...Απο έναν φανατικό θαυμαστή σου παιδιόθεν. Που δεν έχανε εμφάνισή σου στη τηλεόραση (κρατική και μη), που δεν έχανε τεύχος απο το περιοδικό σου, που, που,που...
Γιατί γλυκιά μου δεν πρωτοστατείς εσύ στον αγώνα μας ενάντια στην Εθνική Προδοσία που συντελείται εδώ και δυό χρόνια στις πλάτες μας και στη πλάτη σου; Πού είσαι επιτέλους χωμένη, εσύ η λεβέντισσα των καναλιών, που σε τρέμουν όλοι οι συνάδελφοί σου δημοσιογράφοι; Πού είναι εδώ και καιρό, οι εμφανίσεις σου στη Βουλή, που σε αλλοτινούς καιρούς ήταν πρωτοσέλιδα στις εφημερίδες; Εδώ συμβαίνουν κοσμογονικές εξελίξεις, εσύ που είσαι;
Μήπως, λέω, μήπως (μη παρεξηγηθώ κιόλας, ε;), μήπως λοιπόν, έχεις τέτοιες εντολές απο την...αντιπαθέστατη (κατ' εμέ πάντα, έτσι;) αρχηγίνα σου, που επειδή το κομμα-τάκι της συμμετέχει σε κάτι πορειούλες-περατζάδες σαν τις δύο πρόσφατες, νομίζει οτι κάνει και...αγώνα ενάντια (ωιμέ!) στο...τωρινό μνημόνιο και στα προηγούμενα "μνημόνια"; Και μέχρι εδώ είναι παιδιά, εδώ ήρθαμε πα' να φύγουμε;
Λέω μήπως! Κουτο-Ελληνας είμαι, χαζές απορίες έχω.
Τι να το κάνω εγώ να μου πείς σε μένα τον αγράμματο, για τους τόνους και τους ...τόννους και το ...κέρατό μου το τράγιο. Τι να το κάνω που μου τσαμπουνάς με στόμφο οτι ο...ΣΕΒ νομοθετεί (έλα ρε Λιάνα! Σοβαρά; Για δε ρε τι μαθαίνει κανείς απ τα μπλόγκς!)κι οτι οι τραπεζίτες τροφοδοτούν τις απειλές κι οι χορτασμένοι γενικώς μιλούν χωρίς να κοκκινίζουν για την πείνα και άλλα τέτοια ωραία και ποιητικώς ...αγανακτισμένα;
Ουσία κοριτσάρα μου μπορείς να μας δώσεις, ως ...βουλευτίνα εθνο-μάνα που είσαι; Ασε τους τόνους και τους...παρατόνους κατα μέρος και δές στο καθρέφτη της ψυχής σου τη δική σου συναίνεση! Και πές τα αυτά να τα ακούσουν ΤΑ ΔΙΚΑ ΣΟΥ ΑΥΤΙΑ!
Γιατί εγώ, αν ήμουν στη θέση σου και είχα μια στάλα αίγλη απ τη δική σου, ένα τόσο δα κατιτίς απ το δικό σου κύρος, να σαι σίγουρη οτι δεν θα με έβλεπαν τα έδρανα της βουλής, γιατί θα μέ έβλεπε ο λαός που με ψήφισε και με τοποθέτησε εκεί για να τον εκπροσωπώ. Θα με έβλεπε γιατί κάθε μέρα θα ήμουνα στους δρόμους και θα διαδήλωνα μαζί του τη βρωμιά και τη δυσωδία που αποπνέει η ατμόσφαιρα εκεί μέσα, στο περίφημο ..."ιερατείο της δημοκρατίας", του οποίου είσαι και εσύ μέλος, εδώ και πολλά χρόνια!
Πού ήσουνα και πού είσαι λοιπόν γλυκιά μου (το «γλυκιά μου» το εννοώ, δεν είναι ειρωνία) Λιάνα; Εχεις όπλα, τεράστια όπλα Λιάνα για να πολεμήσεις, έχεις τη δύναμη της γλώσσας, που ώς γνωστόν, κόκκαλα δεν έχει αλλά κόκκαλα τσακίζει, έχεις θάρρος, φοράς παντελόνια και στέκεσαι μπροστά στον οποιονδήποτε και τον κοιτάς στα μάτια κι όχι στη τσέπη ή στο οφφίτσιο! Τουλάχιστον, αυτή την εικόνα μας έχεις δώσει, αυτήν την εικόνα έχεις καλλιεργήσει επιμελέστατα «δια το άτομόν» σου, αυτή την εικόνα έχουν για σένα όλοι οι...πόπολοι που προσπαθείς να τους...ανοίξεις τα μάτια για να δούν ποιός...βγάζει τους νόμους!
