Η προπαγάνδα που έχει στηθεί στην Θράκη, από την Άγκυρα, βασίζεται σε μηχανισμούς που δρουν ελεύθερα, παραποιώντας ιστορικά στοιχεία και συνθήκες, προκειμένου να πείσουν ακόμη και τους μουσουλμάνους της περιοχής πως ανήκουν στην "μητέρα Τουρκία". Στην προσπάθειά της αυτή η Άγκυρα έχει "ρίξει" και ανθρώπους του "πνεύματος" (φυσικά Τούρκους) που ενσωματώθηκαν στην μηχανή προπαγάνδας και βιάζουν πέρα από τη λογική, ακόμη και την καταγεγραμμένη ιστορία, την οποία αμφισβητούν κατά το δοκούν.
Όλα αυτά γίνονται με την πλήρη απουσία του αθηνοκεντρικού κράτους της Ελλάδας και ενίοτε κάτω από το "βλέμμα" και την ανικανότητα ανθρώπων που δεν γνωρίζουν τα στοιχειώδη (είτε σε τοπικό επίπεδο είτε σε επίπεδο διπλωματικό-πολιτικό) με αποτέλεσμα να επιβαρύνουν με την αρνητική στάση τους την ελληνική πλευρά, επιτρέποντας την αργή και μεθοδική εισρροή "λογικών" που ουδόλως απέχουν από τον παραλογισμό.
Ο Καθηγητής Baskin Oran, μέλος Δ.Ε.Π του τμήματος Πολιτικών Επιστημών του Πανεπιστημίου της Άγκυρας αναφέρει στην αναλυσή του σχετικά με την μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης 8 ισχυρισμούς. Το παρόν άρθρο θα αναλύσει τους πρώτους 5 (έπεται συνέχεια):
1ος ισχυρισμός
«Το Βόρειο τμήμα της Δυτικής Θράκης συνορεύει με τη Βουλγαρία και 110.000 από τους συνολικά 380.000 κατοίκους της αποτελούν την μουσουλμανική-τουρκική μειονότητα της Ελλάδας.
Πρόκειται για απογόνους των Οθωμανών που έμειναν στη Ελλάδα μετά την ανταλλαγή των πληθυσμών. Η μειονότητα αυτή είναι η μεγαλύτερη της Ελλάδας»...
Απάντηση
Η μειονότητα αποτελείται από τρία τελείως διαφορετικά στοιχεία.
1. Οι λεγόμενοι τουρκογενείς αποτελούν το 50-55% της όλης μειονότητας και εγγίζουν τα 55.000 άτομα. Η φυλετική τους σύσταση είναι πολλαπλή.
Αποτελείται από απογόνους:
α) Τούρκων που εγκαταστάθηκαν εκεί μετά την κατάληψη της Θράκης περί το 1370-1380 και μετά
β) διαφόρων μουσουλμανικών φυλών όπως Τατάρων, που είναι συγγενείς με τους Τούρκους και Γιουρούκων που ήταν νομάδες κτηνοτρόφοι της Μ. Ασίας, οι οποίοι εξισλαμίσθηκαν μετά την τουρκική κατακτησή της και
γ) πολλών εξισλαμισμένων Ελλήνων
Η φυλετική ανομοιογεια των λεγομένων τουρκογενών είναι εμφανής από τα ανθρωπολογικά χαρακτηριστικά της μειονότητας, που διαφέρουν από άτομο σε άτομο. Το ποσοστό των απογόνων των εξισλαμισμένων Ελλήνων που δεν έχουν ίχνη μογγολικών χαρακτηριστικών είναι σημαντικό. Η τουρκική γλώσσα και η μουσουλμανική θρησκεία ενεργούν σαν συνδετικός κρίκος και δημιουργούν σε άτομα τόσο διαφορετικής φυλετικής προελεύσεως τουρκική εθνική συνείδηση.
2. Οι Πομάκοι αποτελούν το 35% της μειονότητας και είναι περίπου 40.000 άτομα. Οι Πομάκοι ζουν στον ορεινό όγκο της Ροδόπης,είναι απόγονοι των αρχαίων Ελληνοθρακικών φυλών της Ροδόπης που εξισλαμίσθηκαν τον 17ο αιώνα και δεν έχουν καμία σχέση με τους Τούρκους εκτός της θρησκείας.
Διαφέρουν στα ανθρωπολογικά χαρακτηριστικά,στην γλώσσα, στον τόπο κατοικίας, τον τύπο των κτισμάτων, τα ήθη και τα έθιμα, την παραδοσιακή στολή και τα τραγούδια τους.
3. Οι Τουρκόγυφτοι που αποτελουν το 13-14% της μειονότητας και εγγίζουν τα 15.000 άτομα είναι αθίγγανοι, μουσουλμάνοι το θρήσκευμα.
Η μειονότητα εχει οριστεί ως Ελληνικη Μουσουλμανική σύμφωνα με την Συνθήκη της Λωζάννης. Έχει καθαρά θρησκευτικό προσδιορισμό που δεν σχετίζεται με την Τουρκία.
Επιπλέον, ο «καθηγητής» υπονοεί ότι αφού αυτή η μειονότητα ειναι η μεγαλύτερη της Ελλάδας, συνεπώς υπάρχουν και άλλες μικρότερες!!! Καλό θα ήταν να τις ονόμαζε, αν ήθελε!
Ο όρος «ανταλλαγή» εν τούτοις δεν είναι αμοιβαίος από την πλευρά των Τούρκων, διότι οι σφαγές, οι λεηλασίες,οι βιασμοί και οι καταπατήσεις περιουσιών των Ελληνών σε όλη την τουρκική επικράτεια ήσαν πρωτοφανείς στην ιστορία της ανθρωπότητας και δεν σχετίζονται με την αψογη συμπεριφορά των Ελληνών έναντι των αλλοθρήσκων! Ο ξεριζωμός των Ελλήνων από ελληνικότατα εδάφη δυστυχώς μέχρι και σήμερα θεωρείται «ανταλλαγή»!
2ος ισχυρισμός
«Η Τουρκική Δημοκρατία είναι σε μεγάλο βαθμό υπεύθυνη για την προστασία της μειονότητας της Δυτικής Θράκης, καθώς αυτή η πληθυσμιακή ομάδα είναι η μόνη που η Τουρκία με δική της βούληση και βάσει ειδικής συμφωνίας άφησε εκτός των εδαφών της. Αν και η Τουρκία δεν χαρακτηρίζεται επισήμως ως εγγυήτρια δύναμη, τόσο η ίδια όσο και η Ελλάδα και κυρίως η μειονότητα της Δυτικής Θράκης έχουν από την αρχή αποδεχθεί τον ρόλο της. Υπεύθυνη εξάλλου θεωρείται η Τουρκία και για την βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης και την εξασφάλιση των δικαιωμάτων της μειονότητας».
Απάντηση
Με την συνθήκη ανταλλαγής πληθυσμών της 30/1/1923 επεβλήθη η υποχρεωτική ανταλλαγή πληθυσμών των μουσουλμάνων της Ελλάδας κα των Ελλήνων της Τουρκίας.
Βάσει του άρθρου 2 της εν λόγω Συνθήκης εξαιρέθηκαν από την ανταλλαγή:
- οι Έλληνες οι εγκατεστημένοι στην Κωνσταντινούπολη,
- και οι κάτοικοι των νήσων Ίμβρου και Τενέδου, περίπου 250.000.
Ως αντιστάθμισμα αυτής της εξαίρεσης εξαιρέθηκαν της ανταλλαγής και οι μουσουλμάνοι της Δ. Θράκης, περίπου 85.000 τότε. Οι όροι αυτοί συνέφεραν και τις δύο πλευρές. Αν δεν εξαιρείτο η ελληνική μειονότητα της Πόλης που αποτελείται κυρίως από εμπόρους,βιομήχανους και επαγγελματίες η τουρκική οικονομία θα κινδύνευε με κατάρρευση.
Αφ’ετέρου η Ελλάδα θα είχε μεγάλο προσφυγικό πρόβλημα. Ο αριθμός των προσφύγων θα αυξανόταν κατά 20% και θα χάνονταν μεγάλες ελληνικές περιουσίες στην Πόλη.Έτσι και οι δύο πλευρές ωφελήθηκαν!
Αν η Τουρκία τηρούσε τις υποχρεώσεις της δεν θα υπήρχαν προβλήματα. Όμως βάσει οργανωμένου σχεδίου άρχισε η δίωξη του Ελληνισμού στην Τουρκία, με κατάφορη παραβίαση της Συνθήκης της Λωζάννης!
Ο ρόλος της «εγγυήτριας δύναμης» από πλευράς Τουρκίας δεν προκύπτει από πουθενά, όσον αφορά την μουσουλμανική μειονότητα. Η Τουρκία είναι αποκλειστικώς υπεύθυνη(υποτίθεται) για την Ελληνική μειονότητα -και γενικώς για όλες τις μειονότητες- επί τουρκικού εδάφους.
(Αρθρα 14,37,38,39,40,41,42,43,44)!
Το Τουρκικό Προξενείο της Κομοτηνής μέσω πρακτόρων συμπεριφέρεται σαν κράτος εν κράτει και θεωρεί ότι μπορεί να εκπροσωπεί την μουσουλμανική μειονότητα με το να ανακατεύεται στα εσωτερικά της χώρας μας! Η μόνη εγγυήτρια δύναμη για την μουσουλμανική μειονότητα ειναι η Ελλάδα!
Και αυτό προκύπτει από την Συνθήκη της Λωζάννης!
3ος ισχυρισμός
«Άλλο ατόπημα της τουρκικής μειονοτικής πολιτικής είναι ότι δεν ελήφθη υπόψη πως η αρχή της αμοιβαιότητας έχει μεγαλύτερη σημασία για την μειονότητα της Δ. Θράκης παρά για την ελληνική μειονότητα της Κωνσταντινόπολης. Η αρνητική όψη της αρχής αυτής πλήττει περισσότερο την αγροτική τουρκική μειονότητα της Δ.Θράκης απ’ ότι την αστική ελληνική μειονότητα της Κωνστντινούπολης.
Η εκδίωξη των Ρωμιών από την Κωνσταντινούπολη το 1964, ως απάντηση για τις σφαγές των Τουρκοκυπρίων την ίδια περίοδο, σήμανε την αρχή του τέλους για την ελληνική μειονότητα στην Τουρκία, αλλά συγχρόνως ήταν μεγάλο πλήγμα και για την μειονότητα της Δ. Θράκης, αφού πλέον το ελληνικό κράτος δεν είχε κανέναν ενδοιασμό στην εφαρμογή επιθετικής πολιτικής απέναντι της».
Απάντηση
Σχετικά με τον πρώτη παράγραφο του αυτού ισχυρισμού, η απάντηση έχει δοθεί πριν στον δεύτερο ισχυρισμό!
Επειδη ο «καθηγητής» ασχολείται με ένα τελείως ευαίσθητο θέμα όπως το Κυπριακό, το οποίο δεν έχει καμία σχεση με την μουσουλμανική μειονότητα της Δ. Θράκης και με τους σκόπιμους τουρκικούς διωγμούς των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης, θα πρέπει να αναφερθούν σημαντικές αλήθειες που σκοπίμως αποσιωπούνται!
