Το τελεσίγραφο της Γερμανίας...

Η συμπεριφορά της Ευρώπης απέναντι στην Ελλάδα, θυμίζει αυτήν της Δύσης εναντίον της Ρωσίας - όπου απειλείται με οικονομική καταστροφή, εάν δεν υποκύψει στις απαιτήσεις που της υπαγορεύονται, δηλώνοντας την άνευ όρων υποταγή της.

Μπορεί κανείς να συμπαθεί το κυβερνών κόμμα ή όχι, μπορεί να το κατηγορήσει για έλλειψη προετοιμασίας ή για κακή διαπραγματευτική τακτική, μπορεί να το επικρίνει για τη μη ύπαρξη ενός εναλλακτικού σχεδίου (ανάλυση Β.Β.) για την Ελλάδα, εάν πράγματι δεν υφίσταται κάτι τέτοιο, καθώς επίσης για πάρα πολλά άλλα. Σε ένα σημείο όμως έχει απόλυτο δίκιο: η εκλογή του στηρίχθηκε κυρίως στην επιθυμία των Ελλήνων να διώξουν την Τρόικα από τη χώρα τους, πριν τους καταστρέψει εντελώς, λεηλατώντας την ιδιωτική και δημόσια περιουσία τους, χωρίς να μειωθεί καθόλου το δημόσιο χρέος.

Αυτό συμπεραίνεται τουλάχιστον από όλους ανεξαιρέτως τους αριθμούς, τους οποίους βέβαια η Γερμανία χρησιμοποιεί «κατά το δοκούν»: από την αύξηση του δημοσίου χρέους στο 185% του ΑΕΠ, από την κατάρρευση του ΑΕΠ, από την κατακόρυφη άνοδο της ανεργίας, από την πτώση όλων των τιμών των παγίων περιουσιακών στοιχείων της Ελλάδας, από την καταστροφή στον παραγωγικό της ιστό, από την εξαθλίωση του πληθυσμού κοκ.

Η κυβέρνηση στέκεται πίσω από τη συγκεκριμένη απόφαση των Ελλήνων, αρνούμενη να συμβιβαστεί με τους εκβιασμούς, καθώς επίσης με τα άθλια τελεσίγραφα της Γερμανίας - έχοντας το δίκιο με το μέρος της, αφού η Τρόικα απέτυχε εντελώς στους δεδηλωμένους στόχους της, σε όλα τα μέτωπα. Πόσο μάλλον όταν οι κατηγορίες εναντίον της Ελλάδας, σύμφωνα με τις οποίες δεν δρομολόγησε καμία από τις προτεινόμενες μεταρρυθμίσεις, είναι λανθασμένες, εάν όχι απολύτως κακοπροαίρετες.

Το γεγονός αυτό επιβεβαιώνεται ακόμη και από γερμανικά ΜΜΕ (video ARD Monitor), τα οποία αναφέρουν ότι τα φορολογικά έσοδα της Ελλάδας είναι πλέον υψηλότερα από τα αντίστοιχα της Γερμανίας (46,5% έναντι 44%), πως ό αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων δεν είναι μεγαλύτερος από πολλές άλλες ευρωπαϊκές χώρες, καθώς επίσης ότι βρίσκεται στην κορυφή της νομισματικής ένωσης, όσον αφορά τις διαρθρωτικές αλλαγές στο εσωτερικό της. Επίσης πως, σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ, έχει ολοκληρώσει μία σειρά μαζικών μεταρρυθμίσεων, οι οποίες δεν έχουν γίνει από καμία άλλη χώρα της Ευρωζώνης.

Ειδικά όσον αφορά τις κατηγορίες για φοροδιαφυγή, τις οποίες δυστυχώς υιοθέτησε και η σημερινή κυβέρνηση στις διεθνείς της συναντήσεις, όπως επίσης αυτή του 2010, όλοι γνωρίζουν πως η «νόμιμη» φοροδιαφυγή μέσω της Ολλανδίας, του Λουξεμβούργου, του Βελγίου, καθώς επίσης πολλών άλλων φορολογικών παραδείσων, η οποία χρησιμοποιείται από γερμανικές, γαλλικές και άλλες πολυεθνικές, είναι απείρως υψηλότερη από αυτήν της χώρας μας - το μέγεθος των επιχειρήσεων της οποίας δεν επιτρέπει τέτοιου είδους «πολυτέλειες».

Συνεχίζοντας, οι δημοκρατικά εκλεγμένες κυβερνήσεις έχουν προφανώς το δικαίωμα, εάν όχι την υποχρέωση, να αλλάζουν την πολιτική των προηγουμένων - οι οποίες συνήθως χάνουν τις εκλογές ακριβώς λόγω της εφαρμογής μίας πολιτικής, η οποία δεν ήταν συμβατή με τις επιθυμίες των Πολιτών. Αυτή είναι λογική άλλωστε που διενεργούνται εκλογές - ενώ διαφορετικά θα έπρεπε να πάψουν να υπάρχουν, να καταργηθούν.

