημων «εκσυγχρονιστών» του πράσινου κόμματός σας, βρήκατε τώρα τη χρυσή ευκαιρία να ξαναβγείτε απο τη λήθη, να βγείτε ξανά στην επιφάνεια, να ανοίξετε το σκονισμένο σας «Εγκόλπιο του καλού Αριστεριστή», να αρπάξετε το φλάμπουρο της επανάστασης και να το παίξετε ...πρωτοστάτες στον - ζωής ή θανάτου - αγώνα του. Κι άν ο αγώνας κερδιθεί και το παπανδρεικό τσίρκουλο εγκαταλείψει άρον-άρον την εξουσία, να... «υποκύψετε» τελικά στα «ατέλειωτα κελευσματα» των επαναστατων και να τους κάνετε τη ...χάρη να αναλάβετε κυβερνητικό πόστο τέτοιο, που να σας κάνει - μπορεί και - ήρωα κάποια μέρα, μην πώ ...Εθνοσωτήρα!
Ετσι δεν είναι κύριε Κασιμάτη; Μπάς και δε τα λέω καλά; ΚιαΑν δεν τα λέω, σας προκαλώ ευθέως να με διαψεύσετε, αν πιστεύετε οτι έχω άδικο μαζί σας.
Και καλά όλα αυτά. Ας πούμε, οτι το ...παρελθόν σας ήταν απλώς...«νεανικές τρέλλες»! Οτι τότε δεν ξέρατε, δεν είδατε, δεν ακούσατε, δεν φανταζόσασταν το πόσο ...μικρό ήταν το ...μεγαλείο του Αρχηγού σας. Γιατί δε βγήκατε πουθενά, σε κανένα μέσο μαζικής ενημέρωσης, να δηλώσετε μετάνοια και να ζητήσετε συγνώμη απο το λαό, έστω και υποκριτικά; Γιατί δεν παραδεχτήκατε ποτέ τα σφάλματά σας; Ξέρετε κύριε καθηγητά ποιά είναι η ύψιστη πράξη ενός ανθρώπου; Να σας το πώ εγώ, που ΔΕΝ είμαι ακαδημαικός, που δεν είμαι (και ούτε πρόκειται να γίνω) σπουδαία προσωπικότης σαν ελόγου σας, που δεν είμαι σπουδαία φυσιογνωμία των Γραμμάτων όπως εσείς, παρα ένας απλός Ελληνας μετανάστης:
Η ύψιστη πράξη ενός ανθρώπου, είναι Η ΠΑΡΑΔΟΧΗ ΤΩΝ ΣΦΑΛΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΚΑΙ Η ΣΥΓΝΩΜΗ κύριε καθηγητά της Εθνικής Ακαδημίας! Αυτή δείχνει την πραγματική ΛΕΒΕΝΤΙΑ κι αυτή ως πράξη, ΑΝΕΒΑΖΕΙ ΤΗΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ ΣΤΑ ΥΨΗ! Εν ολίγοις, με τα φτωχά μου γράμματα, σας λέω πως η ΤΑΠΕΙΝΟΤΗΤΑ ΕΞΥΨΩΝΕΙ, κύριε καθηγητά!
Πρωτού βγείτε εσείς, οι μεγάλες προσωπικότητες των Γραμμάτων απ το καβούκι σας πριν απο εναν -ενάμισι περίπου μήνα και κάνετε εκείνη την αξέχαστη ομιλία σας στην αίθουσα του Πανεπιστημίου, θα έπρεπε απο πρίν να έχετε κάνει ΔΗΜΟΣΙΩΣ τη δήλωση ΣΥΓΝΩΜΗΣ προς τον λαό, στον οποίον απευθυνθήκατε. Πρώτα αυτό και μετά τα φλάμπουρα και οι επαναστατικοί λόγοι καταγγελίας. Τότε, θα μπορούσε κάποιος είτε να σας συγχωρήσει και να προσπεράσει το παρελθόν σας (προσέξτε: δεν λέω «Ξεχάσει», γιατί η λησμονιά είναι θανάσιμο αμάρτημα για τον Ελληνα κύριε καθηγητά, απλά λέω «προσπεράσει»! αλλο το ένα, άλλο το άλλο), είτε απλώς να πάρει κάποιο θάρρος παραπάνω. Αλλά τώρα; Μπορεί ο πικραμένος και αηδιασμένος και προδομένος Ελληνας να προσπεράσει ή και να συγχωρήσει, έτσι μονοκονδυλιά; Πολλά μας τα ζητάτε κύριοι των Γραμμάτων και της Ακαδημίας, δε νομίζετε;
Πού ήσασταν όλοι εσείς άραγε, οταν ο Καραμανλής Τζούνιορ οδηγούσε με μαθηματική ακρίβεια τη χώρα προς το τέλμα; Που ήσασταν όλοι εσείς οι πνευματικοί άνθρωποι του τόπου, όταν ο Γιωργάκης και η παρέα του, υπέγραφαν για ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ την ...αντισυνταγματική πράξη του μνημονίου πρίν απο έναν ολόκληρο χρόνο; Τότε δεν ξέρατε κύριε καθηγητά την ιδιάζουσα βαρύτητα μιας τέτοιας προδοτικής πράξης; Τώρα την ανακαλύψατε; Πού ήσασταν όλοι εσείς, όταν ο λαός μας παραδινόταν δεμένος χειροπόδαρα, σαν τον χειρότερο εγκληματία, στο έλεος των δυναστών του του ΔΝΤ; Πού ήσασταν εσείς όλοι, όταν ο λαός αναζητούσε απεγνωσμένα ένα στήριγμα, κάπου να ακουμπίσει; Πάλι δε βλέπατε, δεν ακούγατε, δεν ξέρατε; Και ποιός σας πληροφόρησε για τα τεκταινόμενα εν τέλει; Μήπως τα μπλόγκς, που ούρλιαζαν εδώ και ένα χρόνο; Και όταν πια το πράγμα πήγε στο μή παρέκει, βγήκατε απο τις κατακόμβες σας και αποφασίσετε εν τέλει να μιλήσετε! Και να πείτε τί; Οτι η πατρίδα κινδυνεύει και οτι το Μνημόνιο είναι αντισυνταγματικό; Μα σας είχε ήδη προλάβει κάποιος κύριος Αντωνίου απ τη Χαλκίδα άρχοντάδες μου! Αυτός, ό,τι είχε να κάνει, το έκανε χωρίς φανφάρες και τζουμπα μπούμ! Μάζεψε ένα-ένα τα στοιχεία και του πήρε και αρκετό χρόνο να το κάνει, μιας και είναι γιατρός ο άνθρωπος κι όχι ευσεβής Νομικός σαν ελόγου σας και πήγε τσίφ! στον Εισαγγελέα Πρωτοδικών και κατέθεσε τη μήνυσή του! Δεν μπορώ να ξέρω αν το έκανε σκοπίμως για να κερδίσει δημοσιότητα ή γιατί πίστευε οτι θα μπορούσε μ' αυτόν τον τρόπο να κάνει κάτι! Αλλοι το λένε έτσι, άλλοι αλλοιώς! Το ζητούμενο είναι οτι σας πρόλαβε κύριοι! Και σείς, στο τέλος, αφού είπατε «Εντάξει, ως εδώ τα παρακάλια του κοσμάκη, ας βγούμε τώρα εμείς οι πνευματικοί του άρχοντες, να ...κηρύξουμε τον ...νέο Ανένδοτο και να τον ...σώσουμε!», βγήκατε με τα φλάμπουρα στα χέρια και κραυγάζατε με τις στεντόριες φωνές σας οτι...η Πατρίς κινδυνεύει! Και τρέχετε τώρα στις πλατείες και στις ρούγιες ξεσηκώνοντάς τον γιατί «οι καιροί ού μενετοί»!