Την 8η Αυγούστου 1964 οι Τούρκοι με 30 αεριωθούμενα και την επόμενη μέρα με άλλα 64 βομβάρδισαν την Κύπρο κυρίως με βόμβες ναπάλμ.Νοσοκομεία χτυπήθηκαν, δεκάδες γιατροί, γυναικόπαιδα και νοσοκόμες σκοτώθηκαν ή τραυματίστηκαν. Εκθέσεις των απεσταλμένων του ΟΗΕ ανέφεραν ότι «αυτές οι επιδρομές κατά ανυπεράσπιστων ανθρώπων σκότωσαν και τραυμάτισαν πολλούς αθώους πολίτες και ανθρώπινες περιουσίες»
Η πόλωση των δύο κοινοτήτων στην Κύπρο, που ξεκινά πολύ πριν το 1964, αυξανόταν λόγω της βρεταννικής πολιτικής.
Καθώς η ΕΟΚΑ χτυπούσε όλο και πιο σκληρά το βρεταννικό στρατιωτικό προσωπικό και τις εγκαταστάσεις των Βρεταννών, όλο και περισσότερες δουλειές παίρνονταν από τους Έλληνες και δίνονταν στους Τούρκους. Σχηματίστηκαν χωριστές αστυνομικές δυνάμεις, επανδρωμένες κυρίως από Τούρκους,υπό τις διαταγές Βρεταννών αξιωματικών, που σκοπό είχαν να ελέγχουν τις ελληνικές ταραχές και να βοηθάνε τους Βρεταννούς να πολεμήσουν την ΕΟΚΑ. Συγκρούσεις μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων άρχισαν να λαμβάνουν χώρα από το 1956.
Επιπλέον δημιουργήθηκε και η τουρκική παράνομη οργάνωση Βολκάν(Ηφαίστειο) -με αρχηγό τον Ραούφ Ντενκτάς- που κυκλοφορούσε ανθελληνικά φυλλάδια απειλώντας αντίποινα, 5 Έλληνες για κάθε Τούρκο που θα σκοτωνόταν. Επιπλέον στα τέλη του 1957 το μαχητικό σκέλος της Βολκάν -η ΤΜΤ(Τουρκική Οργάνωση Αντίστασης)- που διαδέχτηκε τη Βολκάν ταυτόχρονως διεμήνυε συνεχώς ότι η ελευθερία θα έρθει στην Κύπρο μόνο μέσω διχοτόμησης και συνθημα της ήταν «Διχοτόμηση ή θάνατος». Όμως πίσω από τις δολοφονίες Τουρκοκυπρίων κρυβόταν η ΤΜΤ!
Την άνοιξη του 1958 δύο Τουρκοκύπριοι δημοκράτες που άνηκαν σε ελληνικό αριστερό συνδικάτο δολοφονήθηκαν απο την ΤΜΤ λόγω της συνεργασίας τους με τους Έλληνες παρά των ιδεολογικών τους πεποιθήσεων!
Επιπλέον, από την ΤΜΤ,στις 24/4/1962 δολοφονούνται ο 38χρονος δικηγόρος Αχμέτ Γκουρκάν και ο 33χρονος Αϊχάν Χικμέτ, ηγέτες του Τουρκοκυπριακού Λαϊκού Κόμματος που υποστήριζαν τις στενότερες σχέσεις ανάμεσα στις δύο κοινότητες. Η τρομοκρατία είχε ήδη ξεκινήσει εντατικά από το 1958!
Πρέπει να αναφερθούν και άλλες λεπτομέρειες που αποδεικνύουν τις σκοπιμότητες των Τούρκων, αλλά θα αναφερθούν σε άρθρο που σχετίζεται με το Κυπριακό!
Ο «καθηγητής» αποφεύγει να αναφέρει έστω και ένα μέτρο καταπίεσης των μουσουλμάνων της Θράκης εκ μέρους της Ελλάδας, ενώ δεν αναφέρει ότι η Τουρκία μέσω του Τουρκικού Προξενείου επιβάλλει στο Ελληνικό κράτος την δημιουργία δίγλωσσων σχολείων για τη εκμάθηση της «μητρικής» γλώσσας!
Τι έγινε στην Τουρκία κατά το 1964; Από τις 18/2/64 τίθενται νόμοι για:
- απαγόρευση των ομογενών μαθητών να χρησιμοποιούν την ελληνική γλώσσα
- απαγόρευση πρωινής προσευχής στα ελληνικά σχολεία
- απαγόρευση λειτουργίας του πατριαρχικού τυπογραφείου
- απαλλοτροίωση 8.000 στρεμμάτων καλλιεργήσιμων εδαφών στην πεδιάδα Σχοινουδίου της Ίμβρου
- απαγόρευση διακίνησης ελληνικών βιβλίων
- απαγόρευση λειτουργίας θεολογικών σχολών
- απαγόρευση του διορισμού στα ελληνικά σχολεία ομογενών αποφοίτων ελληνικών παιδαγωγικών ακαδημιών και της Θεολογικής Σχολής Χάλκης
- υποχρέωση των μαθητών της μειονότητας να λένε το πρωί «Είμαι Τούρκος και ευτυχής που γεννήθηκα Τούρκος»,και πολλά άλλα ακόμη!!
4ος ισχυρισμός
«Οι μειονοτικές υποθέσεις στην Τουρκία αντιμετωπίζονται με τελείως επιπόλαιο τρόπο. Δεν υπάρχει συνολικός σχεδιασμός και οι εμπλεκόμενες τουρκικές υπηρεσίες ακολουθούν μία εντελώς ασύδοτη πολιτική. Μόνο όταν προκύπτει κάποιο σοβαρό πρόβλημα στην Δ. Θράκη, ενημερωνόμαστε (οι Τούρκοι) για την εσφαλμένη τουρκική πολιτική που οδηγεί την άλλη πλευρά (ελληνική) να συμπεριφέρεται έτσι.
Το υπουργείο εξωτερικών για παράδειγμα μαθαίνει την πολιτική διακρίσεων που εφαρμόζει η Γενική Διεύθυνση Ιδρυμάτων (Vakiflar Genel Mudurlugu) της Τουρκίας εναντίον των ελληνικών ιδρυμάτων της Κωνσταντινούπουλης, εξαιτίας των κραυγών απόγνωσης που ακούγονται από την Δ.Θράκη.
Το ίδιο ισχύει και με τις εγκυκλίους του τουρκικού υπουργείου Εθνικής παιδείας, οι οποίες στην πράξη παραβιάζουν την συνθήκη της Λωζάννης και καταπατούν τα δικαιώματα της ελληνικής μειονότητας στην Κωνσταντινούπολη. Η κυβέρνηση ενημερώνεται για την κατάσταση μόνο όταν εκδηλώνονται αντίποινα εις βαρος των τουρκικών μειονοτικών σχολείων στη Δ. Θράκη».
Απάντηση
Ο «καθηγητής» επιμένει να μην δίνει παραδείγματα αντιποίνων.Ο μοναδικός ισχυρισμός του θα μπορούσε να είναι η μη εκμάθηση της τουρκικής γλώσσας! Από που και ως που η Ελληνική μουσουλμανική μειονότητα υποχρεούται να μάθει τουρκικά;
Τι γίνεται όμως με την πομακική γλώσσα;
Τι γίνεται με τις ανιστόρητες δηλώσεις περί Πομάκων μέσω των τουρκικών λόμπυ;
Η εκμετάλλευση της Δημοκρατίας στην Ελλάδα δινει την δυνατότητα σε Τούρκους πρακτορες να περιφέρονται όπου και όπως θέλουν μεσα στην ελληνική επικράτεια!
Ούτε συλλαμβάνονται, ούτε διώκονται αυτοί οι πρακτορίσκοι!
Φοβερά αντίποινα!!
5ος ισχυρισμός
«Η Τουρκοφοβία που επικρατεί σήμερα στην Ελλάδα προέρχεται κατά ένα μέρος από τον ενδόμυχο φόβο ότι η μειονότητα της Δ. Θράκης που βρίσκεται στην μεθόριο με την Τουρκία θα λειτουργήσει ως «πέμπτη φάλαγγα» σε περίπτωση πολεμικής εμπλοκής.
Η Τουρκία θα πρέπει να καθυσηχάσει αυτές τις φοβίες της Ελλάδας.Ας μην κουραστεί να επαναλαμβάνει συνεχώς και με τον πλέον πειστικό τρόπο ότι το ενδιαφέρον της για την μειονότητα της Δ. Θράκης περιορίζεται στην προστασία των δικαιωμάτων των μελών της και την εφαρμογή εκ μέρους της Ελλάδας των διεθνών δεσμεύσεων και υποχρεώσεων της. Δυστυχώς ορισμένοι πολιτικοί με με τις ανεύθυνες πολιτικές δηλώσεις τους έχουν φέρει σε δύσκολη θέση την μειονότητα.
Για παράδειγμα ο Τουργκούτ Οζάλ, ο οποίος προσέφερε κλάδο ελαίας στην Ελλάδα και στον οποίον οφείλουμε την συμφωνία του Νταβός δεν επεδεικνυε πάντα ανάλογη στάση και μάλιστα είχε υποπέσει σε διάφορα ολισθήματα. Στο δημοψήφισμα της 6ης Σεπτεμβρίου 1987, επειδή δεν ήθελε να πλειοψηφήσουν οι αντίπαλοι γαλάζιοι ψήφοι, σε όσους φώναζαν mavi, mavi, masmavi (γαλανό, γαλανό, καταγάλανο) χρησιμοποιώντας το ρεφραίν δημοφιλούς τραγουδιού ως σλόγκαν είπε δήθεν χαριτολογώντας ότι και η ελληνική σημαία είναι γαλάζια.
Τον Αυγουστο του 1987 σε ομιλία του στην πόλη Σπάρτη(Isparta) της Μικράς Ασίας,αναφερόμενος σε όσους καταφέρονταν εναντίον του σχολίασε: «και αυτοί που με επικρίνουν συμπεριφέρονται σαν τους Έλληνες. Φωνάζουν στην αρχή αλλά μετά το βάζουν στα πόδια.»
Σε άλλη ομιλία του στη πόλη Μαγνησία το Μάρτιο του 1991 δήλωσε πως η Τουρκία θα μπορούσε να έχει υπό την κυριαρχία της τα Δωδεκάνησα, αν ακολουθούσε έξυπνη πολιτική στο παρελθόν.
Την ίδια άποψη εξέφρασε σε συνέντευξη του τον Μάιο του 1991 στην αθηναϊκή εφημερίδα Απογευματινή και αργότερα στο Σίδνεϋ μπροστά σε κοινό 5.000 τουρκικής καταγωγής Αυστραλών που συγκεντρώθηκαν για να τον υποδεχτούν.»
Απάντηση
Ο «καθηγητής» έχει ξεχάσει να αναφέρει αποσπάσματα από την αρθρογραφία των τουρκικών εφημερίδων
- Εφημερίδα Son Havadis τον Μαρτιο του ‘88
«Τα εδάφη της Δ. Θράκης πρέπει να συμπεριληφθούν σ’αυτά της μητέρας πατρίδας».
- Εφημερίδα Milliyet 28/1/88
«Οι Τούρκοι σχημάτισαν Επιτροπή Εθνικού Αγώνα... οι Μουσουλμάνοι θα αρχίσουν ένοπλο αγώνα αν απαιτηθεί εφόσον δεν αποφέρει αποτέλεσμα η δημοκρατική οδός διεκδίκησης των δικαιωμάτων της τουρκικής μειονότητας»
Επίσης στην Τουρκία εκδίδονται δύο περιοδικά, όργανα του Συνδέσμου Αλληλοβοηθείας Τούρκων Δ. Θράκης.
