Πλέον η κατάσταση σε ολόκληρη την υφήλιο μοιάζει με καζάνι που βράζει, με ωρολογιακή βόμβα που είναι έτοιμη να σκάσει στα χέρια των λαών, αποκλειστικά όμως των λαών.
Μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις σε Γαλλία, Τουρκία, Βέλγιο και αυτές σε χώρες συνήθεις ύποπτες σε Ασία και Αφρική (Πακιστάν, Συρία αντίστοιχα) ακολουθεί την ώρα που γράφω αυτό το κείμενο το πραξικόπημα στην Τουρκία. Ένα πραξικόπημα που πολλοί το είχαν υποψιαστεί, λίγοι το είχαν φανταστεί. Ένα πραξικόπημα που έχει κυριεύσει την κρατική τηλεόραση, τα τηλέφωνα και τους δρόμους της χώρας με πόλους την Κωνσταντινούπολη και την πρωτεύουσα Άγκυρα. Ένα πραξικόπημα που βρίσκει τον Ερντογάν απών και τους Τούρκους απροστάτευτους.
Την ώρα που γράφεται αυτό το κείμενο η κατάσταση είναι ακόμη τεταμένη στη γειτονική χώρα. Τίποτα δεν είναι υπό έλεγχο, κανείς δε γνωρίζει ακόμη τον πραγματικό ηγέτη του πραξικοπήματος και τι θα ακολουθήσει. Είναι αδύνατο να προβλέψει κανείς τις τυχόν συνέπειες που μπορούν να ακολουθήσουν μετά από μία τέτοια ενέργεια.
Εδώ και πολύ καιρό, η τούρκικη κυβέρνηση και ο μπροστάρης της κ. Ερντογάν είχαν ασκήσει έντονη κριτική αλλά και είχαν ρίξει social media όπως το Twitter και το Facebook και είχαν απορρίψει άλλα σύγχρονα κοινωνικά μέσα. Η τραγική ειρωνία είναι πως ο Ερτογάν αναγκάστηκε να βγει μέσω Facetime και να κάνει ένα τρόπον τινά διάγγελμα στον τουρικό λαό. Ναι αυτός που τόσο καιρό κατέκρινε εντόνως μέσα όπως το Facetime. Τα social media που ενοχλούσαν τον Ταγίπ Ερντογάν είναι αυτά που έμεινα πλέον για να ενημερώνουν και να προσπαθούν να σώσουν τη ''δημοκρατία'' στη χώρα του αυτή τη στιγμή. Εδώ που τα λέμε δεν υπήρχε και ουσιαστική ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ στην γείτονως χώρα και προ πραξικοπήματος.
Οι εξελίξεις στην Τουρκία επηρεάζουν άμεσα και τη δική μας χώρα αλλά και την Κύπρο. Τόσο η ελληνική όσο και η κυπριακή κυβέρνηση πρέπει να βολιδοσκοπήσουν με τεράστια προσοχή την κατάσταση, να εξετάσουν τις επιλογές τους και να προχωρήσουν στο επόμενο βήμα. Φύλαξης, προστασίας και ενημέρωσης του Ελληνοκυπριακού λαού.
Στη Νίκαια είδαμε νεκρά μικρά παιδιά στο δρόμο, οικογένειες να χωρίζονται και ένα ακόμη τρομοκρατικό χτύπημα να σπέρνει τον τρόμο στην Ευρωπαϊκή ήπειρο. Όταν τα πρώτα χτυπήματα είχαν ξεσπάσει οι περισσότεροι από εμάς συνιστούσαμε ψυχραιμία, αποφυγή της κινδυνολογίας. Αυτό πρέπει να εξακολουθεί να ισχύει και τώρα αλλά πόσοι είμαστε ικανοί να αντέξουμε ψύχραιμα και να ξεπεράσουμε αυτή τη χαοτική κατάσταση που επικρατεί γύρω μας;
Ο κόσμος γύρω μας αλλάζει. Για τους πιο απαισιόδοξους η κατάσταση είναι μη αναστρέψιμη και τα πράγματα κυλούν από το κακό στο... χείριστο. Για τους περισσότερο αισιόδοξους, ο κόσμος μοιάζει να περνά ένα κοινωνικό κραχ μεγάλης έκτασης που όμως όπως όλα τα προηγούμενα κάποτε θα τελειώσει. Ας μην ξεχνάμε κάτι όμως. Τα προηγούμενα κραχ ήταν οικονομικά.
