Το Βραβείο Καρλομάγνου και η κατάργηση των συνόρων!

Διαβάζω για την απονομή του «Βραβείου Καρλομάγνου». Πολύ μου αρέσει το σκηνικό. Φαντάζομαι, μαζεμένους επί το αυτό, τους συνδαιτυμόνες/κηδεμόνες της Ευρώπης, αδιαστίκτως να διακηρύσσουν (βλ. σχετικά δημοσιεύματα) πως το σπουδαιότερο πράγμα στον κόσμο είναι η ενότητα.



Γράφει η Ε. Αθανασούλη 

Ασφαλώς, εννοούν ενότητα κάτω από την κυριαρχική τους μπότα, και με το δικαίωμά τους επί της ζωής ή της θανάτωσης των άλλων! (ζωής αθλίας, ή -κεκαλυμμένης ασφαλώς- θανάτωσης, μέσω των καταδυναστευτικών οικονομικών μέτρων, των ακατάσχετων δανεισμών, του εκμαυλισμού προς κατανάλωση, της συνειδησιακής εξαγοράς, καθώς και της μεθοδευμένης αποσύνθεσης του Ελληνικού κοινωνικού ιστού μέσω της εξώθησης και υπόθαλψης της μετανάστευσης προς την Ελλάδα, και της συγκέντρωσης των μεταναστών στην Ελλάδα με τις ευλογίες και τις ρυθμίσεις σας).

Κι όχι -ασφαλώς- ενότητα στο όνομα της αγάπης ανάμεσά μας! [Γιατί κάποιους που το λέμε (κι όσους το λέγανε, αλλά ντρέπονται πια και δεν θέλουν -ή δεν αντέχουν- να τους λένε πως είναι ντε μοντέ) μας λένε καθυστερημένους και αφελείς. Ανόητους, εύπιστους, παραστρατημένους κι αποπροσανατολισμένους από τον ορθό λόγο, την επιστήμη και τη φιλοσοφία της... παντοδυναμίας του... νου!]. Λένε, λοιπόν, ενότητα στο όνομα της αναγνώρισης της αυθεντίας και της ισχύος τους!

Λένε, δηλαδή, οι εταίροι μας, υπό την σκιά του Καρλομάγνου:

Κάτω τα εθνικά σύνορα! Όλοι είμαστε ενωμένοι και βαδίζουμε μαζί τον ίδιο δρόμο! Όλοι! Τί ωραία που τρωγοπίνουμε όλοι μαζί και έχουμε ανέσεις, ευκολίες, αγαθά, προοπτική, συνεργασία, αλληλεγγύη, ειλικρίνεια, συνέπεια, «δυνάμεις αποκατάστασης ατυχημάτων» κττ!!!

Φίλοι μου, όλα τούτα είναι ψέμμα!

Η τελευταία αυτή «διακήρυξη» και ο «ύμνος προς την ενότητα και τα επιτεύγματά της», είναι λόγια κούφια, λόγια χωρίς περιεχόμενο, γιατί δεν έχουν καμμιά σχέση με την πραγματικότητα.

Ας τα πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά:

Βαδίζουμε όλοι μαζί ενωμένοι; Ασφαλώς όχι! Αφού εμείς είμαστε τα «απολωλότα πρόβατα», κι όλοι οι άλλοι ισχυροί εταίροι μας μαζί θέλουν να μας βάλουν σε ένα καλούπι που αυτοί αποφάσισαν το σχήμα του. Εμείς (δηλ. οι εκπρόσωποί μας) απλώς τρώγαμε την ώρα της απόφασης!