Και όλα αυτά, χωρίς...ούτε μιά γαμημένη συγνώμη! ΟΥΤΕ ΜΙΑ!
Κι έρχεστε σείς τώρα κύριε καθηγητά, σήμερα, με περίσσιο θράσος, να ...κατηγορήσετε ευθέως τον ίδιο τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, γιατί δεν ...παραιτήθηκε διαμαρτυρόμενος για όλο αυτό το σκηνικό, αναγνωρίζοντάς του φυσικά και το γεγονός του «περιορισμένου» των καθηκόντων του! Μα ΕΣΕΙΣ ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ φροντίσατε να περιορίσετε ΑΥΤΑ ΤΟΥ ΤΑ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ αξιότιμε πρώην Νομικέ συμβουλάτορα του εκλιπόντος Μεγάλου Αρχηγού! ΕΣΕΙΣ ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ φροντίσατε να του «δεθούν» τα χέρια! Κι έρχεστε τώρα, να κατηγορήσετε ευθέως ένα ...ανθρωπάκι, όπως ο Κάρολος Παπούλιας, επειδή δεν...παραιτήθηκε ή δεν διαμαρτυρήθηκε!
Να γελάσω τώρα ή να κλάψω απο οργή;
Ενα ανθρωπάκι που βρέθηκε να παριστάνει τον Πρόεδρο της ...Δημοκρατίας μας, επειδή ΕΣΕΙΣ ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ φροντίσατε σε συνεργασία με τον Μεγάλο Αρχηγό σας να έρθουν έτσι τα πράγματα, ούτως ωστε η Προεδρία της Δημοκρατίας να κατέχεται ακριβώς απο ανθρωπάκια! Εγώ ο ίδιος ως απλός πολίτης κάποτε τον κατηγόρησα για το ΙΔΙΟ ΠΡΑΓΜΑ μέσα απο μια ανοιχτή επιστολή και είχα ΟΛΟ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ να το κάνω! Το να το κάνετε όμως και σείς ο ίδιος κάτι τέτοιο, ε, αυτό ΠΑΡΑΠΑΕΙ!
Η θρασύτης σας νομίζω κύριε καθηγητά, ξεπερνά ΚΑΘΕ ΟΡΙΟ! Και πώς θα μπορούσε να ήταν αλλοιώς άλλωστε, αφού ως αξιοπρεπής οπαδός του πράσινου κόμματός, που σέβεται τον εαυτό του, είστε πιστός στις αρχές που διδαχτήκατε απο τον πρώτο διδάξαντα της τέχνης του θράσους, τον ...Μεγάλο εκληπόντα Αρχηγό σας, τον Ανδρέα Γ. Παπανδρέου, τον ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΜΕΤΑΠΟΛΕΜΙΚΑ ΠΡΟΔΟΤΗ και απο τους ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΥΣ στην Ελληνική Ιστορία!...
Πρωτού αποσώσω το σημερινό μου πόνημα κύριε καθηγητά, θα σας θυμίσω μια παρόλα, ενός ΑΛΗΘΙΝΑ ΜΕΓΑΛΟΥ ΕΛΛΗΝΑ των ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ. Του Αριστοτέλη, αν έχετε ακουστά. «Ου μην των Γραμμάτων, η Παιδεία!», που σε απλά ελληνικά, σημαίνει οτι πέρα απο τα όποια γράμματα μάθει κανείς, το πιο σημαντικό απ όλα είναι η Παιδεία που έχει. Η καλλιέργεια, η ανθρωπιά, η έννοια της Αξιοπρέπειας και της Ευθύνης, αξιότιμε κύριε καθηγητά του Συνταγματικού Δικαίου. Αυτός ο Μεγάλος Ελληνας απ τα Στάγυρα της Μακεδονίας, είχε μπόλικες απο αυτές τις αρετές. Και γι αυτό οι μαθητές του, με πρώτον και καλύτερο τον Αλέξανδρο, κατέκτησαν την Οικουμένη με το ΠΝΕΥΜΑ ΤΟΥΣ κι όχι με τα όπλα, όπως νομίζουν οι περισσότεροι, Ελληνες και ξένοι.