Το Bati Trakya Dergisi (περιοδικό της Δ.Θράκης) και το Yeni Bati Trakya Dergisi ( νέο περιοδικό της Δ.Θράκης).
Τα περιοδικά αυτά περιέχουν εμπρηστικά άρθρα κατά της Ελλάδας με υποστήριξη των εκάστοτε τουρκικών κυβερνήσεων
Α) Το τουρκικό υπουργείο Εθνικής Παιδείας στο όργανο του «Περιοδικό Ανακοινώσεων» (υπ’αριθ.2184/11/3/85) δημοσίευσε έγγραφο στο οποίο εκφράζεται η υπηρεσιακή εκτίμηση για το νέο περιοδικό Δ.Θράκης και τονίζεται ότι δεν υπάρχει καμία επιφύλαξη της αρμόδιας Διευθύνσεως για την παιδαγωγική και μορφωτική του αξία, οπότε μπορεί να προωθείται ελεύθερα στα τουρκικά σχολεία.
Β) Την 1/3/1989 γιορτάστηκε η 7η επέτειος του περιοδικού αυτού με συμμετοχή επισήμων φορέων, είτε με προσωπική παρουσία, είτε με αποστολή θερμών συγχαρητηρίων από υψηλά ιστάμενα πρόσωπα ,όπως του Προέδρου της Τουρκικής Δημοκρατίας, του Πρωθυπουργού, αρχηγών κομμάτων, βουλευτών, νομαρχών, εκπροσώπων εφημερίδων και περιοδικών.
Γ) Στις 14/12/1989 η γιορτή των αρραβώνων της κόρης του εκδότη του περιοδικού Σουλεϊμάν Τσιχάν,η κρατική παρουσία ήταν έντονη.Παρόντες ο Πρόεδρος της Τουρκικής Δημοκρατίας, Πρωθυπουργός,αρχηγοί κομμάτων,κ.α.
Στο ίδιο περιοδικό
- Στο τεύχος 29/1985 τόνιζε την ανάγκη απελευθέρωσης της Δ.Θράκης όπως το 1913
- Στο τεύχος 34/1986 έγραφε «τα νησιά του Αιγαίου αποτελούν ωραία κομμάτια αποσπασμένα από την Μ.Ασία και σχηματίζουν μπροστά από τα εδάφη της Ανατολίας έναν σταθερό στόλο»
- Στο τεύχος 35/1986 έγραφε «Το αποτέλεσμα αυτό (η ίδρυση του Τουρκοκυπριακού κράτους)σημαίνει την αναγέννηση του Τουρκικού Εθνικισμού.Όπως στην περίπτωση της Κύπρου,που αποτελεί το δεύτερο απελευθερωμένο τουρκικό έδαφος μετά το Hatay ,έτσι πιστεύουμε ότι η Δ.Θράκη θα συμπεριληφθεί μία μέρα οπωσδήποτε στην σημαία της ημισελήνου»
- Στο τεύχος 52/1987 έγραφε «Υπάρχει ένα τουρκικό κράτος, το οποίον δεν διδάσκεται στα παιδιά στα σχολεία και δεν συγκαταριθμούμε μεταξύ των μέχρι σήμερα ιδρυθέντων κρατών. Είναι η Τουρκική κοινότητα της Δ.Θράκης»
- Στο τεύχος 68/1988 έγραφε «Με την ευχή οι Τούρκοι της Δ.Θράκης, Βουλγαρίας και Κύπρου να ελευθερωθούν το 1989».
- Στο τεύχος 71/1989 τονίζει «Αν οι Έλληνες θέλουν έναν αγώνα τύπου Παλαιστίνης στην Δ.Θράκη, είμαστε και γι’αυτόν έτοιμοι»
Με το πνεύμα του περιοδικού αυτού είναι εναρμονισμένες δηλώσεις πολλών Τούρκων επισήμων,στρατιωτικών ,δημοσιογράφων,διπλωματών και διανοουμένων.Πολλά ποιήματα σχετικά με την ανάγκη απελευθέρωσης της Δ.Θράκης έχουν δημοσιευθεί στο ίδιο περιοδικό.
Στο βιβλίο «Ο επεκτατισμός στην τουρκική ποίηση» περιλαμβάνονται 41 ποιήματα, από τα οποία τα 15 αναφέρονται στην Δ.Θράκη και εκδίδονται σε εφημερίδες ,περιοδικά και βιβλία από μειονοτικούς.
Συνεχίζοντας την ανάλυση του Τούρκου «καθηγητή» Baskin Oran στο άρθρο "Η τουρκική προπαγάνδα στην Θράκη και απαντήσεις στον παραλογισμό της Άγκυρας" αναφέρουμε και τους άλλους 3 ισχυρισμούς από τους συνολικά 8
6ος ισχυρισμός
«Οι Μουσουλμάνοι Έλληνες(;;;) πολίτες της Δ.Θράκης τηρούν πιστά τις υποχρεώσεις τους απέναντι στο ελληνικό κράτος, αλλά είναι αποφασισμένοι να προστατεύσουν τα δικαιωματά τους ως πολίτες και ως μέλη μίας αναγνωρισμένης από τις συνθήκες μειονότητας. Σ’αυτή τους την προσπάθεια πρέπει να μας έχουν αρωγούς.Ήρθα σε επαφή με πολλά επιφανή μέλη της μειονότητας, όλοι δηλώνουν τα εξής: «Η μητέρα πατρίδα Τουρκία ας μην μας ξεχνάει. Να γίνεται μνεία στον τουρκικό Τύπο και τα ΜΜΕ για τα προβλήματα μας».
Αυτό είναι το ελάχιστο που μπορεί να κάνει η Τουρκία για τους απόγονους των Μουσουλμάνων που υποχρεώθηκαν το 1923 να μείνουν στην Ελλάδα χωρίς καν να ερωτηθούν. Αν δεν είναι διατεθειμένη (η Τουρκία) να προασπίσει τα δικαιώματα της μειονότητας ,θα πρέπει να σκέφτεται μία «δεύτερη ανταλλαγή των πληθυσμών(;;;)».
Απάντηση
Ο «καθηγητής» Baskin Oran εδώ μας μπερδεύει!
Αφού αναφέρεται στην μειονότητα της Δ.Θράκης ως Μουσουλμάνους Έλληνες πολίτες, δεν αναγνωρίζει τον ορισμό της Ελληνικής Μουσουλμανικής μειονότητας από την Συνθήκη της Λωζάννης.
Δηλαδή για τον «καθηγητή», ενώ είναι Έλληνες Μουσουλμάνοι πολίτες που ζουν στην Ελλάδα,εν τούτοις έχουν τουρκική συνείδηση χωρις να υπάρχει γλωσσική και φυλετική συγγένεια με τους Τούρκους!! (βλ. απάντηση στον 1ο ισχυρισμό στο προηγούμενο σχετικό άρθρο).
Ποιά είναι αυτά τα «επιφανή» μέλη; Και πόσα είναι;
Έχουν σχέση με το Τουρκικό Προξενείο;
Έχουν σχέση με «συλλόγους» που αυτοπροσδιορίζονται ως «τουρκικοί» και παραβιάζουν κατάφορα τους νόμους του κράτους και εξυπηρετούν τους σκοπούς της Άγκυρας;
Με ποιό δικαίωμα τα «επιφανή» μέλη αντιπροσωπεύουν την Ελληνική μουσουλμανική μειονότητα;
Είναι τόσο σίγουρος ο καθηγητής ότι ακούγεται ολόκληρη η μουσουλμανική μειονότητα;
Γιατί δεν αναφέρει μερικά «προβλήματα» της μειονότητας;
Όσον αφορά τον ισχυρισμό για την ανταλλαγή πληθυσμών το 1923, έχουμε απαντήσει αναλυτικά στο προηγούμενο άρθρο στην απάντηση σχετικά με τον 2ο ισχυρισμό του «καθηγητή».
Εδώ όμως υπάρχει η αναφορά σχετικά με «δεύτερη ανταλλαγή πληθυσμών»! Δηλαδή θα υπάρξει ανταλλαγή μεταξύ 110.000 Ελλήνων Μουσουλμάνων κατοίκων της Θράκης με 3.500 Έλληνες της Κωνσταντινούπολης;
Έχει την εντύπωση ο καθηγητής ότι οι Μουσουλμάνοι της Θράκης έμειναν στην Ελλάδα για το «κακό» τους;
Από την στιγμή που δεν είναι Τούρκοι (τεκμηριωμένη απάντηση στον 1ο ισχυρισμό στο προηγούμενο άρθρο) και τους συνέφερε οικονομικά να μείνουν στην Ελλάδα, τότε για ποιό λόγο να επιλέξουν την Τουρκία;
Τι έγινε όμως με τους Ελληνες ομογενείς που υποχρεώθηκαν να φύγουν από την Τουρκία χωρίς να ερωτηθούν, αλλά αντιθέτως ήρθαν στην Ελλάδα για να γλιτώσουν από τις σφαγές και τη γενοκτονία;
Εξομοιώνονται τόσο απλά οι συνθήκες διαβίωσης της Ελληνικής μειονότητας στην Πόλη και σε άλλα μέρη της Μ. Ασίας με τους Μουσουλμάνους της Θράκης;
7ος ισχυρισμός
«Δεν μπορεί κανείς να αφισβητήσει τον ανθρωπιστικό χαρακτήρα του μειονοτικού ζητήματος, και είναι σύνηθες τα ανθρωπιστικά ζητήματα, όταν δεν αντιμετωπίζονται όπως πρέπει, να οδηγήσουν σε σοβαρές και απρόβλεπτες κρίσεις. Ας μην ξεχνούμε τι κόστισαν στη Τουρκία τα επεισόδια της 6ης-8ης Σεπτεμβρίου 1955 τα οποια είχαν ως αφορμή το Κυπριακό(;;;). Πρέπει να υπάρξει ισορροπημένη, θετική πολιτική, ώστε να μη γίνει αντικείμενο εκμετάλλευσης το θέμα της Δ. Θράκης.»
Απάντηση
Εδώ πλέον το ανιστόρητο ντελίριο του «καθηγητή» ξεπερνά κάθε όριο προπαγάνδας!
Το Κυπριακό -που χρησιμοποιήθηκε ως αφορμή- δεν έχει άμεση σχέση με τα απάνθρωπα εκτροπα των Τούρκων κατά των Ελλήνων εκείνη την χρονική περίοδο!!! Οι Τούρκοι επεδίωξαν σκοπίμως τον ξεριζωμό των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης και της Σμύρνης!
Ο Τούρκος πρόεδρος Ισμέτ Ινονού είχε δηλώσει το 1951 ότι το ζήτημα της Κύπρου δεν αφορά την Τουρκία.
Η ανάμιξη της Τουρκίας στο Κυπριακό προκλήθηκε από την Βρετανία ως εφαρμογή της αρχής διαίρει και βασίλευε ως αντίπαλο δέος στην Ελλάδα και ταυτόχρονα ως αντίδραση των Άγγλων στην ανάμιξη των Αμερικανών στην περιοχή που σκόπευαν στον παραμερισμό της Μ. Βρεταννίας.