Αυτή η αρχικά οικονομική κρίση που ξέσπασε ανά τον κόσμο, ωρίμασε, εξελίχθηκε και έφτασε στο χείλος του γκρεμού. Οι λαοί του κόσμου φαίνεται πως δεν αντέχουν άλλο τις πολιτικές οικονομικής λιτότητας και κοινωνικής εξαθλίωσης. Από την άλλη η αδυναμία μερικών να επιβάλλουν ολοκληρωτικά καθεστώτα τόσο στην Ανατολή όσο και στην Αφρική οδηγεί στα απανωτά τρομοκρατικά χτυπήματα ως αντίποινα για τα εμπόδια που τους επιβάλλει η Δύση. Η Δαμασκός μοιάζει με πόλη φάντασμα, το Πακιστάν κράτος υπό κράτηση κ.ο.κ. Αυτή τη στιγμή έχει ξεσπάσει μία διαμάχη λαών χωρίς οι ίδιοι να το ξέρουν. Μια διαμάχη κατά κόρον θρησκευτική αλλά και κοινωνική. Ο οικονομικός πόλεμος που είχε χαρακτηριστεί από πολλούς έτσι έχει οδηγηθεί σε κοινωνικό και τα θύματα είναι απανωτά.
Είναι άραγε αυτή η νέα πραγματικότητα που θα μας συνοδεύσει; Ελπίζω πως όχι. Εύχομαι πως όχι. Η ελευθερία βούλησης και κριτικής σκέψης δε θα λείψει και δεν πρέπει να λείψει αυτές τις εποχές από τον άνθρωπο. Οφείλουμε να μείνουμε πιστή στις αξίες, τις αρχές και τα ιδεώδη μας, να δώσουμε μάχη για αυτά και να τα διατηρήσουμε. Θα πρέπει να φανούμε ενωμένοι μπροστά σε ένα παγκόσμιο ζυγό. Και πιστέψτε με πως όταν η δημοκρατία κινδυνεύει, όταν οι ανθρώπινες ελευθερίες κινδυνεύουν είναι αδύνατο να μην υπάρχει αντίδραση. Έτσι είναι η φύση του ανθρώπου.
Χριστόδουλος Φερεντίνος
Την ώρα που γράφεται αυτό το κείμενο η κατάσταση είναι ακόμη τεταμένη στη γειτονική χώρα. Τίποτα δεν είναι υπό έλεγχο, κανείς δε γνωρίζει ακόμη τον πραγματικό ηγέτη του πραξικοπήματος και τι θα ακολουθήσει. Είναι αδύνατο να προβλέψει κανείς τις τυχόν συνέπειες που μπορούν να ακολουθήσουν μετά από μία τέτοια ενέργεια.
Εδώ και πολύ καιρό, η τούρκικη κυβέρνηση και ο μπροστάρης της κ. Ερντογάν είχαν ασκήσει έντονη κριτική αλλά και είχαν ρίξει social media όπως το Twitter και το Facebook και είχαν απορρίψει άλλα σύγχρονα κοινωνικά μέσα. Η τραγική ειρωνία είναι πως ο Ερτογάν αναγκάστηκε να βγει μέσω Facetime και να κάνει ένα τρόπον τινά διάγγελμα στον τουρικό λαό. Ναι αυτός που τόσο καιρό κατέκρινε εντόνως μέσα όπως το Facetime. Τα social media που ενοχλούσαν τον Ταγίπ Ερντογάν είναι αυτά που έμεινα πλέον για να ενημερώνουν και να προσπαθούν να σώσουν τη ''δημοκρατία'' στη χώρα του αυτή τη στιγμή. Εδώ που τα λέμε δεν υπήρχε και ουσιαστική ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ στην γείτονως χώρα και προ πραξικοπήματος.
