Select Menu


Δεν υπάρχει μια Ευρώπη, παρά μονάχα ως γεωγραφική έννοια. Υπάρχουν πολλές «Ευρώπες». Παρακάτω ταξινομώ ορισμένες από αυτές με βάση διάφορα μεικτά κριτήρια:

1. Υπάρχει η Ευρώπη του πυρήνα ή του κέντρου, δηλαδή η «πολυ-πολιτισμική», κοσμική (πως θα συνδυάσει τα δύο προηγούμενα ένας θεός ξέρει), μετα-χριστιανική και εν δυνάμει μετα-εθνική Ευρώπη του Ρήνου, η οποία αποτελείται από τη Γερμανία, την Ολλανδία, το Βέλγιο (ένα μεταμοντέρνο έθνος), το Λουξεμβούργο και τη Γαλλία.

2. Υπάρχει η μετα-σοσιαλιστική χριστιανική ρωμαιοκαθολική κεντρική και ανατολική Ευρώπη (Πολωνία, Ουγγαρία, Σλοβακία, δυτική Ουκρανία και Λιθουανία) η οποία συνδέεται με μια επίσης μετα-σοσιαλιστική αγνωστικιστική Ευρώπη (Τσεχία και Εσθονία). Στην πρώτη κατηγορία μπορούμε να τοποθετήσουμε επίσης τη Βαυαρία, την Αυστρία, τη Σλοβενία και την Κροατία, συμπληρώνοντας το πάζλ του γερμανικού, ουγγρικού, βάλτο-σλαβικού ρωμαιοκαθολικισμού (η Αυστρία, βέβαια, έχει μπροστά της ορισμένα διλήμματα – ίσως και τριλήμματα – ως προς το ποιος θα είναι ο ρόλος και ο προσανατολισμός της μεταξύ της Ευρώπης του Ρήνου και της μετα-σοσιαλιστικής κεντρικής Ευρώπης).

3. Υπάρχει η Σκανδιναβική Ευρώπη η οποία κινείται μεταξύ αγνωστικισμού και προτεσταντισμού (Δανία, Νορβηγία, Σουηδία και Φινλανδία) και μεγάλος μέρος της συνδέεται με τη Βαλτική Ευρώπη (Εσθονία, Λετονία και Λιθουανία). Πολιτιστικό σύνδεσμο μεταξύ της προτεσταντικής και αγνωστικιστικής ΣκανδινοΒαλτικής Ευρώπης (Φινλανδία, Εσθονία) και της ρωμαιοκαθολικής ΑνατολικοΒαλτικής Ευρώπης (Πολωνία και Λιθουανία) αποτελεί η Λετονία (ενώ η Σουηδία αποτελεί ιδεολογικό σύνδεσμο μεταξύ της Σκανδιναβικής Ευρώπης και της Ευρώπης του πυρήνα ή του κέντρου).

4. Υπάρχει η ρωσογενής ΣλαβοΟρθόδοξη Ευρώπη, η οποία αποτελεί συνέχεια της μεγάλης ευρωπαϊκής πεδιάδας και ορίζεται προς νότον από τα Καρπάθια όρη. Η Ευρώπη της μεγάλης ευρωπαϊκής πεδιάδας (η οποία φτάνει μέχρι τη Μόσχα) τέμνει κάθετα την Ευρώπη του Ρήνου. Νότια του Ρήνου είναι γαλλική, ανατολικά του Ρήνου είναι γερμανο-πολωνική και στη συνέχεια ρωσογενής. Σε αυτή την Ευρώπη δεν υπάρχουν γεωγραφικά σύνορα (αποτελεί ενιαίο γεωγραφικό σύνολο) παρά μονάχα πολιτισμικά. Επίσης, σε αυτή την Ευρώπη έχουν γίνει όλες οι μεγάλες ιστορικές εισβολές και μάχες (ναπολεόντεια Γαλλία, Πρωσία, χιτλερική Γερμανία, σταλινική και τσαρική Ρωσία κ.λπ).

5. Υπάρχει η Ευρώπη της Ιβηρικής Χερσονήσου (Ισπανία, Πορτογαλία). Όποια και εάν είναι τα θρησκευτικά, γλωσσικά ή ευρύτερα πολιτισμικά χαρακτηριστικά αυτής της Ευρώπης, πάντα θα αποτελεί μια ιστορική και γεωφυσική ενότητα από μόνη της.

6. Αναλόγως με την προηγούμενη, υπάρχει η Ευρώπη της Ιταλικής Χερσονήσου, η οποία αποτελεί sui generis ανάδελφη κατάσταση (και λόγω γεωγραφίας και λόγω ιστορίας και λόγω πολιτισμού) που τέμνει τη Μεσόγειο σε δυτική και ανατολική, και ιστορικά ενσωματώνεται το βόρειο τμήμα της ως ουρά στην ρωμαιοκαθολική γερμανική και στην παλαιά Καρολίγγεια Ευρώπη (κάτι που ενισχύει την εσωτερική της διάσπαση σε νότια και βόρεια).