Βαδίζουμε όλοι μαζί τον ίδιο δρόμο; Ε! Όχι βέβαια! Αφού όλοι οι εταίροι μας αναπτύσσονται, παράγουν, δανείζονται, αποφασίζουν κλπ. κι εμείς δεν μπορούμε ούτε να ανασάνουμε, ούτε να προσανατολιστούμε (μέσα στο χάλι μας) για να δούμε πως θα συνέλθουμε, κι αναγκαζόμαστε (αν δεν αντιταχτούμε σθεναρά) να στρεφόμαστε κατά ομοπίστων φίλων, ενάντια ακόμη και στα συμφέροντά μας, συμπλέοντας μ' εκείνους που μεθοδεύουν την απογύμνωσή μας και την αποπτωχοποίησή μας! Και μάλιστα να το κάνουμε αυτό, για λόγους ισχυροποίησης της οικονομικής αυθαιρεσίας των παντοκρατόρων εταίρων μας και για λόγους γοήτρου συνωμοτικών συμμαχιών. Οποία ηθική ανωτερότης των ιδανικών των φίλων μας που δέχονται τη μια καταπάτηση (της Κύπρου, φίλης και ομαίμου ημών και συνεταίρου όλων ημών των εν Ε.Ε.), αλλά δεν ανέχονται μιαν άλλη, εκείνη της Κριμαίας!

Όλοι; Ε, όχι ακριβώς όλοι... Να, ας πούμε αυτοί που μπορούν να έχουνε λόγο, γιατί η τσέπη τους είναι πιο βαρειά...[πόσες φορές να μας το εξηγήσουνε, πλαγίως το «όποιος χρωστάει δεν μπορεί να θεωρείται αφεντικό στο σπίτι του..»; Πρέπει, επί τέλους να το καταλάβουμε, ότι εμείς θα υπακούμε στις προσταγές τους, αφού κατάφεραν γιατί τους αφήσαμε -αφελώς και ανύποπτα- να μας βάλουν τα δυο πόδια σε'ένα παπούτσι. Λες κι ότι αυτοί δεν χρωστάνε!]

Τρωγοπίνουμε όλοι μαζί; Όχι! Εμείς δεν τρωγοπίνουμε μαζί τους! Εμείς, φτωχοπερνάμε, και ζοριζόμαστε για το αύριο, αλλά δεν πειράζει (όλοι κάτι πρέπει να πάθουμε για να μάθουμε- παλιό και παραδοσιακό είναι τούτο το «δόγμα»). Εσείς, αγαπητοί εταίροι και δανειστές -εχθρικά, αυθαίρετα και λάθρα- τρωγοπίνετε -κι από το βιός μας μάλιστα- χωρίς να καταβάλετε κανένα τίμημα! Κυριολεκτικά: Ούτε αποζημιώσεις για τα εγκλήματά σας σε βάρος μας ούτε συνδρομή μας -αλλά αδιαφορία σας- στην εγκληματικότητα άλλων εναντίον μας (ναζισμός και μεγάλες δυνάμεις της εποχής τόσο το '22 όσο και στο Β' ΠΠ. Στην αρχή μας λέγατε «ουκέτι καιρός», και μετά μας λέτε «ουκ έστι καιρός»!).

Λένε: «έχουμε ανέσεις, ευκολίες, αγαθά, προοπτική»! Αυτοί, μάλλον, ναί. Όμως εμείς, δεν τά 'χουμε αισθανθεί αυτά και στη δική μας τη ζωή. Όσα παρόμοια γίνανε ως τώρα, μας οδήγησαν εδώ που είμαστε σήμερα! Άρα πίσω από τα φαινόμενα, άλλα εξυφαίνονταν! Και το υφάδι τους είναι σάπιο! Μόνο ένα τρύπιο σακούλι φτιάχνεις, μ' ένα τέτοιο υφάδι. Για να περπατάς και να χάνεις τις αποταμιεύσεις σου...

Όσο για την «συνεργασία, αλληλεγγύη...» αυτά, είναι όνειρα θερινής νυκτός!Συνεργασία στους στόχους του ενός, σημαίνει υπηρεσία, εντολή, εξαναγκασμός, υποτέλεια, εξάρτηση! Κι όσο για την αλληλεγγύη επί τιμήματι, αυτή είναι δανεισμός στην καλύτερη περίπτωση, όταν δεν είναι εξώθηση στην υποταγή. Μιλάμε τότε για οπορτουνιστική εκμετάλλευση, για εξανδραποδισμό και υπαρξιακή καταδολίευση.