Οι εξελίξεις στην Τουρκία επηρεάζουν άμεσα και τη δική μας χώρα αλλά και την Κύπρο. Τόσο η ελληνική όσο και η κυπριακή κυβέρνηση πρέπει να βολιδοσκοπήσουν με τεράστια προσοχή την κατάσταση, να εξετάσουν τις επιλογές τους και να προχωρήσουν στο επόμενο βήμα. Φύλαξης, προστασίας και ενημέρωσης του Ελληνοκυπριακού λαού.
Στη Νίκαια είδαμε νεκρά μικρά παιδιά στο δρόμο, οικογένειες να χωρίζονται και ένα ακόμη τρομοκρατικό χτύπημα να σπέρνει τον τρόμο στην Ευρωπαϊκή ήπειρο. Όταν τα πρώτα χτυπήματα είχαν ξεσπάσει οι περισσότεροι από εμάς συνιστούσαμε ψυχραιμία, αποφυγή της κινδυνολογίας. Αυτό πρέπει να εξακολουθεί να ισχύει και τώρα αλλά πόσοι είμαστε ικανοί να αντέξουμε ψύχραιμα και να ξεπεράσουμε αυτή τη χαοτική κατάσταση που επικρατεί γύρω μας;
Ο κόσμος γύρω μας αλλάζει. Για τους πιο απαισιόδοξους η κατάσταση είναι μη αναστρέψιμη και τα πράγματα κυλούν από το κακό στο... χείριστο. Για τους περισσότερο αισιόδοξους, ο κόσμος μοιάζει να περνά ένα κοινωνικό κραχ μεγάλης έκτασης που όμως όπως όλα τα προηγούμενα κάποτε θα τελειώσει. Ας μην ξεχνάμε κάτι όμως. Τα προηγούμενα κραχ ήταν οικονομικά.
Αυτή η αρχικά οικονομική κρίση που ξέσπασε ανά τον κόσμο, ωρίμασε, εξελίχθηκε και έφτασε στο χείλος του γκρεμού. Οι λαοί του κόσμου φαίνεται πως δεν αντέχουν άλλο τις πολιτικές οικονομικής λιτότητας και κοινωνικής εξαθλίωσης. Από την άλλη η αδυναμία μερικών να επιβάλλουν ολοκληρωτικά καθεστώτα τόσο στην Ανατολή όσο και στην Αφρική οδηγεί στα απανωτά τρομοκρατικά χτυπήματα ως αντίποινα για τα εμπόδια που τους επιβάλλει η Δύση. Η Δαμασκός μοιάζει με πόλη φάντασμα, το Πακιστάν κράτος υπό κράτηση κ.ο.κ. Αυτή τη στιγμή έχει ξεσπάσει μία διαμάχη λαών χωρίς οι ίδιοι να το ξέρουν. Μια διαμάχη κατά κόρον θρησκευτική αλλά και κοινωνική. Ο οικονομικός πόλεμος που είχε χαρακτηριστεί από πολλούς έτσι έχει οδηγηθεί σε κοινωνικό και τα θύματα είναι απανωτά.
Είναι άραγε αυτή η νέα πραγματικότητα που θα μας συνοδεύσει; Ελπίζω πως όχι. Εύχομαι πως όχι. Η ελευθερία βούλησης και κριτικής σκέψης δε θα λείψει και δεν πρέπει να λείψει αυτές τις εποχές από τον άνθρωπο. Οφείλουμε να μείνουμε πιστή στις αξίες, τις αρχές και τα ιδεώδη μας, να δώσουμε μάχη για αυτά και να τα διατηρήσουμε. Θα πρέπει να φανούμε ενωμένοι μπροστά σε ένα παγκόσμιο ζυγό. Και πιστέψτε με πως όταν η δημοκρατία κινδυνεύει, όταν οι ανθρώπινες ελευθερίες κινδυνεύουν είναι αδύνατο να μην υπάρχει αντίδραση. Έτσι είναι η φύση του ανθρώπου.
Σχόλια
Στο logiosermis.net δημοσιεύεται κάθε σχόλιο. Θεωρούμε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφέρει ελεύθερα τις απόψεις του, οι οποίες εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση. Περισσότερα στις οδηγίες χρήσης.