7. Και φυσικά υπάρχει η Ευρώπη νότια του Δούναβη η οποία είναι ασύμμετρα τριχοτομημένη θρησκευτικά και πολυσύνθετη (δεν θα επεκταθώ εδώ περαιτέρω). Η Κροατία και η Σλοβενία αποτελούν πολιτιστικό σύνδεσμο μεταξύ αυτής και της μετα-σοσιαλιστικής ρωμαιοκαθολικής Ευρώπης [2] ενώ η ορθόδοξη θρησκευτικά, λατινογενής γλωσσικά και μη σλαβογενής Ρουμανία και τα Καρπάθια Όρη αποτελούν σύνορα μεταξύ αυτής, της ρωσογενούς [4] και της κεντρικής ρωμαιοκαθολικής Ευρώπης [2].

Η Ελλάδα, αν και αποτελεί Χερσόνησο όπως η Ιταλία και η Ιβηρική (πριν επιβληθεί ο όρος «Βαλκάνια» στη διεθνή βιβλιογραφία είχε προταθεί ο όρος «ΣλαβοΕλλάδα») δεν είχε την τύχη να διαθέτει, ούτε Άλπεις ούτε Πυρηναία στο Βορρά της, κάτι που φυσικά, αποτέλεσε τον πλέον καθοριστικό παράγοντα για τη μοίρα ή/και την τύχη της εδώ και αιώνες (το τελευταίο δεν πρόκειται να σας το πουν διάφοροι οικονομιστές).

Η δημιουργία μιας «ενιαίας Ευρώπης», φυσικά, δεν εξαρτάται από νομίσματα και θεσμούς, αλλά από την επίλυση των ιστορικών σχέσεων ανάμεσα σε όλες αυτές τις «Ευρώπες» (οι οποίες έχουν άκρως διαφορετικές πολιτιστικές προϋποθέσεις) καθώς επίσης την οργανική σύνδεση των γεωιστορικών και γεωφυσικών αυτών περιοχών (και την ανάπτυξη της εσωτερικής και μεταξύ τους λειτουργικότητας).

Κοσμοϊδιογλωσσία

Σημειώσεις

(-) Τα προηγούμενα αποτελούν μεικτά στοιχεία. Σαφώς και μπορούν να υπάρξουν συμπληρωματικές ταξινομήσεις με διαφορετικά κριτήρια. Για παράδειγμα, ως γεωπολιτικές ενότητες μπορεί να θεωρηθεί πως υπάρχουν τέσσερις ή πέντε «Ευρώπες».

(-) Η οροσειρά του Αίμου δεν μπορεί να συγκριθεί ούτε με τις Άλπεις ούτε με τα Πυρηναία. Ο καθορισμός γίνεται από τον Δούναβη και όχι από τον Αίμο.

(-) Η καρδιά της Ευρώπης, από απόψεως πλούτου, ξεκινά από τη κοιλάδα του Πάδου στην βόρεια Ιταλία και μέσω της Ελβετίας, της Αυστρίας και της Βαυαρίας διατρέχει κάθετα τη Γερμανία φτάνοντας μέχρι το Αμβούργο και το Ρότερνταμ (η καρδιά της βιομηχανικής Ευρώπης είναι παρεμφερής και είναι η περίφημη «μπλε μπανάνα» – blue banana).

(-) Δίχως τη Βαυαρία και τη Βάδη-Βυρτεμβέργη θα σας έλεγα εγώ πόσο «παραγωγική» θα ήταν η Γερμανία…

(-) Όσοι σκεφτόμαστε με όρους γεωγραφικής λειτουργικότητας αντιλαμβανόμαστε την καταστροφή που έχουν επιφέρει τα εθνικά κράτη σε ολόκληρες περιοχές. Από την άλλη όμως, αυτό δείχνουν να το καταλαβαίνουν και τα ίδια τα εθνικά κράτη μεταξύ τους (εξ ου και Ευρώπη του Ρήνου, Βιζενγκραντ, Σκανδιναβικές χώρες κ.λπ).

(-) Οι πολλές «Ευρώπες», από ορισμένους, γίνονται αντιληπτές μονάχα ως «πρόβλημα και εμπόδιο» και όχι ως ιστορικός, ανθρωπολογικός και πολιτισμικός πλούτος.

(-) Υπό αυτή τη σκοπιά (νόμισμα, θεσμοί vs ιστορικές σχέσεις, οργανική σύνδεση και λειτουργικότητα ανθρωπογεωγραφιών και περιοχών) μπορεί κάποιος να αντιληφθεί την απίστευτη μετριότητα και το απόλυτο τίποτα των τεχνοκρατών και των γραφειοκρατών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ας τους αφήσουμε να ασχολούνται με λογιστικές μονάδες και νομικά πλαίσια). Επίσης μπορεί να αντιληφθεί γιατί ορισμένοι παράξενοι άνθρωποι είναι τόσο έντονα πεπεισμένοι πως δεν πρόκειται να υπάρξει καμία «ευρωπαϊκή ολοκλήρωση».

Αφιερώσαμε άπειρες διανοητικές δυνάμεις τόσα χρόνια για να καταλήξουμε να μας χαρακτηρίζουν «ευρωσκεπτικιστές» ή «αντι-ευρωπαϊστές» ορισμένοι οικονομιστές €uroγενίτσαροι και διάφοροι αρειμάνιοι οπαδοί της υπερεθνικότητας που δεν έχουν κανένα απολύτως Μέτρο. Τι να πεις…

Σχόλια

Στο logiosermis.net δημοσιεύεται κάθε σχόλιο. Θεωρούμε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφέρει ελεύθερα τις απόψεις του, οι οποίες εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση. Περισσότερα στις οδηγίες χρήσης.

 
Top