Μούτρα αβερνίκωτα...

Υπάρχουν παντός είδους μάσκες , πήλινες , ξύλινες κι από φελλό , μέταλλο ή δέρμα , χάρτινες , πάνινες και πλαστικές , με ανθρώπου μορφή , θεού ή ζώου , με κάλλυμα προσώπου ολόκληρου ή κι ενός μόνο σημείου . Μάσκες καλλωπιστικές , νεκρικές , προστατευτικές , εορταστικές και θεατρικές . Μάσκες που φοριούνται , μάσκες που πέφτουν , μάσκες περίτεχνες κι αντιμάσκες του γκροτέσκου .

Υπάρχουν εκείνοι που τις φορούν μόνο τις Απόκριες , για να διασκεδάσουν ή να σατιρίσουν , αλλά κι εκείνοι που τις επιλέγουν καθημερινά μέσα κι έξω από το σπίτι , για να παραστήσουν κάτι που δεν είναι ή ν’ αποκρύψουν αυτό που είναι , για να ξεγελάσουν ή και να εξαπατήσουν .



Μερικές φορές μάλιστα , τα καλούπια είναι τόσο ταιριαστά με τα φυσιογνωμικά και τα εσώτερα χαρακτηριστικά , που θαρρείς πως βλέπεις πρόσωπο πέρα για πέρα αληθινό . Πρόκειται για την περίπτωση που η προσωπίδα γίνεται πρόσωπο με το τελευταίο σιγά σιγά να σβήνει . Τόσο ασαφή τα όρια .

Όμως είναι και μερικοί άνθρωποι που δεν έχουν ανάγκη ούτε τις προσωπίδες ούτε τα προσωπεία με τις ανέκφραστες ή κι εκφραστικές φανερώσεις αισθημάτων , σκέψεων , επιθυμιών και διαθέσεων . Υπάρχουν και πρόσωπα τελείως ακάλυπτα , κάτι μούτρα αβερνίκωτα , που καμιά μάσκα δε φορούν .

Μη γελιέστε όμως . Δεν είναι μασκοφορεμένοι όχι επειδή δεν έχουν μάθει να κρύβονται πίσω από το δάχτυλό τους ούτε από τιμιότητα κι ειλικρίνεια , αλλά γιατί είναι άτομα ξεδιάντροπα κι αναιδή . Δεν κρατάνε τα προσχήματα όχι επειδή θέλουν να είναι αληθινοί , αλλά γιατί επιθυμούν διακαώς να σας προκαλέσουν απροκάλυπτα . Για να θεσμοποιήσουν την εξουσία τους απέναντί σας με το φυσικό χάρισμα της έλλειψης , της έλλειψης της ντροπής , του σεβασμού , του αυτοελέγχου και της καλής συμπεριφοράς . Κι είναι μια έλλειψη για την οποία είναι περήφανοι , γιατί ξέρουν τη δύναμή της . Βρίσκει τροφή στη δική σας αδυναμία .

Κι είναι πιο επικίνδυνα τα αβερνίκωτα μούτρα , γιατί τα βλέπετε σ΄όλο τους το μεγαλείο και τρομακρατείστε από την τόσο απτή αναισχυντία . Η αχαλιναγωγησία δεν ξέρει από μέτρο κι ο,τιδήποτε χαρακτηρίζεται από έλλειψη μέτρου , δύσκολα κατευνάζεται . Είναι πιο έντονη η συναισθηματική αντίδραση απέναντι στο ωμό και το άμεσο , σ’ αυτό που σου δείχνει με θρασύτητα , όχι με γενναιότητα απαραίτητα , πως δε σε φοβάται , αλλά ότι το φοβάσαι εσύ . Ή τουλάχιστον αυτό απαιτεί , απαιτεί το φόβο σου , γιατί δηλώνει την υποταγή σου , για την οποία τόσο διψά ..

Μη φοβάστε τις μάσκες . Οι μάσκες δείχνουν αδυναμία , γιατί όσοι τις φορούν κάτι φοβούνται , κάτι κρύβουν . Δεν έχουν το σθένος να σας αντιμετωπίσουν ανοιχτά . Η δύναμή τους είναι στη μάσκα , την οποία πρέπει να πασχίσουν να διατηρήσουν , γιατί αλλιώς δε θα έχει νόημα , θ’ αποκαλυφθούν και δεδομένου ότι δεν είναι ικανοί να δρουν ως εαυτοί με πλήρη αυτοκυριαρχία , θα ηττηθούν και θα τα χάσουν όλα . Όσο η μάσκα είναι ριζωμένη , εσείς μπορεί ασφαλώς να ζημιώνεστε , γιατί επενδύετε στη μάσκα που είναι κάτι ψεύτικο κι όχι σ’ αυτό που υπάρχει από πίσω . Ωστόσο , αν τύχει να « δείτε » πίσω από τη μάσκα χωρίς να το γνωστοποιήσετε , θα διαπιστώσετε ότι αυτό μπορεί και να σας εξυπηρετεί , γιατί έχετε τον έλεγχο ή έστω έναν υποτυπώδη έλεγχο και μπορείτε ν’ αντιμετωπίσετε τον άλλον με τα ίδια του τα όπλα , φορώντας μια μάσκα επίσης .

Τι γίνεται όμως με τα « αβερνίκωτα » πρόσωπα ? Εδώ δεν έχετε μάσκες να ρίξετε ή να ξεριζώσετε . Δε διαθέτετε καν τα ίδια όπλα , θα έλεγα πως είστε άοπλοι εντελώς . Εδώ , έχετε να κάνετε μ’ ένα άτρωτο ανθρωποειδές , που δεν έχει καμία ανθρώπινη αδυναμία και πάνω απ’ όλα δε φοβάται να σας δείξει ότι δεν έχει ίχνος ανθρωπιάς . Παίζει με ανοιχτά χαρτιά κι εσείς ξέρετε εκ των προτέρων με βάση τα δικά σας τα χαρτιά ποιος είναι ο νικητής και ποιος όχι .

το ιδιόμελο