Ο λαός μας δεν έχει ανάγκη απο τη παρουσία σας για να βγεί δυνατός στον αγώνα του ενάντια στους δυνάστες του. Δεν έχει ανάγκη απο κάνέναν «φωτισμένο» σαν ελόγου σας, για να βρεί το δρόμο προς την αληθινή δημοκρατία και την λύτρωση. Φώς σας ζήτησε κάποτε, σκοτάδι του δώσατε με τις πράξεις σας. Τι να το κάνω εγώ κύριε καθηγητά του Σύνταγματικού Δικαίου, αν μπορείτε να δώσετε οποιαδήποτε απάντηση σε οποιοδήποτε συνταγματικό πρόβλημα, αν δεν έχετε το ΗΘΙΚΟ ΑΝΑΣΤΗΜΑ που απαιτούν οι καιροί; Τι να το κάνω εγώ ο αγράμματος (μπροστά σας), αν εσείς με θράσος εξευτελίζετε ένα άμοιρο γεροντάκι, ένα ανθρωπάκι που παίζει αυτή τη στιγμή τον Πρόεδρο μιας Δημοκρατίας του δικού του ύψους και ύφους, τη στιγμή που εσείς ο ίδιος κάποτε, βάλατε φαρδιά-πλατιά την υπογραφή σας στην «καταραμένη» αναθεώρηση του συντάγματος του 1985 ΑΦΑΙΡΩΝΤΑΣ του ΚΑΘΕ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΚΑΙ ΚΑΘΗΚΟΝ; Τι να το κάνω εγώ αν εσείς, η «σπουδαία και φωτεινή» προσωπικότης, κατηγορείτε αυτή την ώρα τους διεφθαρμένους πολιτικούς, τη στιγμή που ΥΠΗΡΕΤΗΣΑΤΕ ΣΕΙΣ Ο ΙΔΙΟΣ κάποτε τη διαφθορά και τη στηρίξατε, στο πρόσωπο του Ανδρέα Παπανδρέου;
Οχι κύριε καθηγητά, δεν έχετε τέτοιο δικαίωμα. Δεν έχετε το δικαίωμα να πέιτε ή να κάνετε το παραμικρό, γιατί είστε ΣΥΝΥΠΕΥΘΥΝΟΣ. Εσείς προσωπικά, ο κύριος Μπέης και άλλοι όψιμοι «επαναστάτες». Ξέρετε πότε θα το έχετε και πάλι το δικαίωμα αυτό; Οταν ΞΕΓΥΜΝΩΣΕΤΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΑΣ και ΖΗΤΗΣΕΤΕ ΣΥΓΝΩΜΗ απο τον κόσμο για τα σφάλματά σας. Οταν του πείτε «Ναί, έσφαλα!» Τι ώραιότερον! «Εσφαλα Ελληνικέ Λαέ! Στήριξα κάποτε έναν πολιτικό εγκληματία που σε οδήγησε σε αυτό το σημείο που είσαι τώρα! Τον πίστεψα, όπως πολλοί απο εσάς! Παρασύρθηκα απο το χαρισματικό του βλέμμα, απο τα παχιά του λόγια, απο το γεμάτο υποσχέσεις χαμόγελό του! Απο τον παχυλό μισθό που μου έδινε, ναί, γιατί όχι! Εχω βαριά τη καρδιά μου εδώ και χρόνια, έχω βαριά τη συνείδησή μου απέναντι στη πατρίδα και γι αυτό, ζητάω τη συγνώμη σας!» Τότε ναί, αν πραγματικά η συγνώμη είναι ειλικρινής, ναί, ο λαός θα σας συγχωρήσει και θα σας δώσει μια δεύτερη ευκαιρία! Κι όχι μόνον αυτό, ίσως να σας δώσει και κάτι παραπάνω ακόμα! Ισως να σας δώσει και το δικαίωμα να τον κυβερνήσετε κύριε Κασιμάτη!
Αν έχετε τη λεβεντιά και την εντιμότητα κρυμμένη ακόμη μέσα σας, βγείτε και κάντε το. Αλλοιώς καθήστε εκεί που κάθεστε. Ο τόπος δεν σας έχει ανάγκη. Ούτε τις καταγγελίες σας, ούτε τα ...βαθυστόχαστα «μετά Χριστόν» αποφθέγματά σας.
Γιάννης Βούρος
Μελβούρνη- Αυστραλία
Στις μέρες που ζούμε, τις τόσο σημαντικές αλλα συνάμα και επικίνδυνες για τον τόπο μας, ένα απο τα πολλά που έχουν βαρύνουσα σημασία είναι η Ιστορία. Και η μνήμη. Το «Δεν Ξεχνώ», που κάποτε, πριν πολλά χρόνια, υπήρξε μέγιστο σύνθημα μνήμης για την προδοσία και το δράμα της Κύπρου μας. Και ακόμη περισσότερο σήμερα, το «Δεν Ξεχνώ», θα πρέπει να φωλιάσει στο νού και στις καρδιές μας. Γιατί; Μα για τον απλούστατο λόγο, οτι σαν λαός, δεν έχουμε άλλα περιθώρια λαθών.
Ο,τι κάναμε, κάναμε στο παρελθόν. Και φανατικοί υπήρξαμε, και ξύλο παίξαμε μεταξύ μας για τα «πιστεύω» μας και λατρέψαμε ηγέτες που ήταν για τα σκουπίδια και λάθη επι λαθών. Αλλα αδέρφια, συμπαθάτε με, ως εδώ. Το είπα, το λέω και θα το ξαναλέω εις τους αιώνας των αιώνων. Απο δώ και μπρός, δεν ψάχνουμε τους λιγότερο χειρότερους, ζητάμε ΤΟΥΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΥΣ! ΤΟΥΣ ΑΡΙΣΤΟΥΣ, αν αυτό είναι δυνατό. Ισως, μετά την αναγέννηση του τόπου μας, μετά απο χρόνια και καιρούς, να ξανάχουμε την ευκαιρία για κάποια λάθη. Τώρα όμως, κάτι τέτοιο θα είναι αυτοκτονία...
Ο Ανδρέας Παπανδρέου, δεν ήταν απλώς ένα ακόμη λάθος εκείνη την εποχή. Ηταν η ΑΠΟΛΥΤΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ! Απο αυτόν, όσο κι αν αυτό το αρνούνται πολλοί, ξεκίνησαν όλα. Ο προκάτοχός του, Κ. Καραμανλής, όσο κι αν πάλι το αρνούνται πολλοί, κυβέρνησε τη χώρα με σύνεση (και ίσως λίγο παραπάνω συντηρητισμό απ ό,τι μπορεί να επιτραπεί σ' έναν ηγέτη) και τα δύο δάνεια που πήρε το 1976 και 1978 δεν μπορούν ΣΕ ΚΑΜΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ να θεωρηθούν ως δάνεια κακοδιαχείρησης ή σκοπιμότητας. Τα πήρε για να προετοιμάσει τον τόπο για την είσοδό του στην ΕΟΚ και για να βοηθήσει την ανάπτυξη της χώρας, μιας χώρας που είχε μόλις βγεί απο έναν τραγικό εφιάλτη.