Δεν ήταν αφορμή δηλαδή οι διαμάχες Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων ή οπως έχει δηλώσει ήδη ο «καθηγητής» οι «σφαγές εις βάρος των Τουρκοκυπρίων» (Προηγούμενο άρθρο- 3ος ισχυρισμός).
Το Κυπριακό έχει έμμεση σχέση -από τουρκικής πλευράς- που θα αναλυθεί παρακάτω.
Όλα ξεκίνησαν από την είδηση για έκρηξη στις 6 Σεπτεμβρίου 1955 στο τουρκικό προξενείο Θεσσαλονίκης (το άλλοτε σπίτι του Ατατούρκ) που προκάλεσε βίαιες ανθελληνικές διαδηλώσεις στην Σμύρνη και στην Κωνσταντινούπολη με την δικαιολογία ότι οι Έλληνες είναι οι υπεύθυνοι για την έκρηξη.
Μέγα ψεύδος που ταυτόχρονα αυτό ήταν και η αιτία των επεισοδίων!!Ο Χασάν Ουκάρ (πρωήν υπάλληλος του Προξενείου) και ο Οκτάϊ Εγγίν(φοιτητής) καταδικάστηκαν από το ελληνικό δικαστήριο σαν υπεύθυνοι για την έκρηξη.Στη διάρκεια της νύχτας της 6 Σεπτεμβρίου υπολογίζεται ότι 76 βυζαντινές εκκλησίες κάηκαν ή καταστράφηκαν,862 καταστήματα καταστράφηκαν και πολλά λεηλατήθηκαν και πάνω απο 7.000 σπίτια έπαθαν ζημιές. Η Ελληνική συνοικία του Πέραν περιγράφτηκε από τον ανταποκριτή της Daily Mail στις 14 Σεπτεμβρίου σαν παρόμοια με τις βομβαρδισμένες συνοικίες του Λονδίνου κατά τον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο.Ένας άλλος δημοσιογράφος παρατήρησε ότι η Κωνσταντινούπολη εκείνη τη νύχτα μετεβλήθη στον τόπο της Αποκάλυψης!
Καταστράφηκαν περιουσίες 150 εκατομμυρίων δολλαρίων.
Η αστυνομία απλώς καθόταν και παρακολουθούσε. Λίγο πριν τις διαδηλώσεις, ο Πρόεδρος Μπαγιάρ και ο Πρωθυπουργός Μεντερές βρίσκονταν σ’ ένα τρένο καθ’οδόν προς την Άγκυρα,αφήνοντας πίσω τους τους ταραξίες συμπατριώτες τους. Αφού ταξίδεψαν κάπου 100 χιλιόμετρα, ο Μεντερές γύρισε πίσω και διέταξε το στρατό να επέμβει, αλλά ήταν ήδη αργά.
Τα επεισόδια ήταν αρκετή δικαιολογία για να φτιάξει ο ηγέτης του Εθνικιστικού Κόμματος Δράσης Αλπαρσλάν Τουρκές μία πισίνα με το σχήμα της Κύπρου στο αρχηγείο του στην Άγκυρα. Το κόμμα του Τουρκές πίστευε στον «Παντουρκισμό»,που διδάσκει ότι όλες οι φυλές που έχουν οποιαδήποτε σχέση με τους Τούρκους, συμπεριλαμβανομένων των Φινλανδών και των Ούγγρων πρέπει να ενωθούν και να δημιουργήσουν μία καινούργια αυτοκρατορία.
Η επίσημη τουρκική άποψη ήταν ότι οι ταραχές ήταν απλώς μία κομμουνιστική συνωμοσία που είχε στόχο τα συμφέροντα της Δύσης και την ελληνοτουρκική φιλία! Αλλά το κομμουνιστικό κόμμα στην Τουρκία ήταν εκτός νόμου!
Τα επεισόδια έγιναν στην πραγματικότητα με την ανοχή, και ενδεχομένως την έμπνευση, της τουρκικής κυβέρνησης και είχαν στόχο να πιέσουν τις ΗΠΑ να αντιταχθούν στην ένταξη του Κυπριακού ζητήματος στην ημερήσια διάταξη της 10ης Γενικής Συνέλευσης. Δεν είχε καμία σχέση με διαμάχες Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων όπως έχει ήδη σε προηγούμενο ισχυρισμό του υπονοήσει ο «καθηγητής».
Τα επεισόδια έδωσαν επίσης χρήσιμα όπλα στον Ζορλού για τις διαπραγματεύσεις του με τους Βρεταννούς και Έλληνες ομολόγους του στο Λονδίνο.
Στις δίκες της Γιασάδας (ένα νησί στη θάλασσα του Μαρμαρά) στις 14/10/1960 για τα επεισόδια της περιόδου 6-7 Σεπτέμβη, 10 πρώην αξιωματούχοι δικάστηκαν για πρόκληση ταραχών κατά του ελληνικού πληθυσμού της Κωνσταντινούπολης με σκοπό να επιβάλλουν την τουρκική άποψη στο ζήτημα της Κύπρου.Οι μάρτυρες υπεράσπισης έδωσαν στοιχεία, ότι η κυβέρνηση είχε προτραπεί απότον Χάρολντ Μακμίλαν(Υπουργού Εξωτερικών της Μ. Βρεταννίας) να οργανώσει μία διαδήλωση για την Κύπρο ,αλλά η διαδήλωση που την χειρίστηκε πολύ άσχημα οΜεντερές,εξελίχτηκε σε ταραχές που ξέφυγαν από κάθε έλεγχο.
Μετά από 11 μήνες εξεδώθησαν οι ακόλουθες αποφάσεις:
- 15 άτομα καταδικάστηκαν σε θάνατο,αλλά οι θανατικές ποινές όλων εκτός από του Μεντερές, του Ζορλού και Χασάν Πολατκάν(Υπουργού Οικονομικών) μετατράπηκαν σε ισόβια από την Επιτροπή Εθνικής Ενότητας
- 31 άτομα καταδικάστηκαν σε ισόβια
- 418 καταδικάστηκαν σε ποινές φυλάκισεις από 2 εως 15 ετών
- 123, οι περισσότεροι κομπάρσοι,εναντίον των οποίων δεν μπορούσε να αποδειχθεί κανένα αδίκημα,αθωώθηκαν
- 5 υποθέσεις δεν δικάστηκαν από έλλειψη επαρκών στοιχείων
Ο Ζορλού και ο Πολατκάν κρεμάστηκαν στις 16 Σεπεμβρίου στο νησί-φυλακή Ιμραλί και ο Μεντερές στο ίδιο μέρος την επόμενη μέρα.
Τώρα τι σχέση έχει με όλα αυτά η Ελληνική μουσουλμανική μειονότητα στη Δ. Θράκη μόνο ο καθηγητής καταλαβαίνει!
8ος ισχυρισμός
«Στις ελληνοτουρκικές συνομιλίες το μειονοτικό θα πρέπει να εξετάζεται τουλάχιστον ως ίσης βαρύτητας θέμα με τα υπόλοιπα θέματα της ελληνοτουρκικής ατζέντας,όπως φεριπείν το ζήτημα των χωρικών υδάτων και να μην γίνονται υποχωρήσεις σε ό,τι αφορά τα διεθνώς κατοχυρωμένα δικαιώματα της μειονότητας.
Τα τελευταία χρόνια διεθνείς οργανώσεις οπως η Helsinki Watch(Παρατηρητήριο του Ελσίνκι) έχουν αρχίσει να δείχνουν ενδιαφέρον για τα προβλήματα της μεινότητας της Δ.Θράκης.Η Τουρκία ας προσπαθεί να κρατά ζωντανό αυτό το ενδιαφέρον κια να δημοσιεύει στον ξένο Τύπο τις σχετικές επιστημονικές μελέτες.Πρέπει να υπάρξει επίσης ενημέρωσης του ΟΑΣΕ και άλλων ευρωπαϊκων φορέων για το θέμα που είναι ελάχιστα γνωστό σε διεθνές επίπεδο.»
Απάντηση
Εδώ τίθεται πλέον ανύπαρκτο θέμα «χωρικών υδάτων». Το γεγονός ότι η Τουρκία δεν έχει υπογράψει τις συνθήκες περί Δικαίου της Θαλάσσης δεν της δίνει το δικαίωμα να ισχυρίζεται ό,τι θέλει και να έρχεται σε αντίθεση με όλο τον κόσμο!Λεπτομέρειες σχετικά με τουρκικούς ισχυρισμούς περί Αιγαίου θα δώσουμε σε άλλα άρθρα!
Εδώ πλεόν οι διεθνείς οργανώσεις που τόσο πολύ φλέγονται για τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Ελλάδα διεπίστωσαν αντί για την Ελληνική Μουσουλμανική μειονότητα,την «τουρκική» μειονότητα.
Επιπλέον διεπίστωσαν τόσο «μακεδονική» όσο και «αλβανική» μειονότητα! Το πιο εκπληκτικό είναι ότι ανακάλυψαν και τη «μακεδονική» γλώσσα!! Και όλα αυτά μέσω επιστημονικών μελετών!!
Επισκεπτόμενος κανείς την ιστοσελίδα του Ελληνικού Παρατηρητηρίου Συμφωνιών του Ελσίνκι και αυτήν του Balkan Human Rights (Βαλκανικά Ανθρώπινα Δικαιώματα) μπορεί κανείς να πάρει μία ιδέα σχετικά με τις σχέσεις του συγκεκριμένου φορέως τόσο με εγχώριους όσο και με διεθνείς φορείς και Μ.Κ.Ο.
Μπορεί, επίσης να διαπιστώσει ότι το Παρατηρητήριο του Ελσίνκι του Παναγιώτη Δημητρά, καθώς και η Ομάδα για τα Δικαιώματα των Μειονοτήτων στην Ελλάδα, της συζύγου του, Ναυσικάς Παπανικολάτου, έχουν ανακοινώσει επισήμως ως χορηγούς τους το Κεντρικό όργανο του Τζωρτζ Σόρος στην Ευρώπη, δηλ. το Ινστιτούτο Ανοικτής Κοινωνίας που εδρεύει στην Βουδαπέστη. Επίσης χορηγίες έχουν λάβει από την Ευρωπαϊκή Ένωση, από την Αυστριακή κυβέρνηση, από τον Νίκο Δήμου, από το Ίδρυμα «Άρτος Ζωής», το Ευρωπαϊκό Κέντρο Δικαιωμάτων των Ρομά, το Ίδρυμα Μπέρκχοφ για την Διερεύνηση Συγκρούσεων, το Δίκτυο Εναλλακτικής Πληροφόρησης, το Ινστιτούτο Άσπεν του Βερολίνου, την Διεθνή Ομοσπονδία του Ελσίνκι, την Κοινωνία για την Επικοινωνία και την Πολιτική Έρευνα και ... την Γενική Γραμματεία Νέας Γενιάς.
Ένα κλασσικό παράδειγμα για το πώς διαμορφώνονται οι ειδήσεις είναι και το ακόλουθο, το οποίο διαβάσαμε σε άρθρο του Ζιλ ντ’ Αϋμερί στο αμερικανικό διαδικτυακό περιοδικό Swans (Ο κύκλος της απάτης - Χαρτογραφώντας τα πλήθη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στα Βαλκάνια, 23.7.2001), όπου από μία ανώνυμη καταχώρηση μέσω της λίστας ηλεκτρονικών μηνυμάτων του Balkan Human Rights του κ. Δημητρά, τον Μάιο του 2001, ξεκίνησε με μία φήμη σχετικά με «την καταστροφή στοιχείων που αφορούσαν εγκλήματα εις βάρος Αλβανών του Κοσσυφοπεδίου.