Στα πλαίσια αυτά, οι Έλληνες δεν είχαν καμία άλλη εναλλακτική δυνατότητα, από το να επιλέξουν μία κυβέρνηση που θα έπαιρνε το ρίσκο να διώξει την Τρόικα από την πατρίδα τους, καθώς επίσης να τους απελευθερώσει από τη σκλαβιά του χρέους - το οποίο είναι αδύνατον ποτέ να γίνει βιώσιμο, όσες θυσίες και αν κάνουν.

Περαιτέρω, το τελεσίγραφο της Γερμανίας, σύμφωνα με το οποίο είτε θα τηρήσει η Ελλάδα το πρόγραμμα που επιβλήθηκε στην προηγούμενη κυβέρνηση, είτε θα χρεοκοπήσει, εκβιαζόμενη να εγκαταλείψει εκούσια την Ευρωζώνη μέσω του σταματήματος της παροχής ρευστότητας προς τις τράπεζες της από την ΕΚΤ, είναι κάτι περισσότερο από άθλιο - οπότε οφείλει να αφήσει παγερά αδιάφορη την κυβέρνηση.

Κανένας δεν μπορεί να επιβάλλει στη χώρα μας την έξοδο από την Ευρωζώνη (άρθρο Β.Β.), ενώ ασφαλώς υπάρχουν πολλές λύσεις στη διάθεση της, μία από τις οποίες είναι η υιοθέτηση ενός νομίσματος παράλληλου στο ευρώ - για να μπορέσει να αποκτήσει τη ρευστότητα που της αρνείται από πολλά χρόνια τώρα η Τρόικα, με στόχο να αναγκαστεί να ξεπουλήσει τη δημόσια περιουσία της, καθώς επίσης για να λεηλατηθεί η ιδιωτική περιουσία των Ελλήνων.

Στο διάγραμμα που ακολουθεί φαίνεται η συνεχιζόμενη μείωση των δανείων προς τους Έλληνες καταναλωτές - με αποτέλεσμα να περιορίζεται συνεχώς η ρευστότητα στη χώρα, η κατανάλωση και το ΑΕΠ της.

Μία αναγκαστική επόμενη λύση είναι η άμεση στάση πληρωμών, για την οποία δεν θα είναι ασφαλώς υπεύθυνη η Ελλάδα, όσο αφορά τους φορολογουμένους των άλλων κρατών - μετά την απάτη της Τρόικας εις βάρος τους, καθώς επίσης εις βάρος των Ελλήνων (άρθρο). Αυτό σημαίνει βέβαια πως η χώρα θα υποχρεωθεί να χρεοκοπήσει εντός του ευρώ, αδυνατώντας να επιβιώσει διαφορετικά από τη θέση, στην οποία οδηγήθηκε - μία ασφαλώς δυσάρεστη κατάσταση, η οποία όμως δεν είναι συνώνυμη με το τέλος του κόσμου.

Ολοκληρώνοντας, η συμπεριφορά της Γερμανίας απέναντι στην Ελλάδα θυμίζει σε μεγάλο βαθμό την αντίστοιχη της Δύσης απέναντι στη Ρωσία - όπου απειλείται με οικονομική καταστροφή, εάν δεν υποκύψει στις απαιτήσεις που της υπαγορεύονται, δηλώνοντας την άνευ όρων υποταγή της.

Στα πλαίσια αυτά, όπως ακριβώς επιδιώκεται στη Ρωσία η ανατροπή του προέδρου της, με τη βοήθεια των αντιπολιτευομένων παρατάξεων (διαίρει και βασίλευε), έτσι συμβαίνει και στην Ελλάδα - όπου οι αρχηγοί των αντίπαλων παρατάξεων έρχονται σε επαφή μεταξύ τους όχι για να στηρίξουν τις προσπάθειες της κυβέρνησης, αλλά για να διευκολύνουν το συμβιβασμό της. Εν τούτοις, δεν πρόκειται να τα καταφέρουν, έχοντας τους Έλληνες απέναντι τους - οι οποίοι γνωρίζουν πολύ καλά ποιός υπερασπίζεται τα συμφέροντα τους και ποιός όχι.

www.analyst.gr - Ιάκωβος Ιωάννου

© Copyright 2014 — Analyst.gr. Απαγορεύεται η μερική ή ολική αναδημοσίευση / αναπαραγωγή περιεχομένων του παρόντος website με οποιοδήποτε τρόπο χωρίς προηγούμενη έγγραφη άδεια των εκδοτών.