Το δημόσιο χρέος (επίσημα στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας) κυμαινόταν το 1975, 1976 και 1977 στο 21,2% επι του ΑΕΠ και την διετία 1979-1981 κυμαινόταν στο 28,6% επι του ΑΕΠ. Ηταν χρέος που, αν έμενε εκεί, σ' αυτά τα νούμερα, μπορούσε ασφαλώς να αποπληρώσει η χώρα σε βάθος χρόνου, υπολογίζοντας φυσικά και στις επιχορηγήσεις της Κοινότητας, οι οποίες θα ερχόταν μετά την επίσημη είσοδό της σε αυτήν και που θα στόχευαν στον εξυγχρονισμό της και στην ενίσχυση της παραγωγής και κυρίως της αγροτικής παραγωγής. Αυτή είναι η αλήθεια και - ευτυχώς - κανείς δεν μπορεί σοβαρά να την αμφισβητήσει.
Και μετά ήρθε το χάος. Ηρθε ο Ανδρέας Παπανδρέου. Και έφερε μαζί του τον λαικισμό, την παράνοια, την λαικίστικη και αριστερίστικη ιδεολογία του καταφαγώματος των πάντων. Απο κεί ξεκινάει και ο εφιάλτης μας ως Εθνος. Ο Παπανδρέου ήθελε να εδραιωθεί ως ο Απόλυτος και Παντοτινός 'Αρχων της Ελλάδας και για να το πετύχει αυτό, χρειαζόταν ρευστό. Αφήνει κατα μέρος τις παπαρδελιές του περί αποχώρησης της χώρας απο την ΕΟΚ και ρίχνει το σύνθημα για την καταβρόχθηση των επιδοτήσεων της κοινότητας απο ημετέρους και κοινωνικοποιημένες επιχειρήσεις.
Κι όταν αυτά τελειώνουν γρήγορα, όπως ήταν φυσικό, αρχίζει ο άκρατος δανεισμός. Δανεισμός απο οποιονδήποτε μπορούσε να μας δανείσει. Και μιλάμε για πακτωλό δισεκατομμυρίων δολλαρίων, με αποτέλεσμα το χρέος το 1985, σημείο χρονικά καθοριστικό για την μετέπειτα πορειά της οικονομίας μας, να έχει χτυπήσει «κόκκινο», φτάνοντας το απίστευτο 58,9% επι του ΑΕΠ, κάνοντας τον τότε διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος Δημήτρη Χαλικιά να ...τραβάει τα μαλλιά του απο την απόγνωση, προειδοποιώντας με δραματικό τρόπο τον Παπανδρέου και τους συνεργάτες του, κυρίως τον ...απίστευτο Κώστα Σημίτη, υπουργό τότε Εθνικής Οικονομίας, οτι ο τόπος βαδίζει με μαθηματική ακρίβεια προς τη χρεωκοπία! Μα αυτοί τότε περί άλλων ετύρβαζαν!
Ο ίδιος ο Σημίτης δε του είχε μάλιστα δηλώσει οτι η αναχρηματοδότηση του χρέους είναι η ...καλύτερη λύση!!!! Τα στοιχεία αυτά μάλιστα τα έχει αποκαλύψει και ο έγκριτος οικονομολόγος-αναλυτής κ. Δημήτρης Καζάκης, σε πρόσφατες συνεντεύξεις του. Και με τη λύση της...αναχρηματοδότησης του «σοφού» Σημίτη και του Παπανδρέου, το χρέος τέλη του 1989 (με τη συμβολή ασφαλώς και του σκανδάλου Κοσκωτά), είχε φτάσει στο απίστευτο νούμερο του 81,45% του ΑΕΠ!!! Και φυσικά, η άνοδος συνεχίστηκε με απίστευτους ρυθμούς και το 1995, μεσούσης της τρίτης θητείας των «πρασίνων σοσια...ληστών να φτάνει το ...110,37% του ΑΕΠ!!! Τα υπόλοιπα θαρρώ είναι απλά Ιστορία...
Εκείνη τη περίοδο λοιπόν, συνεργάτης και νομικός σύμβουλος του Παπανδρέου ήταν ο Γιώργος Κασιμάτης, καθηγητής Πανεπιστημίου, ακαδημαικός και νομικός-συνταγματολόγος. Ναι, καλά μαντέψατε, είναι ο ίδιος κύριος που σήμερα βγαίνει και καταγγέλλει με παρρησία όλα αυτά τα τρομερά που συμβαίνουν εδω και μερικά χρόνια στο τόπο, την αντισυνταγματικότητα του Μνημονίου, την απόλυτη σαπίλα της δημόσιας διοίκησης! Είναι ο ίδιος που βγήκε προχτές και δήλωσε σε ομιλία του στην Καβάλα ως προσκεκλημένος της Οργάνωσης «Σπίθα» Καβάλας και Νέας Περάμου, οτι "Χώρα υπό κατοχή, Δημοψήφισμα δεν κάνει!"
Είπε κι άλλα πολλά ο κύριος Κασσιμάτης και μεταξύ αυτών αναφέρθηκε διεξοδικά στους «παράνομους κατά το ελληνικό, το ευρωπαϊκό και το διεθνές δίκαιο» όρους των δανειακών συμβάσεων που έχει υπογράψει η κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου με τις χώρες της Ευρωζώνης και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και κάλεσε τον ελληνικό λαό να ξεσηκωθεί για να διαφυλάξει την εθνική κυριαρχία και τα συμφέροντά του. Αυτά που ΔΕΝ ΕΙΠΕ ο - κατα τα άλλα - έγκρυτος ακαδημαικός, είναι φυσικά οτι ΤΑ ΙΔΙΑ ΑΚΡΙΒΩΣ ΓΙΝΟΤΑΝ ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΝΟΜΙΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ και μέλος της ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ, με τη διαφορά οτι τότε ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΒΓΑΛΕΙ ΚΑΝΕΝΑΝ τέτοιας βαύνουσας σημασίας λόγο, ούτε φυσικά παραιτήθηκε απο ΚΑΜΜΙΑ ΘΕΣΗ που κατείχε, καταγγέλοντας οτιδήποτε!