Η πληροφορία αυτή αφορούσε την ανέλκυση από τον Δούναβη, στις Σιδηρές Πύλες κοντά στο Κλάδοβο της Σερβίας ενός παγωμένου φορτηγού γεμάτου από πτώματα, την 6η Απριλίου του 1999. Η πηγή του, έγραφε το μήνυμα, ήταν το Ανθρωπιστικό Νομικό Κέντρο (Humanitarian Law Center) του Ελληνικού Παρατηρητηρίου του Ελσίνκι. Η επόμενη λογική κίνηση ήταν να επισκεφθεί κανείς την ιστοσελίδα του Ελληνικού Παρατηρητηρίου του Ελσίνκι, η οποία αποτελεί τμήμα των ιστοσελίδων των Βαλκανικών Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Εκεί, η αναφορά παρέπεμπε πίσω στην Λίστα Βαλκανικών Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ιδρύθηκε τον Φεβρουάριο του 2000 από... τις ιστοσελίδες των Βαλκανικών Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων)!» Για να μην μακρηγορούμε η πληροφορία ανακυκλωνόταν από διάφορες Μ.Κ.Ο. και χορηγούμενα από την «Ανοικτή Κοινωνία» ΜΜΕ και φορείς, χωρίς εν τέλει να μπορεί να διασταυρωθεί κάποια αυθεντική και αξιόπιστη πηγή.
Τα υποκαταστήματα του Σόρος όχι μόνον, διαμορφώνουν γνώμη και κατασκευάζουν ειδήσεις αλλά μπορούν και πληρώνουν - ουσιαστικά αγοράζουν - τα νέα που που κατασκευάζονται. Μπορούμε να θυμηθούμε τις βαλίτσες με τα μετρητά που προωθήθηκαν στην αντιπολίτευση λίγο πριν τις εκλογές της Γιουγκοσλαβίας το 2000 ή και τα εκατομμύρια που μοιράστηκαν τόσο στον νυν Γεωργιανό πρόεδρο και τους υποστηρικτές του όσο και στον Γιούσενκο της Ουκρανίας κατά την πορτοκαλί επανάσταση. Κατασκευάζουν ειδήσεις και διαμορφώνουν την κοινή γνώμη, όχι μόνον την τοπική αλλά και την διεθνή. Μία κοινή γνώμη που δεν έχει ιδέα από πού προέρχονται όλα αυτά που της σερβίρονται στο πιάτο ως εγκλήματα, παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ρατσισμοί κ.ο.κ.
Το πρώτο μέρος της ανάλυσης του Τούρκου «καθηγητή» Baskin Oran τελειώνει εδώ.
Το δεύτερο μέρος που θα αναλύσουμε παρακάτω είναι και το πιο επικίνδυνο,διότι μέσω διεθνών συνθηκών η Τουρκία προσπαθεί να αποδείξει ότι η Ελλάδα δεν σέβεται τις συνθήκες!
Αναλύσαμε το πρώτο μέρος της τουρκικής επιχειρηματολογίας του καθηγητή Baskin Oran σχετικά με την Ελληνική μουσουλμανική μειονότητα. Η προπαγάνδα και των συνολικά 8 ισχυρισμών του «καθηγητή» αποκαλύφθηκε πλήρως. Το παρόν άρθρο θα ασχοληθεί με το δεύτερο και τελευταίο μέρος της τουρκικής επιχειρηματολογίας,όπου γίνεται αναφορά σε διεθνή νομικά κείμενα τα οποία μπορεί να επικαλεστεί η Τουρκία σε περίπτωση παραβίασης των δικαιωμάτων της μειονότητας. Ο καθηγητής ασχολείται με νομικά έγγραφα που έχουν καταρτιστεί ειδικά για την Δυτική Θράκη και τα οποία είναι :
* Πρωτόκολλο του Λονδίνου της 3ης Φεβρουαρίου 1830
* Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης του 1881
* Συνθήκη των Αθηνών του 1913
* Συνθήκη των Σεβρών του 1920
* Συνθήκη της Λωζάννης
και επιπλέον επικαλείται την Συμφωνία των Αθηνών του 1926 όπως και η Συμφωνία της Άγκυρας του 1930 και 1933,η ισχύς των οποίων όμως κατά τον καθηγητή δεν δημιουργεί θέμα διαφωνίας σε Ελλάδα και Τουρκία οπότε θα μείνουν «εκτός εξέτασης» στην μελέτη του.
Σχετικά με το Πρωτόκολλο του Λονδίνου της 3ης Φεβρουαρίου 1830 ο ίδιος καθηγητής αναφέρει αντικαθίσταται με την Συνθήκη των Σεβρών του 1920, οπότε το πρωτόκολλο θεωρείται ανενεργό.
Όμως ο καθηγητής αναφέρει και κάτι άλλο τελείως αναληθές:
Ισχυρισμός
«Τυπικά δείγματα του συστήματος προστασίας των μειονοτήτων του 19ου αιώνα (Πρωτόκολλο Λονδίνου της 3ης Φεβρουαρίου 1830 και Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης του 1881), οι συμφωνίες αυτές έχουν συναφθεί μεταξύ των Μεγ. Δυνάμεων εκείνης της εποχής και περιέχουν όρους που επιβλήθηκαν στην Ελλάδα μετά την ανεξαρτησία της. Το κοινό τους σημείο, σε ό,τι αφορά το θέμα μας είναι πως αναφέρονται αποκλειστικά στα δικαιώματα των μουσουλμάνων που κατοικούν σε ελληνικό έδαφος.
Η πρώτη συμφωνία (Πρωτόκολλο του Λονδίνου της 3ης Φεβρουαρίου 1830) αφορά τα εδάφη που παραχωρήθηκαν στην Ελλάδα αμέσως μετά την ανεξαρτησία της, δηλ. την Πελοπόννησο, την Αττική και τα γύρω νησιά ενώ το δεύτερο κείμενο συμπεριλαμβάνει και την Θεσσαλία. Κανένα από αυτά τα κείμενα δεν αναφέρεται στην Δ.Θράκη. Επειδή λοιπόν ,μετά την ανταλλαγή των πληθυσμών του 1923 δεν είχαν μείνει μουσουλμάνοι στις περιοχές στις οποίες αναφέρονταν, οι συμφωνίες αυτές κατέστησαν ανενεργές».
Απάντηση
Όσον αφορά το Πρωτόκολλο του Λονδίνου της 3ης Φεβρουαρίου 1830 σχετικά με μειονότητες, και συγκεκριμένα το τρίτο Πρωτόκολλο, δεν έχει καμία σχέση με μουσουλμάνους!!
Το τρίτο και μοναδικό Πρωτόκολλο περί μειονοτήτων αναφέρεται στην αίτηση της Γαλλίας «Περί των του καθολικού δόγματος κατοίκων της Ελλάδας» και καθορίζει ότι όλοι οι υπήκοοι του νέου κράτους γίνονται δεκτοί σε όλα τα Δημόσια Υπουργήματα, αξιώματα και τιμές ανεξαρτήτως της θρησκείας αυτών.
Αναφορά υπάρχει μόνο για τους Καθολικούς στο θρήσκευμα κατ’ αίτηση της Γαλλίας.
Να αναφέρουμε ιστορικώς ότι στην Γαλλία, βάσει της Συμμαχίας του 16ου αι. μεταξύ του βασιλιά Φραγκίσκου Α’ και του Σουλτάνου Σουλεϊμάν Α’, είχε αναγνωρισθεί από την Τουρκία το δικαίωμα της προστασίας της Λατινικής Εκκλησίας κατά την Ανατολή.
Έχουμε δηλαδή με το Πρωτόκολλο του Λονδίνου μία ανάλογη προστασία για τους Καθολικούς Χριστιανούς στην Ελλάδα.
Επιπλέον το Πρωτόκολλο του Λονδίνου της 3ης Φεβρουαρίου 1830 ανανεώθηκε διά των Πρωτοκόλλων της 16ης Ιουνίου και 1ης Ιουλίου του ιδίου έτους και ειδικά με το τελευταίο ορίζεται ότι τα χορηγούμενα στους Καθολικούς προνόμια «ουδεμίαν δύνανται να επιβάλουν στην Ελληνική Κυβέρνηση υποχρέωση προς βλάβη της Επικρατείας της Εκκλησίας».
Οσον αφορά τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης του 1881 η Ελλάδα υποχρεώθηκε να αποζημιώσει τις τουρκικές περιουσίες των κατοίκων, οι οποίοι κατοικούσαν στις τότε ελληνικές απελευθερωμένες περιοχές (όπως και έγινε), όπως έλαβε και διάφορα μέτρα υπέρ των μουσουλμάνων των ανωτέρω περιοχών.
Όσον αφορά την Συνθήκη των Αθηνών του 1913 οι ισχυρισμοί του «καθηγητή» είναι πολύπλοκοι αλλά και ιστορικά αναληθείς. Στο παρόν άρθρο θα αναφέρουμε τους δύο πρώτους
1ος ισχυρισμός
«Αυτή η συμφωνία (Συνθήκη των Αθηνών του 1913) είναι παρόμοια με τις προηγούμενες, αλλά αναφέρεται σε μεγαλύτερο γεωγραφικό εύρος. Συγκεκριμένα καλύπτει την περιοχή από την Θεσσαλία μέχρι και τα όρια της Δ.Θράκης ενώ συμπεριλαμβάνει και την Κρήτη. Οι μουσουλμάνοι Τούρκοι που ζούσαν σ’αυτές τις περιοχές θεωρήθηκαν ανταλλάξιμοι το 1923, και εφόσον η συμφωνία του 1913 δεν ίσχυε για την Δ.Θράκη, καθίσταται και αυτή ανενεργή. Το έγγραφο αυτό ακόμη και σήμερα είναι θέμα προστριβών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας. Σε διαβήματα που επέδωσε η Αθήνα στην Άγκυρα το 1981,ισχυρίζεται ότι η συμφωνία αυτή δεν έχει νομική ισχύ.»
Απάντηση
Διά της Συνθήκης αυτής υπογράφεται η ειρήνη μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας και τερματίζεται η πολεμική περίοδος 1909-1913.
* Επαναλαμβάνονται οι διπλωματικές και προξενικές σχέσεις των δύο χωρών.
* Προνοείται η αμοιβαία αμνηστεία.
* Διαφυλάσσονται τα σημαντικά κτήματα του Σουλτάνου στις νέες χώρες
* Παραχωρούνται ευρύτατα δικαιώματα στην Μουσουλμανική μειονότητα.
Η Συνθήκη αυτή αποσκοπούσε στην επίλυση των διαφορών των δύο χωρών. Εν τούτοις δεν ασχολείται αυτή με τα ζητήματα των νήσων του Αιγαίου και του Αγίου Όρους που παραμένουν σε εκκρεμότητα, προκαλεί δε ναυτικό ανταγωνισμό μεταξύ τους για την εξασφάλιση της υπεροπλίας και κίνδυνο νέου πολέμου.