Αλλά τι λέω ο φουκαράς, ο ασήμαντος μετανάστης, ο «τίποτας»! Βλακείες λέω καλή μου! Μη με συνοριέσαι. Απλά, πού να βρείς εσύ το χρόνο να τρέχεις τώρα στους δρόμους μεσ’ τα κρύα και στις ζέστες! Εχεις ένα κάρο υποχρεώσεις πανάθεμά με! Το πρωί στη Βουλή (για το καθιερωμένο καφεδάκι στο θεωρείο), μια ψιλο-χοντρο-κουβέντα για τα τελευταία τεκταινόμενα, μετά συνάντηση με την...αρχηγίνα (την αντιπαθέστατη-είναι ρε παιδιά τι γελάτε; φάτσα είναι αυτή που έχει;
Μπουλντόγκ μου θυμιζει παρά γυναίκα!), μετά δρόμο για το γραφείο, το περιοδικό, μετά συνάντηση με τους υπαλλήλους, υποχρεώσεις επιχειρήσεως, συναντήσεις με άλλους κουκουεδικούς φορείς, και με τουτο και με κείνο βραδυάσαμε, πάμε για κανα ουζάκι στο Μοναστηράκι μεριά και μετά ...πάει η μέρα, αντε αύριο πάλι και πού θα πάει, θα βρείς και λίγο χρόνο να γράψεις και κανά αρθράκι βαρυσήμαντο για την άτιμη τη κακούργα τη ...μπουρζουαζία που μου βγάζει και ...νόμους και το μαύρο το σκύλο τον Στρός Κάν, που καλά να πάθει το σκυλί το μαύρο, εκεί να σαπίσει στα σίδερα που μας προκαλεί κιόλας με τα εκατομμύρια που ρίχνει στο τραπέζι του δικαστή για να βγεί με εγγύηση...
Σ’ευχαριστούμε πάντως Λιάνα μου για την ενημέρωση και ιδιαίτερα για το χρόνο σου (πολύτιμος, το καταλαβαίνω, μη το συζητείς!), που μας διαφώτησες περι του ρήματος «Συναινώ» και με τα απλά μαθήματα Ελληνικών σου και ιδιαιτέρως περι των λέξεων αινώ και αίνω (μόνο πάνω στη βιασύνη σου παρέλειψες να μας πείς οτι συνήθως είναι και καταλήξεις σύνθετων λέξεων, όμως το «μαθαίνω» ας πούμε). Το...πόπολο το εμπέδωσε μια χαρά. Κι αμα δε με πιστεύεις, κάνε μας μιαν εξέταση στο επόμενο άρθρο σου, θα δείς τι αποτέλεσμα θα σου δώσουμε.
Αυτό που ΔΕΝ θα σου δώσουμε απο δώ και πέρα Λιάνα μου είναι ΒΑΣΗ. Βάση στα λόγια σου και στις πράξεις σου. Και κυρίως, ΨΗΦΟ! Γιατί Λιάνα μου, συγνώμη κιόλας γλυκιά μου που στο λέω, αλλά την ώρα και τη στιγμή που σε χρειάστηκε ΑΠΟΛΥΤΑ η πατρίδα, εσύ φάνηκες λίγη. Πολύ λίγη και πολύ μικρή για μια τέτοια τιμή.
Α, και κάτι άλλο, να μη το ξεχάσω. Απο δώ και πέρα, κάνε μου τη χάρη γλυκιά μου και κατέβασε λίγο τον... τόνο (πάλι ο τόνος, είδες;) της φωνής σου και περιόρισε λιγάκι το στόμφο σου. Γιατί αυτόνε που μιλάει δυνατά και έντονα, με στόμφο και έμφαση παραπανήσια, αυτόνε που ...κουνάει επιδεικτικά το δάκτυλο στους άλλους και μετά...πάει για κανα καφεδάκι να ξεσκάσει απ την ένταση, εν ολίγοις αυτόνε που ...νόμο δεν έκράτει, τονε λένε στο χωριό μου κουζουλό! Στην πόλη, επικρατεί άλλη λέξη!
Την ξέρεις θαρρώ. Την λένε «Γραφικός»!