Ο κύριος Κασιμάτης, είναι σήμερα μέλος της διοικούσας επιτροπής της Κίνησης Ανεξάρτητων Πολιτών, μέλος της «Σπίθας» και ...πρωτοστατεί στον αγώνα για τη ...νέα Αλλαγή!
Μια νέα αλλαγή λοιπόν με πρόσωπα τις ίδιες ...εφιαλτικές μουτσούνες του παρελθόντος; Ερωτώ!
Τώρα τον έπιασε το πατριωτικό φιλότιμο τον κύριο Κασιμάτη; Η μήπως νομίζει οτι απο την ημέρα που ...κατέβηκε κι αυτός απο το ...τρένο του ΠΑΣΟΚ ελέω «εκσυγχρονιστών» του Σημίτη, πέρασαν πολλά χρόνια για να ξεχάσει ο Ελληνας ποιός ήταν ο Κασιμάτης και ποιές ήταν οι πράξεις του;
Ο κύριος Κασιμάτης μας μιλάει με στόμφο για την αντισυνταγματικότητα του μνημονίου και οτι «...κάτι τέτοιο δεν υπογράφεται ούτε με πιστόλι στον κρόταφο!», αλλά ξεχνάει (εντέχνως άραγε;) οτι το 1984 ΑΥΤΟΣ Ο ΙΔΙΟΣ είχε συμβουλέυσει τον Ανδρέα Παπανδρέου στις δανειακές συμβάσεις που τότε υπέγραφε με τους διεθνείς χρηματοπιστωτικούς οίκους για τα υπέρογκα επιτόκια των δανείων, ως διευθυντής του νομικού γραφείου του πρωθυπουργού! Δεν γνώριζε τότε ο «σοφός» συνταγματολόγος οτι και αυτά ακόμη, δεν υπογράφονται ούτε με...πιστόλι στο κρόταφο; Ερωτώ! Ετσι δεν είναι κύριε ακαδημαικέ μας;
Και δεν είναι μόνο αυτό φυσικά. Ξεχνάει ΠΟΛΛΑ, ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ ο κύριος Κασιμάτης, που σήμερα πρωτοστατεί στον Ιερό Αγώνα μας. Ξεχνάει οτι ήταν αυτός ο ίδιος που συμβούλευσε τον Ανδρέα Παπανδρέου (μαζί με το άλλο «φρούτο», τον Κώστα Λαλιώτη) στο τι να κάνει για να εκπαραθυρώσει τον Καραμανλή απο την Προεδρία της Δημοκρατίας! Ξεχνάει επίσης και το άλλο, εξίσου ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ ΕΓΚΛΗΜΑ, που είχε να κάνει με τη χρήση χρωματιστών ψηφοδελτίων για να αναγκαστούν οι βουλευτές-πρόβατα να ψηφίσουν αυτοί τον Σαρτζετάκη για Πρόεδρο Δημοκρατίας, μη τυχόν και δεν ...υπακούσει κανείς τον ...μεγάλο Αρχηγό! Αυτό δεν ήταν συνταγματικό πραξικόπημα κύριε Κασιμάτη μας; Μεγάλε ...Αγωνιστή της Δημοκρατίας;
Κάποιος είπε οτι ο κύριος Κασιμάτης δεν...μάσησε, λέει, τα λόγια του ούτε για τις ευθύνες που βαρύνουν τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας κύριο Κάρολο Παπούλια, όσον αφορά στη στάση του έναντι του Μνημονίου, λέγοντας οτι «Ο πρόεδρος μπορεί να μην έχει πλέον πολλές συνταγματικές αρμοδιότητες, όμως έχει ευθύνη από τότε που πληροφορήθηκε τα περί παραίτησης από την εθνική μας κυριαρχία και διαπίστωσε την παραβίαση του Πολιτεύματος, λόγω μη κύρωσης των συμβάσεων από 180 βουλευτές»!
Τι μας λέτε κύριε Κασιμάτη! Ετσι ε; Δεν έχει πλέον πολλές συνταγματικές αρμοδιότητες ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, έτσι; Κι απο πότε ΔΕΝ ΤΙΣ ΕΧΕΙ κύριε Κασιμάτη; Το ξεχάσατε; Να σας το θυμίσω εγώ αγαπητέ και έγκριτε συνταγματολόγε! Δεν τις έχει, επειδή ΕΣΕΙΣ ΠΡΩΤΟΣΤΑΤΗΣΑΤΕ ΣΤΟ ΝΑ ΜΗΝ ΤΙΣ ΕΧΕΙ κύριε καθηγητά του συνταγματικού δικαίου! Ο Ανδρέας Παπανδρέου, ο προιστάμενός σας δηλαδή, μιας και σείς ήσαστν διευθυντής του Νομικού του Γραφείου, αγωνιούσε συνεχώς για τις αρμοδιότητες του Προέδρου, όταν στην καρέκλα καθόταν ο Κων/νος Καραμανλής κι αυτό γιατί δεν του είχε καμμιά εμπιστοσύνη και φοβόταν, μήπως με όλες αυτές τις ακατανόμαστες πολιτικές του πράξεις, του τη «σβουρήξει» καμμια μέρα του Καραμανλή κι επικαλεστεί το αρθρο 14 (τότε) του συντάγματος και τον πετούσε απο τη καρέκλα του πρωθυπουργού, διαλύοντας τη Βουλή λόγω σοβαρού Εθνικού Θέματος, όπως ήταν η οικονομία της χώρας και η κακοδιαχείρηση του δημοσίου χρήματος! Κι εσείς κύριε καθηγητά, τον συμβουλεύσατε πολύ καλά τότε, στο πώς να διαμορφωθεί αυτή η αλλαγή των επίμαχων άρθρων του Συντάγματος για το ρόλο του Προέδρου της Δημοκρατίας. Για να στέκουν αφ' ενός και να μην είναι αντισυνταγματικές και αφ' ετέρου, να ΜΗΝ ΚΙΝΔΥΝΕΥΣΕΙ ΠΟΤΕ ο ...αγαπημένος σας Ηγέτης!