Επισημαίνουμε ότι βάσει της Συνθήκης του Λονδίνου (30 Μαϊου 1913) εναπόκειτο στις Μ.Δυνάμεις να αποφανθούν σχετικά με το Αιγαίο και το Άγιο Όρος. Φρόντιζαν οι Σύμμαχοι να παρεμβαίνουν όπου θεωρούσαν απαραίτητο για τα συμφέροντα τους!
Η εν λόγω Συνθήκη δεν εφαρμόστηκε λόγω της αυθαίρετης κατάργησης των διομολογήσεων (1914) αφ’ενός και των πολεμικών γεγονότων των ετών 1917-22 αφ’ετέρου. Η Συνθήκη αυτή αποκαθιστά μεν οριστικά τις ειρηνικές σχέσεις μεταξύ των δύο κρατών, δεν έχει όμως πολιτική σπουδαιότητα.
Πρέπει να τονιστεί ότι η Συνθήκη αυτή δεν εφαρμόστηκε ποτέ απο την Τουρκία. Δεν έχει να κάνει μόνο με την περίοδο 1917-22. Με το Κίνημα των Νεοτούρκων από το 1908 υπήρξε προμελετημένο σχέδιο εξόντωσης των Ελληνικών πληθυσμών σε Α.Θράκη, Μ.Ασία και Πόντο. Από το 1913 εώς το 1922 σημειώθηκαν απίστευτες βιαιότητες εναντίον του Χριστιανικού στοιχείου οι οποίες είναι καταγεγραμμένες σε απόρρητες -και μη- εκθέσεις ξένων διπλωματών, όπως και σε μαρτυρίες συμπατριωτών μας που δεινοπάθησαν στα ελληνικότατα αυτά εδάφη.
Το θράσος των Τούρκων έφτασε στο σημείο να κατηγορεί τον Ελληνικό Στρατό για βιαιοπραγίες εναντίον των Τούρκων, έχοντας βεβαίως και την αμέριστη υποστήριξη των «Συμμάχων» μας, οι οποίοι υποστήριξαν μέσω ψευδών εγγράφων βιαιπραγίες Ελλήνων εναντίον Τούρκων! Υπήρξε προσπάθεια συμψηφισμού μεμονωμένων περιστατικών εκ μέρους του Ελληνικού Στρατού -ο οποίος εν τούτοις είχε γραπτή εντολή να συλλαμβάνει τους Έλληνες ταραξίες (όπως και έκανε)- με τα ειδεχθή εγκλήματα των Νεοτούρκων του Κεμάλ. Και τα εγκλήματα αυτά εις βάρος της φυλής μας αφορούσαν την πλειοψηφία των κατοίκων των πανάρχαιων Ελληνικών περιοχών και όχι απλώς μειονότητες.
Οι Τούρκοι ήταν η πραγματική μειονότητα σ’ αυτά τα ελληνικότατα εδάφη. Ακόμα όμως και ένα μέρος Τούρκων, εξαιτίας των εκβιασμών και της συμπεριφοράς του Κεμάλ, θεώρησαν τον Ελληνικό Στρατό σαν απελευθερωτικό Στρατό!
Αυτή η παρένθεση έγινε για να φανεί το μέγεθος της υποκρισίας των Τούρκων που απαιτούν σεβασμό των Συνθηκών, ενώ αυτοί δεν σέβονται απολύτως τίποτα!
2ος ισχυρισμός
«Στο σημείο αυτό έχει ενδιαφέρον να αναφερθούμε στις ελληνικές θέσεις και την στάση των εκάστοτε ελληνικών κυβερνήσεων που έχουν την τάση να παρακάμπτουν την Συνθήκη των Σεβρών του 1920, η οποία δεσμεύει την Ελλάδα στο θέμα των μειονοτήτων, και από την Συνθήκη των Αθηνών να περνούν κατευθείαν στη Συνθήκη της Λωζάννης.Ο λόγος για τον οποίο η Αθήνα τηρεί αυτή τη στάση είναι ότι η Συνθήκη των Σεβρών είναι ένα κείμενο που περιέχει μονομερείς δεσμεύσεις για αυτήν και αναφέρεται στην υποχρέωση της να σέβεται και να προστατεύει τα δικαιώματα των μειονοτήτων στην επικράτεια της. Η Ελλάδα, σ’ ότι αφορά τις μειονότητες που έχουν τουρκική καταγωγή(!!) έχει την τάση να μην αναγνωρίζει προστατευτικούς όρους οι οποίοι δεν στηρίζονται στην αρχή της αμοιβαιότητας».
Απάντηση
Η προπαγάνδα του «καθηγητή» είναι όντως απολαυστική αλλά τελείως ανιστόρητη. Αναμιγνύει και την Συνθήκη των Σεβρών!
Διά της Συνθήκης της Λωζάννης αναθεωρείται η θνησιγενής Συνθήκη των Σεβρών!
Ταυτόχρονα με την υπογραφή της Συνθήκης των Σεβρών υπογράφονται και άλλες διεθνείς πράξεις που ο «καθηγητής» ξεχνάει!
Υπεγράφη η Ειδική Συνθήκη μεταξύ Ελλάδας και των τεσσάρων Δυνάμεων (Αγγλίας, Γαλλίας, Ιταλίας,Ιαπωνίας), διά της οποίας η Αγγλία και η Γαλλία παραιτούνται των «ειδικών δικαιωμάτων επαγρύπνησης και ελέγχου», που παρείχαν σ’αυτές οι
* Συνθήκες του Λονδίνου ( 7/5/1932, 14/11/1863, 29/3/1864 )
* Διατάξεις του άρθρου 3 του Πρωτοκόλλου της 3ης Φεβρουαρίου 1830, που αφορούν την «θρησκευτική ελευθερία», καθ’όσον οι θρησκευτικές ελευθερίες τίθενται εφεξής υπό την εγγύηση της Κοινωνίας των Εθνών.
Η Ειδική αυτή Συνθήκη παραμένει εν ισχύ και μετά την υπογραφή της Συνθήκης της Λωζάννης (24 Ιουλίου 1923)!
Γιατί να επικαλεστεί η Ελλάδα τη Συνθήκη των Σεβρών;
Συνεχίζοντας την ανάλυση της προπαγάνδας του «καθηγητή», θα ασχοληθούμε με τους περαιτέρω ισχυρισμούς του.
3ος ισχυρισμός
«Ας ξαναγυρίσουμε στην Συνθήκη των Αθηνών του 1913. Στη συνθήκη έχουν προστεθεί 3 πρωτόκολλα, βάσει του άρθρου 2, το τρίτο πρωτόκολλο ισχύει όχι μόνο για τα εδάφη που παραχωρήθηκαν στην Ελλάδα, αλλά για όλα τα ελληνικά εδάφη. Με βάση την αρχή της διαδοχής των Συνθηκών, οι συνθήκες που έχει συνάψει μία χώρα πρίν την απόκτηση νέων εδαφών, ισχύει και για τα εδάφη που θα προσαρτήσει αργότερα. Η Συνθήκη της Βιέννης του 1978 κατοχύρωσε την αρχή αυτής της διαδοχής των συνθηκών στο 15ο άρθρο της.
Έχει υποστηριχθεί ότι η Ελλάδα δεν έχει επικυρώσει ακόμα αυτή την συνθήκη,δεν την έχει πρωτοκολλήσει στη Γραμματεία του ΟΗΕ και κατά συνέπεια δεν δεσμεύεται από αυτήν. Στο σημείο αυτό είνα χρήσιμο να υπενθυμίσουμε την απάντηση που έδωσε το Διεθνές δικαστήριο της Χάγης στην Ελλάδα το 1978, όταν προσέφυγε για την υφαλοκρηπίδα του Αιγαίου. Στην απάντηση υπογραμμιζόταν ότι το εδαφικός καθεστώς (status territorial) μίας χώρας δεν καλύπτει μόνο τα εδαφικά της όρια κατά την ημερομηνία που υπογράφηκε η Συνθήκη που αποτελεί σημείο αναφοράς, αλλά και τα εδάφη που αργότερα συμπεριλήφθηκαν στην επικρατειά της.
Στην προκειμένη περίπτωση θα πρέπει να συζητηθεί και η υφαλοκρηπίδα των Δωδεκανήσων. Όταν υπογράφηκε το 3ο πρωτόκολλο, η Ελλάδα δεν κατείχε ακόμη την Δυτική Θράκη και τα Δωδεκάνησα,αλλά εξαιτίας της αρχής της διαδοχής και της απόφασης του Διεθνούς δικαστηρίου της Χάγης ,που μόλις αναφέραμε, είναι πλέον υποχρέωση της το πρωτόκολλο αυτό να ισχύει και για τους Μουσουλμάνους των περιοχών αυτών. Το 3ο πρωτόκολλο,παρά τα όσα ισχυρίστηκε η Ελλάδα το 1981, δεν καταργήθηκε με την Συνθήκη της Λωζάννης, ισχύει και θα ισχύει στο μέλλον για κάθε εδαφική περιφέρεια που θα προσαρτήσει η Ελλάδα και στην οποία θα κατοικούν μουσουλμάνοι. »
Απάντηση
Ο «καθηγητής » αναφέρει πέρα από το θέμα των μειονοτήτων και θέμα υφαλοκρηπίδας!
Δεν γνωρίζουμε τι έχει υποστηριχθεί από την Ελλάδα και το κατά πόσο προσέφυγε στο Διεθνές Δκαστήριο της Χάγης για την υφαλοκρηπίδα. Για το θέμα της υφαλοκρηπίδας, δικαιωμάτων επί θαλάσσης κ.α θα αναφερθούμε σε επόμενα άρθρα που θα αφορούν το Αιγαίο. Αυτό όμως που θα πρέπει να τονίσουμε είναι ότι ο «καθηγητής» έχει ξεχάσει να αναφερθεί σε βασικές συνθήκες περί υφαλοκρηπίδας. Αυτές είναι:
* Η Σύμβαση της Γενεύης του 1958
* Το Πρακτικό της Βέρνης του 1976
* Η διασκεψη της Ν.Υόρκης του 1977
* Η Σύμβαση Montego Bay του 1982 στην Τζαμάικα
Θα αναφερθούμε επιγραμματικώς στον ορισμό της υφαλοκρηπίδας που διατυπώνεται στο 1ο άρθρο της Σύμβασης της Γενεύης, όπου ο όρος υφαλοκρηπίδα χρησιμοποιείται για να δηλώσει:
Α)Το βυθό της θάλασσας και το υπέδαφος των υποθαλάσσιων περιοχών των παρακείμενων στις ακτές αλλά ευρισκομένων εκτός της αιγιαλίτιδος ζώνης,μέχρι βάθους 200μ,ή και πέρα του ορίου τούτου μέχρι το σημείο εκείνου όπου το βάθος των υπερκείμενων υδάτων επιτρέπει την εκμετάλλευση των φυσικών πόρων των εν λόγω περιοχών.
Β)Τον βυθό της θάλασσας και το υπέδαφος των αντίστοιχων περιοχών οι οποίες συνέχονται προς τις ακτές των νήσων.
Η διάταξη αυτή αποδίδει ισχύον διεθνές δίκαιο, επομένως δεσμεύει την Τουρκία στην υιοθέτηση της, παρ’ όλο που δεν έχει επικυρώσει την Σύμβαση!