Αντε καληνύχτα γλυκιά μου! Κι απ το...πεζοδρόμιο ε;
Πύρινος Λόγιος
Γιατί γλυκιά μου δεν πρωτοστατείς εσύ στον αγώνα μας ενάντια στην Εθνική Προδοσία που συντελείται εδώ και δυό χρόνια στις πλάτες μας και στη πλάτη σου; Πού είσαι επιτέλους χωμένη, εσύ η λεβέντισσα των καναλιών, που σε τρέμουν όλοι οι συνάδελφοί σου δημοσιογράφοι; Πού είναι εδώ και καιρό, οι εμφανίσεις σου στη Βουλή, που σε αλλοτινούς καιρούς ήταν πρωτοσέλιδα στις εφημερίδες; Εδώ συμβαίνουν κοσμογονικές εξελίξεις, εσύ που είσαι;
Μήπως, λέω, μήπως (μη παρεξηγηθώ κιόλας, ε;), μήπως λοιπόν, έχεις τέτοιες εντολές απο την...αντιπαθέστατη (κατ' εμέ πάντα, έτσι;) αρχηγίνα σου, που επειδή το κομμα-τάκι της συμμετέχει σε κάτι πορειούλες-περατζάδες σαν τις δύο πρόσφατες, νομίζει οτι κάνει και...αγώνα ενάντια (ωιμέ!) στο...τωρινό μνημόνιο και στα προηγούμενα "μνημόνια"; Και μέχρι εδώ είναι παιδιά, εδώ ήρθαμε πα' να φύγουμε;
Λέω μήπως! Κουτο-Ελληνας είμαι, χαζές απορίες έχω.
Τι να το κάνω εγώ να μου πείς σε μένα τον αγράμματο, για τους τόνους και τους ...τόννους και το ...κέρατό μου το τράγιο. Τι να το κάνω που μου τσαμπουνάς με στόμφο οτι ο...ΣΕΒ νομοθετεί (έλα ρε Λιάνα! Σοβαρά; Για δε ρε τι μαθαίνει κανείς απ τα μπλόγκς!)κι οτι οι τραπεζίτες τροφοδοτούν τις απειλές κι οι χορτασμένοι γενικώς μιλούν χωρίς να κοκκινίζουν για την πείνα και άλλα τέτοια ωραία και ποιητικώς ...αγανακτισμένα;
Ουσία κοριτσάρα μου μπορείς να μας δώσεις, ως ...βουλευτίνα εθνο-μάνα που είσαι; Ασε τους τόνους και τους...παρατόνους κατα μέρος και δές στο καθρέφτη της ψυχής σου τη δική σου συναίνεση! Και πές τα αυτά να τα ακούσουν ΤΑ ΔΙΚΑ ΣΟΥ ΑΥΤΙΑ!
Γιατί εγώ, αν ήμουν στη θέση σου και είχα μια στάλα αίγλη απ τη δική σου, ένα τόσο δα κατιτίς απ το δικό σου κύρος, να σαι σίγουρη οτι δεν θα με έβλεπαν τα έδρανα της βουλής, γιατί θα μέ έβλεπε ο λαός που με ψήφισε και με τοποθέτησε εκεί για να τον εκπροσωπώ. Θα με έβλεπε γιατί κάθε μέρα θα ήμουνα στους δρόμους και θα διαδήλωνα μαζί του τη βρωμιά και τη δυσωδία που αποπνέει η ατμόσφαιρα εκεί μέσα, στο περίφημο ..."ιερατείο της δημοκρατίας", του οποίου είσαι και εσύ μέλος, εδώ και πολλά χρόνια!
Πού ήσουνα και πού είσαι λοιπόν γλυκιά μου (το «γλυκιά μου» το εννοώ, δεν είναι ειρωνία) Λιάνα; Εχεις όπλα, τεράστια όπλα Λιάνα για να πολεμήσεις, έχεις τη δύναμη της γλώσσας, που ώς γνωστόν, κόκκαλα δεν έχει αλλά κόκκαλα τσακίζει, έχεις θάρρος, φοράς παντελόνια και στέκεσαι μπροστά στον οποιονδήποτε και τον κοιτάς στα μάτια κι όχι στη τσέπη ή στο οφφίτσιο! Τουλάχιστον, αυτή την εικόνα μας έχεις δώσει, αυτήν την εικόνα έχεις καλλιεργήσει επιμελέστατα «δια το άτομόν» σου, αυτή την εικόνα έχουν για σένα όλοι οι...πόπολοι που προσπαθείς να τους...ανοίξεις τα μάτια για να δούν ποιός...βγάζει τους νόμους!