Οχι μόνον απο τον Καραμανλή, αλλά ΑΠΟ ΚΑΝΕΝΑΝ ΑΛΛΟΝ ΣΟΒΑΡΟ ΠΡΟΕΔΡΟ που θα είχε την ...ατυχία να εκλέξει το ΠΑΣΟΚ! Γιατί ασφαλώς, γι αυτόν το λόγο επιλέχθη τελικώς ο ...αξέχαστος Χρήστος Σαρτζετάκης, ο οποίος είχε τόσο πολύ εξευτελίσει τον θεσμό με τις ανοησίες του, που αυτές έγιναν τελικά ...πρωταγωνιστικό νούμερο στις επιθεωρήσεις του θεάτρου με το προσωνύμιο «Αγκαλίτσας», ελληνικές κωμωδίες του εμπορικού κινηματογράφου καθώς και εξώφυλλο στον δίσκο του Χάρρυ Κλύνν με τίτλο «Τίποτα»! Υπάρχει και το ομότιτλο τραγούδι του φημισμένου καλλιτέχνη που τα λέει όλα! «...Δεν είμαι τίποτα, είμ' ένα Τίποτα!..»
Αν αυτό δε λέγεται ΘΡΑΣΟΣ κύριε καθηγητά, τότε τί μπορεί να λέγεται;
Αν δεν έχετε καταλάβει κύριε Κασιμάτη, σας κατηγορώ ευθέως ως ΣΥΝΥΠΕΥΘΥΝΟ για το κατάντημα του τόπου! Και το...όψιμο ενδιαφέρον σας για τον Αγώνα μας και την επίσης όψιμη αγωνία σας για το μέλλον του ελληνικού Λαού τα θεωρώ μιας πρώτης τάξεως ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ απο μέρους σας. Και απ' όλους αυτούς που σας ακολουθούν, με πρώτο και καλύτερο τον επίσης ακαδημαικό κύριο Μπέη, επίσης στενού συνεργάτη του αποθανώντος...Μεγάλου Αρχηγού!
Και να σας πώ το γιατί κύριε Κασιμάτη; Μα διότι ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΑΝΗΣΥΧΗΣΑΤΕ ΣΤ' ΑΛΗΘΕΙΑ για τη μοίρα αυτού του προδομένου και καταματωμένου λαού. Απλά, τόσα χρόνια, είσασταν στο περιθώριο κύριε Κασιμάτη. Στιγματισμένοι, εσείς και οι όμοιοί σας, απο το στίγμα του Παπανδρεισμού που τόσο πιστά υπηρετήσατε και παντελώς παραγκωνισμένοι απο τη λαίλαπα των περίφημων «εκσυγχρονιστών» του πράσινου κόμματός σας, βρήκατε τώρα τη χρυσή ευκαιρία να ξαναβγείτε απο τη λήθη, να βγείτε ξανά στην επιφάνεια, να ανοίξετε το σκονισμένο σας «Εγκόλπιο του καλού Αριστεριστή», να αρπάξετε το φλάμπουρο της επανάστασης και να το παίξετε ...πρωτοστάτες στον - ζωής ή θανάτου - αγώνα του. Κι άν ο αγώνας κερδιθεί και το παπανδρεικό τσίρκουλο εγκαταλείψει άρον-άρον την εξουσία, να... «υποκύψετε» τελικά στα «ατέλειωτα κελευσματα» των επαναστατων και να τους κάνετε τη ...χάρη να αναλάβετε κυβερνητικό πόστο τέτοιο, που να σας κάνει - μπορεί και - ήρωα κάποια μέρα, μην πώ ...Εθνοσωτήρα!
Ετσι δεν είναι κύριε Κασιμάτη; Μπάς και δε τα λέω καλά; ΚιαΑν δεν τα λέω, σας προκαλώ ευθέως να με διαψεύσετε, αν πιστεύετε οτι έχω άδικο μαζί σας.
Και καλά όλα αυτά. Ας πούμε, οτι το ...παρελθόν σας ήταν απλώς...«νεανικές τρέλλες»! Οτι τότε δεν ξέρατε, δεν είδατε, δεν ακούσατε, δεν φανταζόσασταν το πόσο ...μικρό ήταν το ...μεγαλείο του Αρχηγού σας. Γιατί δε βγήκατε πουθενά, σε κανένα μέσο μαζικής ενημέρωσης, να δηλώσετε μετάνοια και να ζητήσετε συγνώμη απο το λαό, έστω και υποκριτικά; Γιατί δεν παραδεχτήκατε ποτέ τα σφάλματά σας; Ξέρετε κύριε καθηγητά ποιά είναι η ύψιστη πράξη ενός ανθρώπου; Να σας το πώ εγώ, που ΔΕΝ είμαι ακαδημαικός, που δεν είμαι (και ούτε πρόκειται να γίνω) σπουδαία προσωπικότης σαν ελόγου σας, που δεν είμαι σπουδαία φυσιογνωμία των Γραμμάτων όπως εσείς, παρα ένας απλός Ελληνας μετανάστης:
Η ύψιστη πράξη ενός ανθρώπου, είναι Η ΠΑΡΑΔΟΧΗ ΤΩΝ ΣΦΑΛΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΚΑΙ Η ΣΥΓΝΩΜΗ κύριε καθηγητά της Εθνικής Ακαδημίας! Αυτή δείχνει την πραγματική ΛΕΒΕΝΤΙΑ κι αυτή ως πράξη, ΑΝΕΒΑΖΕΙ ΤΗΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ ΣΤΑ ΥΨΗ! Εν ολίγοις, με τα φτωχά μου γράμματα, σας λέω πως η ΤΑΠΕΙΝΟΤΗΤΑ ΕΞΥΨΩΝΕΙ, κύριε καθηγητά!