Επιπλέον προβλέπει ότι το παράκτιο κράτος ασκεί κυριαρχικά δικαιώματα επί της υφαλοκρηπίδας,αναφορικώς προς την έρευνα και την εκμετάλλευση των φυσικών πόρων της.
Στην περίπτωση που η αυτή υφαλοκρηπίδα παράκειται στα εδάφη δύο ή περισσοτέρων κρατων (λ.χ. Δωδεκάνησα), των οποίων οι ακτές βρίσκονται η μία απέναντι της άλλης ,τα όρια της υφαλοκρηπίδας καθορίζονται διά συμφωνίας μεταξύ των εν λόγω κρατών.
Σε έλλειψη συμφωνίας και εφόσον ειδικές περιστάσεις δεν δικαιολογούν διάφορο κανονισμό των ορίων, αυτά καθορίζονται υπό της μέσης γραμμής, κάθε σημείο της οποίας βρίσκεται σε ίση απόσταση από τα εγγύτερα σημεία των γραμμών βάσεων,από των οποίων μετράται το το πλάτος της αιγιαλίτιδας ζώνης του κάθε κράτους.
Αυτό το άρθρο της Συμβασης το αναφέραμε, διότι βάσει τούτου βασικά το «πρόβλημα» της υφαλοκρηπίδας λύνεται πολύ εύκολα!
Επιπλέον με το Πρακτικό της Βέρνης του 1976 καλούνταν και τα δύο μέρη σε διαπραγματεύσεις για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας.
Οι διαπραγματέυσεις,που διήρκεσαν 5 χρόνια απεδείχθησαν ατελέσφορες. Την 22η Νοεμβρίου 1981 ο νεοεκλεγείς–τότε-πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου τοποθέτησε το ζήτημα της υφαλοκρηπίδας ως νομικό,δηλ. ως προς δικαστική επίλυση, και τόνισε ότι « εφόσον η Τουρκία επιθυμεί να θέσει θέμα,ας το θέσει στο Δικαστήριο της Χάγης... Ευπρόσδεκτη είναι».
Δηλαδή η οριοθέτηση πλέον δεν θα αποτελούσε πιά ζήτημα απευθείας διαπραγμάτευσης.
Η Συνθήκη αναφοράς για τον «καθηγητή» εξακολουθεί να είναι η Συνθήκη των Αθηνών του 1913.
Αναφέραμε στον 1ο ισχυρισμό του άρθρου Απάντηση στην τουρκική προπαγάνδα στην Θράκη γιατί αυτή η Συνθήκη είναι ανενεργή. Επειδή λοιπόν ο «καθηγητής» συνεχίζει να προκαλεί θα πρέπει να τεθούν κάποιες σημαντικές ιστορικές λεπτομέρειες περί Θράκης:
Οι Νεότουρκοι μετά την εκδίωξη του σουλτάνου Χαμήτ, κάλεσαν τον Γερμανό στρατηγό Γκόλτς Πασά να οργανώσει τον τουρκικό στρατό και τους είπε με λύπη ότι διεπίστωσε ότι μόνο η διοίκηση της χώρας ήταν τουρκική. Όλα τα άλλα, οικονομία, εμπόριο, βιομηχανία, εκπαίδευση ανήκουν σε μη Μουσουλμάνους
Αρμένιους,Ισραηλίτες και κυρίως Έλληνες,επομένως οι Τούρκοι δεν είναι κύριοι των εδαφών τους(;;).
(Σχόλιο: Ο μισέλληνας στρατηγός θεωρεί την Θράκη τουρκική, βεβαίως χωρίς ιστορικά επιχειρήματα)
Οι Νεότουρκοι μετά την Συνθήκη του Βουκουρεστίου(10 Αυγούστου 1913),κάλεσαν τον στρατηγό Λίμαν φον Σάντερς και του ανέθεσαν να επιθεωρήσει την Ανατολική Θράκη και να γνωμοδοτήσει για το πως θα μπορέσει να αμυνθεί εναντίον της «εχθρικής επδρομής». Αυτός από την Κωνσταντινούπολη γύρισε τα σύνορα και μέσω Αδριανουπόλεως, Αίνου και Καλλιπόλεως ήρθε στην Ραιδεστό όπου διακήρυξε δημόσια ότι «είναι ανάγκη να γλινουν οχυρωματικά έργα προς τις δύο πλευρές των συνόρων και προς τον Εύξεινο Πόντο, αλλά δεν αρκούν αυτά. Για να κατοικείτε ήσυχοι και ανενόχλητοι στο έδαφος τούτο, πρέπει να συμπήξετε καθαρώς μουσουλμανικό όγκο... προς τούτο πρέπει να εκδιώξετε εξ’ αυτής τις ξένες εθνικότητες και ιδίως τους Έλληνες που κρατούν στα χέρια τους όλο τον οικονομικό πλούτο της χώρας».
Αμέσως μετά τις δηλώσεις αυτές δημιουργήθηκε στην Ραιδεστό η «Επιτροπή Εξώσεως των Ελλήνων». Τα σχέδια της επιτροπής ετέθησαν σε εφαρμογή από το φθινόπωρο του 1913.Τα μέσα που χρησιμοποιήθηκαν ήταν η εκδίωξη των Ελλήνων κατοίκων, ο εξαναγκασμός τους να φύγουν,οι εκτοπισμοί,οι επιθέσεις και η πολιορκία χωριών,και η τρομοκρατία με κάθε είδους απειλές.Τα σχέδια αυτά εφαρμόστηκαν από το 1913 μέχρι και το 1919!
Συγκεκριμένα απο την άνοιξη του 1914 εκδηλώθηκε απροκάλυπτα η ωμή τουρκική βία. Έλληνες φιλήσυχοι πολίτες υβρίζονταν και δέρνονταν ανηλεώς,νεκροταφεία βεβηλώθηκαν,οι φυλακές γέμισαν,άτακτοι Τούρκοι (τσέτες) περιέτρεχαν τα χωριά οπλισμένοι για να τρομοκρατούν τους κατοίκους που έτρεχαν στο άλλο άκρο του χωριού οποτε άρχιζε η καταδίωξη τους. Όσοι δεν πρόφθαιναν να φτάσουν σε γειτονικό χωριό σφάζονταν.Οι κάτοικοι του γειτονικού χωριού βλέποντας τους φυγάδες ενώνονταν μαζί τους και έτσι κοπάδια φοβισμένων και δυστυχισμένων ανθρώπων ζητούσαν καταφύγιο στην Ραιδεστό ή στην πλησιέστερη πόλη για να σώσουν τη ζωή τους. Οι τουρκικές αρχές έλεγαν στους προκρίτους:
«Μέσα σε 24 ώρες δεν θα μείνει κανείς σας εδώ. Με ποιόν τρόπο προτιμάτε να φύγετε; Με ξύλο ή με σκότωμα;».
Οι απειλές και η τρομοκρατία δεν περιορίστηκαν μόνο στην ύπαιθρο αλλά επεκτάθηκαν και στις πόλεις. Στην Ραιδεστό σχεδόν οι μισοί κάτοικοι αναγκάστηκαν να εκπατριστούν το 1914. Από τα 250 ελληνικά καταστήματα έμειναν μόνο τα 20!
Οι κάτοικοι των χωριών έφθαναν γυμνοί έχοντας υποφέρει τα πάνδεινα στην Ραιδεστό και αφού είχαν χάσει όλα τα υπάρχοντά τους. Ζητούσαν από τις αρχές λίγο ψωμί για να μην πεθάνουν και η απάνθρωπη απάντηση ήταν: (Γκερμπενσιλάρ) =να ψοφήσουν!!
Όσοι δεν έφυγαν για Καβάλα ή για Θεσσαλονίκη εξορίσθηκαν στην Μ.Ασία.
Τα ίδια έγιναν σαφώς και στην Μ.Ασία όπως και στον Πόντο.
Τον Οκτώβριο του 1911 πραγματοποιήθηκε το συνέδριο των Νεοτούρκων όπου επικράτησαν οι φανατικοί, όπως οι γιατροί Ναζίμ και Σακίρ.
Στο συνέδριο ο Ναζίμ είπε τα εξής:
«Θέλω μόνο να ζήσει ο Τούρκος. Εκτός των Τούρκων όλα τα άλλα στοιχεία να εξοντωθούν.»
Ο Σακίρ πρόσθεσε:
«Η Τουρκία πρέπει να γίνει μωαμεθανική χώρα,όπου η μωεμαθανική δύναμη και οι μωαμεθανικές αντιλήψεις θα κυριαρχούν....Τα έθνη που απέμειναν από παλιά στην Αυτοκρατορία μας μοιάζουν με ξένα και βλαβερά χόρτα που πρέπει να ξεριζωθούν».
Όμως ακόμα πιό πριν (Αύγουστο 1908) είχαν ήδη φανεί οι ενδείξεις των προθέσεων των Τούρκων από τις δηλώσεις του Τούρκου πρέσβη στην Αθήνα :
«Η Νέα Τουρκία θέλει να διαλύσει κάθε σύγχυση μεταξύ των δύο εθνοτήτων(Ελλάδας-Τουρκίας). Θέλει να καταλάβουν οι Έλληνες ότι οι Οθωμανοί ελληνικής καταγωγής είναι οριστικά Οθωμανοί και όχι Έλληνες.Το Οικουμενικό Πατριαρχείο οφείλει να παύσει να είναι μία ελληνική εστία. Οι Οθωμανοί μόνοι αφέντες στο σπίτι τους,θα επιβάλλουν την θελησή τους σε όλους.»
Θα μπορούσαμε να αναφέρουμε δεκάδες μαρτυρίες όπου αποδεικνύονται οι προθέσεις των Τούρκων για την εξόντωση του Ελληνικού στοιχείου σε Θράκη,Μ.Ασία,Πόντο.Αντιθέτως δεν υπάρχει καν η παραμικρή ένδειξη εις βάρος της φυλής μας σχετικά με δηλώσεις ή γεγονότα κατά των Τούρκων!
Το ερώτημα λοιπόν που τίθεται είναι:
Με ποιό ηθικό δικαίωμα ο «καθηγητής» απαιτεί σεβασμό της συγκεκριμένης συνθήκης όταν οι ίδιοι οι Τούρκοι δεν σέβονται τιποτα;
Πως είναι δυνατόν να ισχύει μία Συνθήκη ετεροβαρώς από την στιγμή που οι Τούρκοι προβαίνουν σε γενοκτονίες,ενώ αντιθέτως οι Έλληνες ουδέποτε προέβησαν σε εγκληματικές ενέργειες κατά των μουσουλμανικών μειονοτήτων;
4ος ισχυρισμός
«Τα πρακτικά των συζητήσεων της συνδιάσκεψης της Λωζάννης παρέχουν πρόσθετες πληροφορίεςπου αποδεικνύουν ότι η συνθήκη ειρήνης ,η οποία υπογράφηκε στο τέλος αυτής της συνδιάσκεψης,δεν έχει καταργήσει την Συνθήκη των Αθηνών του 1913 ούτε και το τρίτο πρωτόκολλο.Ο Βενιζέλοςστην συνεδρίαση της 19ης Δεκεμβρίου 1922 και καθώς συζητούνταν οι όροι της προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Τουρκία ανέγνωσε το άρθρο 11 της Συνθήκης του 1913 και το παρουσίασε ως παράδειγμα για το πως η νέα Τουρκία θα πρέπει να δώσει τέτοιου είδους εγγυήσεις.Επιπλέον στη συνεδρίαση της 29ης Δεκεμβρίου 1922,καθώς η τουρκική αντιπροσωπεία επέμενε πως το Ορθόδοξο Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης δεν μπορούσε πλέον να εδρεύει στην Τουρκία,ο Έλληνας αντιπρόσωπος Κακλαμάνος δήλωσε πως σε αυτή την περίπτωση δεν θα παραμείνουν σε ισχύ οι όροι της Συνθήκης των Αθηνών με βάση τους οποίους επιτρέπεται η εκλογή μούφτηδων από τους Μουσουλμάνους,καθώς και η υπαγωγή του αρχιμούφτη στην Κωνσταντινούπολη.