Αλλά τι λέω ο φουκαράς, ο ασήμαντος μετανάστης, ο «τίποτας»! Βλακείες λέω καλή μου! Μη με συνοριέσαι. Απλά, πού να βρείς εσύ το χρόνο να τρέχεις τώρα στους δρόμους μεσ’ τα κρύα και στις ζέστες! Εχεις ένα κάρο υποχρεώσεις πανάθεμά με! Το πρωί στη Βουλή (για το καθιερωμένο καφεδάκι στο θεωρείο), μια ψιλο-χοντρο-κουβέντα για τα τελευταία τεκταινόμενα, μετά συνάντηση με την...αρχηγίνα (την αντιπαθέστατη-είναι ρε παιδιά τι γελάτε; φάτσα είναι αυτή που έχει;
Μπουλντόγκ μου θυμιζει παρά γυναίκα!), μετά δρόμο για το γραφείο, το περιοδικό, μετά συνάντηση με τους υπαλλήλους, υποχρεώσεις επιχειρήσεως, συναντήσεις με άλλους κουκουεδικούς φορείς, και με τουτο και με κείνο βραδυάσαμε, πάμε για κανα ουζάκι στο Μοναστηράκι μεριά και μετά ...πάει η μέρα, αντε αύριο πάλι και πού θα πάει, θα βρείς και λίγο χρόνο να γράψεις και κανά αρθράκι βαρυσήμαντο για την άτιμη τη κακούργα τη ...μπουρζουαζία που μου βγάζει και ...νόμους και το μαύρο το σκύλο τον Στρός Κάν, που καλά να πάθει το σκυλί το μαύρο, εκεί να σαπίσει στα σίδερα που μας προκαλεί κιόλας με τα εκατομμύρια που ρίχνει στο τραπέζι του δικαστή για να βγεί με εγγύηση...
Σ’ευχαριστούμε πάντως Λιάνα μου για την ενημέρωση και ιδιαίτερα για το χρόνο σου (πολύτιμος, το καταλαβαίνω, μη το συζητείς!), που μας διαφώτησες περι του ρήματος «Συναινώ» και με τα απλά μαθήματα Ελληνικών σου και ιδιαιτέρως περι των λέξεων αινώ και αίνω (μόνο πάνω στη βιασύνη σου παρέλειψες να μας πείς οτι συνήθως είναι και καταλήξεις σύνθετων λέξεων, όμως το «μαθαίνω» ας πούμε). Το...πόπολο το εμπέδωσε μια χαρά. Κι αμα δε με πιστεύεις, κάνε μας μιαν εξέταση στο επόμενο άρθρο σου, θα δείς τι αποτέλεσμα θα σου δώσουμε.
Αυτό που ΔΕΝ θα σου δώσουμε απο δώ και πέρα Λιάνα μου είναι ΒΑΣΗ. Βάση στα λόγια σου και στις πράξεις σου. Και κυρίως, ΨΗΦΟ! Γιατί Λιάνα μου, συγνώμη κιόλας γλυκιά μου που στο λέω, αλλά την ώρα και τη στιγμή που σε χρειάστηκε ΑΠΟΛΥΤΑ η πατρίδα, εσύ φάνηκες λίγη. Πολύ λίγη και πολύ μικρή για μια τέτοια τιμή.
Α, και κάτι άλλο, να μη το ξεχάσω. Απο δώ και πέρα, κάνε μου τη χάρη γλυκιά μου και κατέβασε λίγο τον... τόνο (πάλι ο τόνος, είδες;) της φωνής σου και περιόρισε λιγάκι το στόμφο σου. Γιατί αυτόνε που μιλάει δυνατά και έντονα, με στόμφο και έμφαση παραπανήσια, αυτόνε που ...κουνάει επιδεικτικά το δάκτυλο στους άλλους και μετά...πάει για κανα καφεδάκι να ξεσκάσει απ την ένταση, εν ολίγοις αυτόνε που ...νόμο δεν έκράτει, τονε λένε στο χωριό μου κουζουλό! Στην πόλη, επικρατεί άλλη λέξη!
Την ξέρεις θαρρώ. Την λένε «Γραφικός»!
Αντε καληνύχτα γλυκιά μου! Κι απ το...πεζοδρόμιο ε;
Πύρινος Λόγιος
Σχόλια
Στο logiosermis.net δημοσιεύεται κάθε σχόλιο. Θεωρούμε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφέρει ελεύθερα τις απόψεις του, οι οποίες εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση. Περισσότερα στις οδηγίες χρήσης.