Ούτε «ειλικρίνεια», ούτε «συνέπεια» στη συνεργασία και την αλληλεγγύη σας, αγαπητοί μας εταίροι διαφαίνεται μέσα από την τόοοσο σκληρή και μακρά επιμονή σας να κάμψετε το φρόνημα των Ελλήνων, ώστε να τους εξαναγκάσετε να εξανδραποδισθούν εκουσίως!

Οι δε «δυνάμεις αποκατάστασης ατυχημάτων» είναι απλώς εργαλεία για το δικό σας πλουτισμό! 
 
Όχι, δεν ξεπεράσαμε ακόμη όσα μας χώριζαν, κ. Σούλτς, και δεν είναι εύκολο να «δημιουργήσουμε» όλοι μαζί κάτι που (δεν) «θέλουμε» όλοι μαζί. Ακριβώς, γιατί ακόμη δεν έχετε καταλάβει τί μας χωρίζει, και γιατί δεν θέλετε να είμαστε όλοι μαζί!

Είμαστε οι ενοχλητικοί, είμαστε το πειραματόζωο (για την ανακάλυψη της μεθόδου της πλήρους εξουτέρωσης ενός λαού). Είμαστε το όριό σας. Ο εφιάλτης σας.

Εξηγούμαι:

Απαίσια, ανήθικη κι εγκληματική ήταν η αδιαφορία του πολιτισμένου κόσμου, που ανέχτηκε να σφαγιάζονται ελληνικοί πληθυσμοί στη Μικρά Ασία, στο όνομα της κατάκτησης και της εξάπλωσης της κυριαρχίας των Τούρκων, και μάλιστα στη βάση γεωπολτικών παιγνίων και συσχετισμών, δηλαδή απόκτησης οιασδήποτε φύσεως ισχύος. Αυτό δεν το ξεπεράσαμε γιατί υφίσταται ακόμη -υπό την ανοχή υμών- η πρόσφατη επανάληψη του ιδίου παιγνίου, και αναφέρομαι στην κατοχή της Κύπρου μας, από την Τουρκία.

Όταν η εγκληματικά ενεργητική συμπεριφορά Ευρωπαϊκών χωρών, παλαιότερα (το '22), αλλά και σήμερα, γονάτισε, μάτωσε και αφαίμαξε την Ελλάδα, η απάντηση που πήρε η Ελλάδα είναι πως αυτά είναι ανεδαφικά ζητήματα σήμερα. Συγγνώμη για την ενόχληση, αλλά τί να κάνουμε, αυτά συμβαίνουν! Τα ηθικά αμαρτήματα δεν αποτιμώνται με λεφτά! Αυτές ακριβώς ήταν οι απαντήσεις σας.


Είναι δυνατόν να πιστεύει κάποιος που «εποφθαλμιά» το σπίτι μας, ότι δεν έχουμε κάποια διαφορά μαζί του; Η περίπτωση αυτή, μοιάζει με της σουηδέζας που από ευσπλαγχνία περιέθαλψε έναν άστεγο άνθρωπο, κι εκείνος, μετά τη φιλοξενία, της επιτέθηκε και την κακοποίησε!

Η Ελλάδα επιθυμεί μια Ευρώπη ενωμένη, πορευομένη προς την ικανοποίηση ενός κοινού για όλους σκοπού, που είναι η εν ελευθερία ανάπτυξη και ευημερία των ευρωπαϊκών λαών και η εξάλειψη των πολέμων και των εχθροπραξιών μεταξύ τους, η αλληλεγγύη στις δυσκολίες και η συμπλήρωση στις ανεπάρκειες κλπ. παρόμοια. Αυτό αποδίδει τον Ελληνικό ψυχισμό και την κουλτούρα. Γιατί αυτή είναι η βάση του πολιτισμού και της ιστορικής διαδρομής μας.

Εάν πολλοί από τους εταίρους ευρωπαϊκούς λαούς θέλουν κάτι παρόμοιο, δεν θα δυσκολευτούμε πολύ να ενώσουμε τις προσπάθειες και τους αγώνες μας.

Το θέλουν όμως; Η πραγματικότητα που ζούμε, άλλα λέει!