Στην ελληνική θέση ο Γάλλος αντιπρόσωπος Λαρός απάντησε:
«Η συμφωνία η οποία πρόκειται να υπογραφεί στην Λωζάννη δεν μπορεί να θέσει εν αμφιβόλω καμία από τις νομικές δεσμεύσεις που έχουν αναλάβει Ελλάδα και Τουρκία μέσω διμερών συμφωνιών και το συνέδριο δεν έχει αρμοδιότητα να καταργήσει ή να επιβεβαιώσει τέτοιου είδους δεσμεύσεις.»
Απάντηση
Έχουμε την αίσθηση ότι ο «καθηγητής» έχει μελετήσει αποσπασματικά τις συνθήκες!
Οι Ελληνες υπήκοοι θα έχουν στην Τουρκία τα ίδια προνόμια με τους υπηκόους των συμμάχων. Το ίδιο θα συμβεί και με τους Τούρκους υπηκόους στα συμμαχικά κράτη και στην Ελλάδα.
Πόσο το σεβάστηκαν αυτό οι Τούρκοι;
Αυτά όμως στην Συνδιάσκεψη Ειρήνης και οχι στην Συνθήκη Ειρήνης της Λωζάννης!
Διότι στην Συνθήκη της Λωζάννης ,μεταξύ άλλων υπάρχει και το άρθρο 27 το οποίο αναφέρει:
«Ουδεμία πολιτική,νομοθετική ή διοικητική εξουσία ή δικαιοδοσία θέλει ασκηθή,δι’οιονδήποτε λόγον,υπό της Κυβερνήσεως ή των Αρχών της Τουρκίας εκτός του Τουρκικού εδάφους επί των υπηκόων εδάφους διατελούντος υπό την κυριαρχίαν ή το προτεκτοράτο των λοιπών Δυνάμεων των υπογραψασών την παρούσαν Συνθήκην κι επί των εδάφων αποσπασθέντος της Τουρκίας.Εννοείται ότι η πνευματική δικαιοδοσία των θρησκευτικών μουσουλμανικών Αρχών δεν θέλει ποσώς θιγεί».
Επομένως η δήλωση Κακλαμάνου,αν έγινε,δεν έχει καμία νομική ισχύ,διότι επακολουθεί η Συνθήκη της Λωζάννης της 24ης Ιουλίου 1923 που αναιρεί τις δηλώσεις του,-αν βεβαίως ειπώθηκαν-!
Τι εφήρμοσαν όμως από τις συνθήκες οι Τούρκοι;
Φάνηκαν οι παραβιάσεις τους τα έτη 1941-42,1955,1964,1974,ακομα και σήμερα στις διατάξεις που αφορούν τα δικαιώματα της Ελληνικής μειονότητας στη γλώσσα,θρησκεία,ελευθερία,εκπαίδευση,στο Οικουμενικό Πατριαρχειό,στον εναέριο χώρο,κ.α.
Αυτό όμως που είναι το πιό σημαντικό, είναι η σύμβαση περί ανταλλαγής πληθυσμών, η οποία είχε τα πρώτα της σπέρματα στην Συνθήκη των Αθηνών του 1913!
Αυτό δεν σημαίνει ότι ισχύει η Συνθήκη των Αθηνών!Ούτε μπορούμε να αναγάγουμε ότι επειδή υπάρχει ένας όρος μίας ανενεργής συνθήκης υπό διαπραγμάτευση ότι η Συνθήκη ενεργοποιείται!
Η ανταλλαγή πληθυσμών ήταν ο μοναδικός κοινός παράγοντας που έθιξαν οι αντιπρόσωποι της Ελλάδας και Τουρκίας στη Συνδιάσκεψη Ειρήνης με την ανενεργή Συνθήκη των Αθηνών του 1913.
Κατά τον Διπλωμάτη–Πολιτικό Π.Αργυρόπουλο (1881-1966) «η Σύμβαση περί «ανταλλάγης πληθυσμών» υπήρξε δυστυχώς πλημμελεστάτη από ελληνικής πλευράς για την κατοχύρωση των δικαίων των Ελληνικών πληθυσμών και ιδίως των Κων/πολιτών δια τους οποίους η σύμβαση αυτή συνετάχθη ετεροβαρής.
Το ετεροβαρές της Συμβάσεως εκπροστάτευε και προήγε τα τουρκικά συμφέροντα και τις τουρκικές βλέψεις».
Οι Τούρκοι υποστήριζαν ότι ως «εγκατεστημένοι» δικαιούνταν να θεωρηθούν μόνο οι εγγεγραμμένοι στο Δημοτολόγιο της Κων/πολης,ενώ η ελληνική άποψη ότι υποδηλωνόταν δι’αυτού όποιος διέμενε στην Κωνσταντινούπολη προ της 30 Οκτωβρίου 1918.
Με την μόνη διαφορά ότι υπήρχαν πολλοί περισσότεροι Έλληνες απ’ότι στο Δημοτολόγιο,διότι πολλοί Έλληνες στην Τουρκία-και όχι μόνο στην Κωνσταντινούπολη- δεν ήθελαν να δηλωθούν για να μην πληρώνουν τους δυσβάσταχτους φόρους ,αλλά και να μην υπηρετούν στον Τουρκικό στρατό.
Επιπλέον οι διαθέσεις των Γάλλων,Άγγλων και Ιταλών απέναντι της Ελλάδας ήταν κάθε άλλο παρά ευνοϊκές.Ο στρατιωτικός σύμβουλος της ελληνικής αντιπροσωπείας στρατηγός Α.Μαζαράκης γράφει:
«Η ατμόσφαιρα εκεί ήταν ευνοϊκή για τους Τούρκους.Οι αντιπρόσωποι των Ευρωπαϊκών Δυνάμεων ,των νικητριών,φέρονταν με ταπεινότητα και διαρκώς υποχωρούν προ των αγερώχων τρόπων και αξιώσεων των Τούρκων.Ο Ισμέτ Πασάς ήταν ο άνθρωπος της ημέρας».
Ο Γάλλος αντιπρόσωπος Λαρός έπρεπε να ήξερε ότι οι διμερείς συμφωνίες πρέπει να τηρούνται και από τα δύο μέλη!Εφόσον οι Τούρκοι προέβησαν σε γενοκτονίες εις βάρος της φυλής μας,η Τουρκία δεν έχει δικαίωμα να επικαλείται Συνθήκη που ουτε καν σέβεται!Οι δηλώσεις του είναι γενικές και δεν γνωρίζουμε αν καν αναφέρεται στην Συνθήκη των Αθηνων του 1913!
Ο «καθηγητής» όμως αναφέρει μισές αλήθειες!Η Τουρκία δεν αναφερόταν καν σε θέματα μειονοτήτων όπως και σε δικαιώματα τους,παρά σε πολεμικές αποζημιώσεις.Ενώ οι πολεμικές αποζημιώσεις θεωρούνται εξοφλημένες αμοιβαία,η Τουρκία απαιτούσε την καταβολή πολεμικής αποζημιώσεως από την Ελλάδα!
Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να αποχωρήσει η αγγλική αντιπροσωπεία!Τελικώς κατόπιν συμφωνίας υπογράφεται η Συνθήκη ,αλλά χωρίς την αποχώρηση των Άγγλων!
Τέλος να υπενθυμίσουμε στον «καθηγητή» ότι η Τουρκία εν τέλει παραιτήθηκε της αξίωσης περί μεταφοράς του Πατριαρχείου Κωνσταντινοπόλεως εκτός του τουρκικού εδάφους.
Όμως η Τουρκία μέχρι και σήμερα ακολουθεί μία πολιτική συστηματικής ταπείνωσης και απομόνωσης του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Με το Διάταγμα 1092/1923 η Τουρκία αμφισβητεί επίσημα τον οικουμενικό χαρακτήρα του Πατριαρχείου.Το παρουσιάζει ως θεσμό καθαρώς εσωτερικού τουρκικού δικαίου.
Ο «καθηγητής» όμως δεν αναφέρει την προσπάθεια εξόντωσης του Πατριάρχη Μελέτου Δ’ από τον Μουσταφά Κεμάλ προς την παραίτηση του Οικουμενικού Πατριάρχη ήδη από το 1921 και την αντικατάσταση του Οικουμενικού Πατριαρχείου από το αυτοαποκαλούμενο «Τουρκορθόδοξο Πατριαρχείο»!
Αναφέρουμε το σημαντικό απόσπασμα της αναφοράς του ύπατου αρμοστή της Γαλλίας στην Κωνσταντινούπολη, Ζες Κυρελί, στον πρωθυπουργό του Ερριό (Herriot) την 25/11/1924:
«...η πρόθεση της κυβέρνησης της Άγκυρας είναι να εκλέγει ενα δικό της δημιούργημα,να μετατρέψει το Πατριαρχείο Φαναρίου σε τουρκικό Πατριαρχείο,να ελαττώσει την εξουσία και το γόητρο του,και να υποκαταστήσει σιγά-σιγά την ελληνική γλώσσα με την τουρκική.Ο υποψήφιος της θα ήταν ο Μητροπολίτης Μάτσκας*,κοντά στην Τραπεζούντα,ο οποίος προσέφερε υπηρεσίες στους Τούρκους κατά την διάρκεια του πολέμου της ανεξαρτησίας**,οργανώνοντας νοσοκομεία και περιθάλπτοντας τους τραυματίες.»
* Πρόκειται για τον μητροπολίτη Ροδόπολης Πόντου, Κύριλλο, που ήταν ο επιθυμητός της τουρκικής κυβέρνησης
** Το κίνημα του Κεμάλ σε ελληνικότατες περιοχές 3000 ετών,όπου η πλειοψηφία του πληθυσμού ήταν ελληνική, και το εμποριο και η οικονομία ανθούσε φιλήσυχα και ειρηνικά θεωρούταν ακόμα και τότε ως «κίνημα ανεξαρτησίας»)
Λόγιος Ερμής ϶ϵ
1)Πηγή: «Μύθος και πραγματικότητα»
Ανάλυση της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής από 22 τούρκους ακαδημαϊκούς
2)Πηγή: «Θράκη-Η Έπαλξη του Ελληνικού Βορρά » Συγγραφέας: Γ.Μαγκριώτης
3)Πηγή: «Ιστορία της Κύπρου » Συγγραφέας: Στ.Παντελής
4)kostasxan.blogspot.com
Σχόλια
Στο logiosermis.net δημοσιεύεται κάθε σχόλιο. Θεωρούμε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφέρει ελεύθερα τις απόψεις του, οι οποίες εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση. Περισσότερα στις οδηγίες χρήσης.