Πρωτού βγείτε εσείς, οι μεγάλες προσωπικότητες των Γραμμάτων απ το καβούκι σας πριν απο εναν -ενάμισι περίπου μήνα και κάνετε εκείνη την αξέχαστη ομιλία σας στην αίθουσα του Πανεπιστημίου, θα έπρεπε απο πρίν να έχετε κάνει ΔΗΜΟΣΙΩΣ τη δήλωση ΣΥΓΝΩΜΗΣ προς τον λαό, στον οποίον απευθυνθήκατε. Πρώτα αυτό και μετά τα φλάμπουρα και οι επαναστατικοί λόγοι καταγγελίας. Τότε, θα μπορούσε κάποιος είτε να σας συγχωρήσει και να προσπεράσει το παρελθόν σας (προσέξτε: δεν λέω «Ξεχάσει», γιατί η λησμονιά είναι θανάσιμο αμάρτημα για τον Ελληνα κύριε καθηγητά, απλά λέω «προσπεράσει»! αλλο το ένα, άλλο το άλλο), είτε απλώς να πάρει κάποιο θάρρος παραπάνω. Αλλά τώρα; Μπορεί ο πικραμένος και αηδιασμένος και προδομένος Ελληνας να προσπεράσει ή και να συγχωρήσει, έτσι μονοκονδυλιά; Πολλά μας τα ζητάτε κύριοι των Γραμμάτων και της Ακαδημίας, δε νομίζετε;
Πού ήσασταν όλοι εσείς άραγε, οταν ο Καραμανλής Τζούνιορ οδηγούσε με μαθηματική ακρίβεια τη χώρα προς το τέλμα; Που ήσασταν όλοι εσείς οι πνευματικοί άνθρωποι του τόπου, όταν ο Γιωργάκης και η παρέα του, υπέγραφαν για ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ την ...αντισυνταγματική πράξη του μνημονίου πρίν απο έναν ολόκληρο χρόνο; Τότε δεν ξέρατε κύριε καθηγητά την ιδιάζουσα βαρύτητα μιας τέτοιας προδοτικής πράξης; Τώρα την ανακαλύψατε; Πού ήσασταν όλοι εσείς, όταν ο λαός μας παραδινόταν δεμένος χειροπόδαρα, σαν τον χειρότερο εγκληματία, στο έλεος των δυναστών του του ΔΝΤ; Πού ήσασταν εσείς όλοι, όταν ο λαός αναζητούσε απεγνωσμένα ένα στήριγμα, κάπου να ακουμπίσει; Πάλι δε βλέπατε, δεν ακούγατε, δεν ξέρατε; Και ποιός σας πληροφόρησε για τα τεκταινόμενα εν τέλει; Μήπως τα μπλόγκς, που ούρλιαζαν εδώ και ένα χρόνο; Και όταν πια το πράγμα πήγε στο μή παρέκει, βγήκατε απο τις κατακόμβες σας και αποφασίσετε εν τέλει να μιλήσετε! Και να πείτε τί; Οτι η πατρίδα κινδυνεύει και οτι το Μνημόνιο είναι αντισυνταγματικό; Μα σας είχε ήδη προλάβει κάποιος κύριος Αντωνίου απ τη Χαλκίδα άρχοντάδες μου! Αυτός, ό,τι είχε να κάνει, το έκανε χωρίς φανφάρες και τζουμπα μπούμ! Μάζεψε ένα-ένα τα στοιχεία και του πήρε και αρκετό χρόνο να το κάνει, μιας και είναι γιατρός ο άνθρωπος κι όχι ευσεβής Νομικός σαν ελόγου σας και πήγε τσίφ! στον Εισαγγελέα Πρωτοδικών και κατέθεσε τη μήνυσή του! Δεν μπορώ να ξέρω αν το έκανε σκοπίμως για να κερδίσει δημοσιότητα ή γιατί πίστευε οτι θα μπορούσε μ' αυτόν τον τρόπο να κάνει κάτι! Αλλοι το λένε έτσι, άλλοι αλλοιώς! Το ζητούμενο είναι οτι σας πρόλαβε κύριοι! Και σείς, στο τέλος, αφού είπατε «Εντάξει, ως εδώ τα παρακάλια του κοσμάκη, ας βγούμε τώρα εμείς οι πνευματικοί του άρχοντες, να ...κηρύξουμε τον ...νέο Ανένδοτο και να τον ...σώσουμε!», βγήκατε με τα φλάμπουρα στα χέρια και κραυγάζατε με τις στεντόριες φωνές σας οτι...η Πατρίς κινδυνεύει! Και τρέχετε τώρα στις πλατείες και στις ρούγιες ξεσηκώνοντάς τον γιατί «οι καιροί ού μενετοί»!
Και όλα αυτά, χωρίς...ούτε μιά γαμημένη συγνώμη! ΟΥΤΕ ΜΙΑ!
Κι έρχεστε σείς τώρα κύριε καθηγητά, σήμερα, με περίσσιο θράσος, να ...κατηγορήσετε ευθέως τον ίδιο τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, γιατί δεν ...παραιτήθηκε διαμαρτυρόμενος για όλο αυτό το σκηνικό, αναγνωρίζοντάς του φυσικά και το γεγονός του «περιορισμένου» των καθηκόντων του! Μα ΕΣΕΙΣ ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ φροντίσατε να περιορίσετε ΑΥΤΑ ΤΟΥ ΤΑ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ αξιότιμε πρώην Νομικέ συμβουλάτορα του εκλιπόντος Μεγάλου Αρχηγού! ΕΣΕΙΣ ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ φροντίσατε να του «δεθούν» τα χέρια! Κι έρχεστε τώρα, να κατηγορήσετε ευθέως ένα ...ανθρωπάκι, όπως ο Κάρολος Παπούλιας, επειδή δεν...παραιτήθηκε ή δεν διαμαρτυρήθηκε!
Να γελάσω τώρα ή να κλάψω απο οργή;
Ενα ανθρωπάκι που βρέθηκε να παριστάνει τον Πρόεδρο της ...Δημοκρατίας μας, επειδή ΕΣΕΙΣ ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ φροντίσατε σε συνεργασία με τον Μεγάλο Αρχηγό σας να έρθουν έτσι τα πράγματα, ούτως ωστε η Προεδρία της Δημοκρατίας να κατέχεται ακριβώς απο ανθρωπάκια! Εγώ ο ίδιος ως απλός πολίτης κάποτε τον κατηγόρησα για το ΙΔΙΟ ΠΡΑΓΜΑ μέσα απο μια ανοιχτή επιστολή και είχα ΟΛΟ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ να το κάνω! Το να το κάνετε όμως και σείς ο ίδιος κάτι τέτοιο, ε, αυτό ΠΑΡΑΠΑΕΙ!
Η θρασύτης σας νομίζω κύριε καθηγητά, ξεπερνά ΚΑΘΕ ΟΡΙΟ! Και πώς θα μπορούσε να ήταν αλλοιώς άλλωστε, αφού ως αξιοπρεπής οπαδός του πράσινου κόμματός, που σέβεται τον εαυτό του, είστε πιστός στις αρχές που διδαχτήκατε απο τον πρώτο διδάξαντα της τέχνης του θράσους, τον ...Μεγάλο εκληπόντα Αρχηγό σας, τον Ανδρέα Γ. Παπανδρέου, τον ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΜΕΤΑΠΟΛΕΜΙΚΑ ΠΡΟΔΟΤΗ και απο τους ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΥΣ στην Ελληνική Ιστορία!...
Πρωτού αποσώσω το σημερινό μου πόνημα κύριε καθηγητά, θα σας θυμίσω μια παρόλα, ενός ΑΛΗΘΙΝΑ ΜΕΓΑΛΟΥ ΕΛΛΗΝΑ των ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ. Του Αριστοτέλη, αν έχετε ακουστά. «Ου μην των Γραμμάτων, η Παιδεία!», που σε απλά ελληνικά, σημαίνει οτι πέρα απο τα όποια γράμματα μάθει κανείς, το πιο σημαντικό απ όλα είναι η Παιδεία που έχει. Η καλλιέργεια, η ανθρωπιά, η έννοια της Αξιοπρέπειας και της Ευθύνης, αξιότιμε κύριε καθηγητά του Συνταγματικού Δικαίου. Αυτός ο Μεγάλος Ελληνας απ τα Στάγυρα της Μακεδονίας, είχε μπόλικες απο αυτές τις αρετές. Και γι αυτό οι μαθητές του, με πρώτον και καλύτερο τον Αλέξανδρο, κατέκτησαν την Οικουμένη με το ΠΝΕΥΜΑ ΤΟΥΣ κι όχι με τα όπλα, όπως νομίζουν οι περισσότεροι, Ελληνες και ξένοι.
Ο λαός μας δεν έχει ανάγκη απο τη παρουσία σας για να βγεί δυνατός στον αγώνα του ενάντια στους δυνάστες του. Δεν έχει ανάγκη απο κάνέναν «φωτισμένο» σαν ελόγου σας, για να βρεί το δρόμο προς την αληθινή δημοκρατία και την λύτρωση. Φώς σας ζήτησε κάποτε, σκοτάδι του δώσατε με τις πράξεις σας. Τι να το κάνω εγώ κύριε καθηγητά του Σύνταγματικού Δικαίου, αν μπορείτε να δώσετε οποιαδήποτε απάντηση σε οποιοδήποτε συνταγματικό πρόβλημα, αν δεν έχετε το ΗΘΙΚΟ ΑΝΑΣΤΗΜΑ που απαιτούν οι καιροί; Τι να το κάνω εγώ ο αγράμματος (μπροστά σας), αν εσείς με θράσος εξευτελίζετε ένα άμοιρο γεροντάκι, ένα ανθρωπάκι που παίζει αυτή τη στιγμή τον Πρόεδρο μιας Δημοκρατίας του δικού του ύψους και ύφους, τη στιγμή που εσείς ο ίδιος κάποτε, βάλατε φαρδιά-πλατιά την υπογραφή σας στην «καταραμένη» αναθεώρηση του συντάγματος του 1985 ΑΦΑΙΡΩΝΤΑΣ του ΚΑΘΕ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΚΑΙ ΚΑΘΗΚΟΝ; Τι να το κάνω εγώ αν εσείς, η «σπουδαία και φωτεινή» προσωπικότης, κατηγορείτε αυτή την ώρα τους διεφθαρμένους πολιτικούς, τη στιγμή που ΥΠΗΡΕΤΗΣΑΤΕ ΣΕΙΣ Ο ΙΔΙΟΣ κάποτε τη διαφθορά και τη στηρίξατε, στο πρόσωπο του Ανδρέα Παπανδρέου;
Οχι κύριε καθηγητά, δεν έχετε τέτοιο δικαίωμα. Δεν έχετε το δικαίωμα να πέιτε ή να κάνετε το παραμικρό, γιατί είστε ΣΥΝΥΠΕΥΘΥΝΟΣ. Εσείς προσωπικά, ο κύριος Μπέης και άλλοι όψιμοι «επαναστάτες». Ξέρετε πότε θα το έχετε και πάλι το δικαίωμα αυτό; Οταν ΞΕΓΥΜΝΩΣΕΤΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΑΣ και ΖΗΤΗΣΕΤΕ ΣΥΓΝΩΜΗ απο τον κόσμο για τα σφάλματά σας. Οταν του πείτε «Ναί, έσφαλα!» Τι ώραιότερον! «Εσφαλα Ελληνικέ Λαέ! Στήριξα κάποτε έναν πολιτικό εγκληματία που σε οδήγησε σε αυτό το σημείο που είσαι τώρα! Τον πίστεψα, όπως πολλοί απο εσάς! Παρασύρθηκα απο το χαρισματικό του βλέμμα, απο τα παχιά του λόγια, απο το γεμάτο υποσχέσεις χαμόγελό του! Απο τον παχυλό μισθό που μου έδινε, ναί, γιατί όχι! Εχω βαριά τη καρδιά μου εδώ και χρόνια, έχω βαριά τη συνείδησή μου απέναντι στη πατρίδα και γι αυτό, ζητάω τη συγνώμη σας!» Τότε ναί, αν πραγματικά η συγνώμη είναι ειλικρινής, ναί, ο λαός θα σας συγχωρήσει και θα σας δώσει μια δεύτερη ευκαιρία! Κι όχι μόνον αυτό, ίσως να σας δώσει και κάτι παραπάνω ακόμα! Ισως να σας δώσει και το δικαίωμα να τον κυβερνήσετε κύριε Κασιμάτη!
Αν έχετε τη λεβεντιά και την εντιμότητα κρυμμένη ακόμη μέσα σας, βγείτε και κάντε το. Αλλοιώς καθήστε εκεί που κάθεστε. Ο τόπος δεν σας έχει ανάγκη. Ούτε τις καταγγελίες σας, ούτε τα ...βαθυστόχαστα «μετά Χριστόν» αποφθέγματά σας.
Γιάννης Βούρος
Μελβούρνη- Αυστραλία
Σχόλια
Στο logiosermis.net δημοσιεύεται κάθε σχόλιο. Θεωρούμε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφέρει ελεύθερα τις απόψεις του, οι οποίες εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση. Περισσότερα στις οδηγίες χρήσης.